Κυριακή Ε΄ Λουκά - «Μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται»

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εφ. β΄4 – 10

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. ιστ΄ 19 – 31 

«Μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται»

 Η παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου την οποία ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο, μάς διαφωτίζει περισσότερο από κάθε άλλη, για την πραγματικότητα της άλλης ζωής. Ας την ακούσουν μερικοί οι οποίοι λένε «δεν υπάρχει άλλη ζωή – εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος». Τολμούν να διαψεύσουν τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, σαν να ξέρουν αυτοί καλύτερα από Εκείνον.

Η παραβολή μας λέγει με λίγα λόγια ότι ήταν ένας πλούσιος, που ζούσε τρώγοντας και πίνοντας «ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς», ενώ στην πόρτα του βρισκόταν ένας φτωχός και άρρωστος, ο Λάζαρος, που περίμενε να χορτάσει την πείνα του από το ψίχουλα που πετούσαν οι υπηρέτες του πλούσιου. Αυτά για την εδώ ζωή. Αλλά ήρθε η ώρα για την άλλη ζωή.

Πέθανε ο φτωχός και πήγε στην άλλη ζωή με τους Αγίους, «εν κόλποις Αβραάμ», διότι φαίνεται ότι ήταν καλός άνθρωπος και υπόφερε τη φτώχεια του χωρίς γογγυσμό και μίσος κατά του πλούσιου. Πέθανε και ο πλούσιος και τάφηκε προφανώς με πολυτελή κηδεία., αλλά πήγε εκεί που βασανίζονταν οι άπιστοι και αμαρτωλοί.

Εκεί, βλέπει από μακριά το Λάζαρο και τον Αβραάμ. Και φωνάζει και παρακαλεί: «Πάτερ Αβραάμ, στείλε το Λάζαρο να βρέξει το δάκτυλό του στο νερό και να δροσίσει τη γλώσσα μου, διότι καίγομαι σε τούτη τη φλόγα που βρίσκομαι». Του λέγει ο Αβραάμ: Μεγάλο χάσμα μας χωρίζει. Κανένας πια δεν μπορεί ούτε από το δικό σας το μέρος να έρθει εδώ, ούτε από εδώ να έρθει στο δικό σας.

Πρότεινε τώρα κάτι άλλο ο βασανισμένος πλούσιος .«Στείλε, τουλάχιστον, τον Λάζαρο στη γη, να πει στα αδέλφια μου να αλλάξουν τρόπο ζωής, για να μη έρθουν και αυτοί «εις τον τόπον τούτον της βασάνου, ζώντας, όπως εγώ». Και τι του απάντα ο Αβραάμ; «Αυτό που ζητάς δεν γίνεται. Τα αδέλφια σου υπάρχει τρόπος να σωθούν. Έχουν την Αγία Γραφή, τα βιβλία του Μωϋσή και των Προφητών, που οδηγούν τον άνθρωπο στο σωστό δρόμο της ζωής και του εξασφαλίζουν τη σωτηρία. Αν δεν έχουν τη διάθεση να μελετήσουν το λόγο του Θεού, να συμμορφωθούν με τις οδηγίες του, και νεκρανάσταση να γίνει δεν πρόκειται να πιστέψουν».

Όπως βλέπουμε πολύ καθαρά μας τα λέγει ο Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιο. Υπάρχει κόλαση και Παράδεισος. Τόπος όπου οι ψυχές των πιστών και ενάρετων ανθρώπων βρίσκονται όπου και οι Άγιοι, και τόπος όπου υποφέρουν, τιμωρούνται οι άπιστοι, οι άνθρωποι που δεν αγάπησαν το Θεό και τους ανθρώπους και δεν συμπόνεσαν το φτωχό, όπως αυτός ο πλούσιος.

Από την ώρα του θανάτου οι ψυχές βρίσκουν τον τόπο που τους ανήκει και εκεί, θα παραμείνουν μέχρι τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου. Αυτό το διάστημα το ονομάζει η Εκκλησία μας «μερική κρίση», διότι η τελική θα γίνει κατά τη Δευτέρα παρουσία. Μαθαίνουμε από τη παραβολή αυτή, αλλά και από άλλους λόγους του Κυρίου, ότι υπάρχει ξεχωριστός τόπος και ότι οι ψυχές από τώρα, από την ώρα του θανάτου, «προρεύονται», οι καλές την απόλαυση και κακές την τιμωρία που τις περιμένει.

Μαθαίνουμε, ακόμη, ότι οι ψυχές γνωρίζονται μεταξύ τους. Ότι ενδιαφέρονται για τους συγγενείς και φίλους των που βρίσκονται ακόμα στη ζωή. Βλέπουμε αυτόν τον πλούσιο να ενδιαφέρεται για τα αδέλφια του. Και μπορούμε να σκεφτούμε ότι αν ένας σκληρός άνθρωπος ενδιαφέρεται για τα αδέλφια του, πόσο περισσότερο οι ψυχές των Αγίων, των δικαίων, των πιστών θα ενδιαφέρονται για τους συγγενείς και φίλους τους. Αυτό πιστεύουμε και σ’ αυτό στηριζόμενοι, παρακαλούμε τους Αγίους και ζητάμε τη βοήθεια τους, να παρακαλούν τον Θεό για μας, όπως και εμείς παρακαλούμε για την ανάπαυση των ψυχών των δικών μας.

Άλλο σπουδαίο μάθημα που μας δίνει η παραβολή είναι ότι μας δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε από τώρα, ενώ ζούμε, να αποφύγουμε «τον τόπο της βασάνου» και να εξασφαλίζουμε την κατάσταση μας στον τόπο «ένθα οι δίκαιοι αναπαύονται», όπως λέγει η Εκκλησία.

Τον τρόπο τον βλέπουμε στα λόγια του Αβραάμ :«Έχουσι Μωϋσέα και τους Προφήτας, ακουσάτωσαν αυτών». Δηλαδή, με οδηγό μας την Αγία Γραφή, μπορούμε να σωθούμε. Και μάλιστα εμείς οι Χριστιανοί που δεν έχουμε μόνο το «Μωϋσέα και τους Προφήτας», αλλά έχουμε τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, το Ευαγγέλιο Του, τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Ο Θεός έκαμε και κάνει τα πάντα για μας. Μας θέλει κοντά Του. Σταυρώθηκε για εμάς. Εμείς δεν θέλουμε να σωθούμε, να είμαστε για πάντα κοντά του; Ασφαλώς, θέλουμε. Ας κάνουμε, λοιπόν, και εμείς τα πάντα, ας αρχίσουμε μια νέα προσπάθεια με επιστράτευση όλων των δυνάμεων μας για την σωτηρία μας και να είμαστε βέβαιοι ότι θα μας βοηθήσει ο Θεός να την απολαύσουμε. 

 Γιώργος Σαββίδης – Μητρόπολη Πάφου