Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Τι λέει η Αγία Γραφή για τους αιρετικούς.

Η Αγία Γραφή, τό ιερό κείμενο του Χριστιανισμού, είνε θεόπνευστη. Δεν περιέχει ούτε ένα, ούτε τό ελάχιστο λάθος. Γι' αυτό την πρώτη σημασία οι πιστοί πρέπει νά δίνωμε στήν Αγία Γραφή.

Στήν εποχή μας, εποχή της μεγάλης αποστασίας άπό τήν Πίστι, γέμισε ό κόσμος άπό αιρέσεις και αιρετικούς. Χιλιάδες οι αιρέσεις, δύο σχεδόν δισεκατομμύρια οι αιρετικοί, παπικοί, προτεστάντες και άλλοι. Έκτος δε των αιρέσεων υπάρχει στις ήμερες μας και παναίρεσι, ή παναίρεσι του οικουμενισμού. Όχι δέ μόνο παναίρεσι, άλλα και πανθρησκεία. Τό χειρότερο και επικινδυνότερο φαινόμενο στο θρησκευτικό χώρο. Λύσσαξε ό Σατανάς και διαλύει όσον εξ αυτού εξαρτάται τήν Πίστι πρός ματαίωσι της σωτηρίας των ανθρώπων.

Πολλοί, όχι δέ μόνον απλοϊκοί άνθρωποι, άλλά και μορφωμένοι, δεν αντιλαμβάνονται πόσο φοβερό πράγμα είνε οί αιρέσεις, και πόσο άσεβή και τραγικά πρόσωπα είνε οί αιρετικοί, οί όποιοι δημιουργούν και διδάσκουν τις αιρέσεις, άλλά και εκείνοι, οί όποιοι βρίσκονται στίς αιρέσεις και αντιλαμβάνονται, ότι βρίσκονται σέ αιρετικό χώρο, και όμως δέν εξέρχονται άπ' αυτό τό χώρο, δέν εγκαταλείπουν τήν πλάνη και δέν προσέρχονται στήν αλήθεια.

Επειδή πολλοί δέν αντιλαμβάνονται πόσο κακό πράγμα είνε οί αιρέσεις και οί δημιουργοί και οί διδάσκαλοι και οί ακόλουθοι τών αιρέσεων, γι' αυτό θά άναφέρωμε έδώ μερικά μόνο λόγια της Γραφής σχετικά μέ τις αιρέσεις και τους αιρετικούς. Άπ' αυτά τά λόγια θά φανή, οτι ή Γραφή γιά τις αιρέσεις και τους αιρετικούς εκφράζεται μέ τον φοβερώτερο τρόπο, μέ τούς χειρότερους χαρακτηρισμούς.

Στήν έπί τού Όρους Όμιλία του ό Αρχηγός της Πίστεως μας, ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, είπε: «Προσέχετε άπό τών ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς ύμας έν ένδύμασι προβάτων, έσωθεν δέ εισί λύκοι άρπαγες» (Ματθ. ζ' 15). Ό Κύριος έφιστά τήν προσοχή μας επί «τών ψευδοπροφητών», τών ψευδοδιδασκάλων δηλαδή. Οί αιρετικοί διδάσκαλοι διδάσκουν ψεύδη. Οί αιρέσεις είνε ψεύδη, τά μεγαλύτερα ψεύδη. Ψεύτικη δέ δέν είνε μόνον ή διδασκαλία τους, είνε και ή έμφάνισί τους. Εμφανίζονται μέ ένδυμα προβάτου, ως καλοί δηλαδή, πράοι, ήσυχοι, ειρηνικοί, ένώ κάτω άπό τήν πρόβεια, εσωτερικώς, είνε λύκοι, έτοιμοι ν' αρπάξουν και νά κατασπαράξουν τά πρόβατα της ποίμνης τού Χριστού.

Όμοίως με τό Χριστό εκφράζεται γιά τους αιρετικούς ό απόστολος Παύλος, στόμα τού Χριστού. Ομιλώντας στή σύναξι ποιμένων τής Εκκλησίας της Εφέσου είπε: «Έγώ οίδα τούτο, ότι είσελεύσονται μετά τήν αφιξίν μου λύκοι βαρείς εις ύμας μή φειδόμενοι του ποιμνίου» (Πράξ. κ' 29). Μέ το προφητικό του χάρισμα ό απόστολος γνώρισε την εισβολή αιρετικών στην Εκκλησία και προειδοποίησε: Έγώ γνωρίζω τούτο, ότι μετά τό δικό μου ερχομό θά εισβάλουν σε σάς λύκοι φοβεροί, πού δεν λυπούνται τό ποίμνιο. Λύκους ονομάζει και ό Παύλος τους αιρετικούς. Λύκους φοβερούς, πού δέν λυπούνται τό ποίμνιο του Ιησού, άλλ' ορμούν νά τό κατασπαράξουν. Σ' έπεισε ό αιρετικός νά γίνης και σύ αιρετικός; Σέ κατασπάραξε, όπως ό λύκος τό άρνί, σέ έστειλε στην κόλασι.

Σ' ένα μάγο και «ψευδοπροφήτη», ό όποιος «διέστρεφε τάς οδούς Κυρίου τάς ευθείας», τον Βαριησού, πώς μίλησε ό απόστολος Παύλος; «Πλησθείς Πνεύματος Αγίου και άτενίσας προς αυτόν είπεν Ώ πλήρης παντός δόλου και πάσης ραδιουργίας, υιέ Διαβόλου, εχθρέ πάσης δικαιοσύνης! Ού παύση διαστρέφων τάς οδούς Κυρίου τάς ευθείας;» (Πράξ. ιγ' 9-10). Φοβερώτατος λόγος, ό όποιος άπό πολλούς θά εθεωρείτο ύβρις. Άλλά δέν ήταν ύβρις. Ήταν έλεγχος έν Πνεύματι 'Αγίω. Ακολούθησε θαυματουργικώς και τύφλωσι του διαστροφέως της αληθείας, έλεγχος έν έργω, τιμωρία παιδαγωγική.

Και ό απόστολος Πέτρος μέ τό προφητικό του χάρισμα προβλέπει τήν έμφάνισι αιρετικών στήν Εκκλησία και προειδοποιεί: «Έγένοντο δέ και ψευδοπροφήται έν τω λαω, ώς και έν ύμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις άπωλείας, και τον άγοράσαντα αυτούς Δεσπότην αρνούμενοι, έπάγοντες έαυτοίς ταχινήν άπώλειαν» (Β'Πέτρ. β' 1). Παρουσιάστηκαν δηλαδή και ψευδοπροφήτες στο λαό, τό λαό του Ισραήλ, όπως και σέ σάς, τους χριστιανούς, θά παρουσιασθούν ψευδοδιδάσκαλοι. Αυτοί μέ τρόπο δόλιο θά εισαγάγουν αιρέσεις πού οδηγούν στήν απώλεια, και τον Δεσπότη, τον Χριστό, πού τούς αγόρασε, θά αρνούνται, επιφέροντας έτσι στους εαυτούς τους γρήγορη απώλεια.

Τους αιρετικούς ό απόστολος ονομάζει «ψευδοδιδασκάλους», και τις ψευδοδιδασκαλίες τους χαρακτηρίζει «αιρέσεις άπωλείας»! Φοβερός, φοβερώτατος χαρακτηρισμός. Ή αλήθεια σώζει, οι αιρέσεις οδηγούν στήν απώλεια, στήν κόλασι, στήν αιώνια δυστυχία. Οι αιρετικοί, λέγει επίσης ό απόστολος, είνε άρνηταί του Δεσπότη, του Χριστού, ό όποιος τούς αγόρασε. Άρνηται του Κυρίου! Άλλος φοβερός, φοβερώτατος λόγος. Και άς μή θεωρούμε άρνητάς του Χριστού μόνον εκείνους τους αιρετικούς, οί όποιοι αρνούνται τή θεότητα του Χριστού. Άρνηταί του Χριστού είνε όλοι oi αιρετικοί, διότι δέν παραδέχονται τήν αλήθεια του Χρίστου, άλλά τά ψεύδη του Διαβόλου.

Ό αυτός απόστολος στο Β' Πέτρ. 6' 14 αιρετικούς πού συνδύαζαν τή διαστροφή της αληθείας μέ τις σαρκικές και άλλες αμαρτίες ονομάζει «κατάρας τέκνα»! Παιδιά τής κατάρας, καταταραμένους ανθρώπους. Οι ευσεβείς είνε ευλογημένοι και κληρονομούν ευλογία, oi αιρετικοί είνε καταραμένοι και κληρονομούν κατάρα.

Κατά τον άδελφόθεο απόστολο Ιούδα οι αιρετικοί είνε «νεφέλαι άνυδροι ύπό άνεμων παραφερόμεναι· δένδρα φθινοπωρινά, άκαρπα, δις αποθανόντα, έκριζωθέντα' κύματα άγρια θαλάσσης έπαφρίζοντα τάς εαυτών αισχύνας- αστέρες πλανήται, οίς ό ζόφος του σκότους εις τον αιώνα τετήρηται» (Ίούδ. 12-13). Οί αιρετικοί είνε δηλαδή σύννεφα άνυδρα, πού παρασύρονται άπό τους άνεμους^- δένδρα φθινοπωρινά άκαρπα, δυο φορές ξεραμμένα, ξερριζωμένα^- κύματα άγρια τής θάλασσας, πού αφρίζουν και φέρουν στην επιφάνεια τις άσχημίες τους- άστρα σκοτεινά, στα όποια τό βαθύ σκοτάδι διατηρείται παντοτινό.

Ό απόστολος Ιωάννης, ό μαθητής τής αγάπης, για τούς αιρετικούς και αυτός ομιλεί μέ γλώσσα αυστηρή, τρομερή. Πώς ονομάζεται ό χειρότερος άνθρωπος, πού θά έμφανισθή στο προσκήνιο τής Ιστορίας, ό άνθρωπος μέ όλη τήν ενέργεια του Σατανά μέσα του και όλη την κακουργία μέσα του και έξω; Αντίχριστος ονομάζεται. Τό άπαισιώτερο και βδελυκτότερο όνομα άνθρωπου. Άλλά και οι αιρετικοί μέ τό αυτό όνομα ονομάζονται άπό τον απόστολο Ιωάννη. Γράφει ό απόστολος: «Παιδία, έσχατη ώρα εστί, και καθώς ήκούσατε ότι ό Αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι» (Α' Ίωάν. 6' 18). Παιδάκια μου, είνε έσχατος (ή κρίσιμος) καιρός. Και καθώς ακούσατε, ότι ό Αντίχριστος έρχεται, και τώρα πολλοί αντίχριστοι έχουν έλθει. Ήδη κατά τήν αποστολική εποχή είχαν έμφανισθή πολλοί αντίχριστοι, αιρετικοί. Και τί νά είπούμε γιά τή σημερινή εποχή; Τότε πολλοί, τώρα πάμπολλοι, αναρίθμητοι αντίχριστοι.

Αναφέραμε μερικά χωρία, δείγματα του τρόπου, μέ τον όποιον εκφράζεται γιά τούς αιρετικούς τό θεόπνευστο κείμενο του Χριστιανισμού, ή Αγία Γραφή. Γιά τούς διαστροφείς τής αληθείας και διεστραμμένους δέν εκφράζεται ή Γραφή μέ ευγένεια, δέν χρησιμοποιεί γλώσσα άβρότητος, άλλ' άκρας αύστηρότητος, διότι ή αίρεσι είνε άκρα ασέβεια. Καταπέλτης ό λόγος τής Γραφής κατά τών αιρετικών!

Και τώρα ερωτούμε: Οί ημέτεροι επίσκοποι, καθηγηταί πανεπιστημίου και άλλοι εκφράζονται γιά τούς αιρετικούς όπως εκφράζεται ή Αγία Γραφή; Λέγουν γι' αυτούς και αυτούς ώμή τήν αλήθεια; Λέγουν τήν αλήθεια κατά τις συναντήσεις και συζητήσεις μέ αιρετικούς, κατά τά διαχριστιανικά συνέδρια, και κατά τούς περίφημους Διάλογους; Λέγουν, ότι οι αιρετικοί μέ τις διδασκαλίες τους εισάγουν «αιρέσεις άπωλείας»; Λέγουν, ότι οί αιρετικοί είνε «λύκοι άρπαγες έν ένδύμασι προβάτων», «λύκοι βαρείς μή φειδόμενοι του ποιμνίου», «πλήρεις παντός δόλου και πάσης ραδιουργίας, υιοί Διαβόλου», «κατάρας τέκνα», «αντίχριστοι» κλπ.; Εκφράζονται γιά τους αιρετικούς, όπως ό Χριστός και οι Απόστολοι; Ή έγιναν ευγενέστεροι των Αποστόλων και τού ιδίου του Χριστού και σιωπούν ή θωπεύουν τούς αιρετικούς πού έφθασαν μέχρι του σημείου νά εγκρίνουν τήν ομοφυλοφιλία και νά τελούν γάμους ομοφυλοφίλων και χειροτονίες ομοφυλοφίλων; Δυστυχώς, δυστυχέστατα, ημέτεροι επίσκοποι και καθηγηταί πανεπιστημίου και άλλοι δέν συγκινούνται άπό τήν Αγία Γραφή και δέν εκφράζονται γιά τούς αιρετικούς όπως ή Αγία Γραφή, άλλ' άλλοι σιωπούν, άλλοι εξαντλούν κάθε ευγένεια και αβρότητα προς τους αιρετικούς, και άλλοι δηλώνουν, ότι παπικοί, προτεστάντες, άγγλικανοι κ.ά. δέν είνε αιρετικοί! Απομένουν αιρετικοί μόνον οι Χιλιασταί ή ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά!...

Τί νά είπούμε γιά τούς ημετέρους, οί όποιοι δέν συγκινούνται άπό τά λόγια του Χριστού και τών Αποστόλων, και φέρονται προς τους αιρετικούς σάν νά μήν είνε αιρετικοί; Νά είπούμε τούτο, ότι δέν είνε ημέτεροι, άλλ' ύπεναντίοι. Και βασανίζουν τις ψυχές τών συνειδητών Όρθοδόξων. Και αναμένεται νά δημιουργήσουν περιπέτειες στους πιστούς γιά τήν Πίστι. Ας προετοιμαζώμεθα λοιπόν γιά τήν άντιμετώπισι διωγμού...

Περιοδικό «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»