Διαφωνεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για το «νέο» πρόγραμμα της Ιστορίας

Διαχώρισαν τη θέση τους τα δύο μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που συμμετέχουν στην ομάδα που εκπονεί το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση διαφωνώντας στη «νέα φιλοσοφία» που θέλουν να περάσει «κύκλοι»του υπουργείου Παιδείας διά του καθηγητή (όχι της Ιστορίας αλλά της Πολιτικής Επιστήμης) κ. Δ. Σωτηρόπουλου, που έχει οριστεί συντονιστής στην ομάδα.

Μείζον θέμα δημιουργείται από το γεγονός ότι έμπειροι σύμβουλοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με μακρά, ως εκ του αντικειμένου τους, πείρα σε επιστημονικά, εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά ζητήματα αντέδρασαν στις προτάσεις του επικεφαλής της ομάδας στέλνοντας, σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες της εφημερίδας μας, επιστολή προς την υπουργό Παιδείας.

Σε αυτήν εκφράζουν τις επιστημονικές και παιδαγωγικές αντιρρήσεις τους επισημαίνοντας ότι αρνούνται να προσυπογράψουν προτάσεις αναλυτικού προγράμματος Ιστορίας που μπορεί να οδηγήσουν σε σχολικά βιβλία ξεκομμένα από τα βασικά εθνικά θέματα.

Ποια θα είναι τελικά η τύχη του μαθήματος της Ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση; Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί εδώ και αρκετό καιρό και το θέσαμε και σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας. Δεν είναι μόνο η υποβάθμιση του μαθήματος που επιχειρείται, αλλά και ο ιστορικός αναλφαβητισμός που προτείνεται, δυστυχώς συνειδητά, μέσα από τις τάχα «νέες» προτάσεις για το «νέο σχολείο». Πού αποσκοπούν αυτές οι «παιδαγωγικές» αντιλήψεις ή καλύτερα αυτές οι ιδεοληψίες;

Ακούγονται τελευταία τα πιο απίθανα πράγματα, τα πιο αντιφατικά και, το χειρότερο από όλα, προβάλλονται ως τάχα νέες και μοντέρνες προτάσεις οι οποίες είναι καταφανώς αντιεπιστημονικές, αστήρικτες και ατεκμηρίωτες από παιδαγωγικής απόψεως.

Για παράδειγμα, αν προτείνεται να διδάσκονται στο «νέο» σχολείο μόνο κάποιες περίοδοι τις Ιστορίας, όπως πληροφορούμαστε από αξιόπιστες πηγές, αν δηλαδή μελλοντικά θα διδάσκεται αποσπασματικά το μάθημα και όχι συστηματικά, δεν χρειάζεται και πολύ για να σκεφτεί κανείς ότι ο μαθητής θα χάσει την ιστορική συνέχεια, η οποία, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, τον βοηθά να κατανοήσει το ιστορικό γίγνεσθαι (πολιτικές αποφάσεις, πολεμικά γεγονότα, οικονομικές αντιλήψεις, αισθητικές θεωρίες και επιλογές, διακρατικές σχέσεις, θρησκευτικές απόψεις και στάσεις, κοινωνικές επαναστάσεις, θέσεις και αντιθέσεις κ.λπ.). Κανείς ιστορικός δεν αμφισβητεί ότι υπάρχει συνέχεια στην ιστορία της ανθρωπότητας και στην εθνική ιστορία. Δεν θεωρούμε ότι θα βρίσκονταν πολλοί που να υποστηρίξουν ότι τέτοιες λογικές, που δυστυχώς ξεπροβάλλουν όλο και περισσότερο τελευταία, έχουν παιδαγωγική βάση.

Προφανώς υπηρετούν άλλους σκοπούς, τους οποίους ο καθένας αρχίζει να υποψιάζεται και είναι σχεδόν βέβαιος πως δεν γελιέται.

Είμαστε περίεργοι πώς θα αντιδράσει η κ. υπουργός μετά την επιστολή των συμβούλων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Έχει αποδείξει μέχρι τώρα ότι είναι ευφυής πολιτικός και πιστεύουμε πως θα χειριστεί το θέμα ορθά, όπως το απαιτούν οι κρίσιμες στιγμές που όλοι βιώνουμε. Έργο του διορατικού πολιτικού είναι να διαβάζει σωστά τα μηνύματα των καιρών. Η κυρία υπουργός ξέρει καλή ανάγνωση. Αισιοδοξούμε και ευελπιστούμε ότι θα πάρει τις καλύτερες για την ιστορική παιδεία και εκπαίδευση του τόπου αποφάσεις.

«Το Παρόν»06/02/2011