ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα-Μεγαλόπολη, Κυριακή 29 Μαΐου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΝΑ-ΕΝΑ
1. Οἱ «Ἀριθμοί»
εἶναι τό τέταρτο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὀνομάζεται ἔτσι γιά τήν ἀρίθμηση
– τήν ἀπογραφή τῶν Ἰσραηλιτῶν πού περιγράφεται στά κεφ. 1 καί 26 τοῦ βιβλίου αὐτοῦ.
Στά Ἑβραϊκά ὅμως ὁ τίτλος τοῦ βιβλίου εἶναι «μπεμιντμπάρ»,
πού σημαίνει «στήν ἔρημο». Ὁ τίτλος αὐτός
εἶναι πιό πετυχημένος, γιατί ἐκφράζει καλύτερα τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου.
Καί τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου τῶν Ἀριθμῶν εἶναι γενικά τό ταξίδι τοῦ Ἰσραήλ στήν ἔρημο, ἀπό τό Σινᾶ – ὅπου παρέλαβε πρῶτα τόν θεῖο Νόμο – μέχρι τίς πεδιάδες τῆς Μωάβ, λίγο πρίν ἀπό τήν εἴσοδό του στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Οἱ Ἰσραηλῖτες, λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους, γιά τήν ἀπιστία τους καί τήν ἀνυπακοή τους στόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, δέν πέτυχαν νά εἰσέλθουν ἀμέσως στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ἀντίθετα μάλιστα δοκιμάστηκαν μέ περιπλάνηση σαράντα χρόνων στήν ἔρημο πρός τήν νότια Χαναάν.
2. Πιό συγκεκριμένα τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν περιέχει γενικά τά ἑξῆς τρία θέματα: Πρῶτον, τήν ὀργάνωση τοῦ Ἰσραήλ πρίν ἀπό τήν ἀναχώρησή του ἀπό τό Σινᾶ (1,1-10,10). Στό τμῆμα αὐτό βλέπουμε ὅτι ὁ Ἰσραήλ ὀργανώνεται σάν μία ἱερή κοινότητα μέ ἐπικεφαλῆς τόν Μωυσῆ καί τόν Ἀαρών. Ἀρχηγός τοῦ ἔθνους τους εἶναι ὁ Θεός καί γι᾽ αὐτό ὅλα πρέπει νά γίνονται σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του.
Καί τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου τῶν Ἀριθμῶν εἶναι γενικά τό ταξίδι τοῦ Ἰσραήλ στήν ἔρημο, ἀπό τό Σινᾶ – ὅπου παρέλαβε πρῶτα τόν θεῖο Νόμο – μέχρι τίς πεδιάδες τῆς Μωάβ, λίγο πρίν ἀπό τήν εἴσοδό του στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Οἱ Ἰσραηλῖτες, λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους, γιά τήν ἀπιστία τους καί τήν ἀνυπακοή τους στόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, δέν πέτυχαν νά εἰσέλθουν ἀμέσως στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ἀντίθετα μάλιστα δοκιμάστηκαν μέ περιπλάνηση σαράντα χρόνων στήν ἔρημο πρός τήν νότια Χαναάν.
2. Πιό συγκεκριμένα τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν περιέχει γενικά τά ἑξῆς τρία θέματα: Πρῶτον, τήν ὀργάνωση τοῦ Ἰσραήλ πρίν ἀπό τήν ἀναχώρησή του ἀπό τό Σινᾶ (1,1-10,10). Στό τμῆμα αὐτό βλέπουμε ὅτι ὁ Ἰσραήλ ὀργανώνεται σάν μία ἱερή κοινότητα μέ ἐπικεφαλῆς τόν Μωυσῆ καί τόν Ἀαρών. Ἀρχηγός τοῦ ἔθνους τους εἶναι ὁ Θεός καί γι᾽ αὐτό ὅλα πρέπει νά γίνονται σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του.
Δεύτερον, τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν λέγει γιά
τήν πορεία τῶν Ἰσραηλιτῶν στήν ἔρημο, ἀπό τό Σινᾶ μέχρι τίς πεδιάδες τῆς Μωάβ
(10,11-21,35). Ἡ πορεία αὐτή διήρκεσε σαράντα χρόνια. Τήν ἱστορία τῆς πορείας αὐτῆς
τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν δέν τήν διηγεῖται συστηματικά, ἀλλά ἀναφέρει ἰδιαίτερες
μόνο ἱστορίες ἀπό τά πρῶτα καί τά τελευταῖα χρόνια τῶν σαράντα ἐτῶν. Ἱστορίες
πού λέγουν γιά τήν ἀπιστία καί τήν ἐπανάσταση τῶν Ἰσραηλιτῶν κατά τοῦ Θεοῦ, ἀλλά
καί τίς τιμωρίες τους γι᾽ αὐτό.
Τρίτον, τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν λέγει γιά
τήν πορεία τῶν Ἰσραηλιτῶν στίς πεδιάδες τῆς Μωάβ καί τήν προετοιμασία τους γιά
τήν εἴσοδο στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας (22,1-36,13). Ἐδῶ οἱ Ἰσραηλῖτες ἐμφανίζονται ὅτι
ἔχουν στρατοπεδεύσει στίς πεδιάδες τῆς Μωάβ, δίπλα στόν Ἰορδάνη ποταμό, ἀπέναντι
ἀπό τήν Ἰεριχώ, ἀπ᾽ ὅπου ἑτοιμάζονται νά εἰσέλθουν στήν γῆ Χαναάν.
3. Ὅλες οἱ ἱστορίες
τοῦ βιβλίου τῶν Ἀριθμῶν ἀποτελοῦν τύπο τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν χριστιανῶν ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Ἡ ζωή τοῦ κάθε χριστιανοῦ μοιάζει μέ τό ταξίδι τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο
πρός τήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ὡς Αἴγυπτο ἄς νοήσουμε τήν ζωή τῆς δουλείας στά
πάθη καί Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν πρός τήν ὁποία πορευόμαστε ἐμεῖς
ἡ Ἐκκλησία, ὁ νέος Ἰσραήλ τῆς Χάριτος. Ἔχουμε λάβει καί ἐμεῖς τόν θεῖο Νόμο, ὁ
Κύριος σύναψε μαζί μας διαθήκη μέ τό Αἷμά Του. Στήν πορεία μας στήν ἔρημο αὐτῆς
τῆς ζωῆς ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες καί πειρασμούς. Δέν πρέπει ὅμως νά
δειλιάζουμε καί νά θέλουμε νά γυρίσουμε στήν Αἴγυπτο τῶν παθῶν μας, οὔτε νά ἐπαναστατοῦμε
ἐναντίον τοῦ Κυρίου μας καί τῶν πνευματικῶν μας καθοδηγῶν, ἀλλά νά πορευόμαστε
σταθερά τήν ὁδό τοῦ Κυρίου. Καί Αὐτός θά ἀποδιώκει ἀπό μπροστά μας μέ τούς ἀγγέλους
Του τούς νοητούς «Ἀμαλήκ» καί θά μᾶς εἰσαγάγει στήν Βασιλεία Του.
5. Τά σαράντα
χρόνια τῶν Ἰσραηλιτῶν στήν ἔρημο καί τῆς κατάκτησης τελικά τῆς ἁγίας Γῆς ἑρμηνεύονται
πάλιν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας σάν μιά τυπολογική εἰκόνα τοῦ σατανικοῦ
πειρασμοῦ τοῦ Χριστοῦ, πού ἔλαβε χώρα σέ περίοδο σαράντα ἡμερῶν (βλ. Ματθ.
4,1-11 καί Λουκ. 4,1-13). Σάν τόν παλαιό Ἰσραήλ, ὁ «Ἰησοῦς ὁδηγήθηκε ἀπό τό Πνεῦμα στήν ἔρημο, γιά νά ἀντιμετωπίσει τούς
πειρασμούς τοῦ Διαβόλου» (Ματθ. 4,1). Ἀντίθετα ὅμως πρός τόν Ἰσραήλ, ὁ Ἰησοῦς
δέν ἔγινε ἔνοχος ἁμαρτίας. Ἀλλά ἀφοῦ σαρκώθηκε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ – δηλαδή
ταυτίστηκε, χωρίς ἁμαρτία, μέ τήν ἀνθρώπινη κατάσταση – μπῆκε καί στήν ἔρημο
πού δημιούργησε ἡ ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου. Καί νικώντας τόν Σατανᾶ στήν ἔρημο ἐπέστρεψε
στόν κόσμο γιά νά βρεῖ τήν Ἐκκλησία, τόν νέο Ἰσραήλ, καί νά τόν ὁδηγήσει στήν
Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, στήν πραγματικά Ἁγία Γῆ, τῆς ὁποίας ἡ βιβλική Χαναάν ἦταν
ἕνα φυσικό σύμβολο.
Δείτε και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου