Oι θλίψεις των δικαίων «Φεύγε εις Αίγυπτον».
Σύντομα άρχισαν οι θλίψεις για το θειο Βρέφος. Ό Ηρώδης «ζητεί το παιδίον του άπολέσαι αυτό». Γι’ αυτό ή προσταγή του αγγέλου προς τον Ιωσήφ είναι σαφής: «Φεύγε εις Αίγυπτον». Αμέσως ή άγια Οικογένεια αναχωρεί. Το ξίφος του Ηρώδη την απειλεί.
Ή εξορία.
Λίγο καιρό πριν γεννηθή ό Ιησούς όλα ήταν ήσυχα για την Παρθένο Μαρία και τον δίκαιο Ιωσήφ. Ή ζωή τους κυλούσε ήρεμα. Ό Ιωσήφ στο εργαστήρι του κέρδιζε το ψωμί του και ή κόρη της Ναζαρέτ στο σπίτι της περνούσε την ήμερα της με την προσευχή και την εργασία της. Από τότε όμως πού ό Ιησούς ήλθε ανάμεσα τους οι άγιες αυτές μορφές εισέρχονται σε μια περιπέτεια. Και δέχονται ευχαρίστως αυτή την ταλαιπωρία εφόσον υπηρετούν το σχέδιο τού Θεού για την σωτηρία τού κόσμου. Έτσι γίνονται οι πρόδρομοι όλων εκείνων πού δια μέσου των αιώνων θα θελήσουν να είναι«χριστοφόροι» και «θεοφόροι». Ή ιστορία τού Χριστιανισμού μαρτυρεί, δυο χιλιάδες τώρα χρόνια, πώς όσοι θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές τού Χριστού θα διωχθούν. Αλλά ό διωγμός αυτός δεν είναι εναντίον των πιστών. Στην ουσία είναι εναντίον τού Χριστού. Επομένως ό αγώνας είναι ιερός. Είναι να κρατηθούν όρθιες οι ψυχές, οι ηθικές αρχές, τα ιδανικά της πίστεως, ή αλήθεια, ή δικαιοσύνη, ή αληθινή αγάπη. Τιμή, λοιπόν, σ' εκείνους πού δεν λυγίζουν μπροστά στις απειλές και στις διώξεις από οπουδήποτε και αν προέρχωνται.
Ή επιστροφή.
Δεν κράτησε όμως για πάντα ή παραμονή της άγιας Οικογένειας στην ξένη χώρα. Ό δρόμος της δοκιμασίας είχε ένα τέρμα. Το χαρούμενο μήνυμα της επιστροφής δεν άργησε να έλθη. Τους το μετέφερε ό άγγελος. Ό Ηρώδης είχε φύγει από το πρόσωπο της γης. «Τεθνήκασιν οι ζητούντες την ψυχήν του παιδιού». Μετά την καταιγίδα ήλθε ή γαλήνη. Μετά την βαρυχειμωνιά πρόβαλε ή άνοιξη. Τότε ό προστάτης Ιωσήφ «εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και ήλθεν εις γήν Ισραήλ».
Πόση τόνωση και ενίσχυση δίνει αυτή ή λύση τού δράματος σε όλες τις πιστές ψυχές πού διώκονται για χάρη τού Ιησού Χριστού. Διασαλπίζει ό δίκαιος και πανάγαθος Θεός, με την επιστροφή της άγιας Οικογένειας από την Αίγυπτο, ότι δεν είναι ατέλειωτη ή κυριαρχία των διωκτών. Προσωρινή είναι ή επικράτηση της κακίας και των κακών. Αυτοί πού σκορπίζουν στο πέρασμα τους την κόλαση, δάκρυα σε μητέρες, τρόμο σε τίμιους οικογενειάρχες, ένα αίσθημα ασφυξίας σε κάθε ενάρετο άνθρωπο, θα συντριβούν. Και οι δίκαιοι θα ευφρανθούν, ή δικαιοσύνη θα λάμψη.
Μέχρι όμως την ήμερα εκείνη οι Χριστιανοί πρέπει να οπλιστούν με πολλή υπομονή, αντοχή και θάρρος. Ή σκέψη ότι δεν είναι μόνοι θα τούς ένισχύη. Έχουν τον Χριστό μαζί τους, όπως ή Παναγία και ό Ιωσήφ. Με αυτόν τον θησαυρό ούτε οι ταλαιπωρίες ούτε οι θλίψεις ούτε οι διωγμοί θα τούς κλονίσουν. Αν πάσχουν τώρα για τον Χριστό, σύντομα θα συνδοξασθούν. Ό Ερχόμενος Κύριος και Σωτήρας μας «έρχεται ταχύ», για να στεφάνωση τούς πιστούς αγωνιστές με «τον της δικαιοσύνης στέφανον», με την αμοιβή της αληθινής χαράς και ευφροσύνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου