Είναι πλέον γνωστό
το τσάμικο πρόβλημα ανά τον κόσμο. Ως συνεργάτες των Γερμανών, ως εν
ψυχρώ δολοφόνοι και ως βιαστές πήραν την πρέπουσα τιμωρία από Ειδικό
Δικαστήριο, νόμιμο και διεθνώς αναγνωρισμένο ως «εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες με τους Κατακτητές
(δοσίλογοι)». Δεν είχαν την δέουσα μεταχείριση και ζούσαν
ανενόχλητοι στις εστίες τους όσοι δεν υπάγονταν στην κατηγορία αυτή.
Μαρτυρίες των ίδιων κάνουν λόγο πως δεν είχαν κανένα παράπονο κατά της Ελληνικής Διοικήσεως ώστε κατά την Ναζιστική Κατοχή όλοι οι Μωαμεθανοί Τσάμηδες όχι μόνον έγιναν όργανα των Ιταλών και Γερμανών, αλλά ακόμη περισσότερο, με τους φόνους και άλλες εγκληματικές πράξεις εξεδήλωσαν την πρόθεση τους να εξαλείψουν το ελληνικό στοιχείο από την περιφέρεια της Θεσπρωτίας.
Μαρτυρίες των ίδιων κάνουν λόγο πως δεν είχαν κανένα παράπονο κατά της Ελληνικής Διοικήσεως ώστε κατά την Ναζιστική Κατοχή όλοι οι Μωαμεθανοί Τσάμηδες όχι μόνον έγιναν όργανα των Ιταλών και Γερμανών, αλλά ακόμη περισσότερο, με τους φόνους και άλλες εγκληματικές πράξεις εξεδήλωσαν την πρόθεση τους να εξαλείψουν το ελληνικό στοιχείο από την περιφέρεια της Θεσπρωτίας.
Ύστερα από δεκαετίες
οι Τσάμηδες που κατέφυγαν στην Αλβανία, από το φόβο μήπως κληθούν και δώσουν
λογαριασμό για τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει κατά του άμαχου πληθυσμού την
περίοδο της κατοχής, συσπειρώνονται, οργανώνονται, ουρλιάζουν και διεκδικούν.
Το Μάρτιο του 1991
ιδρύουν τον πολιτιστικό και πατριωτικό Σύλλογο «Τσαμουριά» (Çameria) με σκοπό την
«αναγνώριση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Τσάμηδων» και ακόμα την
«επιστροφή των περιουσιών στους διωχθέντες Τσάμηδες».
Το 1994, με την
ευλογία της τότε αλβανικής κυβέρνησης, επέτυχαν και καθιέρωσαν στην Αλβανική
Βουλή την 27η Ιουνίου ως «Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Τσάμηδων
από τους Έλληνες».
Η όρεξή τους
μεγάλωσε όταν οι τρομοκράτες UÇK-δες (έτσι τους χαρακτήρισαν και οι ίδιοι οι
Αμερικανοί στην αρχή, ενώ αργότερα τους «βάπτισαν» «αρνάκια πατριώτες»)
με τη βοήθεια των μαύρων κορακιών του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν τη Σερβία και απόσπασαν
το Κόσσοβο όπου και ανακήρυξαν ανεξάρτητο, τότε αναζωπυρώθηκαν οι ελπίδες και
των Τσάμηδων πως με τα πατριωτάκια (τρομοκράτες) τους UÇÇ- δες- απελευθερωτικός στρατός Τσαμουριάς-
θα φθάσουν μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο για να ξαναπάρουν τα «αλβανικά»
εδάφη που αδίκως παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα και να ιδρύσουν την Μεγάλη Αλβανία.
Όπως φαίνεται επειδή οι συμμορίες των Αλβανών που είχαν ενωθεί με τον Ιταλικό
στρατό στον πόλεμο του ’40 δεν μπόρεσαν να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους
«να πιουν καφέ στα
Ιωάννινα» να που τους κυρίευσε πάλι η ίδια
επιθυμία. Για το σκοπό αυτό ίδρυσαν τον Σύλλογο «Απελευθέρωση της Τσαμουριάς» στην
Κονίσπολη.
Και οι προκλήσεις
συνεχίζονται. Ξανά με την ευλογία της αλβανικής κυβέρνησης τόλμησαν να συμπεριλάβουν το
«τσάμικο» πρόβλημα και τα «αλβανικά εδάφη» μέχρι τον Αμβρακικό Κόλπο στα
σχολικά εγχειρίδια, που διδάσκονται και τα Βορειοηπειροτόπουλα,
και αν θα εξαιρέσουμε την αποστομωτική επί του ζητήματος θέση του αείμνηστου
Γέροντα Σεβαστιανού και εν συνέχεια του Μητροπολίτη Δρυινοπόλεως Πωγωνιανής και
Κονίτσης Σεβασμιότατου Ανδρέα, δεν υπάρχουν ουσιαστικές αντιδράσεις από
την Μητέρα Πατρίδα, την Ελληνική Πολιτεία.
Τα τελευταία χρόνια
οι Τσάμηδες ίδρυσαν και κόμμα σε εθνικές βάσεις, το PDIU. Οργανώθηκαν πιο
καλύτερα, απόσπασαν καλή «σοδειά» στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης,
διεκδικούν στο αλβανικό Κοινοβούλιο ενός λεπτού σιγής για τα τσάμικα
θύματα από τους Έλληνες, κατεβαίνουν κάθε χρόνο στην Κλόγγερη του Μαυροματίου
με δεκάδες λεωφορεία απ’ όλα τα μέρη της Αλβανίας, ακόμα και από τα Σκόπια και
Κόσσοβο, σε μορφή ισχύων δύναμης και τρομοκρατίας για τους Βορειοηπειρώτες
κατοίκους απ’ όπου κι αν περνούν.
Συγκεντρώνονται
μπροστά στην ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα με διάφορα συνθήματα υπέρ της
Τσαμουριάς και του UÇÇ, αποσκοπώντας να παραδώσουν σχετικό Ψήφισμα που έφερνε
την υπογραφή Πρόεδρου Κόμματος και τότε υφιστάμενου στην αλβανική κυβέρνηση.
Κλείνουν το δρόμο στον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας στους Αγίους Σαράντα,
απειλώντας ακόμα και τη ζωή του.
Εφέτος την «Ημέρα
της Γενοκτονίας» θέλουν να την υπενθυμίσουν κάπως μεγαλειωδώς. Έγινε
διαγωνισμός για το καλύτερο μνημείο που θα στηθεί στην Κλόγγερη όπου
συμμετείχαν γλύπτες και σχεδιαστές από το Κόσσοβο, τα Σκόπια και την Αλβανία.
Οκτώ σχέδια παρουσιάστηκαν για να απονεμηθεί η πρώτη θέση σε αλβανό σχεδιαστή
και την 27η
Ιουνίου μαζί με την «Εβδομάδα της Τσαμουριάς» θα εγκαινιαστεί και το μνημείο
αφιερωμένο στην «γενοκτονία».
Πάντως στην Αλβανία
ο Σύλλογος «Τσαμουριά» συνεχίζει να προκαλεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου