Η Ιερά Σύνοδος να αποφανθεί. Πάνω από τον Κάισαρα ο Θεός

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΗ

Πολλοί Χριστιανοί ιδιαίτερα τις ήμερες αυτές εξ αφορμής της οικονομικής κρίσεως και της λήψεως συγκεκριμένων μέτρων πού προαναγγέλλει ή κυβέρνηση (κάρτες κ.ά.) δικαιολογημένα διερωτώνται, ανησυχούν και περιμένουν την επίσημη τοποθέτηση και ενημέρωση εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και πρέπει να άποφανθή εγκύρως και εγκαίρως για να μη δημιουργήται σύγχυση, από ποικίλα δημοσιεύματα, στον Ορθόδοξο λαό μας. Ήδη βρήκαν την ευκαιρία διάφοροι ευφάνταστοι μελλοντολόγοι να άποφαίνωνται για τα «σημεία των καιρών», τη «συντέλεια τοϋ αιώνος», τον ερχομό του Αντίχριστου και άλλες εφιαλτικές προειδοποιήσεις. Και δυστυχώς βρίσκουν απήχηση σε ορισμένους αδιαφώτιστους Χριστιανούς.

Φθάσαμε στο σημείο να μάς άπασχολή ό ερχομός του Αντίχριστου, χωρίς να μάς άπασχολή τουλάχιστον το ίδιο ή παρουσία ή ή απουσία του Χριστού από τη ζωή μας. Γιατί αυτό πού σηματοδοτεί ουσιαστικά την κυριαρχία του Αντίχριστου είναι ή απουσία ή μάλλον ή εξορία του Χριστού από τη σύγχρονη ατομική, οικογενειακή, κοινωνική, πολιτική και δημόσια ζωή. Αναζητάμε το σημείο και τα σημεία του Υιού του Άνθρωπου και δεν βλέπουμε την απουσία του κατ' εξοχήν σημείου του Χρίστου, του τιμίου Σταύρου. Την απουσία, δηλαδή, του πνεύματος της θυσίας από τις σύγχρονες κοινωνίες του υλισμού και του σαρκολατρισμού.

Οπωσδήποτε ως πιστοί Χριστιανοί δεν έχουμε το δικαίωμα να είμαστε ηττοπαθείς. Είμαστε ισχυροί, δυνατοί. «Μείζων ό έν ύμίν ή έν τω κόσμω»(Α' Ίωάν. δ' 4), Γι' αυτό και «νενικήκαμεν τον πονηρόν» (Α' Ίωάν. β' 13). Όχι με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά με τη δύναμη Εκείνου πού «εξήλθε νικών και ίνα νικήση» (Άποκ. στ' 2). Αυτό είναι και το κατ' εξοχήν μήνυμα της 'Αποκαλύψεως.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ Ο ΘΕΟΣ

Και επι τη ευκαιρία πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα με βάση τη χριστιανική τοποθέτηση απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ασφαλώς ό κάθε νομοταγής πολίτης πρέπει να σέβεται την εξουσία, εφόσον αυτή δεν βρίσκεται σε διάσταση με τη φωτισμένη συνείδηση του και σε σύγκρουση με το νόμο του Θεού. Αλλά και ή εξουσία πρέπει να σέβεται τον άνθρωπο, την ελευθερία του και να μην παραβιάζη τη συνείδηση του. Ξεκάθαρη ή διακήρυξη του Κυρίου μας: «Άπόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τώ Θεώ» (Ματθ. κβ' 21). Ό,τι ανήκει στον Καίσαρα θα αποδίδεται στον Καίσαρα. Και ό,τι ανήκει στον Θεό θα προσφέρεται στον Θεό. Πάνω όμως από τον Καίσαρα είναι ό Θεός. Γι^’ αυτό όταν ό Καίσαρ διεκδικεί πράγματα πού ανήκουν στον Θεό, τότε παραβιάζει χώρους πού δεν του ανήκουν. Έτσι ό Χριστός βάζει την ελευθερία της συνειδήσεως και την πίστη στον Θεό παραπάνω από την κρατική εξουσία. Ισχύει εδώ το «πειθαρχείν δεϊ Θεώ μάλλον ή άνθρώποις».

Ή μεγάλη επανάσταση για τον σεβασμό του άνθρωπου και των δικαιωμάτων του θα κηρυχθή από τούς μάρτυρες του Χριστιανισμού. Εκατομμύρια ηρωικοί πιστοί θα δεχτούν πρόθυμα τα πιο φρικτά βασανιστήρια και τον θάνατο, για να μην αρνηθούν τη συνείδηση τους και προδώσουν την πίστη τους. Και με το φωτεινό τους παράδειγμα θα διακηρύξουν στους αιώνες, ότι καμιά εξουσία και καμιά τυραννία δεν μπορεί να παραβιάζη απαραβίαστους χώρους. «Οι μάρτυρες του Χριστιανισμού, έγραφε ό Jacques Fontaine, υπήρξαν οι μάρτυρες της ελευθερίας της συνειδήσεως πού την επικύρωσαν με τον θάνατο τους μπροστά στην ολοκληρωτική εξουσία. Υπήρξαν το κάλεσμα σε όλους, για να μη διστάση κάνεις να άγωνισθή σε κάθε καταπίεση πού απειλεί την εσωτερική ελευθερία, την πιστότητα στις αρχές, το απαράγρα πτο δικαίωμα της προσωπικής συνειδήσεως».

«ΖΩΗ»02/12/2010