Ἕνας νόμος φτάνει!
«Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι,
καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. 6,31)
Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνα ἔξοχο δημιούργημα.
Πλάστηκε «κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ (Γέν. 1,26). Εἶνε θρησκευτικὸ ὄν, ἔχει δηλαδὴ ἔμφυτη τὴ ῥοπὴ
πρὸς τὸ Θεό. Ἀλλὰ εἶνε καὶ κοινωνικὸ
ὄν. Δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ μόνος του, ὅπως ὁ ῾Ροβινσὼν
τοῦ ἀγγλικοῦ μυθιστορήματος. Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε αὐτάρκης· ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ βοήθεια
τῶν ἄλλων. Ζῇ σὲ κύκλους ποικίλων σχέσεων. Μικρὸς ζῇ μέσα στὴν οἰκογένεια, ὅπου
δημιουργοῦνται σχέσεις παιδιῶν μὲ τοὺς γονεῖς καὶ γονέων μὲ τὰ παιδιά. Ὡς μαθητὴς
συζῇ στὸ σχολεῖο μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Ὡς στρατιώτης συζῇ μὲ στρατιῶτες καὶ ἀξιωματικούς.
Ὡς μέλος τῆς κοινωνίας συζῇ μέσα σ᾿ ἕνα εὐρύτερο κύκλο. Ἔτσι τά ᾿φτειαξε ὁ Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου