Κυριακή Ε΄ Ματθαίου -«Και ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις συνάντησιν τω Ιησού, και ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών»

Απόστολος: Ρωμ. ι΄ 1 - 10

Ευαγγέλιον: Ματθ. η΄ 28  – θ΄ 1

«Και ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις συνάντησιν τω Ιησού, και ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών» (Ματθ. η΄ 34).

 Οι κάτοικοι της χώρας των Γεργεσηνών σε ένα τουλάχιστον θέμα ήταν απόλυτα σύμφωνοι, αγαπητοί μου. ‘Επρεπε να φύγει από την περιοχή τους. Έμαθαν τα γεγονότα. Οι επιθετικοί και επικίνδυνοι δαιμονιζόμενοι που συνάντησε ο Ιησούς απαλλάχτηκαν από τα δαιμόνια με θαυματουργικό τρόπο. Οι πρώην δαιμονιζόμενοι θεραπεύτηκαν Τα δαιμόνια όμως με την άδεια του Κυρίου εισήλθαν στην αγέλη των χοίρων που όρμησαν στον γκρεμό και πνίγηκαν όλα στη θάλασσα.

Έντρομοι και έκπληκτοι οι βοσκοί έσπευσαν να αναφέρουν τα γεγονότα στους εργοδότες τους. Και να λοιπόν σύσσωμοι όλοι οι κάτοικοι της πόλης ήρθαν να προλάβουν να συναντήσουν τον Ιησού. Δεν ήρθαν για να ακούσουν την διδασκαλία Του. Ούτε έφεραν και τους αρρώστους τους, για θεραπεία. Ήρθαν όμως όλοι μαζί, για να είναι πιο πειστικοί! Ήρθαν να Του ζητήσουν, να απομακρυνθεί από την περιοχή τους. Να φύγει μακριά, έξω από τα σύνορα της περιοχής τους.

Απαγορευμένη η διατροφή και το εμπόριο των χοίρων. Σαφής ήταν ο Εβραϊκός νόμος. Παράνομοι οι κάτοικοι της χώρας των Γεργεσηνών. Δεν δίσταζαν να παραβαίνουν τον νόμο για να κερδίζουν.

Το μόνο θέμα που τους απασχολούσε, αγαπητοί μου αδελφοί, ήταν το κέρδος. Δεν τους περιόριζε καμια αναστολή. Δεν ένοιωθαν καμιά ενοχή για την πράξη τους. Για χάρη του παράνομου κέρδους, ξέχασαν τη θρησκεία τους και τις επιταγές της. Εξ αιτίας αυτής της προσήλωσης δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν την ιδιότητα του Σωτήρος Χριστού, του αναμενόμενου Μεσσία.

Αλλά δεν είχαν και την ευγένεια που έπρεπε να επιδείξουν σε ένα ξένο επισκέπτη της περιοχής τους, που όλοι Τον σέβονταν και πολλοί Τον ακολουθούσαν. Ασφαλώς είχαν ακούσει για τη διδασκαλία και τα θαύματα του Κυρίου. Ίσως κάποιοι να έτυχε να Τον ακούσουν και οι ίδιοι σε κάποια άλλη πόλη ή κάποιο γειτονικό χωριό να διδάσκει.

Και όμως όλοι, Του ζήτησαν να φύγει. Δεν φαίνεται να υπήρξε κάποια εξαίρεση, «πάσα η πόλις», σημειώνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. «Να τους αδειάσει τη γωνιά», όπως θα λέγαμε σημερα. Αυτά για τους Γεργεσηνούς.

Αλλά εμείς, αγαπητοί μου, τι κανουμε;

Εδώ και αρκετό καιρό περνούμε μια σοβαρή οικονομική κρίση.  Φαίνεται ότι δύσκολα θα την ξεπεράσουμε. Πολλές συνέπειές της θα δούμε στη ζωή μας,  στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Πολλές  αλλαγές θα αποδεχτούμε στην καθημερινότητά μας.

Δεν είναι τυχαίο που φτάσαμε μέχρις εδώ. Κάποια λάθη, πολλά λάθη κάναμε. Ορίσαμε σαν βασική αρχή της ζωής μας την οικονομική μας ανάπτυξη. Αφοσιωθήκαμε ακαταπόνητα στην προσπάθεια αυτή. Ξεχάσαμε πνευματικές αξίες, και δεν εννοώ μόνο τις θρησκευτικές αρχές. Θεωρήσαμε αξιολογικά κατώτερη απασχόληση τα πνευματικά ενδιαφέροντα που δεν αποδίδουν κέρδος. Νυχθημερόν ζήσαμε την αβάσταχτη και αχόρταγη ανάγκη του μεγάλου και εύκολου πλουτισμού. Παραμερίσαμε αρχές, παραδόσεις και την ηθική, προκειμένου να πετύχουμε. Και πετύχαμε οικονομικά. Πετύχαμε υψηλά εισοδήματα, άνετη ζωή, συσσώρευση πλούτου, αλλά και χρέη και δάνεια και υποχρεώσεις πολλές. Τα τελευταία αποφεύγαμε να θυμόμαστε.

Ζήσαμε, αγαπητοί μου, την ζωή μας με πολλή άνεση, χωρίς πολλές έννοιες και φροντίδες. Αγνοήσαμε τις πιθανές αναπάντεχες επιπτώσεις. Κλείσαμε τα μάτια μας στα παθήματα άλλων, που ακούγαμε αδιάφορα.

Ξεχάσαμε και τις επιταγές τις θρησκείας, που ενώ δεν μας απαγορεύει και να εργαζόμαστε και να κερδίζουμε, δεν μας θέλει κακομοίρηδες, ωστόσο έχει θέσει και κάποια όρια.

Δεν επιτρέπεται να γινόμαστε δούλοι υλικών πραγμάτων και να καθοδηγούμαστε μόνο από αυτά. Δεν μπορεί το μόνο μέλημά μας να είναι πως θα αποκτήσουμε περισσότερα, να γίνουμε πλουσιότεροι από κάποιον άλλο που συγκρίνουμε τον εαυτό μας. Δεν πρέπει να μιμούμαστε τον πλούσιο της γνωστής παραβολής. «Ψυχή μου έχεις πολλά αγαθά …. Φάγε, πίε καί ευφραίνου», έλεγε. Και ενώ ήταν τόσο σίγουρος ο πλούσιος, για το μέλλον του, την νύχτα ακριβώς που είχε εξασφαλίσει το μέλλον, χωρίς να χρειάζεται να εργάζεται πλέον, πέθανε. Γνωστό άλλωστε είναι και το λεγόμενο «τα σάβανα δεν έχουν τσέπες». Τα υλικά αγαθά εκπληρώνουν ένα σκοπό, που όρισε ο Θεός. Να διατηρηθούμε στη ζωή. Είναι υποχρέωσή μας αυτό. Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα και υλικές ανάγκες. Υπάρχει και η ψυχή με τις δικές της ανάγκες. Και οι ανάγκες της ψυχής μας είναι μόνο πνευματικές.  Ικανοποιούνται οι ανάγκες της ψυχής με τη μελέτη και γνώση του θελήματος του Θεού. Ικανοποιείται η ψυχή του καθενός μας από τα αγαθά έργα που πράττουμε, μικρά ή μεγάλα. Ικανοποιείται η ψυχή μας, όταν προσευχόμαστε στο Θεό που αγαπάμε και μας αγαπά και μας φροντίζει. «Πνεύμα ο Θεός» . Και η λατρεία και προσκύνησή Του, πρέπει να είναι πνευματική.

Και για να επανέλθουμε στα σημερινά προβλήματα. Θέλοντας και μη, αγαπητοί μου, θα περιορίσουμε τις οικονομικές μας ενασχολήσεις. Ή μάλλον έχει περιοριστεί η μεγάλη και πλαστή οικονομική άνεση που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα θα μπορέσουμε να ανανήψουμε. Να προσγειωθούμε, λοιπόν,  στην πραγματικότητα. Να βρούμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε. Να ζήσουμε νοικοκυρεμένα, με περισσότερη απλότητα και σύνεση αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα με την ελπίδα μας στη βοήθεια του Θεού.

Να δούμε και τους γύρω μας, και όχι μόνο τον εαυτό μας,  και να ζητήσουμε τη συμπαράσταση και  βοήθεια και του Θεού για να πάρουμε δύναμη.Γένοιτο.

Δ.Γ.Σ. - Μητρόπολη Πάφου