Αγία Μαρία Μαγδαληνή (22 Ιουλίου)

Στόχος ο Χριστός

Είναι εντυπωσιακός και συνάμα δαιμονικός ο τρόπος με τον οποίο διαστρέφεται η αλήθεια σχετικά με το πρόσωπο της Αγίας, την οποία τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, αδελφοί μου. Πρόκειται για την Μυροφόρο και Ισαπόστολο Μαρία την Μαγδαληνή, ίσως το ποιο συζητημένο και κακοποιημένο πρόσωπο της Βιβλικής ιστορίας. Η Μαρία, συνδεόμενη αυθαίρετα και λανθασμένα με την λυτρωθείσα από την αγάπη και το έλεος του Χριστού, πόρνη της Ευαγγελικής διήγησης, χρησιμοποιείται στην εποχή μας από ευφάνταστους σκηνοθέτες και μυθιστοριογράφους ως η πλέον κατάλληλη πρωταγωνίστρια κινηματογραφικών ταινιών και σεναρίων, σχετιζόμενων με την ζωή και το πρόσωπο του Κυρίου. Σύμφωνα με αυτά, φέρεται ότι διατηρούσε πονηρές και εφάμαρτες σχέσεις με τον Χριστό, κατ’ άλλους δε ήταν δήθεν σύζυγος του Ιησού, με τον οποίο, μάλιστα, απέκτησαν και παιδιά. Δημιουργούν γύρω από το πρόσωπό της έναν καλοστημένο μύθο, σαν κι αυτούς που κατασκευάζουν οι τεχνίτες του θεάματος για να αυξήσουν το κοινό τους, κυρίως, όμως, τα κέρδη τους.

Ποια ήταν, όμως, στ’ αλήθεια, η Μαρία η Μαγδαληνή; Υπήρξε η πιστή και αφοσιωμένη Μαθήτρια του Υιού και Λόγου του Θεού, από την οποία ο Κύριος, κατά τον Ευαγγελιστή Μάρκο, είχε εξάγει επτά δαιμόνια. Έγινε η ακόλουθος της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Διακόνισσα του Κυρίου και των Αποστόλων, η εκλεκτή Μυροφόρος, η Ευαγγελίστρια της Αναστάσεως, η Ισαπόστολος και κήρυκας της πίστεως. Σ' αυτήν δόθηκε η χάρις να δει πρώτη, μετά την Ανάσταση, μαζί με την Θεοτόκο, τον Ιησού. Αυτή ευαγγελίσθηκε στους Αποστόλους την Ανάσταση του Κυρίου. Μέσα στα ιερά Ευαγγέλια δοξάζεται από τους Αγίους Ευαγγελιστές, ως πρώτη μετά την Θεοτόκο, Μαθήτρια και Μυροφόρος. Ανέπτυξε πλουσιότατη αποστολική δράση μέχρι και την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Φοινίκη και τη Συρία, την Παμφυλία και άλλες χώρες, για να καταλήξει στην Έφεσο, όπου συνάντησε τον Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο. Εκεί απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη θύρα του σπηλαίου, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι μακάριοι Επτά Παίδες οι εν Εφέσω. Σο τίμιο λείψανό της μεταφέρθηκε, με μεγάλες τιμές, στην Κωνσταντινούπολη το 890 από τον αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ τον Σοφό, στην περικαλλή Μονή του Αγίου Λαζάρου που οικοδόμησε ο ίδιος. το αριστερό χέρι της, άφθαρτο μέχρι τις μέρες μας, φυλάσσεται σήμερα, ως πολύτιμο θησαύρισμα, στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας στο Άγιον Όρος.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας την χαρακτηρίζουν σεμνή και σοφή παρθένο με ψυχική ωραιότητα. Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή είναι «ωραίο και ευγενικό παράδειγμα γυναικείας αφοσιώσεως, που φθάνει στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό. Γιατί, ας μην έχει η γυναίκα την μυϊκή δύναμη του ανδρός, έχει, όμως, πλούτο αισθημάτων. Και είναι αλήθεια πως τους ήρωες δεν τους κάνει η σωματική ρώμη, αλλά η πίστη και η ευψυχία».

Είναι απορίας άξιον, λοιπόν, αφού η Μαρία η Μαγδαληνή είχε τέτοιον αγιασμένο και Θεάρεστο βίο και κατέχει αυτή την υψηλή θέση στη συνείδηση της Εκκλησίας, γιατί γίνεται στόχος και κακοποιείται από το κοσμικό πνεύμα της εποχής μας. Η απάντηση είναι απλή και γίνεται αντιληπτή αν αναλογιστούμε ότι, αποδίδοντας στην Μαγδαληνή αμαρτωλές και ανίερες σχέσεις με τον Ιησού Χριστό, ουσιαστικά αίρουμε την πίστη μας στην Θεότητα του Κυρίου. Και όταν αυτή η πίστη παραλύσει, τότε ο Χριστός από Θεάνθρωπος, όπως πιστεύει η Εκκλησία μας, εκπίπτει σε απλό άνθρωπο, γεγονός τραγικό για τον όλο άνθρωπο, αφού έτσι διακυβεύεται η σωτηρία μας. Γιατί η σωτηρία μας δεν αναμένεται από έναν κοινό άνθρωπο, αλλά από τον Θεάνθρωπο Κύριο. Ο στόχος, λοιπόν, δεν είναι η Μαγδαληνή, αλλά ο Ίδιος ο Χριστός, ο οποίος είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου.

Αυτή την αλήθεια πολεμούν οι εχθροί της Εκκλησίας μας διαχρονικά. Φέρνουν δε στην επιφάνεια και ενεργοποιούν, απόκρυφα ή ψευδεπίγραφα κείμενα από το βαθύ παρελθόν, ύποπτης προέλευσης και καταγωγής, τα οποία εγκαίρως ξεκαθαρίστηκαν από την Ορθόδοξη Θεολογία. Με τα κείμενα αυτά κατοχυρώνεται, δήθεν, η ανθρώπινη και μόνο φύση του Χριστού, ενώ η Θεία φύση Του παρουσιάζεται ως εφεύρημα και κατασκεύασμα της Εκκλησίας.

Και στην εποχή μας κάνουν την εμφάνισή τους τέτοιου είδους απόψεις, με την μορφή μυθιστορημάτων ή κινηματογραφικών ταινιών, που επιχειρούν να προσβάλλουν την αληθινή πίστη στον Ιησού Χριστό, με μεσοπρόθεσμο στόχο το οικονομικό κέρδος και μακροπρόθεσμο τον κλονισμό της θρησκευτικής συνείδησης των ανθρώπων. Στο γεγονός δε ότι εμφανίζονται σε περιόδους μεγάλων Εκκλησιαστικών εορτών, όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Γι’ αυτό, οφείλουμε, αγαπητοί μου, να απορρίπτουμε τέτοιου είδους προπαγανδιστικές πρακτικές, που προσβάλλουν την πίστη μας και αποσκοπούν στην άμβλυνσή της. Με τα ιερά της πίστεώς μας δεν παίζουμε, ούτε πειραματιζόμαστε. Η ζωή της Εκκλησίας μας, η ζωή των Αγίων μας, δεν είναι θέαμα, αλλά βίωμα, διά του οποίου επιτυγχάνεται η ένωσή μας με τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας Κύριο, Αμήν!

Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου