Ένας αυθόρμητος διάλογος με Μάρτυρα του Ιεχωβά

Ένας αυθόρμητος διάλογος με Μάρτυρα του Ιεχωβά

Αλεξία Κρηνίτη

Τη Δευτέρα 25 Αυγούστου, σε ένα από τα κεντρικά πάρκα της Αθήνας, Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν στήσει δύο σταντ με βιβλία και έντυπα της Σκοπιάς. Περνώντας από εκεί, πλησίασα και άρχισα να ξεφυλλίζω το βιβλίο τους “Τι διδάσκει πράγματι η αγία Γραφή”.

Στο σταντ, υπήρχε ένας κύριος (με αυτόν διεξήχθη ο διάλογος) και δύο κυρίες. Πλησίασα το σταντ, χωρίς να με προσκαλέσουν. Εκείνη τη στιγμή, συζητούσαν μεταξύ τους. Ο κύριος στράφηκε σε μένα, αφού πήρα στα χέρια μου το βιβλίο και άρχισα να το φυλλομετρώ. Παρακάτω, καταγράφω το διάλογο ανάμεσα σε μένα και το Μάρτυρα του Ιεχωβά. Κάποια σχόλια με πλάγια γράμματα απευθύνονται στους αναγνώστες. Τα έντονα γράμματα αποδίδουν ό,τι τονίστηκε στη συζήτηση.

ΜτΙ: Καλημέρα σας!

Εγώ: Καλημέρα.

ΜτΙ: ...

Εγώ: Είχα πάει και στην ετήσια συνέλευση στο ΟΑΚΑ (ήθελα να ξεκινήσω τη συζήτηση). Με είχε καλέσει ένας φίλος, ΜτΙ.

ΜτΙ (με χαμόγελο): Α ναι; Φαντάζομαι πόσα πνευματικά θέματα θα έχετε να συζητήσετε.

Εγώ: Προέκυψαν διαφορές, άλλωστε κι εμείς κι εσείς το ξέρουμε ότι υπάρχουν. Μου είπε ότι θα ήθελε να βρεθούμε και να μιλήσουμε για το όνομα του Θεού, αλλά έκτοτε δεν έχει επικοινωνήσει ακόμη μαζί μου.

ΜτΙ: Κάτι θα του έτυχε. Αφού σας το είπε, σίγουρα θα μιλήσετε. Έχετε συζητήσει με άλλους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Εγώ: Αρκετές φορές μου έχουν δώσει φυλλάδια στο δρόμο και στο σπίτι μου, αλλά απλά μου έδιναν το φυλλάδιο και έφευγαν.

ΜτΙ: Χαίρομαι πάρα πολύ που είστε άτομο απροκατάληπτο. Θεωρώ αδιανόητο νέοι άνθρωποι να μην έχουν ευρύ νου και διάθεση να  ανταλλάξουν σκέψεις και ιδέες (δεν σχολίασε το γεγονός ότι οι ομόπιστοί του απρόσωπα δίνουν ένα φυλλάδιο και φεύγουν). Θα είδατε και τη βάπτιση, εμείς δεν βαπτιζόμαστε σε νεαρή ηλικία, μια βασική διαφορά από εσάς. Ορθόδοξη δεν είστε;

Εγώ: Ναι, μάλιστα, Ορθόδοξη. Ξέρετε, εμείς βαπτίζουμε τα παιδιά μας από μωρά, γιατί στηριζόμαστε στα λόγια του Χριστού προς το Νικόδημο στο κατά Ιωάννη 3:3-5 (έχω μαζί μου μια Καινή Διαθήκη, τη μετάφραση των τεσσάρων, την άνοιξα και του έδειξα το χωρίο): "Ο Ιησούς του είπε: "Σε βεβαιώνω πως αν δε γεννηθεί κανείς ξανά, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού. Τον ρώτησε ο Νικόδημος: Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ηλικιωμένος πια να γεννηθεί ξανά;...Ο Ιησούς του είπε: "Σε βεβαιώνω πως αν κανείς δε γεννηθεί από το νερό κι από το Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία του Θεού...". Βλέπετε; "αν δε γεννηθεί κανείς ξανά...". Δεν πρόκειται δηλαδή για βάπτισμα αφιέρωσης, αλλά "εις άφεσιν αμαρτιών", όπως λέει και ο Απόστολος Πέτρος στο Πράξεις, 2:38-39 (του δείχνω το χωρίο, στην έκδοση που έχω, έχει αποδοθεί στα νέα ελληνικά "...για να συγχωρέθουν οι αμαρτίες σας...").

ΜτΙ: ...... (έμεινε για λίγο σιωπηλός). Περίεργο, έχω μιλήσει και με άλλους Ορθοδόξους, ακόμη και με ιερείς, αλλά δε μου έχουν πει αυτό.

Εγώ: Τι σας είπαν;

ΜτΙ: Διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή.

Εγώ: Στηρίζουμε το νηπιοβαπτισμό και στην τελευταία εντολή του Κυρίου "πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...(του δείχνω πάλι το χωρίο από το Κατά Ματθαίον 28:16-20). Δηλαδή, για να γίνουμε μαθητές του Χριστού, πρέπει πρώτα να βαπτιστούμε.

ΜτΙ: Ναι, αλλά πρώτα λέει "κάνετε μαθητές" και στη συνέχεια "βαπτίζοντας". Πρώτα να κάνουν μαθητές και μετά να τους βαπτίζουν.

Εγώ: Εδώ, η μετοχή είναι τροπική. Δείχνει τον τρόπο, πώς να κάνουν μαθητές; Βαπτίζοντάς τους.

ΜτΙ: Συμφωνώ, τροπική, άρα πρώτα κάνουν μαθητές και μετά βαπτίζουν.

Εγώ: Συγγνώμη, αλλά αν κάτι μας δείχνει τον τρόπο, αυτό πρέπει να προηγηθεί για να πετύχουμε κάτι. Αν εγώ σας πω "πηγαίνετε στο περίπτερο, περπατώντας", θα πρέπει να περπατήσετε πρώτα, για να φτάσετε στο περίπτερο έπειτα.

ΜτΙ: Για το όνομα του Θεού, τι έχετε να πείτε; Δεν το χρησιμοποιείτε, όπως εμείς, αλλά εσείς το γνωρίζετε (1η αλλαγή θέματος, αλλά προσποιήθηκα ότι δεν το πρόσεξα);

Εγώ: Με τη φράση "το όνομα του Θεού", αναφέρεστε στο Ιεχωβά;

ΜτΙ: Μάλιστα. Εμείς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, το γνωρίζουμε και το θεωρούμε απαραίτητο να το χρησιμοποιούμε για να έχουμε προσωπική σχέση μαζί Του.

Εγώ: Κοιτάξτε, εμείς οι Ορθόδοξοι και το γνωρίζουμε το όνομα αυτό, ένα από τα ονόματα, γιατί ο Θεός αποκαλύφθηκε με πολλά ονόματα και το χρησιμοποιούμε στις λατρευτικές μας συνάξεις, απλά δεν το χρησιμοποιούμε με τον τρόπο που το κάνετε εσείς, γιατί δεν το διδαχτήκαμε από τον Ιησού και τους αποστόλους μας.

ΜτΙ: Το χρησιμοποιείτε; Τι θέλετε να πείτε; Πρώτη φορά το ακούω αυτό! (Από όσα του είπα, ήταν ολοφάνερο ότι αυτό το σημείο τον είχε αιφνιδιάσει).

Εγώ: Υποθέτω ότι ξέρετε τι σημαίνει η λέξη «Αλληλούια», έτσι δεν είναι; "Αινείτε τον Γιαχ". Άλλωστε, και το βιβλιαράκι με τους ύμνους σας λέγεται “Ψάλλετε στον Ιεχωβά”και χρησιμοποιείτε τη φράση στους ύμνους σας (π.χ. βλ. ύμνο 104, “Αινείτε τον Γιαχ μαζί μου”).

ΜτΙ κυρία (που μέχρι τότε παρακολουθούσε σιωπηλή): Πώς γνωρίζετε τους ύμνους μας (φάνηκε ξαφνιασμένη);

Εγώ: Απλά έχω δει το βιβλίο σας στον ιστότοπό σας. Άλλωστε, άκουσα κάποιους στη συνέλευσή σας.

ΜτΙ (κύριος με τον οποίο συζητούσα): Ναι, συμφωνώ (ενν. για το τι σημαίνει «αλληλούια»).

Εγώ: Το «αλληλούια» λοιπόν ακούγεται εκατοντάδες φορές, όταν συγκεντρωνόμαστε στις εκκλησίες μας και ιδιαίτερα στη θεία Λειτουργία, "αινούμε τον Γιαχ".  Αλλά υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα και ίσως και πιο ουσιαστικά, που έχω να σας πω για το όνομα του Θεού.
ΜτΙ: Βλέπεις πράγματα, που είναι πολύ λυπηρά, π.χ. ιερείς να ευλογούν όπλα. Εμείς δεν θέλουμε τον πόλεμο. Δεν πάμε ούτε στο στρατό και έχουμε πληρώσει αυτή τη σταθερή μας απόφαση. Οι Χριστιανοί του 1ου αιώνα δεν πολεμούσαν (2η ολοφάνερη αλλαγή θέματος).

Εγώ:  Εδώ βλέπω μια αντίφαση στα πιστεύω σας.

ΜτΙ: Τι αντίφαση;

Εγώ: Από τη μια αρνείστε ακόμη και να υπηρετήσετε τη θητεία σας στο στρατό και από την άλλη, φαντάζεστε τον Ιησού ως αρχηγό ενός στρατού, που θα έρθει να εξολοθρεύσει όσους δεν είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά (βλ. ενδεικτικά το άρθρο “Χαιρετίστε τον Χριστό, τον Ένδοξο Βασιλιά!,” στη Σκοπιά, τ. 15 Φεβρουαρίου 2014, από όπου οι φωτογραφίες του παρόντος κειμένου).

ΜτΙ κυρία: Δεν είναι ακριβώς έτσι, όπως το λέτε, αλλά το πνεύμα, που είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, έρχεται σε όποιον το ζητήσει (3η αλλαγή θέματος, ειλικρινά δεν κατάλαβα πώς της ήρθε αυτό).

ΜτΙ κύριος: Μια ακόμη σημαντική διαφορά μας.

Εγώ: Κοιτάξτε, αυτή τη στιγμή έχετε ανοίξει τέσσερα διαφορετικά θέματα, που για το καθένα έχουν γραφτεί τόμοι ολόκληροι και δεν έχουμε συζητήσει στην ουσία για κανένα από αυτά! Για τι από όλα θέλετε να μιλήσουμε: το νηπιοβαπτισμό, το όνομα του Θεού, τον πόλεμο ή το αν το άγιο Πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού;

ΜτΙ κυρία: Εδώ είναι λιγάκι δύσκολο, γιατί έχουμε έρθει για να διαδώσουμε το λόγο του Θεού σε όσους δεν τον ξέρουν. Εσείς φαίνεται ότι είστε καλή μαθήτρια και γνωρίζετε (διευκρινίζω, επειδή στο κείμενο λείπουν τα εξωγλωσσικά στοιχεία, τόσο απαραίτητα για την καλύτερη επικοινωνία, ότι αυτή η τελευταία φράση, το "καλή μαθήτρια", δεν ειπώθηκε καθόλου ειρωνικά).

Εγώ: Συγγνώμη, αλλά σύμφωνα και πάλι με τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις, όσα γνωρίζω είναι λάθος και θα χαθώ στον Αρμαγεδδώνα. Δεν πρέπει λοιπόν να συζητήσετε και μαζί μου; Τι σημασία έχει ότι γνωρίζω την πίστη μου, αφού για εσάς είναι λάθος;

ΜτΙ: Σας προτείνουμε να μπείτε στο επίσημο site μας, εδώ είναι η διεύθυνση και εκεί θα λυθούν οι απορίες σας. Κρατήστε και το βιβλίο αυτό (μου έδωσε το φυλλάδιο “Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανα;” Φαίνεται ότι ξέχασε πώς ήδη έχω επισκεφθεί το site τους, κάτι που του ανάφερα).

Δεν υπήρχε κάτι άλλο να πω, τους ευχαρίστησα και έφυγα.

Αντιαιρετικός