Δεν συγκρίνεται η Ελληνική με τις υπόλοιπες Γλώσσες!..

Δεν συγκρίνεται η Ελληνική με τις υπόλοιπες Γλώσσες!..

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

*   Η παγκοσμιοποίηση έχει περάσει τη γραμμή ότι όλες οι γλώσσες είναι ίδιες. Έτσι, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το Ελληνόπουλο δεν θα νοιάζεται για τη γλώσσα του εφόσον και η αγγλική υποτίθεται ότι είναι ίσης αξίας γλώσσα…

Η διαστρέβλωση της αλήθειας σε όλο της το μεγαλείο. Όλες οι γλώσσες δεν είναι ίδιες. Εάν συνέβαινε αυτό και όλες οι γλώσσες ήταν ίδιες, τότε γιατί η γλώσσα των Ζουλού δεν παρήγαγε φιλοσοφία; Γιατί άλλοι λαοί δεν έβγαλαν έναν Αριστοτέλη, έναν Σωκράτη, έναν Πλάτωνα, έναν Παρμενίδη, έναν Αισχύλο;

Διάσημοι γλωσσολόγοι και κορυφαίοι διανοητές ομολογούν και διακηρύσσουν την μεγάλη αξία της ελληνικής γλώσσας και ιδιαίτερα της αρχαίας ελληνικής.

Ο Wittgenstein είχε πει ότι «τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του κόσμου». Και η ελληνική γλώσσα δεν έχει όρια ούτε σύνορα. Έρχεται από πολύ μακριά, άντεξε στους αιώνες, άλλαξε, εξελίχθηκε, δάνεισε και δανείσθηκε, διατηρώντας την ομορφιά και τον πλούτο της. Η ελληνική γλώσσα είναι ένας ασύνορος συναρπαστικός κόσμος, που ποτέ δεν τον μαθαίνουμε αλλά πάντα μας μαθαίνει, που εξακολουθεί να γοητεύει και να αιφνιδιάζει με την αρχιτεκτονική της σύνταξής της, με το βάθος και τις αποχρώσεις των νοημάτων της, με την δύναμη των λέξεών της που όπως είπε ένας μεγάλος μας ποιητής, «είναι φλέβες, μέσα τους αίμα τρέχει».

Χωρίς την ελληνική γλώσσα είναι αδύνατο να κάνει ούτε βήμα προς τα εμπρός η επιστημονική σκέψη της αύριον. Μόνον την ελληνική δέχονται οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προηγμένης τεχνολογίας για την μαθηματική της δομή και απεικόνιση. Και όχι μόνον οι υπολογιστές τη δέχονται ως μοναδικό λεκτικό και ηχητικό κώδικα επικοινωνίας, αλλά και την θεωρούν ατέρμονα, δηλαδή μη οριακή, απειροστική. Γι’ αυτό οι ξένες μεγάλες εταιρείες Υπολογιστών και Πληροφορικής ζητούν εκτός των άλλων προσόντων και γνώση των αρχαίων ελληνικών από τα στελέχη τους.

Το CNN πριν μερικά χρόνια άρχισε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Ο πρόεδρος της εταιρίας Apple είπε: «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο, που θα της επιτρέψει να αναπτύξει την δημιουργικότητά της, να εισαγάγει νέες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες από όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει». Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια εκδήλωση της τάσης για επιστροφή στις ρίζες του παγκόσμιου πολιτισμού, που είναι το πνεύμα και η γλώσσα των Ελλήνων.

Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας και μεταφραστής νεοελληνικών έργων ο Ζακ Λακαριέρ, ο «εραστής της Ελλάδας», όπως αποκαλείται, είχε πει «Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνον αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα…».

Υπάρχουν άπειρες ακόμη παρόμοιες διαπιστώσεις για την Ελληνική γλώσσα από κορυφαίους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι καθένας με τον τρόπο του, δίνουν απάντηση στο «όλες οι γλώσσες είναι ίδιες» της παγκοσμιοποίησης…

Ο Βολτέρος ο μεγάλος φιλόσοφος και συγγραφέας του Γαλλικού Διαφωτισμού δίνει μια ευρύτερη διάσταση: «επιθυμία μου είναι η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή γλώσσα όλων των λαών». Δεν μπορούμε, όμως, να μην αναφέρουμε και την σύγχρονή μας μεγάλη Γαλλίδα Ελληνίστρια Ακαδημαϊκό Ζακλίν Ντε Ρομιγύ, η οποία είπε: «Η ελληνική γλώσσα είναι ένα εργαλείο με το οποίο εύκολα μπορεί κανείς να εξοικειωθεί και να ανοίξει την σκέψη του. Σας το λέω χωρίς επιφύλαξη: Όλος ο κόσμος θα πρέπει να μάθει ελληνικά γιατί η ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα!..

Σε άλλη περίπτωση είπε: «Οι επιστήμονες ανατρέχουν στα ελληνικά για να ονομάσουν τις σύγχρονες ανακαλύψεις και εφευρέσεις (από την αθανασία ως το μεταβολισμό), χωρίς να αναφέρουμε τους πυραύλους ή τους μεγάλους επιστημονικούς στόχους που ονομάζονται «Αριάδνη» ή «Ερμής».

Ο μεγάλος Ολλανδός ουμανιστής Έρασμος είπε: «Αν εξαφανιστεί η Ελληνική γλώσσα θα φτωχύνει η παγκόσμια διανόηση». Σχετικά με την ελληνική γλώσσα υπάρχει και άλλη παράμετρος. Ο παιδοψυχίατρος Χριστόφορος Καρπαθίου έχει εκδώσει ένα εξαίρετο σύγγραμμα: «Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ». Αναφέρει τις έρευνες που γίνονται σε διάφορα πανεπιστήμια της Αμερικής, οι οποίες απέδειξαν ότι η ελληνική γλώσσα έχει σημαντική επίδραση στην ευφυΐα του παιδιού από τη νηπιακή ηλικία.

Η γλώσσα έχει δύο βασικές χρήσεις την λογική και την συγκινησιακή. Στην λογική χρήση της γλώσσας βασικό δομικό στοιχείο είναι ο λόγος, δηλαδή η λογική φράση ως απόφαση που ζητάει επιβεβαίωση ή διάψευση. Ο Πλάτων στον «Θεαίτητο» γράφει ότι ο λόγος είναι ονομάτων και ρημάτων συμπλοκή. Με τον όρο ονόματα εννοούνται τα ουσιαστικά, τα επίθετα και σε ευρύτερη και διασταλτική ερμηνεία οι λέξεις. Επειδή, όμως, μόνον στην ελληνική γλώσσα υπάρχει απόλυτη ταύτιση μεταξύ σημαίνοντος (που είναι η λέξη) και σημαινομένου (που είναι αυτό που εννοεί η λέξη), ο εγκέφαλος του ανθρώπου κάνει μία ολόκληρη διαδικασία ενεργοποιώντας όλα σχεδόν τα τμήματά του, όταν πρόκειται να προβεί σε ετυμολόγηση μιας λέξης. Για παράδειγμα, όταν οι Άγγλοι λένε Bridge, εννοούν την γέφυρα, χωρίς η ίδια η λέξη να σημαίνει κάτι. Στην ελληνική, όμως, όταν λέμε γέφυρα (=γαία + επί + ύδωρ) εννοούμε δηλαδή ένα κομμάτι γης επάνω στο νερό, αυτό δηλαδή που είναι στην πραγματικότητα…

Εκεί που η ελληνική γλώσσα έχει ποικιλία πολυπρισματική, είναι στους λεκτικούς τύπους της κάθε λέξης. Δηλαδή, αν για παράδειγμα, η λέξη «άνδρας» έχει σε μερικές γλώσσες δύο λεκτικούς τύπους όλους κι όλους, δηλαδή έναν για τον ενικό και έναν για τον πληθυντικό αριθμό στην αρχαία ελληνική γλώσσα έχουμε δέκα: ανήρ, ανδρός, ανδρί, άνδρα, άνερ – άνδρες, ανδρών, ανδράσι, άνδρας, άνδρες. Έχουμε ακόμη και τον δυικό αριθμό. Εάν μάλιστα προχωρήσουμε στους διαφορετικούς μονολεκτικούς τύπους των ρημάτων, τότε η διαφορά είναι συντριπτική. Υπάρχουν γλώσσες, που έχουν το πολύ τέσσερις διαφορετικούς μονολεκτικούς τύπους ενός ρήματος.

Αντιθέτως το απλούστερο ρήμα της αρχαίας ελληνικής, το ρήμα «λύω», έχει συνολικά 337 μονολεκτικούς τύπους (137 στην ενεργητική φωνή, 145 στη μέση φωνή και 55 στην μέση φωνή με παθητική διάθεση). Ποια, λοιπόν, γλώσσα θα μπορούσε να συναγωνισθεί την αρχαία ελληνική;

Μήπως η λατινική; Ίσως αυτή πλησιάζει κάπως, αλλά και αυτής ένα απλό ρήμα, όπως το amo, έχει συνολικά 122 τύπους (80 στην ενεργητική και 42 στην παθητική).

Η διαφορά επομένως των τύπων μεταξύ του πιο απλού ρήματος των δύο πλέον συγγενών γλωσσών, της ελληνικής και της λατινικής, δηλαδή της μητέρας γλώσσας και της απογόνου της είναι εκπληκτική: 337 μονολεκτικοί τύποι υπάρχουν στην ελληνική και 122 τύποι στην λατινική. Δηλαδή 215 μονολεκτικοί τύποι περισσότεροι υπάρχουν στην ελληνική γλώσσα από την αμέσως επομένη, την λατινική.

Αλλά υπάρχει και κάτι καταπληκτικότερο που αναφέρει ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger: «Είναι διαπιστωμένο ότι η ελληνική γλώσσα είναι το υπέρτατο εργαλείο σκέψεως. Πράγματι κάποιος μπορεί να σκεφθεί μόνον στα ελληνικά. Γι’ αυτό και κάθε απλοποίηση στη γλώσσα, στη σύνταξη είναι απλά ένα χάσιμο της σκέψης. Όταν μια γλώσσα απλοποιείται απλά χάνει. Δεν έχει να κερδίσει τίποτε. Οδηγούμαστε σε μια γλώσσα χωρίς νόημα, απλά φωνητική και όλες οι λέξεις θα αρχίσουν να μοιάζουν μεταξύ τους». Θα μπορούσε κανείς να γράψει σύγγραμμα ολόκληρο για την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν είναι ίδιες όλες οι γλώσσες. Είναι αρκετά αυτά τα ολίγα.

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ,18/09/2013