Ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ για την Κυριακή των Αγίων Πάντων

10-06-2012

        Σήμερα ὁλοκληρώνεται ὁ κύκλος τῆς ἱερᾶς περιόδου τοῦ Πεντηκοσταρίου, μέ τήν 40μερη Πασχαλινή περίοδο καί τίς Δεσποτικές ἑορτές τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πεντηκοστῆς καί ἀρχίζουμε ἀπό σήμερα μέ τήν πρώτη Κυριακή τῶν Εὐαγγελικῶν περικοπῶν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, ὅπως εἶναι σέ ὅλους μας γνωστή.

        Κατά τή σημερινή Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καί πανηγυρίζει τήν ἱερή μνήμη ὅλων τῶν Ἁγίων της, ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων, γνωστῶν καί ἀγνώστων, ἀνεξαρτήτου ἡλικίας, φυλῆς, χρώματος, ἐπαγγέλματος καί ἰδιότητος. Γιορτάζουμε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, Μάρτυρας, Προφήτας, Ἱεράρχας, Ὁσίους Δικαίους καί ὅλους τούς ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης ὁσίως, δικαίως καί μαρτυρικῶς τελειωθέντας.

        Ἅγιοι Ἱερωμένοι, Μοναχοί καί λαϊκοί, ἀναρίθμητοι, ἀπ' ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς, κοσμοῦν τό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.

        Κοινά γνωρίσματα ὅλων τῶν Ἁγίων μας εἶναι ἡ θερμή ἀγάπη καί ἡ μεγάλη τους ἀφοσίωσις στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία, πού εἶναι τό ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν γνώρισαν συνειδητά καί ἀληθινά τήν ὀρθή πίστι καί τήν σωστή λατρεία τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄλλοι ἀπό τήν βρεφική καί παιδική τους ἡλικία, ἄλλοι στά χρόνια τῆς νεότητός τους, ἄλλοι ὅταν ἐνηλικιώθηκαν καί ἔκαναν δική τους οἰκογένεια, ἄλλοι ὅταν ἦταν μεσήλικες ἤ ἔφθασαν στήν γεροντική τους ἡλικία, ἄλλοι ἔπειτα ἀπό μιά μεγάλη δοκιμασία, μιά σοβαρή ἀρρώστεια ἤ μετά τόν θάνατο προσφιλῶν προσώπων τους (γονέων, ἀδελφῶν, παιδιῶν, συγγενῶν καί φίλων) καί ἄλλοι σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη φάση τῆς ζωῆς τους, ἀγάπησαν εἰλικρινά τόν Θεό καί ἀφοσιώθηκαν ἐνσυνείδητα στά θεοφιλῆ ἔργα τῆς ἐν Χριστῷ πνευματικῆς ζωῆς, πού εἶναι ἡ ἀληθινή θεογνωσία καί ἡ συνειδητή Θεία Λατρεία.

        Μέ τά φτερά τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος καί τῆς ἀγάπης πέταξαν στούς πνευματικούς ὁρίζοντες τοῦ νοητοῦ στερεώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἐβίωσαν τήν ἀληθινή μετάνοια, ἐβίωσαν τή ζωή τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, ἐβίωσαν τήν θεία λατρεία καί τήν πραγματική ἀγαπητική σχέσι μέ τούς συνανθρώπους τους, ἐβίωσαν τήν εὐεργετική παρουσία τῶν θείων προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσα στήν ὕπαρξί τους, ἐβίωσαν τήν πραγματικότητα καί τήν πνευματική ἀξία τοῦ νά εἶναι σύσσωμοι καί σύναιμοι Χριστοῦ, συνειδητά καί ὀργανικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

        Ἄλλα κοινά γνωρίσματα τῶν Ἁγίων μας εἶναι ἡ ἁπλότητα, ἡ ἀγαθότητα τῆς καρδιᾶς τους, ἡ ἁγνότητα τῶν προθέσεων καί διαθέσεών τους, ἡ ἀφάνεια καί ἡ βαθειά τους ταπείνωσις, τό πνεῦμα τῆς φιλανθρωπίας καί φιλαδελφίας, τό πνεῦμα τῆς θυσιαστικῆς προσφορᾶς καί τῆς αὐτοθυσίας, τό πνεῦμα τῆς διακονίας καί τῆς ἐλεημοσύνης, τό πνεῦμα τῆς ἑνότητος καί τῆς ὁμοψυχίας.

        Χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους εἶναι ἡ ὑπομονή καί ἡ καρτερία ἄνευ ὅρων καί ὁρίων στίς σκληρές δοκιμασίες, τούς μεγάλους πειρασμούς, στίς φοβερές ἀρρώστιες, τούς μεγάλους πειρασμούς, στίς φοβερές ἀρρώστεις καί σέ ὅλα τά θλιβερά καί ἐπίπονα τῆς ζωῆς.

        Ἡ ἁγιότητά τους ἦταν ἔργο τῆς Θείας Χάριτος, δῶρο πολύτιμο καί τρισμέγιστη εὐλογία τοῦ Θεοῦ, καρπός τῆς ἀπολυτρωτικῆς θυσίας τοῦ Γολγοθᾶ, ἀλλά, παράλληλα, καί ἀποτέλεσμα τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ τους δοσίματος στό Χριστό, τῆς πρόθυμης καί ἀγόγγυστης ἐφαρμογῆς τοῦ Θείου θελήματος, τῆς μεγάλης θείας ἀγάπης καί ἀφοσιώσεώς τους στόν Θεό καί τήν Θεία λατρεία του καί τῆς ἀπέραντης ἐμπιστοσύνης τους στό ἄπειρο θεῖο ἔλεος καί τήν φιλανθρωπία τοῦ σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Θείου Λυτρωτοῦ μας.

        Ἡ ἁγιότητα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας διαπότισε ὅλη τους τήν ὕπαρξι, τήν ψυχή καί τό σῶμα τους, ἀκόμα καί τά ἐνδύματα πού φοροῦσαν, ἰδιαίτερα ὅταν ἔχυναν τό αἷμα τους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

        Γι᾿ αὐτό καί τά ἱερά τους λείψανα εὐωδιάζουν καί μοσχοβολοῦν, ἐπειδή εἶναι ἐμποτισμένα μέ τήν Θεία Χάρι. Ἔτσι, γίνονται πρόξενοι θειῶν εὐλογιῶν, ἰάσεων καί θεραπειῶν στούς πιστούς.

        Οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι οἱ φίλοι καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ὅ,τι ἱερώτερο, ἁγιώτερο καί εὐγενέστερο παρήγαγε ὁ κόσμος. Εἶναι οἱ ἀκοίμητοι πρέσβεις καί προστάτες μας, εἶναι οἱ ἐμπνευστές καί οἱ πνευματικοί καθοδηγητές μας, εἶναι τά στηρίγματα καί τά καυχήματά μας.

† Ὁ Κ.Σ.