Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
«Οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, είργάσαντο δικαιοσύνην, έπέτυχον επαγγελιών».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Έβρ. ια' 24-26, 32-40
Ή σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη στη νίκη και τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, πού κερδήθηκε με την αναστήλωση των άγιων και ιερών εικόνων. Μαζί όμως με το γεγονός αυτό ή Εκκλησία θυμάται σήμερα όλους τους αγώνες, πού έγιναν από τούς φλογερούς άγωνιστάς και όμολογητάς της, για να διαφυλαχθή και επικράτηση ή άγια ορθόδοξη πίστη και παράδοση. Γι’αυτό προβάλλει εμπρός μας όλους αυτούς πού αγωνίστηκαν μέχρι θανάτου με την πίστη και για την πίστη. Από την άποψη αυτή έγιναν οι συνεχιστές των άγιων της Παλαιάς Διαθήκης, πού κι αυτοί αγωνίστηκαν μέχρι θανάτου με την πίστη και για την πίστη προς τον ζωντανό και αληθινό Θεό, όπως περιγράφει και ή σημερινή αποστολική περικοπή.
ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ
Άγιες και μεγάλες μορφές της Π. Διαθήκης, αναφέρει ό Απόστολος σήμερα: Τον Μωυσή, τον Γεδεών, τον Βαράκ, τον Σαμψών και Ίεφθάε, τον Δαυίδ, τον Σαμουήλ και τούς Προφήτες. Όλοι αυτοί με την δύναμη της πίστεως στον μόνο αληθινό Θεό πέτυχαν μεγάλα και υπέροχα κατορθώματα: Πολέμησαν και νίκησαν ολόκληρα βασίλεια, έζησαν με δικαιοσύνη και αρετή, πέτυχαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων πού τούς έδωσε ό Θεός και τόσα άλλα, πού με πολλή συγκίνηση διαβάζουμε στηνσυνέχεια της αποστολικής περικοπής. Και χάρη στους αγώνες αυτούς ό εβραϊκός λαός κρατήθηκε στην ορθή πίστη των πατέρων του, μέσα στους σκοτεινούς και δύσκολους εκείνους χρόνους της ειδωλολατρίας.
Το ίδιο συνεχίσθηκε και στην εποχή της Καινής Διαθήκης με τούς αγώνες των άγιων και θεοφόρων Πατέρων της Ορθοδοξίας. Δεν υπήρχε βέβαια τώρα ό κίνδυνος της ειδωλολατρίας. Υπήρχε άλλος, ίσως μεγαλύτερος κίνδυνος. Ή αίρεση και ή κακοδοξία, ή παραποίηση και κακοποίηση της πίστεως προς τον Ιησού Χριστό. Και ό κίνδυνος αυτός δεν ήταν μικρός. Έφθασε στιγμή πού ένα πολύ μεγάλο μέρος της χριστιανικής ανατολής είχε τυλιχθή μέσα στα πλοκάμια της κακοδοξίας και της πλάνης του αιρετικού Αρείου.
Ή πλάνη όμως και ή αίρεση δεν επεκράτησαν. Σιγά-σιγά, με την μεγάλη φωτιά της ορθής πίστεως, πού έβγαινε από τον λόγο, τα συγγράμματα των Πατέρων, τις Οικουμενικές Συνόδους και τις προσευχές των Πατέρων της Εκκλησίας μας, κάηκαν τα άχυρα και οι σκουριές της κακοδοξίας και έμεινε το καθαρό και γνήσιο χρυσάφι της ορθοδόξου πίστεως. Έτσι διαφυλάχθηκε ό ιερός θησαυρός της Ορθοδοξίας, ώστε σήμερα οι ορθόδοξοι Χριστιανοί να πιστεύουν καινά διακηρύττουν: «οι προφήται ώς είδον, οι Απόστολοι ώς έδίδαξαν, ή Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως έδογμάτισαν... ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν».
ΝΑ ΛΑΜΨΗ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Ή ιερή κληρονομιά της ορθής πίστεως, πού είναι ζυμωμένη με το αίμα και το δάκρυ των πατέρων μας, μας υποχρέωνει να εγκαταλείψουμε την στάση της αδιαφορίας εμπρός στον θησαυρό της Ορθοδοξίας και να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για την λάμψη και ακτινοβολία του.
Πρέπει να λάμψη ή Ορθοδοξία στα δικά μας τα μάτια και στις δικές μας ψυχές πρώτα. Ή συνήθεια και ή άγνοια έχουν δημιουργήσει ένα παχύ στρώμα σκόνης πού σκεπάζει το καθαρό χρυσάφι της πίστεως μας. Γι' αυτό πολλοί από μας μικροί και μεγάλοι δεν εκτιμούμε την παράδοση μας, δεν γνωρίζουμε την πίστη μας, δεν αγαπάμε την Εκκλησία μας. Το εικονοστάσι του σπιτιού έχει καταργηθή σε πολλά σπίτια και σε άλλα, πού υπάρχει, έχει γίνει μια σκονισμένη και παραμελημένη γωνιά, χωρίς να την προσεχή πια κανείς. Χτυπούν οι καμπάνες για την θεία Λειτουργία και υπάρχουν Ορθόδοξοι πού μένουν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι ή κάθονται στις καρέκλες των καφενείων. Άλλοι, Ορθόδοξοι κι αυτοί, έχουν χρόνια να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν. Και υπάρχουν ακόμη οικογένειες ορθόδοξες χωρίς να έχουν και να μελετούν την 'Αγία Γραφή, χωρίς να διαβάζουν ένα ορθόδοξο χριστιανικό βιβλίο.
Τί θα γίνη λοιπόν; Τα πάντα πρέπει να γίνουν, για να ξαναλάμψη ή Ορθοδοξία. Ή ορθή πίστη να γίνη φρόνημα και ζωή όλων των ορθοδόξων. Αδιαπραγμάτευτη, χωρίς υποχωρήσεις, παραχωρήσεις και ένοχους συμβιβασμούς.
«ΖΩΗ»10/03/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου