30 Δεκ 2015

Γιατί οι οικουμενιστές λησμονούν την επιστολή του Οσίου Παϊσίου;



ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΛΗΣΜΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΟΥ;
(Η επιστολή είναι διαχρονική και ελέγχει τα οικουμενιστικά ολισθήματα των ημερών μας)
Όσα ωραία και να πούν οι οικουμενιστές για τον Όσιο Παΐσιο, πεισματικά θα αγνοούν το ομολογιακό θάρρος του και προπαντός την επιστολή του προς τον Αρχιμανδρίτη  Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.  Ως μηδέποτε υπάρξασα θεωρείται η επιστολή τούτη για  τους οικουμενιστές. 
Η επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη  Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, αναφορικά με τις οικουμενιστικές και  φιλενωτικές ενέργειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, έπρεπε να είναι κανών ακριβείας στην προσέγγιση με τους Παπικούς.

Με αυτή την επιστολή του ο Όσιος  Παΐσιος εκφράζει την αγωνία του για τα τεκταινόμενα, γράφοντας : «Αλλά επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Ορθοδοξίαν μας, επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να τα γράψω αυτά που ένιωθα».  Ο μεγάλος αυτός Όσιος των ημερών μας, με πολύ πόνο γράφει την επιστολή αυτή, που πεισματικά λησμονούν οι οικουμενιστές. 
Με πολλή ταπείνωση λοιπόν ο Όσιος  Παΐσιος γράφει ότι «θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη εν πρώτοις απ’ όλους, που τολμώ να γράφω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε άγιος, ούτε θεολόγος». Για τούτο γράφει με πόνο: «Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται στην Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα…».
Την επιστολή αυτή χαρακτηρίζει η Ορθόδοξη ισορροπία.  Από την μια η έκφραση της υικής αγάπης προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και από την άλλη ο αυστηρός έλεγχος των αντορθοδόξων οικουμενιστικών ενεργειών του. 
Δεν φείδεται να περιγράψει με πόνο το μέγεθος της οικουμενιστικής εκτροπής γράφοντας : «Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή». 
Λόγια παρατραβηγμένα θα έλεγε κανείς αλλ’ όμως που περιγράφουν την έκταση του οικουμενιστικού ολισθήματος.  Προς τούτο επεξηγεί με πόνο : «Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα».
Με λύπη θα επαναλάβομε ότι δυστυχώς οι οικουμενιστές πεισματικά αγνοούν την ομολογιακή επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη  Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, γιατί κατ’ ουσία είναι διαχρονική και ελέγχει και τα οικουμενιστικά ολισθήματα των ημερών μας.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εἰσί τινες τῶν ἀκαθάρτων δαιμόνων τὴν τῶν θείων Γραφῶν ἑρμηνείαν ἐν προοιμίοις ἡμῖν ὑφηγούμενοι· τοῦτο δὲ μάλιστα φιλοῦσι ποιεῖν ἐν ταῖς τῶν κενοδόξων καρδίαις, καὶ μάλιστα τῶν τὴν ἔξω παίδευσιν ἐξησκημένων, ἵνα κατὰ μικρὸν αὐτοὺς ἀπατῶντες εἰς αἱρέσεις καὶ βλασφημίας καταγάγωσιν. Ἐκ τῆς ἐν τῇ ψυχῇ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ὑφηγήσεως, ταραχῆς καὶ χαρᾶς διακεχυμένης καὶ ἀσέμνου τὴν τῶν δαιμόνων θεολογίαν, μᾶλλον δὲ θεομαχίαν ἐπιγνωσόμεθα.

Εφοσον ο Πατριαρχης ΜΑΣ δεν φοβαται τον Θεον, παραβαινων τας εντολας Του,
«διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ»
Και,

«Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέτες ῥήξωσιν ὑμᾶς»

οι ακολοθουντες αυτόν, δεν φοβουνται την Εκκλησιαν.

Οιμοι βαβαι, βαβαι, τοις κακοις ιερευσι.

Ανώνυμος είπε...

Και σε τι ωφελησε η επιστολη αν οντως υπηρχε.Αφου τον επαινουσε και τον ελεγε οτι ειναι ο καλυτερος Πατριαρχης.Μηπως υπαρχει υποκρισια και αγνοια του κοσμου.Οι Πατερες λενε οτι ο καθε λογος που λεμε εχει σημασια.Η μηπως εκανε αντιαιρετικο αγωνα εναντι στον ευατο του πολλους τετοιους αναδειξε η ιστοροδογματικη ιστορια της Εκκλησιας.
Διαβαστε απο Μ.Αθανασιο κατα Αρειου μεχρι Γρ.Παλαμα και Ευγενιου Βουλγαρεος κ.α
Διαβαστε Γρηγοριο Νυσσση κατα Ευνομιου μηπως διεφεραν οι τοτε με τους σημερινους Οικουμενιστες απλα οι Οικουμενιστες τους εχουν ολους(Αρειο,Ευνομιο,Ακινδυνο,...).Ειναι δηλ. ενα προφιλ απο ολους τους αιρετικους.
Οι Πατερες μας διδασκουν αμα δεν συμορφωνεται το αρωστημενο μελος της Εκκλησιας να αποκοβεται για να μην μολυνει τα αλλα μελη και αμα μετανοησει και γινει καλα τοτε επανερχεται ξανα στην μανδρα της Εκκλησιας.
Καλη Μετανοια
Καλη Χρονια

Ανώνυμος είπε...

Ειναι ιδιαιτερα πονηρη η αρνηση του αληθινου τηε επιστολης του αγιου Παϊσιου.
Μετα, η κολοβομενη αναφωρα στον λογο του αγιου υπερ του Πατριαρχου, υποδεικνυει αγνοια της κοινης πρακτικης των Ορθοδοξων εναντιον των εξ Ορθοδοξιας αιρετικολογουντων.
Προ της αποκοπης, παντα προσφερουν εμπονως καιρον μετανοιας.
Ο αγιος Κυριλλος Αλεξανδρειας προς τον Νεστωριο και ο αγιος Μαρκος ο Ευγενικος προς τον πάπα της Ρωμης στην Φλωρεντια, μας προσφερουν εμπρακτο παραδειγμα. Ειπε πρωτα τον πάπα παναγιωτατο και αμεσως μετα, καταγγειλε τις αιρεσεις τους.
Ο αγιος Μαρκος ο Ευγενικος , ενω θεολογουσε το ανιερο των λατινων και το ακυρο του βαπτισματος των, ελεγε συναμα, τον πάπα παναγιωτατο.
Λοιπον, αυτα τα παραμυθια κατεναντιον του αγιου Παϊσιου εχουν χωρα εκτος της Εκκλησιας.
Γνωστος γεροντας της Ορθοδοξιας, εις επηκοον πολλων, δοξολογει τον Θεο υπερ του Βαρθολομαιου, ενω εμπρακτως, συναμα, πρατει Ορθοδοξως οτι ο Πατριαρχης αντορθοδοξως απαγορευει.

Ο στερουμενος της αληθειας των Πατερων της Εκκλησιας, αδυνατει να σκεφθει Πατερικως.

Στα δυο ακρα, στον οικουμενισμο και στον σχισματικο παλιοημερολογισμος χορευει και χωρευει ο πονηρος.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com