13 Ιουν 2016

H Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας για τη Μεγάλη Σύνοδο

Δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας
13/06/2016
Η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσίας επί δεκαετίες μετείχε και εξακολουθεί να μετέχει ενεργώς στην προπαρασκευή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αρχής γενομένης από την Α’ Πανορθόδοξη Διάσκεψη στην Ρόδο το έτος 1961 οι διακεκριμένοι Ιεράρχες και οι κορυφαίοι θεολόγοι της καθ’ημάς Εκκλησίας συνέβαλαν στην επεξεργασία των συνοδικών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων, τα οποία τελικά δεν εντάχθηκαν στην Ημερήσια Διάταξη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Προς επιτάχυνση της συγκλήσεως της Συνόδου η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσίας κατ΄επανάληψιν επιβεβαίωνε την προθυμία της δια την λήψη των δι΄ολους τους μετέχοντες της προσυνοδικής διαδικασίας αμοιβαίως αποδεκτών αποφάσεων, ακόμα και σε περίπτωση αποκλίσεως τέτοιων αποφάσεων των προσυμφωνημένων από τις Εκκλησίες αρχών προπαρασκευής της Συνόδου.
Και όμως η αρχή της Πανορθοδόξου ομοφωνίας παραμένει αδιασάλευτο θεμέλιο της προσυνοδικής διαδικασίας, αρχής γενομένης από τη Διάσκεψη της Ρόδου το έτος 1961, η οποία, κατόπιν πρωτοβουλίας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, όρισε: «Ἀποφάσεις τῶν κοινών συνελεύσεων λαμβάνονται μέ πλήρη ὁμοφωνίαν ἀντιπροσωπειῶν τῶν Ἐκκλησιῶν» (Κανονισμὸς τῆς λειτουργίας καὶ τῶν ἐργασιῶν τῆς ἐν Ρόδῳ Πανορθοδόξου Διασκέψεως, αρθ. 14). Ἐν συνεχείᾳ αυτή η αρχή κατοχυρώθηκε στον Κανονισμό των Πανορθοδόξων Προσυνοδικών Διασκέδεων του έτους 1986: «Ἡ ὑπό τῶν Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων ἀποδοχή τῶν κειμένων ἐπί τῶν καθ’ ἕκαστον θεμάτων τῆς Ἡμερησίας Διατάξεως γίνεται καθ’ ὁμοφωνίαν» (ἄρθ. 16).
Η Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων το έτος 2014 επιβεβαίωσε: «Ἅπασαι αἱ ἀποφάσεις, κατά τε τήν Σύνοδον καί κατά τό προπαρασκευαστικόν αὐτῆς στάδιον, λαμβάνονται καθ᾿ ὁμοφωνίαν» (Ἀποφάσεις τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, ἄρθ. 2а).
Η ίδια αρχή κατοχυρώθηκε στον Κανονισμό Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τον οποίο εκπόνησε η από 21 έως 28 Ιανουαρίου 2016 στο Σαμπεζύ Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Ο ἐν λόγῳ Κανονισμός μεταξύ άλλων προβλέπει ότι η Σύνοδος «συγκαλεῖται ὑπό τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, συμφρονούντων καί τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων πασῶν τῶν ὑπό πάντων ἀνεγνωρισμένων κατά τόπους αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν» (ἄρθ.1).
Η πλειοψηφία των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησών στην ίδια Συναξη ενέκρινε την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου από 18 έως 27 Ιουνίου 2016 στην Κρήτη. Όμως η αντιπροσωπεία της κατά Αντιόχειαν Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν υπέγραψε ούτε την απόφαση αυτή, ούτε τον Κανονισμό της Συνόδου, αλλά ούτε και το σχέδιο του συνοδικού κειμένου «Το μυστήριον του Γάμου και τα κωλύματα αυτού». Το τελευταίο κείμενο επίσης δεν υπέγραψε η αντιπροσωπεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Γεωργίας. Οι δύο ως άνω Εκκλησίες επικαλέσθησαν σοβαρούς λόγους προς τεκμηρίωση της αποφάσεως αυτών.
Εν τούτοις, η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσίας διά χάριν της επιτυχούς προόδου της συγκλήσεως της Συνόδου έκρινε έφικτο να υπογράψει τα ως άνω κείμενα, ταυτοχρόνως, τόσο κατά την ίδια την Σύναξη, όσο και κατά την επακολουθήσασα αλληλογραφία με τον Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, εκφράζοντας πεποίθηση διά την ανάγκη, κατά τον υπόλοιπο χρόνο μέχρι τη Σύνοδο, καταβολής δυναμικών προσπαθειών (ακόμα και στα πλαίσια της συγκροτηθείσης από τη Σύναξη Πανορθοδόξου Γαμματείας) προς εξασφάλιση της συμφώνου γνώμης όλων των Ορθοδόξων επί κειμένων, τα οποία δεν έχουν υπογραφεί από μια ή δύο κατά τόπους Εκκλησίες, κάτι το οποίο θα επέτρεπε τη σύκληση της Συνόδου.
Διά λόγους ανεξάρτητους της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας δεν εξησφαλίσθη η περαιτέρω συζήτηση πανορθοδόξως της διαμορφωθείσης καταστάσως.
Η γενομένη από 2 έως 3 Φεβρουαρίου 2016 Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας ενέκρινε τη θέση της αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας στη Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Σαμπεζύ και στα λοιπά προσυνοδικά όργανα, εκφράζοντας ικανοποίηση διά την ενσωμάτωση στα σχέδια κειμένων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου των απαραιτήτων τροπολογιών και συμπληρώσεων και προκαταρκτικώς τις ενέκρινε εν γένει.
Επίσης ανέθεσε στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο τον ορισμό της αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας προς συμμετοχή στην Πανορθόδοξο Σύνοδο, κάτι το οποίο και εφήρμοσε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τον Απρίλιο 2016.
Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας κάλεσε το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας «να δέεται ενθέρμως προκειμένου να αποκαλύψει ο Κύριος το θέλημα Αυτού στα μέλη к της επικειμένης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ώστε η σύγκληση αυτής να ενισχύει την ενότητα της Ορθοδοξίας προς συμφέρον της Εκκλησίας του Χριστού, προς δόξαν Θεού και προς διαφύλαξη της αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεως».
Συγχρόνως η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας εξέφρασε «την πεποίθηση ότι η ελευθέρα συμμετοχή σε αυτή των αντιπροσωπειών πασῶν των κοινώς ανεγνωρισμένων αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών αποτελεί το ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ της διεξαγωγής της Πανορθοδόξου Συνόδου» και τόνισε ότι «ως εκ τούτου ιδιαίτερη σπουδαιότητα προσλαβάνει η προσυνοδική λύση του προβλήματος, του ανακύψαντος στις σχέσεις μεταξύ των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων» (Αποφάσεις, αρθ. 6).
Με ελπίδα εξασφαλίσεως της συμφώνου γνώμης όλων των Ορθοδόξων, χωρίς την οποία κωλύεται η σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσίας άνευ αναβολής προχώρησε στον εξονομασμό των εκπροσώπων της στα όργανα της περαιτέρω προπαρασκευής αυτής και κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, μέσω προσωπικών επαφών και αλληλογραφίας, διά να συμμετάσχει ενεργώς στην προπαρασκευαστική διαδικασία.
Τα παραπάνω συνοδευόταν από τη μελέτη των επί σχεδίων των συνοδικών κειμένων κριτικών παρατηρήσεων, τις οποίες απέστειλαν Ιεράρχες, κληρικοί και λαϊκοί μετά την, κατόπιν πρωτοβουλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας δημοσιεύσεως αυτών, ληξάσης της ἐν Σαμπεζύ Συνάξεως των Προκαθημένων.
Παρόμοιες παρατηρήσεις μαζί με όχι σπάνια και κριτική κατά της διαδικασίας προπαρασκευής της Συνόδου, σημειώθηκαν επίσης και στους κόλπους πολλών άλλων κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Προχωρώντας σε διάκριση μεταξύ των εποικοδομητικών παρατηρήσεων και των ανεδαφικών κριτικών της μελλούσης να συνέλθει Συνόδου και των κειμένων αυτής, το Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων προέβη σε σχετική διευκρίνιση και σχολιασμό προς ανταπόκριση σε συγχύσεις, οι οποίες δημιουργούνται στους κόλπους του ποιμνίου.
Στις 3 Ιουνίου 2016 η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας αφού μελέτησε επισταμένως τις υποβληθείσες προτάσεις των Ιεραρχών, των κληρικών, των μοναχών και των λαϊκών, ενέκρινε τις τροπολογίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας στα σχέδια κειμένων της Πανορθοδόξου Συνόδου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» και «Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας ἐν τῳ συγχρόνῳ κόσμῳ».
Στην ίδια συνεδρία η Ιερά Σύνοδος υπογράμμισε ότι ουσιαστικές τροπολογίες στα σχέδια των συνοδικών κειμένων, οι οποίες ἐν πολλοῖς συγκλίνουν με τις προτάσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, υποβάλλονται και από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες Γεωργίας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ελλάδος καθώς και από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους. Και αυτές οι τροπολογίες χρήζουν επιμελούς αξιολογήσεως επί τῳ σκοπῳ της αναζητήσεως της πανορθοδόξου συναινέσεως, της απαραίτητης διά τις συνοδικές αποφάσεις.
Ἐν ταυτῳ ελήφθη υπόψη η από 1ης Ιουνίου 2016 απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας περί αναβολής της προγραμματισθείσης από 18 έως 27 Ιουνίου Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της μη συμμετοχής σε αυτή της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, εάν δεν ἀνεβάλλετο η Σύνοδος. Ως εκ τούτου η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας σημείωσε ότι η αποχή έστω και μίας εκ των κοινώς ανεγνωρισμένων αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών από τη Σύνοδο «αποτελεί απόλυτο κώλυμα διά τη σύκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου».
Τα ως άνω καθώς και το την ώρα της συνεδριάσεως «αβέβαιον της συμμετοχής του Πατριαρχείου Αντιοχείας στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, όπως και η έλλειψη της προκαταρκτικής ομοφωνίας επί του σχεδίου του Κανονισμού της Συνόδου και του κειμένου ‘Το μυστήριο του Γάμου και τα κωλύματα αυτού’» κίνησαν την Ιερά Σύνοδο να δεχθεί την ανάγκη των άνευ αναβολής πανορθοδόξων ενεργειών και να υποβάλει πρόταση στον Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο μέχρι τις 10 Ιουνίου,το αργότερον, να συγκαλέσει έκτακτη Πανορθόδοξη Προσυνοδική Διάσκεψη προς αξιολόγηση και αντιμετώπιση της εκτάκτου καταστάσεως, προκειμένου κατόπιν τοιαύτης συνεδριάσεως οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να αποφανθούν περί της συγκλήσεως της Πανορθοδόξου Συνόδου στις προκαθορισμένες ημερομηνίες.
Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου η ἐν λόγῳ πρόταση αμέσως κοινοποιήθηκε προς τον Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο και όλους τους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Στην απάντησή του (Γράμμα υπ’αριθμ. Πρωτ. 676 και ημερομ. 9η Ιουνίου 2016 ) ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρει ότι υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως «νέα ἔκτακτος Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις δέν ἐκρίθη δυνατή ἅτε μή ὑπάρχοντος θεσμικοῦ πλαισίου διὰ τήν σύκλησιν αὐτῆς καὶ μάλιστα ἐλάχιστας ἡμέρας πρὸ τῆς…ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου».
«Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὰς ἐπιφυλάξεις ἀδελφῶν τινων Ἐκκλησιῶν καὶ τὸ ἀβέβαιον τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν εἰς τὴν Σύνοδον» ο Προκαθήμενος της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας είναι πεπεισμένος ότι «θέλουσιν εὐοδωθῇ αἱ καταβαλλόμεναι προσπάθειαι ὅπως ἀρθῶσι τὰ παρεμβαλλόμενα ἐμπόδια καὶ συμμετάσχωσιν ἅπασαι αἱ Ἐκκλησίαι εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον, ἡ ἀναβολὴ ἤ ματαίωσις τῆς ὁποίας τὴν δωδεκάτην ὥραν, μετὰ προετοιμασίαν δεκαετιῶν ὁλοκλήρων, ἤθελεν ἐκθέσει διεκκλησιαστικῶς καὶ διεθνῶς τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Ἐκκλησίν καὶ τρώσει ἀνεπανορθώτως τὸ κῦρος αύτῆς».
Ἐπισυναπτομένως ελάβαμε και το ανακοινωθέν περί γενομένης στις 6 Ιουνίου εκτάκτου συνεδρίας της Ιεράς Ενδημούσης Συνόδου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο ενημερώνει ότι «ἡ Ἱερὰ Ἐνδημοῦσα Σύνοδος, μετ  ἐκπλήξεως καὶ ἀπορίας ἐπληροφορήθη τὰς ἐσχάτως ἐκφρασθείσα θέσεις καὶ ἀπόψεις ἐνίων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ, αξιολογήσασα αὐτὰς, διεπίστωσεν ὅτι οὐδὲν θεσμικὸν πλαίδιον ὑφίσταται πρὸς ἀναθεώρησιν τῆς ἤδη δρομολογηθείση συνοδικῆς διαδικασίας». Παράλληλα η ημερομηνία συγκλήσεως της Συνόδου χαρακτηρίζεται ως αποφασισθείσα πανορθοδόξως, ἐν τούτοις, ὅπως εσημειώθη ανωτέρω, η Εκκλησία της Αντιοχείας δεν υπέγραψε την απόφαση αυτή.
Εν τω μεταξύ η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας στη συνεδρία αυτής στις 6 Ιουνίου 2016, κατόπιν παραθέσεως των εξαντλητικών τεκμηρίων υπέρ αναβολής της συγκλήσεως της Συνόδου, ομοφώνως αποφάσισε:
«1. Να καλέσει την Αυτού Παναγιότητα τον Οικουμενικό Πατριάρχη να καταβάλει περισσότερο κόπο προς την κατεύθυνση της ομοφωνίας σε όλες τις επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν από τις Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και που αφορούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, κατά τη χρονική περίοδο που μας χωρίζει από την ημερομηνία συγκλίσεως της Συνόδου αυτής. Αν οι προσπάθειες για την επίτευξη ομοφωνίας φτάσουν σε αδιέξοδο, τότε η Εκκλησία της Αντιοχείας θα καλέσει να αναβληθεί η σύγκλιση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου για μεταγενέστερη ημερομηνία, όταν θα επικρατήσουν ειρηνικές σχέσεις μεταξύ όλων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και θα εξασφαλιστεί η Ορθόδοξη ομοφωνία περί των θεμάτων της Συνόδου και του Κανονισμού της, αλλά και της διαδικασίας οργανώσεως αυτής,
2) Να μη συμμετάσχει το Πατριαρχείο Αντιοχείας στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μέχρι να διαλυθούν όλοι οι λόγοι που εμποδίζουν τη συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία κατά τη διάρκεια της Συνόδου, όταν βρεθεί μια οριστική λύση σχετικά με την εισπήδηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στα όρια του Πατριαρχείου Αντιοχείας, η οποία οδήγησε σε διακοπή κοινωνίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
3) Να επιβεβαιώσει για ακόμη μια φορά τη σημασία της συμμετοχής όλων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησίων στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο και τη λήψη των αποφάσεων της με την παρουσία και την ομοφωνία πάντων, σύμφωνα με την αρχή της ομοφωνίας, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ενότητα της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας,
4) Να απευθυνθεί σε όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες ενημερώνοντάς αυτές για το περιεχόμενο των θέσεων της Αντιοχείας και τους λόγους που οδήγησαν σε αυτές,
5)Να καλέσει τους πιστούς να συμμετάσχουν με την προσευχή τους, μαζί με τους ποιμένες τους, για να εμπνέει το Άγιο Πνεύμα την Εκκλησία, κατά την πορεία της προς την ενότητα, για χάρη της ενωμένης μαρτυρίας για τον Χριστό στον κόσμο».
Αυθημερόν, στις 6 Ιουνίου, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος απέστειλε Γράμμα προς τον Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο και προς πάντας τους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, στο οποίο αφού απαρίθμησε τα υφιστάμενα προβλήματα, τόνισε ότι διά τους παραπάνω λόγους η Ορθόδοξος Εκκλησία της Σερβίας «δυσκολεύεται νὰ συμμετάσχῃ ἐν τῇ συγκληθείσῃ Ἁγίᾳ καὶ Μεγάλῃ Συνόδῳ καὶ προτείνει τὴν ἐπὶ τινα χρόνον ἀναβολὴν αὐτῆς».
Στις 10 Ιουνίου 2016 σε συνεδρίασή της συνηλθε η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Γεωργίας, η οποία κατόπιν παραθέσεως των υφισταμένων προβλημάτων, σημείωσε ότι αυτά επιλύονται μέσα από σύντονο εργασία, παράλληλα δέχθηκε ότι « σήμερον εὑρισκόμεθα ἐνώπιον τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ὁμόνοια δέν ἔχει εἰσέτι ἐπιτευχθῆ», ενώ «ὁ στόχος τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ἦτο καί εἶναι ἡ προβολή τῆς ὁμοψυχίας τῶν Ὀρθοδόξων». Όθεν η Εκκλησία της Γεωργίας «ὡς καί ἄλλαι Ἐκ­κλησίαι, ζητοῦμεν νά ἀνα­βληθῇ ἡ Σύνοδος, ἕως ὅτου ἐπιτευχθῇ πλήρης ὁμόνοια». Ως εκ τουτου η Ιερά Σύνοδος απεφάνθη: «Ἡ Ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας νά μή συμμετάσχῃ εἰς τήν προγραμματισθεῖσαν εἰς τάς 17-26 Ἰουνίου ἐ.ἔ. εἰς τήν Κρήτην Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον».
Επομένως, οι τέσσερις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες, εκείνες της Αντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας και Βουλγαράς εξέφρασαν τη γνώμη ύπερ αναβολής της Συνόδου, με τις τρεις εξ αυτών, δηλαδή, της Αντιοχείας, της Γεωργίας και της Βουλγαρίας να έχουν δηλώσει την αποχή τους από την προγραμματισθείσα από 18 έως 27 Ιουνίου Σύνοδο. Ενώ δεν αποδέχθηκε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως την πρόταση της Ορθοδόξου Εκκλησία της Ρωσίας περί συγκλήσεως της εκτάκτου Πανορθοδόξου Προσυνοδικής Δασκέψεως.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, προφανώς δεν εφαρμόζεται ο απαραίτητος όρος δια την σύγκλησιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ο οποίος θέλει «συμφρονούντων καί τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων πασῶν τῶν ὑπό πάντων ἀνεγνωρισμένων κατά τόπους αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν» (Κανονισμός Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αρθ. 1).
Η μόνη εφικτή λύση σε αυτή την περίπτωση είναι η συνέχιση της προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου με την εξασφάλιση της ομοφώνου γνώμης όλων των Ορθοδόξων περί της συγκλήσεως αυτής σε μία άλλη χρονική στιγμή.
Ως εκ των άνω προς εφαρμογή της αποφάσεως της από 2 έως 3 Φεβρουαρίου 2016 γενομένης Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας (Αποφάσεις, αρθ.6), η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφασίζει:
1) Να υποστηρίξει τις προτάσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών Αντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας και Βουλγαρίας περί αναβολής της Πανορθοδόξου Συνόδου και συγκλήσεως αυτής τη χρονική στιγμή, η οποία θα πρέπει να καθορισθεί ἐν τῳ περαιτέρω κατόπιν πανορθοδόξου συζητήσεως και με απαραίτητο όρο την εξασφάλιση της συμφώνο γνώμης των Προκαθημένων των όλων κοινώς ανεγνωρισμένων κατά τόπους αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών˙
2)Η σχετική πρόταση να αποσταλεί αμέσως προς τον Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο και προς πάντας τους Προκαθημένου των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών˙
3)Σε περίπτωση κατά την οποία η Αγιωτάτη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ούτε και αυτή την πρόταση θα δεχθεί, ενώ η Σύνοδος στην Κρήτη θα συγκληθεί, παρά την αντίθετη γνώμη ενίων κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, μετά βαθείας λύπης να ανακοινώσει την αδυναμία της συμμετοχής σε αυτή της αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας˙
4) Να συνεχίσει παντοιοτρόπως να καταβάλλει προσπάθειες προς ενίσχυση της πανορθοδόξου συνεργασίας διά την προετοιμασία της μελλούσης να συνέλθει της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία καλείται να αποτελέσει αληθινή μαρτυρία της ενότητας της Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας˙
5) Να επαναδιατυπώσει τη γνώμη ότι προς την επιτυχή έκβαση της προσυνοδικής προετοιμασίας θα εδύνατο να συμβάλει η εντατικοποίηση του πραγματικού έργου της Πανορθοδόξου Γραμματείας, στα πλαίσια της οποίας κρίνεται εφικτή η μελέτη προτάσεων λύσεως των προβληματικών θεμάτων, διευθετήσεως των υφισταμένων διαφωνιών, επεξεργασίας των απαραιτήτων κειμένων και άρσεως κάθε εμποδίου προς σύγκληση και θεάρεστον έκβαση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας˙
6)Να δεχθεί, ως λίαν ευκταίον, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις στους κόλπους πολλών κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, στην μέλλουσα να συνέλθει Σύνοδο να μετάσχουν όλες οι Αρχιερείς των Αγίων του Θεού Εκκλησιών απεριορίστως, επειδή τούτο, ασφαλῶς, θα προσδώσει μεγαλύτερο κύρος πανορθοδόξως στις λαμβανόμενες συνοδικές αποφάσεις.
«Τὸ γὰρ τῆς Ἐκκλησίας ὄνομα οὐ χωρισμοῦ, ἀλλὰ ἑνώσεώς ἐστι καὶ συμφωνίας ὄνομα», διδάσκει ο Ιερός Χρυστόστομος (Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ἑρμηνεία εἰς τήν πρός Κορινθίους ἐπιστολήν Α΄. Ομιλία 1,1, Υπόθεσις τῆς πρὸς Κορινθίους πρώτης ἐπιστολῆς).
Διά χάριν συμφωνίας και ομοφροσύνης, ἐν πνεύματι συγκαταβάσεως και αδελφικής αγάπης, άνευ της προς αλλήλους μομφής και χωρίς να προκαλέσουμε νέα τραύματα στο Θεανθρώπινο Σώμα της Εκκλησίας, προσέχοντας ο ένας τον άλλο και ακόμα περισσότερα την Θεία Αποκάλυψη, η οποία σφραγίσθηκε στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, πρόκειται να ακούσουμε «τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις» (Αποκ. 2.7) και να πάρουμε τα απαραίτητα διδάγματα από τα σφάλματα, τα οποία, εξαιατίας της ανθρωπίνης αδυναμίας, διαπράχθησαν κατά την τρέχουσα πορεία προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ούτως ώστε, του Θεού συνεργούντος, να φθάσουμε στην άνευ εμποδίων πραγμάτωση αυτού του μεγάλου εγχειρήματος προς δόξαν Θεού και μεγαλύτερο συμφέρον της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Η Ιερά Σύνοδος και πάλι καλεί τους Αρχιερείς, τους κληρικούς, τους μοναχούς και τους λαϊκούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας να προσεύχονται θερμώς προκειμένου ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ἐν τῃ ὑποθέσει ταύτῃ να αναδείξει την πανίσχυρον βοήθεια και το άγιον θέλημα Αυτού.
……………………………………………………………………………………….
Документ принят на заседании Священного Синода от 13 июня 2016 года (журнал № 40).
Русская Православная Церковь на протяжении многих десятилетий принимала и продолжает принимать деятельное участие в подготовке Святого и Великого Собора Православной Церкви. Начиная с Первого всеправославного совещания на Родосе в 1961 году, выдающиеся иерархи и лучшие богословы нашей Церкви вносили свой вклад в разработку множества соборных тем, в том числе и тех, которые впоследствии не были включены в повестку дня Святого и Великого Собора. Ради скорейшего созыва Собора Русская Православная Церковь неоднократно подтверждала свою готовность к достижению взаимоприемлемых для всех участников предсоборного процесса решений, даже если таковые решения уклонялись от ранее согласованных Церквами правил подготовки Собора.
Однако принцип общеправославного консенсуса является неизменной основой предсоборного процесса, начиная с Родосского совещания 1961 года, на котором по инициативе Константинопольского Патриархата было определено: «Решения общих собраний принимаются при полном единогласии делегаций Церквей» (Порядок функционирования и работ Родосской всеправославной конференции, п. 14). Затем это правило было закреплено Регламентом Всеправославных предсоборных совещаний, принятым в 1986 году: «Тексты по всем темам повестки Всеправославных предсоборных совещаний утверждаютсяединогласно» (ст. 16). Собранием Предстоятелей Православных Церквей в 2014 году было подтверждено: «Все решения, как во время Собора, так и на подготовительных этапах, принимаются на основе консенсуса» (Решение Собрания Предстоятелей, п. 2а). Тот же принцип установлен в Регламенте организации и работы Святого и Великого Собора Православной Церкви, который был разработан Собранием Предстоятелей Православных Церквей, состоявшимся в Шамбези 21-28 января 2016 года. Данный Регламент предусматривает, среди прочего, что Собор «созывается Его Святейшеством Вселенским Патриархом с согласия Блаженнейших Предстоятелей всех общепризнанных Поместных автокефальных Православных Церквей» (ст. 1).
На том же Собрании большинством Предстоятелей Поместных Православных Церквей было одобрено решение созвать Святой и Великий Собор Православной Церкви 18-27 июня 2016 года на Крите. Однако данное решение, как и Регламент Собора, а также проект соборного документа «Таинство Брака и препятствия к нему», не было подписано делегацией Антиохийской Православной Церкви. Последний документ не был подписан также делегацией Грузинской Православной Церкви. Обе упомянутые Церкви указали на наличие серьезных оснований для своего решения.
Тем не менее, Русская Православная Церковь ради успешного продвижения к созыву Собора сочла возможным подписать вышеупомянутые документы, выразив при этом как на самом Собрании, так и в последующей переписке со Святейшим Патриархом Константинопольским Варфоломеем уверенность в необходимости предпринять в оставшееся до Собора время энергичные усилия (в том числе в рамках деятельности учрежденного Собранием Всеправославного секретариата) по поиску общеправославного согласия в отношении документов, не подписанных одной или двумя Поместными Церквами, что позволило бы осуществить созыв Собора. По не зависящим от Русской Православной Церкви причинам дальнейшего общеправославного обсуждения сложившейся ситуации предпринято не было.
Архиерейский Собор Русской Православной Церкви, состоявшийся 2-3 февраля 2016 года, одобрил позицию делегации Русской Православной Церкви на Собрании Предстоятелей Поместных Православных Церквей в Шамбези и в других предсоборных органах, выразил удовлетворение внесением необходимых изменений и дополнений в проекты документов Святого и Великого Собора и, в целом предварительно одобрив их, поручил Священному Синоду сформировать делегацию Русской Православной Церкви для участия во Всеправославном Соборе, что было исполнено Священным Синодом в апреле 2016 года. Архиерейский Собор призвал полноту Русской Православной Церкви «к сугубой молитве, дабы Господь явил Свою волю членам предстоящего Святого и Великого Собора Православной Церкви и чтобы его проведение укрепило единство Православия, послужило ко благу Церкви Христовой, к славе Божией, к сохранению неповрежденной православной веры».
Вместе с тем, Архиерейский Собор выразил «убежденность в том, что необходимым условием проведения Всеправославного Собора является свободное участие в нем делегаций всех общепризнанных автокефальных Православных Церквей», отметив, что «в связи с этим особую важность приобретает разрешение до Собора проблемы, возникшей во взаимоотношениях Антиохийского и Иерусалимского Патриархатов» (Постановления, п. 6).
В надежде на достижение общеправославного согласия, без которого невозможен созыв Святого и Великого Собора, Русская Православная Церковь незамедлительно назначила своих представителей в органы по дальнейшей его подготовке и в рамках всех имевшихся возможностей посредством личных контактов и переписки принимала активное участие в предсоборном процессе.
Одновременно велась работа по изучению поступавших от епископата, духовенства и мирян критических замечаний к проектам соборных документов, опубликованным после Собрания Предстоятелей в Шамбези по инициативе Русской Православной Церкви. Подобные замечания, нередко сопряженные и с критикой процесса подготовки Собора, высказывались также во многих других Поместных Православных Церквах. Отделяя конструктивные замечания от необоснованной критики предстоящего Собора и его документов, Отдел внешних церковных связей выступал с разъяснениями и комментариями, отвечая на возникающие в пастве смущения. Священный Синод Русской Православной Церкви 3 июня 2016 года внимательно рассмотрел поступившие предложения архиереев, клириков, монашествующих и мирян и утвердил поправки Русской Православной Церкви к проектам документов Всеправославного Собора «Отношения Православной Церкви с остальным христианским миром» и «Миссия Православной Церкви в современном мире».
На том же заседании Священного Синода было отмечено, что существенные поправки к проектам соборных документов, во многом созвучные с предложениями Русской Православной Церкви, представлены со стороны Грузинской, Сербской, Болгарской и Элладской Православных Церквей, а также Священного Кинота Святой Горы Афон, и эти поправки требуют основательного рассмотрения с целью нахождения общеправославного консенсуса, необходимого для принятия соборных решений.
Вместе с тем, было принято к сведению решение Священного Синода Болгарской Православной Церкви от 1 июня 2016 года о необходимости отложить назначенный на 18-27 июня Великий и Святой Собор Православной Церкви и о неучастии Болгарской Церкви в Соборе, если он не будет отложен. Священный Синод Русской Православной Церкви в связи с этим отметил, что неучастие в Соборе хотя бы одной из общепризнанных автокефальных Православных Церквей «составляет непреодолимое препятствие для проведения Святого и Великого Собора».
Эти обстоятельства, а также имевшая место на момент заседания «неопределенность относительно возможности участия Антиохийского Патриархата в Святом и Великом Соборе, как и отсутствие предварительного консенсуса по проекту Регламента Собора и документу "Таинство Брака и препятствия к нему"», побудили Священный Синод признать необходимость безотлагательных общеправославных действий и предложить Святейшему Патриарху Константинопольскому Варфоломею не позднее 10 июня созвать экстренное Всеправославное предсоборное совещание для рассмотрения ситуации и поиска выхода из сложившегося чрезвычайного положения, дабы по итогам такого совещания Православные Церкви могли вынести суждение относительно возможности проведения Всеправославного Собора в намеченные сроки.
Данное предложение по решению Священного Синода было незамедлительно направлено Святейшему Патриарху Константинопольскому Варфоломею и всем Предстоятелям Поместных Православных Церквей.
В ответе Святейшего Патриарха Варфоломея (письмо № 676 от 9 июня 2016 года) сообщается, что Священным Синодом Константинопольского Патриархата «новое чрезвычайное Всеправославное предсоборное совещание сочтено невозможным, так как для его созыва отсутствует нормативная база», а «до начала работ Святого и Великого Собора осталось весьма мало дней». В отношении же «опасений некоторых братских Церквей и неясности по поводу их возможного участия в Соборе» Предстоятелем Константинопольской Церкви выражена убежденность, что «прилагаемые усилия по устранению возникающих препятствий увенчаются успехом, и все без исключения Церкви примут участие в Святом и Великом Соборе. А его перенос или срыв в двенадцатый час после целых десятилетий подготовки скомпрометирует нашу Православную Церковь на межцерковном и международном уровне и нанесет непоправимый ущерб ее авторитету».
К ответу было приложено уведомление о состоявшемся 6 июня чрезвычайном заседании Священного Синода Константинопольского Патриархата с участием всех пребывающих в Константинополе епископов, в котором сообщается, что «Священный Синод с удивлением и недоумением воспринял озвученные в последнее время позиции и мнения ряда братских Православных Церквей и констатировал, что пересмотр уже запланированного соборного процесса выходит за пределы всех институциональных рамок». При этом срок созыва Собора назван установленным всеправославным решением, хотя, как указано выше, Антиохийской Церковью данное решение подписано не было.
Тем временем Священный Синод Антиохийского Патриархата 6 июня 2016 года, приведя подробные обоснования, свидетельствующие о необходимости переноса сроков Собора, единогласно постановил:
«1. Призвать Его Всесвятейшество Вселенского Патриарха в то время, которое отделяет нас от даты созыва этого Собора, приложить больше усилий по достижению консенсуса для разрешения всех тех опасений, которые высказали Православные автокефальные Церкви касательно Святого и Великого Собора. Если усилия по достижению консенсуса ни к чему не приведут, тогда Антиохийская Церковь просит отложить созыв Святого и Великого Собора на более поздний срок, когда между всеми автокефальными Церквами будут мирные отношения, а в отношении вопросов Собора, его Регламента и организационной процедуры будет достигнут православный консенсус.
2. Антиохийский Патриархат не будет принимать участие в Святом и Великом Соборе до тех пор, пока не будут устранены все причины, препятствующие участию в Божественной Евхаристии в ходе Собора, когда будет найдено окончательное решение проблемы вторжения Иерусалимского Патриархата на территорию Антиохийского Патриархата, что привело к прекращению общения с Иерусалимским Патриархатом.
3. Еще раз подтвердить значение участия в Святом и Великом Соборе всех Православных автокефальных Церквей и принятия ими решений на основе всеобщего консенсуса с целью сохранения единства Православной Кафолической Церкви.
4. Обратиться во все Православные Церкви, доведя до них содержание позиции Антиохийской Церкви с обоснованием причин, приведших к выработке такой позиции.
5. Призвать всех верующих вместе с их пастырями совместно молиться о том, чтобы Святой Дух вдохновлял Церковь на ее пути к единству ради единого свидетельства о Христе этому миру».
В тот же день 6 июня Святейший Патриарх Сербский Ириней направил Святейшему Патриарху Константинопольскому Варфоломею и всем Предстоятелям Поместных Православных Церквей письмо, в котором, перечислив существующие в настоящее время проблемы, указал, что в силу всех этих обстоятельств Сербской Православной Церкви «будет затруднительно принять  участие в созываемом Святом и Великом Соборе, созыв которого она предлагает отложить на некоторое время».
10 июня 2016 года состоялось заседание Священного Синода Грузинской Православной Церкви, который, изложив существующие проблемы, отметил, что они могут быть разрешены активной работой, но признал, что «все мы оказались перед фактом: на сегодняшний день единство не достигнуто», а «целью проведения Собора было и остаётся выявление единодушия православных», поэтому Грузинская Церковь, «вместе с другими Церквами, также просит о переносе Собора, пока не будет достигнуто всеобщее единство». В связи с этим Священный Синод постановил: «Делегация Грузинской Церкви не примет участия в запланированном на 18-27 июня Великом и Святом Соборе на острове Крит».
Таким образом, четыре Поместные Православные Церкви (Антиохийская, Грузинская, Сербская, Болгарская) выразили мнение о необходимости переноса Собора, из них три (Антиохийская, Грузинская, Болгарская) отказались от участия в Соборе, намеченном на 18-27 июня, а предложение Русской Православной Церкви о созыве чрезвычайного Всеправославного предсоборного совещания не было принято Синодом Константинопольского Патриархата. В этих условиях необходимое основание для созыва Святого и Великого Собора, заключающееся в наличии «согласия Блаженнейших Предстоятелей всехобщепризнанных Поместных автокефальных Православных Церквей» (Регламент организации и работы Святого и Великого Собора Православной Церкви, ст. 1), очевидным образом отсутствует.
Единственным возможным решением в таком случае становится продолжение подготовки Святого и Великого Собора и последующее достижение общеправославного согласия о его проведении в иные сроки.
В связи с вышеизложенным Священный Синод во исполнение решения Архиерейского Собора Русской Православной Церкви от 2-3 февраля 2016 года (Постановления, п. 6) определяет:
поддержать предложения Антиохийской, Грузинской, Сербской и Болгарской Православных Церквей о переносе проведения Всеправославного Собора на время, которое надлежит в дальнейшем установить по итогам общеправославного обсуждения и при непременном условии согласия Предстоятелей всех общепризнанных Поместных автокефальных Православных Церквей;
незамедлительно направить соответствующее предложение Святейшему Патриарху Константинопольскому Варфоломею и всем Предстоятелям Поместных Православных Церквей;
в случае, если и это предложение Святейшей Константинопольской Церковью не будет принято, а Собор на Крите, несмотря на отсутствие согласия ряда Поместных Православных Церквей, все же будет созван, — с глубоким сожалением признать невозможным участие в нем делегации Русской Православной Церкви;
всемерно продолжать усилия по укреплению общеправославного сотрудничества в подготовке будущего Святого и Великого Собора, который призван стать подлинным свидетельством единства Святой, Соборной и Апостольской Церкви;
вновь выразить мнение, что успешному завершению соборной подготовки могла бы послужить активизация реальной деятельности Всеправославного секретариата, в рамках которого представляется возможным изучение предложений о разрешении проблемных тем, урегулировании существующих разногласий, доработке необходимых документов и устранении всех препятствий к созыву и богоугодному завершению Святого и Великого Собора Православной Церкви;
признать весьма желательным, с учетом предложений, высказываемых во многих Поместных Православных Церквах, чтобы в будущем Соборе могли без ограничений принять участие все архиереи Святых Божиих Церквей, поскольку это несомненно повысит общеправославный авторитет принимаемых Собором решений.
«Имя Церкви — это имя не разделения, но единения и согласия», — учит святитель Иоанн Златоуст (Толкование на Первое послание к коринфянам. Беседа 1, 1). Во имя согласия и единодушия нам предстоит в духе снисхождения и братской любви, без взаимных упреков и нанесения новых ран богочеловеческому Телу Церкви, внимая друг другу и наипаче Божественному Откровению, запечатленному в Священном Писании и Священном Предании, слушать, «что Дух говорит Церквам» (Откр. 2, 7), и вынести необходимые уроки из тех ошибок, которые по человеческой немощи были допущены в ходе текущей подготовки Святого и Великого Собора, дабы, Богу содействующу, достигнуть беспрепятственного осуществления этого великого события к славе Божией и вящей пользе Православной Церкви.
Священный Синод вновь призывает архиереев, клириков, монашествующих и мирян Русской Православной Церкви к усиленной молитве, дабы Господь наш Иисус Христос в сем деле явил Свою всесильную помощь и Свою святую волю.
…………………………………………………………………
Русская Православная Церковь настаивает на переносе даты Всеправославного Собора
13 июня 2016 года на экстренном заседании Священного Синода Русской Православной Церкви состоялось обсуждение ситуации, возникшей в связи с отказом ряда Поместных Православных Церквей от участия в Святом и Великом Соборе Православной Церкви. Предполагалось, что Собор пройдет 18-26 июня сего года на острове Крит.
По итогам обсуждения Священный Синод принял заявление по данному вопросу, направленное Предстоятелям Поместных Православных Церквей (журнал № 40).
Принимая во внимание позицию Антиохийского, Грузинского, Сербского и Болгарского Патриархатов, а также учитывая необходимое основание для созыва Святого и Великого Собора, заключающееся в наличии «согласия Блаженнейших Предстоятелей всех общепризнанных Поместных автокефальных Православных Церквей» (Регламент организации и работы Святого и Великого Собора Православной Церкви, ст. 1), Священный Синод Русской Православной Церкви отмечает, что таковое согласие очевидным образом отсутствует.
По мнению членов Синода, единственным возможным решением в таком случае становится продолжение подготовки Святого и Великого Собора и последующее достижение общеправославного согласия о его проведении в иные сроки.
В связи с вышеизложенным Священный Синод во исполнение решения Архиерейского Собора Русской Православной Церкви от 2-3 февраля 2016 года (Постановления, п. 6) определяет:
1) поддержать предложения Антиохийской, Грузинской, Сербской и Болгарской Православных Церквей о переносе проведения Всеправославного Собора на время, которое надлежит в дальнейшем установить по итогам общеправославного обсуждения и при непременном условии согласия Предстоятелей всех общепризнанных Поместных автокефальных Православных Церквей;
2) незамедлительно направить соответствующее предложение Святейшему Патриарху Константинопольскому Варфоломею и всем Предстоятелям Поместных Православных Церквей;
3) в случае, если и это предложение Святейшей Константинопольской Церковью не будет принято, а Собор на Крите, несмотря на отсутствие согласия ряда Поместных Православных Церквей, все же будет созван, — с глубоким сожалением признать невозможным участие в нем делегации Русской Православной Церкви;
4) всемерно продолжать усилия по укреплению общеправославного сотрудничества в подготовке будущего Святого и Великого Собора, который призван стать подлинным свидетельством единства Святой, Соборной и Апостольской Церкви;
5) вновь выразить мнение, что успешному завершению соборной подготовки могла бы послужить активизация реальной деятельности Всеправославного секретариата, в рамках которого представляется возможным изучение предложений о разрешении проблемных тем, урегулировании существующих разногласий, доработке необходимых документов и устранении всех препятствий к созыву и богоугодному завершению Святого и Великого Собора Православной Церкви;
6) признать весьма желательным, с учетом предложений, высказываемых во многих Поместных Православных Церквах, чтобы в будущем Соборе могли без ограничений принять участие все архиереи Святых Божиих Церквей, поскольку это несомненно повысит общеправославный авторитет принимаемых Собором решений.

Пресс-служба Патриарха Московского и всея Руси

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις που σημειώθηκαν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την αποφυγή της συμμετοχής στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης ενίων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούν συνολικά μεγάλο τμήμα του Ορθοδόξου ποιμνίου παγκοσμίως (ειδικά η Εκκλησία της Ρωσίας), καθίσταται φανερό ότι η εγγενώς προβληματική αυτή "σύνοδος", που εμπεριέχει τα σπέρματα της αυτοδιαλύσεως και αυτοακυρώσεώς της, θα πρέπει να ματαιωθεί πάραυτα.
Πρόκειται για μία "παρωδία συνόδου", όχι μόνο λόγω της προβληματικότητας των προσυνοδικών κειμένων και της κραυγαλέας αντικανονικότητός της, την οποία με σοφιστείες επιχειρούν να δικαιολογήσουν κάποιοι φιλοπατριαρχικοί κάλαμοι, αλλά και λόγω των προσφάτων εξελίξεων που σχετίζονται με την επιλογή της μη συμμετοχής στις εργασίες της ικανού αριθμού τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και η οποία αποτελεί βάσιμο λόγο ακυρώσεως της διεξαγωγής της καθώς και ελλείψεως εγκυρότητος των τυχόν υπ αυτής ληφθησομένων αποφάσεων.
Καλούνται όσοι κορυφαίοι εκκλησιαστικοί παράγοντες, Φαναριώτες ως επί το πλείστον, εμμένουν στη σύγκλησή της, αγνοώντας τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις, να αναλογισθούν τις ευθύνες τους το ταχύτερο δυνατό και να ανακρούσουν πρύμνα. Το αυτό ισχύει και για τις ηγεσίες κάποιων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που με τις τελευταίες ατυχείς παρεμβάσεις τους υπέρ της συγκλήσεως της συνόδου συνετέλεσαν στη μεγέθυνση του προβλήματος.
Αποτελεί έγκλημα να ξοδευθούν τόσα χρήματα, (δεν επιτρέπεται να αγνοούμε και αυτήν την παράμετρο του όλου θέματος), για τη σύγκληση και διεξαγωγή μίας τόσο μα τόσο προβληματικής, μειωτικής του κύρους της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, σφόδρα αντικανονικής, διχαστικής του Ορθοδόξου κόσμου, μειοδοτικής από πλευράς Ορθοδόξου Πίστεως και καταλυτικής από πλευράς του Ορθοδόξου Ήθους "συνόδου"!
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Πρωτοφανή τα γεγονότα, αλλά η ουσία δεν αλλάζει οι Φιλοοικουμενιστές θα κάνουν την Σύνοδό τους και μάλιστα με την απουσία αντιρρησιών στις απόψεις τους, οπότε θα μπορούν ευκολότερα να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Όσο για τους απέχοντας της Συνόδου δια της ουσιαστικής ανοχής και της Εκκλησιαστικής Συγκοινωνίας θα αποδεχθούν, στην πράξη, την Σύνοδο στην οποία απέχουν σήμερα

Ανώνυμος είπε...

Απαράδεκτη η στάση των Εκκλησιών της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Κύπρου!

Ανώνυμος είπε...

Να αποχωρήσουν έστω και τώρα οι Έλληνες μητροπολίτες που πρόκειται να πάνε στο συνοδικό μόρφωμα της Κρήτης. Δε μιλάμε για τους Μεσσηνίας και Δημητριάδος αλλά για κάποιους άλλους που με την παρουσία τους θα προσδώσουν νομιμοφάνεια στη σύνοδο.
Πρέπει να μείνουν μόνοι τους οι οικουμενιστές.

Ανώνυμος είπε...

...ΟΝΤΩΣ Η "ΠΕΡΙΕΡΓΗ" ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΣΤΩ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ 4 - 5 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΧΩΡΗΣΑΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ( ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ,ΑΦΟΥ ΤΟ "ΠΝΙΓΟΥΝ" ΜΕ ΑΛΛΑ...) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ. ΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΑΣ ΓΝΩΜΗ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ: ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ "ΚΡΑΤΟΥΝ" ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, "ΔΕΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΠΟΔΑΡΑ";;;

Ανώνυμος είπε...

Εάν επιμένουν στο Φανάρι με πείσμα να εξάγουν την Σύνοδο εν απουσία των πέντε Αυτοκέφαλων Εκκλησιών,παραβιάζοντας τον ίδιον κανονισμό της Συνόδου το οποίο απαιτεί ομοφωνία των αποφάσεων της, αυτό θα δείξει ότι ούτε φόβο Θεού δεν έχουν, ούτε πίστη, ούτε σεβασμό προς τις διαφωνούντες Εκκλησίες και το πλήρωμα της Εκκλησίας, ούτε βέβαια συνοδικό πνεύμα, ούτε καν μυαλό. Με άλλα λόγια, θα εκθέτουν εαυτούς τελικός και αμετάκλητος ως ασεβείς και ανάξιους.

Ανώνυμος είπε...

http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/8886-ta-aforonta-stin-agia-kai-megali-sunodo-ton-orthodojon-ekklision.
Oι "αυθόρμητες", αξιοθρήνητες παρεμβάσεις ιεραρχών υπέρ της ληστρικής συνόδου του Κολυμπαρίου συνεχίζονται. Πρόκειται για άσφαιρα πυρά. Η "σύνοδος" απέθανε και ετάφη στη συνείδηση του πιστού λαού προτού αυτή καν συνέλθει! Άλλωστε ποια είναι τα εχέγγυα της ορθοδοξίας της όταν στη σύγκλησή της πρωτοστατούν πρόσωπα υπόδικα στη συνείδηση του πληρώματος της οικουμενικής Ορθοδοξίας;
Λ.Ν.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com