Άνθρωπος. Κατάγεται από τον πίθηκο;

Πολύς θόρυβος γίνεται κάθε λίγο για την καταγωγή μας. "Ορισμένοι θέλουν τους προγόνους τους όχι μέσα στον παράδεισο, άλλα μέσα σ' ένα ζωολογικό κήπο. Και ή υπόθεση της καταγωγής μας δεν σταματάει έως εδώ. Παίρνει άλλες προεκτάσεις. Μας λένε, πως ό άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Και αφού κατάγεται από τον πίθηκο, άρα δημιουργήθηκε τυχαία. Και επομένως Θεός δεν υπάρχει.

Αυτό είναι τό μεγάλο ψέμα. Γιατί «ή θεωρία τής εξελίξεως» δεν παύει να είναι μία θεωρία. Δεν προσφέρει αποδείξεις παρά μόνο υποθέσεις. Και πολύ περισσότερο δεν προσφέρει αποδείξεις για την ανυπαρξία τού Θεού. Ούτε υποστηρίζει την αυτόματη ή τυχαία δημιουργία τού κόσμου και τού ανθρώπου. Ό ίδιος ό Δαρβίνος στο έργο του για την καταγωγή τού ανθρώπου, γράφει: «Το ζήτημα, αν υπάρχει Δημιουργός και Κυβερνήτης τού Σύμπαντος, είναι εντελώς ξεχωριστό. Και στο ερώτημα αυτό απαντούν καταφατικά τα μεγάλα πνεύματα πού έζησαν ανά τους αιώνες».

Παρ' όλα αυτά μερικοί υπέρμαχοι τής θεωρίας πηγαίνουν πίσω, πολύ πίσω και ψάχνουν να βρουν τον ενδιάμεσο κρίκο ανάμεσα στον άνθρωπο και τον πίθηκο. Και τον ενδιάμεσο αυτόν τον ονόμασαν «πιθηκάνθρωπο». Μόνο πού τον ονόμασαν κατά φαντασία, γιατί φυσικά πουθενά δεν μπόρεσαν να τον βρουν.Και εδώ είναι ένα ερώτημα πού ζητάει μία στοιχειώδη απάντηση. Ζούμε εμείς οι άνθρωποι. Παρά τούς εξοντωτικούς πολέμους και τις θανατηφόρες επιδημίες, δεν εξαφανίσθηκε τό ανθρώπινο γένος. Ζουν ακόμα οι πίθηκοι πού είναι παλαιότεροι. Και οι πιθηκάνθρωποι; Οι πιθηκάνθρωποι πού είναι νεότεροι, τι έγιναν; Όλοι εξαφανίσθηκαν; Ούτε ένας τέλος πάντων για δείγμα δεν έμεινε;

Μάλιστα, είπαν, δεν έχουμε ζωντανό πιθηκάνθρωπο να σας φέρουμε. Θα σάς φέρουμε όμως τα κόκκαλά του. Τότε ζήτησαν τη βοήθεια της Παλαιοντολογίας. Και αυτή άρχισε να ψάχνει. Και από τα δισεκατομμύρια, πού υποτίθεται, πώς έζησαν στη γη, δεν μπόρεσαν να βρουν ούτε ένα σκελετό. Μας φέρνουν ένα δόντι, ένα κρανίο, ένα κόκκαλο. Και αυτά πάντα αμφισβητήσιμα. Και είναι τόσο φυσικό. Απλούστατα γιατί πιθηκάνθρωπος δεν υπήρξε. "Αν υπήρχε, αυτός ό τόσο στενός συγγενής τού ανθρώπου, γιατί να μη μάς αφήσει και μερικά μνημεία πολιτισμού πού να μοιάζουν κάπως με τα δικά μας; "Ύστερα τό να ζητάμε από την Παλαιοντολογία αποδείξεις και ακριβή γενεαλογικά δένδρα, είναι σαν να ζητάμε από την Ιστορία να επαναλάβει ομηρικές μάχες.

Παρ' όλα αυτά και πάλι δεν τό βάζουν εύκολα κάτω. Μάς λένε, πώς τό ανθρώπινο σώμα παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τό σώμα τού πιθήκου. Ανατομικά οι πίθηκοι είναι αρκετά κοντά στον άνθρωπο. Κάτι περισσότερο. Παρουσιάζουν νοητικές εκδηλώσεις πού ταιριάζουν μονάχα στον άνθρωπο! "Άρα...

Ό χιμπατζής, επί παραδείγματι, όταν κατάλληλα ασκηθεί, είναι ικανός να ανοίγει κλειδαριές. Μεταχειρίζεται ραβδί, για να τραβήξει κοντά του φρούτα πού τού βάζουν μπροστά την κλούβα του. Μπορεί να ενώνει δυο καλάμια, για να κάνη ένα πιο μακρύ. Μαθαίνει να χρησιμοποιεί κέρματα, για να παίρνει από αυτόματες μηχανές τρόφιμα ή αναψυκτικά.

Αλλά αν υπάρχουν μερικές στοιχειώδεις ομοιότητες, υπάρχουν και αβυσσώδεις διαφορές πού χωρίζουν τον άνθρωπο από τον πίθηκο. Οι διαφορές αυτές είναι και σωματικές. Εκεί όμως πού δεν υπάρχει καμιά σύγκριση είναι οι διαφορές στον πνευματικό χώρο.Οι δήθεν «νοητικές ικανότητες» τού χιμπατζή δεν είναι τίποτε άλλο από αυστηρά καθορισμένες μηχανικές κινήσεις. Δεν έχει τη λεγόμενη αφαιρετική ικανότητα, ούτε τη συνθετική τού ανθρώπου. Το κέρμα δεν τό χρησιμοποιεί ως σύμβολο με αγοραστική αξία. Το χρησιμοποιεί όπως τό ραβδί του. "Ο,τι συμβαίνει και με τον παπαγάλο. Ό παπαγάλος μπορεί να επαναλαμβάνει λέξεις. Δεν έχει όμως και την Ικανότητα τού λόγου. Μέσα σ' ένα καθρέφτη ό χιμπατζής αναγνωρίζει τους συντρόφους του ή τούς φυλακές του. Ποτέ όμως τον εαυτό του.

Εκείνοι, λοιπόν, πού μάς λένε, πώς ό άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο, μάς δείχνουν ποια άβυσσος τούς χωρίζει. Και υπάρχει άβυσσος ανάμεσα στο ένστικτο τού ζώου και την ανθρώπινη συνείδηση, την ανθρώπινη ελευθερία, την ανθρώπινη αγάπη. Ό άνθρωπος θα μένει πάντα ασύγκριτος με τα πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα πού τού χάρισε ό Δημιουργός του.

«ΖΩΗ»14/02/2008