Το ιστορικό της
διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στη εκπαίδευση, στη νεότερη ελληνική
ιστορία, είναι μεγάλο, «πολύπαθο» και μάλλον θλιβερό, με τις επί δεκαετίες,
ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας να παλινωδούν και σχεδόν μονίμως να «υποτιμούν»
και να υποσκάπτουν την αξία του.
Εγκλωβισμένο ανάμεσα
στις συμπληγάδες ενός «εξεταστοκεντρικού» εκπαιδευτικού συστήματος από την μία
και μίας δήθεν σύγχρονης αντίληψης από την άλλη, που στην ουσία αποσκοπεί στην
από-πνευματοποίηση και από-ιεροποίηση της ζωής των Ελλήνων, μετατράπηκε σε
μάθημα που το παρακολουθεί όποιος θέλει και... το διδάσκει όποιος θέλει.
Χαρακτηριστικά είναι
αυτά που διαβάζουμε στον Οδηγό Εκπαιδευτικού, όπου οι συντάκτες του σημερινού,
νέου εκπαιδευτικού προγράμματος σημειώνουν:
«Δεν υφίσταται καμιά
ιδιαίτερη θρησκευτικού χαρακτήρα προϋπόθεση για να διδάξει ένας δάσκαλος το
Μάθημα των Θρησκευτικών... Ένας άθρησκος ή αγνωστικιστής ή αδιάφορος μπορεί να
διδάξει με επιτυχία το Μάθημα των Θρησκευτικών, όπως και ένας θρησκευόμενος.
Αντίθετα ένας ζηλωτής Θρησκευόμενος έχει μάλλον εξασφαλισμένη την αποτυχία».
Τελευταία, το «νέο»
μάθημα των θρησκευτικών επανέρχεται στο προσκήνιο και αποτελεί αντικείμενο
πολλών συζητήσεων και αμφισβητήσεων, καθότι μετατρέπεται σε ένα θρησκειολογικό
μάθημα, στο οποίο τα Ελληνόπουλα, δεν μαθαίνουν κυρίως τα της δικής τους
θρησκείας και παράλληλα, για τις άλλες θρησκείες που υπάρχουν, αλλά η Ορθοδοξία
εξετάζεται παράλληλα με τα άλλα θρησκεύματα, σαν να επιχειρείται μία διαρκής
σύγκριση και να καλούνται τα παιδιά να διαλέξουν κάποιο από τα θρησκευτικά
«αγαθά» που βρίσκονται στο «ράφι» του βιβλίου τους.
Τα Ελληνόπουλα,
πουθενά στο νέο μάθημα δεν διδάσκονται ότι «ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός
Θεός» . Μαθαίνουν να «αναγνωρίζουν και να αξιολογούν τον Ιησού Χριστό, μόνο ως
«δάσκαλο»! Ενώ, παράλληλα, στην ίδια ενότητα μαθαίνουν ότι υπάρχουν και οι
«Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειών του κόσμου: Μωάμεθ, Κομφούκιος, Βούδας»!
Αυτή η παράλληλη
διδασκαλία των τριών κύκλων γνώσεως, όπως ονομάζονται, δεν είναι ουσιαστικά
αποδοχή της Πανθρησκείας, όμως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου