11 Νοε 2013

Εις μνήμην ενός παιδιού που «δεν είχε που να στραφεί»


kid1


1986 ΦΩΤΟ - Chris Clark,THE GRAND RAPIDS PRESS
Αριστερά η LatoyaYarbough εμφανίζεται με τους αδελφούς Ζαχαρία και Αμαρία Λούις. Ο αδελφός της Latoya, JohnYarboughξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου σε κοινόβιο στην επαρχία Allegan της Πολιτείας Michigan των ΗΠΑ με την ονομασία «Το Σπίτι του Ιούδα» (HouseofJudah), του οποίου ηγείτο ο «προφήτης» WilliamA. Lewis. Ο καταυλισμός εγκαταλείφθηκε μερικά χρόνια μετά το θάνατο του Johnτο1983. Η μητέρα του καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Οι αρχηγοί της ομάδας καταδικάστηκαν για δουλεία.
        
Η κοινότητα – κοινόβιο ήταν στην πραγματικότητα μια φυλακή γι’ αυτούς. Τους έλεγαν ότι ο έξω κόσμος ήταν ο διάβολος.
 Είναι τρομακτικό να σκεφτεί κανείς τί πέρασε ο John Yarborough τις τελευταίες μέρες της ζωής του, ενώ όλοι εκείνοι οι ενήλικες παρακολουθούσαν και ίσως ζητωκραύγαζαν... Να μη μπορείς να διαφύγεις μέσα από το δάσος, να φοβάσαι τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ οι μοναδικοί σου προστάτες σε ξυλοκοπούν αλύπητα. Που να πας; 
Δεν είχε που να στραφεί...
ΠΡΙΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ 
-          Ο πρώην τηλεπαρουσιαστής Barry Shanley θυμάται τη γνωριμία και τη συνέντευξη που πήρε από τον «αιδεσιμότατο» William A. Lewis κατά την επίσκεψή του στην ομάδα του αυτοαποκαλούμενου «προφήτη», λίγο καιρό πριν το θάνατο εκεί, του 12 ετών John Yarbough, από ανελέητα κτυπήματα. Ο καταυλισμός της οργάνωσης βρισκόταν σε μια απόσταση 5-6 χιλιομέτρων από την περιοχή που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Shanley.:
«... Στις επόμενες επισκέψεις μας, (ο Lewis) μας έδειξε τα στοκς στα οποία έβαζε αυτούς που «αμάρταναν». Γυναίκες, παιδιά και άνδρες. Πρόκειται για εργαλεία βασανισμού προηγούμενων εποχών, με τα οποία ακινητοποιούσαν τα θύματα τοποθετώντας τα χέρια και τα πόδια τους σε τρύπες πάνω σε ξύλινο πλαίσιο. Μας απαγόρευσε να επισκεφθούμε το «νοσοκομείο» του ή το «σχολείο»του, αλλά ήταν πολύ ειλικρινής όταν τον ρώτησα για το σκοπό και το λόγο ύπαρξης πολλών μεγάλων οπών στο έδαφος. Είπε ότι ανάγκαζε τις γυναίκες να τις σκάβουν όταν «παρεκτρέπονταν».
«Παρατήρησα ότι υπήρχαν πάρα πολλά παιδιά που φαίνονταν να είναι περίπου 5 έως 7 ετών. Και το θεωρούσα πολύ ύποπτο ότι οLewis έστελλε τους άνδρες της κοινότητας τα τελευταία χρόνια, εκτός από τους προσωπικούς του «φρουρούς», στο Σικάγο για δουλειά, αφήνοντας κοντά του μόνο τις γυναίκες και τα παιδιά.
«...Παρακολουθήσαμε μια αυτοσχέδια ‘εκκλησιαστική’ σύναξη που έγινε ειδικά για μας (τον συντάκτη και ένα φωτογράφο). Ο Lewisκαθόταν σε μια εξέδρα πίσω από ένα παλιομοδίτικο θρανίο. Εγώ κάθησα στην πρώτη σειρά. Ο συνάδελφος φωτογράφος βρισκόταν στην άκρη και μας κινηματογραφούσε από κοντά, ακριβώς τη στιγμή που ο WilliamA. Lewis σφυροκοπούσε το γραφείο και έλεγε, «τι κάνουμε όταν τα παιδιά δεν πειθαρχούν; Σπάμε κεφάλια!» και όλοι χειροκροτούσαν δυνατά. Η κάμερα επικεντρώθηκε στο παιδί που καθόταν ακριβώς δίπλα μου και κουνούσε το κεφάλι του πάνω και κάτω συμφωνώντας και λέγοντας «αμήν».
Lewis
Εκείνο το αγοράκι ήταν ο JohnYarbough. Δεν πέρασε πολύς καιρός από την επίσκεψή μας και ο John ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στον καταυλισμό.
Ο αυτοαποκαλούμενος «προφήτης»WilliamA. Lewis έλεγε ότι ο θανατηφόρος ξυλοδαρμός του δωδεκάχρονου στην οργάνωση του «Σπίτι του Ιούδα» ήταν το θέλημα του θεού.
«Πιστεύω» πρόσθετε «ότι ό,τι κάνουμε είναι αυτό ακριβώς που είπε ο Θεός» .Πίστευε στην ανάγνωση αποκλειστικά της Παλαιάς Διαθήκης και είχε πείσει τους οπαδούς του ότι αποτελούσαν τον «εκλεκτό λαό του Θεού».
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΕΚΤΑΣ 
Ο 12 ετών JohnYarbough είχε υποσχεθεί στην αδελφή του ότι θα τους έβγαζε από τον καταυλισμό της οργάνωσης, όπου ο αυθαίρετος και βιτσιόζος ξυλοδαρμός εθεωρείτο ως τιμωρία από τον Θεό.
Και το έκανε, αλλά με βαρύτατο κόστος: Τη ζωή του.
Ο θάνατος του το 1983, ο οποίος οδήγησε σε καταδίκες για δουλεία εναντίον του Lewis και των συνεργατών του, καθώς και σε καταδίκη για ανθρωποκτονία εναντίον της μητέρας του, απεκάλυψε τη βάναυση και μυστικοπαθή σέκτα που ήταν εγκατεστημένη στην αγροτική νοτιοδυτική επαρχία Allegan County.
Το παραστράτημα του John Yarbough ήταν ότι τον τσάκωσαν να παρακολουθεί τηλεόραση αντί να κάνει τις δουλειές που του είχαν ανατεθεί.
Ο Lewis, πέθανε το 2004 σε ηλικία 84 ετών.
Lewis2
 Η ΦΡΙΚΗ ΤΗΣ ΣΕΚΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΑΤΡΕΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ
Τριάντα χρόνια μετά το θάνατο του John Yarbough, η φρίκη της σέκτας «Σπίτι του Ιούδα» (House of Judah) εξακολουθεί να στοιχειώνει. Πρώην μέλη λένε ότι ο καταυλισμός της λατρείας κατέστρεψε πολλές ζωές, κυρίως παιδιών. Τα παιδιά εξαναγκάζονταν να δουλεύουν πολλές ώρες σε καλλιέργειες και φάρμες, υπέστησαν ξυλοδαρμούς και σε ορισμένες περιπτώσεις, σεξουαλικές επιθέσεις.΄Εβλεπαν τους γονείς τους να τα ακινητοποιούν στα «στοκς» και να τα κτυπούν.
-       «Έχω δει πολλή βαρβαρότητα σ’αυτή τη δουλειά, αλλά αυτή ήταν η πιο ωμή βαρβαρότητα που συνάντησα ποτέ», είπε ο συνταξιούχος ειδικός πράκτορας του FBI Gene Debbaudt. «Ο ‘προφήτης’ Lewis πίστευε ότι ήταν υπεράνω, όχι μόνο των ανθρώπινων νόμων αλλά ίσως ακόμη και πάνω από το νόμο του Θεού», είπε ο Debbaudt. «Έβγαζε αφρούς από το στόμα σαν άγριο σκυλί, όταν τον βγάζαμε έξω από το τροχόσπιτο που έμενε. Ήταν σαν άγριο θηρίο».
-          Ο πρώην Εισαγγελέας JohnSmietanka, δήλωσε ότι σπάραζε η καρδιά «να βλέπεις μικρά παιδιά να υποφέρουν. Δεν ξέρω αν κανείς από τους αρχηγούς της οργάνωσης συνειδητοποιούσε ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος. Ήταν μια σεχταριστική νοοτροπία».
«Ακόμα διερωτώμαι: Πώς μπορούν οι άνθρωποι να το κάνουν αυτό στα παιδιά τους;»
-          Ο μ. Δικαστής DouglasHillman, ooποίος είχε καταδικάσει τονLewisως προεδρεύων της δίκης, συνόψισε τη μαρτυρία στα δικαστικά έγγραφα: Αρχικά, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η Οργάνωση περιγράφεται ως «στοργική, συνεργάσιμη και φιλική. Εντούτοις, το 1981 η ζωή στον καταυλισμό άρχισε ν’ αλλάζει. Προφανώς ο «προφήτης» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέλη της λατρείας του άρχισαν να παραστρατούν, παραβιάζοντας τους κανόνες της οργάνωσής του ή της Βίβλου. Σαν αποτέλεσμα καθιέρωσε τους ξυλοδαρμούς σαν μέσο τιμωρίας ή σοφρωνισμού.
Στις αρχές του 1982, οι οπαδοί υποχρεώνονταν να υπογράφουν έγγραφα με τα οποία συμφωνούσαν να δεχτούν τις τιμωρίες, σαν συνέπεια για τις αμαρτίες τους ενώπιον του Θεού και του Lewis...
Ύστερα από πολύχρονες δικαστικές ακροάσεις, προφυλακίσεις και καταδικαστικές ποινές φυλάκισης, οι οπαδοί του «House of Judah» είχαν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τον Lewis. Αλλά, πολλοί παρέμειναν μαζί του και δημιούργησαν νέο καταυλισμό σε άλλη περιοχή. Μεταξύ αυτών που τον ακολούθησαν στο νέο του στρατόπεδο: Η μητέρα του John Yarbough, μετά την απόλυση της από τη φυλακή, όπως φαίνεται από τα αρχεία.
 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΕΚΤΑΣ
 Το «Σπίτι του Ιούδα», είναι κλασσική περίπτωση Καταστροφικής Λατρείας – Σέκτας (cult), όπου ο ηγέτης ασκεί βία για ν’ αυξήσει την εξουσία του πάνω στους οπαδούς του, ανέφερε o Scott Stehouwer, πρόεδρος του τμήματος ψυχολογίας της Ακαδημίας Calvin.
«Πρέπει ν’ αποδείξουν στην ομάδα τη δύναμή τους», είπε ο Stehouwer για τους ηγέτες των σεκτών. «Κάθε φορά που ο ηγέτης αισθάνεται ν’ απειλείται, θα πρέπει να ασκεί όλο και περισσότερο έλεγχο για να καθιερωθεί ως ηγέτης. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους και αυτός το μετέτρεψε σ’ εκείνο το φοβερό πράγμα.
Μερικές φορές, άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι στάλθηκαν από τον Θεό, μας αποπροσανατολίζουν από αυτόν».
Ο Stehouwer ανέφερε ότι η δεκαετία του 1970 έφερε μια «μετατόπιση ενδιαφέροντος» όπου οι άνθρωποι έψαχναν για «κάποιον ή κάτι καλύτερο από αυτούς, πιο δυνατό από αυτούς, κάτι σημαντικό που να δώσει νόημα στη ζωή τους». 
Ενώνοντας τις δυνάμεις τους, το σκεπτικό ήταν: «Θα συμβούν μεγάλα πράγματα».
Όπως πολλοί ηγέτες σεκτών, ο Lewis είχε πείσει τους οπαδούς του ότι ήσαν ο εκλεκτός λαός του Θεού και ότι εκείνος (ο Lewis), ήταν «η μόνη οδός για τη σωτηρία».
Οι οπαδοί με τη σειρά τους, πίστευαν ότι γνώριζαν την «πραγματική αλήθεια».
Είχαν αποξενωθεί από την οικογένεια και τους φίλους τους και τελικά, αντί να αισθάνονται σαν μέλος μιας ομάδας, αισθάνονταν σαν «ξένοι» προς τον υπόλοιπο κόσμο.
«Τελικά, θυματοποιούνται», είπε ο Stehouwer.
 Στις περιπτώσεις όπως η σέκτα αυτή, μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του θα ήταν τα 66 παιδιά που διεσώθησαν από τον καταυλισμό, είπε οStehouwer. Είχαν εξαναγκαστεί σε δουλεία και είχαν υποστεί σκληρές τιμωρίες. Τους δίδασκαν ότι ο έξω κόσμος ήταν ο διάβολος. Η σκηνή της μεταφοράς τους από τις αρχές, τις μέρες που ακολούθησαν μετά το θάνατο του αγοριού, θα πρέπει να ήταν φρικτή γι’αυτά τα παιδιά.
Τα παιδιά πιθανόν να σκέφτονταν, «μας παίρνει μαζί του ο διάβολος, ακριβώς όπως το είχε πει ο προφήτης», κατέληξε ο Stehouwer.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ 
Αλλά ακόμα και μετά το τέλος, ο εφιάλτης παραμένει για πολλούς.
Πρώην μέλη της σέκτας ανέφεραν ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν σε αυτήν, υπέφεραν πολύ. Δεν πήγαν σχολείο, συνεπώς υστερούσαν ακαδημαϊκά, αλλά ως επί το πλείστον υπέφεραν από τη φρίκη που βίωσαν κατά την παιδική τους ηλικία.
-          «Δεν μπορείς να ξεχάσεις πραγματικά», ανέφερε η Celia Green, πρώην μέλος της σέκτας. Αυτά τα πράγματα δεν τα ξεχνάς ποτέ, τα αφήνεις πίσω σου... πήραμε το μάθημά μας. Η Γραφή λέει: Μη δίνετε την πίστη σας σε άνθρωπο. Ο άνθρωπος θα σας ξεγελάσει χρησιμοποιώντας το όνομα του Θεού...».
«Το κοινόβιο ξεκίνησε όμορφα, όπως τα περισσότερα πράγματα. Δεν μπορείς να κερδίσεις τους ανθρώπους αν τους δείξεις την κακία σου από την αρχή», είπε η Green.
Τη δεκαετία του 1970, η Celia Green και ο σύζυγός της έψαχναν κάπου να ανήκουν. Το βρήκαν στον William A. Lewis, έναν αυτοαποκαλούμενο «προφήτη» στο Σικάγο. Παρέδιδε θρησκευτικά μαθήματα και είχε εβδομαδιαίο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο. Τελικά, ίδρυσε ένα κοινόβιο. Στην αρχή όλα ήταν μια χαρά. Στη συνέχεια, τα πράγματα άρχισαν ν’ αλλάζουν.
«Το πρώτο πράγμα που κάνουν, είναι να σε αποξενώσουν από την οικογένειά σου», είπε η Green. «Σου λένε, δεν χρειάζεσαι οικογένεια, εμείς είμαστε η οικογένειά σου. Αυτό είναι η σέκτα. Δεν το ήξερα τότε...».
Το 1982, ο Lewis ανάγκασε τους οπαδούς του να υπογράψουν συμφωνίες με τις οποίες αποδέχονται τιμωρία με ξυλοδαρμό, κάψιμο και λιθοβολισμό ενηλίκων και παιδιών, για τις αμαρτίες τους. Η Greenέβλεπε ότι δεν υπήρχε διέξοδος.
«΄Ηθελα να φύγω από εκεί, αλλά δεν είχα πουθενά να πάω».
Η Green, η οποία είπε ότι δημοσιοποίησε την εμπειρία της με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βοηθήσει άλλους, είναι πεπεισμένη ότι οLewis έκανε πλύση εγκεφάλου στους οπαδούς του.: Ενώ έβλεπε να συμβαίνουν διάφορα, αμφισβητούσε αυτά που έβλεπε με τα ίδια της τα μάτια.
ΠΑΙΔΙΑ – ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ
Άλλο πρώην μέλος, που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη, είπε ότι γνώρισε το μέλλοντα σύζυγό της μόλις επέστρεψε στο σπίτι από το Πανεπιστήμιο. Ήταν οπαδός του Lewis…
«Έτυχε να ερωτευτώ κάποιον που ήταν μπλεγμένος κάπου», είπε η γυναίκα.
«Ποτέ δεν ανήκα πλήρως στην οργάνωση και νομίζω το ήξεραν. Ήμουν μια ξένη», δήλωσε.
Η γυναίκα είπε ότι η ζωή στο κοινόβιο είχε καταντήσει αγγαρεία και εκμετάλλευση. Οι οπαδοί έπρεπε ν’ αγοράζουν τα πάντα, από φαγητό μέχρι ξύλα για τη θέρμανση, από ένα κατάστημα στον καταυλισμό. Επίσης έπρεπε να πληρώνουν ενοίκιο. Ουσιαστικά, είπε, όλα τα χρήματα μας πήγαιναν στο «Σπίτι του Ιούδα».
«Εργαζόμουν σε νοσοκομείο. Η σέκτα παρακολουθούσε ό,τι κάναμε. Ήξεραν πότε πηγαίναμε δουλειά και πότε γυρίζαμε».
-          «Τότε συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να φύγω από εκεί. Βρήκα ένα μέρος για να νοικιάσω και προσποιήθηκα ότι εγκαταλείπω το σύζυγό μου. Δεν έδειχνα να φοβάμαι, έτσι δεν κατάλαβαν τι θα έκανα. Είχα φτάσει στο σημείο που δεν άντεχα άλλο».
Μετά που έφυγε, την ακολούθησε ο σύζυγός της. Ανησυχούσε: Διέκοπταν τους δεσμούς με εκείνους που έμεναν στη σέκτα, συμπεριλαμβανομένων και μελών της οικογένειας... στην πόλη θα τους απέφευγαν...
Έχει οκτώ παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος της κακοποιήθηκε στο κοινόβιο. «Μην αγγίξετε ξανά τα παιδιά μου», είπε στους αρχηγούς της σέκτας. Αλλά, είπε, «νομίζω τον εγκατέλειψα εκεί. Τον απογοήτευσα».
Τόσο τα πρώην μέλη όσο και οι αρχές παραδέχονται ότι τα παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα.
ΠΗΓΗ: Σχετικά άρθρα του JohnAgar | jagar@mlive.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com