ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ(μέρος 3ο – τελευταίο)Επιμέλεια: Ηλίας Μπάκος, Θεολόγος -Φιλόλογος
Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Γεν. Γραμματεύς τοῦ Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
2. Ἀναγκαῖος ὁ Ἑνιαῖος ποιμαντικός σχεδιασμός τῆς Ἐκκλησίας
Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολόγων, ἡ ὁποία προσμετράει βίον περίπου ἑξηκονταετῆ, δέν ἔμεινε ποτέ ἁπλός θεατής τῶν ἐθνικῶν και θρησκευτικῶν–Ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, πού ἀπασχόλησαν την ἑλλαδική κοινωνία. Σύμφωνα μέ το Καταστατικό της προέβαλε και διεκδίκησε συνδικαλιστικά δικαιώματα τῶν ἐκπαιδευτικῶν θεολόγων, καί πνευματικά τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῆς Παιδείας γενικώτερα. Πάντοτε ὅμως εἶχε ὡς κριτήριο καί μέτρο τή διδασκαλία τῆς κατ᾽ Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν τρισχιλιετῆ ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τις διαχρονικές ἀξίες του, μέ σημεῖον ἀναφορᾶς τό πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου.....
Τά τελευταῖα χρόνια ἡ ΠΕΘ ἐπί Προεδρίας τοῦ Κωνσταντίνου Μουρατίδη, προμάχου τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν ἑλληνικῶν ἰδεωδῶν, ἔκανε πολλές καί εὔστοχες παρεμβάσεις, τόσο στήν Πολιτεία γιά τά ἐθνικά μας καί θεσμικά θέματα, ὅσο καί στήν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία γιά θέματα Πίστεως και θεσμῶν. Αὐτή τήν παράδοση ἡ ΠΕΘ προσπαθεῖ νά τήν διατηρεῖ καί να τή συνεχίζει καί κατά τήν Προεδρία τοῦ Μάρκου Ὀρφανοῦ, για νά ἀνταποκρίνεται ἐπάξια, μέ τη Χάρη τοῦ Θεοῦ, στίς νέες προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας.
Ἡ λαίλαπα τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς ἀθεΐας, πού πλήττουν σήμερα Ἐκκλησία καί Ἔθνος δέν ἀντιμετωπίζονται μεμονωμένα. Ἀπαιτεῖται συστράτευση ὅλων τῶν δυνάμεων, ἑνότητα "ἐν τῇ πίστει", ἑνιαῖος σχεδιασμός ἐθνικῆς και θρησκευτικῆς ἀγωγῆς καί εἰδικώτερα ἑνιαῖος ποιμαντικός σχεδιασμός τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά ἀποτραπεῖ ἡ ἀποδόμηση τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως καί τῶν ἐθνικῶν ἑλληνικῶν μας ἰδεωδῶν.
Ἡ ΠΕΘ, πιστή "εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν" τοῦ Χριστοῦ δίδει την Ὀρθόδοξη μαρτυρία της, μέ τις ἀσθενεῖς δυνάμεις, πού διαθέτει καί ταυτόχρονα καλεῖ ὅλο τό θεολογικό κόσμο, ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἐκκλησίας, σέ συστράτευση και ὁμολογία Πίστεως. Μέ αὐτό το πνεῦμα, υἱϊκῶς, ἀπευθύνεται στον Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο και στούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιά νά ἐκφράσει ἀφ᾽ ἑνός μέν τή θεολογική της ἀγωνία καί ἀφ᾽ ἑτέρου νά ἑνώσει τή φωνή τῶν θεολόγων–λαϊκῶν καί κληρικῶν, μέ τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας.
Μακαριώτατε, Ἅγιοι Συνοδικοί,
Σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,Παρακαλοῦμε νά ἀκούσετε και τή δική μας φωνή, ὡς κραυγή ἀγωνίας καί πίστεως, βρισκόμαστε ἕνα βῆμα πρό τῆς ἀπογνώσεως γιά τά ὅσα συμβαίνουν καί γίνονται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τόν ὁποῖον "θείᾳ χάριτι" ποιμαίνετε καί ἡμεῖς ὡς θεολόγοι ἐκπαιδευτικοί, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας κατηχοῦμε. Ὅλοι μας ζοῦμε καί κινούμαστε ἐντός σχεδόν ἐχθρικοῦ περιβάλλοντος, τό ὁποῖο καλούμαστε νά τό ἀνεχθοῦμε καί νά τό κάνουμε φιλικό μέ τήν καλήν ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου. Τά βασικά γνωρίσματά του εἶναι: Ἀθεΐα καί ὑλοζωΐα, πού ὁδηγοῦν σέ σύγχυση ἰδεῶν. Ἀπόρροια τοῦ πνεύματος αὐτοῦ εἶναι ὁ μηδενισμός τῶν ἀξιῶν, ἡ ἄμβλυνση τοῦ ὀρθοδόξου βιώματος, ἡ ὑποβάθμιση τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἀποδιοργάνωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἡ ἠθική κρίση τῆς ἐποχῆς μας ἐκδηλώνεται εἰδικώτερα:
α) μέ τήν ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀκόμη ἀπό λαϊκούς θεολόγους καί ἱερωμένους.
β) μέ τήν ἀναβίωση πολλῶν αἱρέσεων: Προτεσταντισμοῦ, Παπισμοῦ, Οἰκουμενιστῶν κ.ἄ.,
γ) μέ τήν ἐμφάνιση καί προβολή τοῦ νεοπαγανισμοῦ καί τῆς νεοειδωλολατρίας: ἀρχαίας ἑλληνικῆς, ἀνατολικῶν θρησκειῶν, ὀρθολογιστῶν, ἀθέων κ.ἄ.,
δ) μέ τήν προβολή ὅλων αὐτῶν μέσῳ τῶν σχολικῶν βιβλίων: ἱστορίας, θρησκευτικῶν, φιλολογικῶν καί γλωσσικῶν μαθημάτων και πολλάκις μέ τήν σύμπραξη ἀκόμη καί θεολόγων– λαϊκῶν καί κληρικῶν
ε)Μέ τήν εἰσβολή στό στενώτερο χῶρο τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας προσώπων, φορέων τῶν προαναφερομένων γνωρισμάτων τῆς ὅλης παθογένειας, καί μέ την ἀλλοτρίωση τῶν μέσων κοινῆς ἐνημέρωσης ἀκόμη καί τῆς Ἐκκλησίας (ἁπλή θεώρηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν περιοδικῶν, πρβλ. "Θεολογία", καί τοῦ Ραδιοφώνου τῆς Ἐκκλησίας), ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἐκκλησία κατά το ἀνθρώπινο στρέφεται πολλάκις κατά τῆς Ἐκκλησίας.
στ) μέ τήν πρωτοβουλία Ἀρχιερέων ὑπέρ θρησκειολογικοῦ μαθήματος στήν Ἐκπαίδευση ἤ με τήν μεταγλώττιση τῶν κειμένων τῆς λατρείας στή Δημοτική ἄνευ Συνοδικῆς ἀποφάσεως,καί τή χρήση τους στή Λατρεία, μέ τή συγγραφή νέας Θείας Λειτουργίας μέ
παγανιστικά στοιχεῖα καί τήν τέλεσή της σέ Ἱερούς Ναούς, μέ θεωρίες καί δοξασίες περί "διηρημένης Ἐκκλησίας", ἤ μεταπατερικῆς θεολογίας, μέ ὀργανωμένες ἐκδηλώσεις γιά…"Λειτουργική ἀναγέννηση"! κ.π.ἄ. ,
ζ) μέ τήν ὑποβάθμιση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαίδευσης και τοῦ γλωσσικοῦ ζητήματος γενικώτερα–ἱερεῖς δυσκολεύονται να ἀναγνώσουν τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς‧
η) μέ τήν ὑποβάθμιση καί περιφρόνηση τοῦ Ἑορτολογίου τῆς Ἐκκλησίας‧
θ) μέ πολλές δημόσιες ἐνέργειες, δημοσίων φορέων, πρακτικοῦ καί θεσμικοῦ χαρακτῆρος, πού μειώνουν τό πνευματικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί,
ι) μέ τή δημιουργία οἰκονομικῶν καί ἠθικῶν σκανδάλων, – τώρα ἔχουμε καί σκάνδαλα πίστεως–, με στόχο τόν χωρισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.
Τούτων καί πολλῶν ἄλλων, "ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός", οὕτως ἐχόντων καθίσταται φανερόν καί ἀναγκαῖον ὅτι ἐπιβάλλεται ἐκ τῶν πραγμάτων σύγκληση, ἐκτάκτως,τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα "Ἀντιμετώπιση τῆς πνευματικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως" μέ τή συμμετοχή καί τῶν Ἡγουμένων τῶν Ἱερῶν Μονῶν, τῶν Καθηγητῶν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν , τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῶν λαϊκῶν θεολόγων τῆς ΠΕΘ. Ὅλοι οἱ φορεῖς νά καταθέσουν τή μαρτυρία τους καί τίς προτάσεις τους γιά ἕναν ἑνιαῖο ποιμαντικό σχεδιασμό ἑνιαίας δράσεως μέ τήν ἄμεση ἀξιοποίηση τῶν ἀδιορίστωνθεολόγων, ὅπως αὐτός ἐκφράστηκε στήν Ἡμερίδα τῆς Πεντέλης τῆς ΠΕΘ, μέ τήν παρουσία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου καί μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τήν 22α Νοεμβρίου 2008.
Ἐξυπακούεται ὅτι ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος πρέπει νά ὑπερβεῖ τά ὅποια ἐμπόδια ἔχει καί νά ἐξεύρει χρόνο, γιά νά δεχθεῖ τό Προεδρεῖον τῆς ΠΕΘ για πνευματική συνεργασία, τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀντιπνευματικῆς καί ἀντιχριστιανινικῆς λαίλαπας, πού μαστίζει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ καί τό Ἔθνος ὁλόκληρο. Τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας δεν ἐξαντλεῖται μέ τήν οἰκονομική της ἐνίσχυση πρός τήν Πολιτεία, την γνωστή ἄλλωστε γιά τήν οἰκονομική της κακοδιαχείριση. Γιά ὅλα αὐτά καί πολλά ἄλλα ἡ ΠΕΘ "ἕστηκεν ἐπί τήν θύραν" τῆς Ποιμαινούσης Ἐκκλησίας καί την κρούει πρό πολλοῦ‧ καί μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή περιμένει νά ἀνοίξει κατά τήν προτροπή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου: "αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε καί ἀνοιγήσεται ὑμῖν" (Ματθ. 7,7).
"Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ", πίστεως καί ἀγάπης.
Μετά τοῦ δέοντος σεβασμοῦ
ἀσπάζομαι τήν δεξιάν Σας
Ἠλίας Δ. Μπάκος
Θεολόγος–Φιλόλογος,
Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Γεν. Γραμματεύς
τοῦ Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
Ἀθηνᾶς 16 Μελίσσια 15127 -Τηλ. 2108045814–6972975046πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 15/10/2010
Θρησκευτικά
Δείτε και:-Έκφρασις θεολογικής αγωνίας, του Ηλία Δ. Μπάκου
ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ
(μέρος 3ο – τελευταίο)
Επιμέλεια: Ηλίας Μπάκος, Θεολόγος -Φιλόλογος Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Γεν. Γραμματεύς τοῦ Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
2. Ἀναγκαῖος ὁ Ἑνιαῖος ποιμαντικός σχεδιασμός τῆς Ἐκκλησίας
Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολόγων, ἡ ὁποία προσμετράει βίον περίπου ἑξηκονταετῆ, δέν ἔμεινε ποτέ ἁπλός θεατής τῶν ἐθνικῶν και θρησκευτικῶν–Ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, πού ἀπασχόλησαν την ἑλλαδική κοινωνία. Σύμφωνα μέ το Καταστατικό της προέβαλε και διεκδίκησε συνδικαλιστικά δικαιώματα τῶν ἐκπαιδευτικῶν θεολόγων, καί πνευματικά τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῆς Παιδείας γενικώτερα. Πάντοτε ὅμως εἶχε ὡς κριτήριο καί μέτρο τή διδασκαλία τῆς κατ᾽ Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν τρισχιλιετῆ ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τις διαχρονικές ἀξίες του, μέ σημεῖον ἀναφορᾶς τό πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου.....
Τά τελευταῖα χρόνια ἡ ΠΕΘ ἐπί Προεδρίας τοῦ Κωνσταντίνου Μουρατίδη, προμάχου τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν ἑλληνικῶν ἰδεωδῶν, ἔκανε πολλές καί εὔστοχες παρεμβάσεις, τόσο στήν Πολιτεία γιά τά ἐθνικά μας καί θεσμικά θέματα, ὅσο καί στήν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία γιά θέματα Πίστεως και θεσμῶν. Αὐτή τήν παράδοση ἡ ΠΕΘ προσπαθεῖ νά τήν διατηρεῖ καί να τή συνεχίζει καί κατά τήν Προεδρία τοῦ Μάρκου Ὀρφανοῦ, για νά ἀνταποκρίνεται ἐπάξια, μέ τη Χάρη τοῦ Θεοῦ, στίς νέες προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας.
Ἡ λαίλαπα τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς ἀθεΐας, πού πλήττουν σήμερα Ἐκκλησία καί Ἔθνος δέν ἀντιμετωπίζονται μεμονωμένα. Ἀπαιτεῖται συστράτευση ὅλων τῶν δυνάμεων, ἑνότητα "ἐν τῇ πίστει", ἑνιαῖος σχεδιασμός ἐθνικῆς και θρησκευτικῆς ἀγωγῆς καί εἰδικώτερα ἑνιαῖος ποιμαντικός σχεδιασμός τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά ἀποτραπεῖ ἡ ἀποδόμηση τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως καί τῶν ἐθνικῶν ἑλληνικῶν μας ἰδεωδῶν.
Ἡ ΠΕΘ, πιστή "εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν" τοῦ Χριστοῦ δίδει την Ὀρθόδοξη μαρτυρία της, μέ τις ἀσθενεῖς δυνάμεις, πού διαθέτει καί ταυτόχρονα καλεῖ ὅλο τό θεολογικό κόσμο, ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἐκκλησίας, σέ συστράτευση και ὁμολογία Πίστεως. Μέ αὐτό το πνεῦμα, υἱϊκῶς, ἀπευθύνεται στον Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο και στούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιά νά ἐκφράσει ἀφ᾽ ἑνός μέν τή θεολογική της ἀγωνία καί ἀφ᾽ ἑτέρου νά ἑνώσει τή φωνή τῶν θεολόγων–λαϊκῶν καί κληρικῶν, μέ τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας.
Μακαριώτατε, Ἅγιοι Συνοδικοί,
Σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,Παρακαλοῦμε νά ἀκούσετε και τή δική μας φωνή, ὡς κραυγή ἀγωνίας καί πίστεως, βρισκόμαστε ἕνα βῆμα πρό τῆς ἀπογνώσεως γιά τά ὅσα συμβαίνουν καί γίνονται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τόν ὁποῖον "θείᾳ χάριτι" ποιμαίνετε καί ἡμεῖς ὡς θεολόγοι ἐκπαιδευτικοί, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας κατηχοῦμε. Ὅλοι μας ζοῦμε καί κινούμαστε ἐντός σχεδόν ἐχθρικοῦ περιβάλλοντος, τό ὁποῖο καλούμαστε νά τό ἀνεχθοῦμε καί νά τό κάνουμε φιλικό μέ τήν καλήν ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου. Τά βασικά γνωρίσματά του εἶναι: Ἀθεΐα καί ὑλοζωΐα, πού ὁδηγοῦν σέ σύγχυση ἰδεῶν. Ἀπόρροια τοῦ πνεύματος αὐτοῦ εἶναι ὁ μηδενισμός τῶν ἀξιῶν, ἡ ἄμβλυνση τοῦ ὀρθοδόξου βιώματος, ἡ ὑποβάθμιση τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἀποδιοργάνωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἡ ἠθική κρίση τῆς ἐποχῆς μας ἐκδηλώνεται εἰδικώτερα:
α) μέ τήν ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀκόμη ἀπό λαϊκούς θεολόγους καί ἱερωμένους.
β) μέ τήν ἀναβίωση πολλῶν αἱρέσεων: Προτεσταντισμοῦ, Παπισμοῦ, Οἰκουμενιστῶν κ.ἄ.,
γ) μέ τήν ἐμφάνιση καί προβολή τοῦ νεοπαγανισμοῦ καί τῆς νεοειδωλολατρίας: ἀρχαίας ἑλληνικῆς, ἀνατολικῶν θρησκειῶν, ὀρθολογιστῶν, ἀθέων κ.ἄ.,
δ) μέ τήν προβολή ὅλων αὐτῶν μέσῳ τῶν σχολικῶν βιβλίων: ἱστορίας, θρησκευτικῶν, φιλολογικῶν καί γλωσσικῶν μαθημάτων και πολλάκις μέ τήν σύμπραξη ἀκόμη καί θεολόγων– λαϊκῶν καί κληρικῶν
ε)Μέ τήν εἰσβολή στό στενώτερο χῶρο τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας προσώπων, φορέων τῶν προαναφερομένων γνωρισμάτων τῆς ὅλης παθογένειας, καί μέ την ἀλλοτρίωση τῶν μέσων κοινῆς ἐνημέρωσης ἀκόμη καί τῆς Ἐκκλησίας (ἁπλή θεώρηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν περιοδικῶν, πρβλ. "Θεολογία", καί τοῦ Ραδιοφώνου τῆς Ἐκκλησίας), ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἐκκλησία κατά το ἀνθρώπινο στρέφεται πολλάκις κατά τῆς Ἐκκλησίας.
στ) μέ τήν πρωτοβουλία Ἀρχιερέων ὑπέρ θρησκειολογικοῦ μαθήματος στήν Ἐκπαίδευση ἤ με τήν μεταγλώττιση τῶν κειμένων τῆς λατρείας στή Δημοτική ἄνευ Συνοδικῆς ἀποφάσεως,καί τή χρήση τους στή Λατρεία, μέ τή συγγραφή νέας Θείας Λειτουργίας μέ
παγανιστικά στοιχεῖα καί τήν τέλεσή της σέ Ἱερούς Ναούς, μέ θεωρίες καί δοξασίες περί "διηρημένης Ἐκκλησίας", ἤ μεταπατερικῆς θεολογίας, μέ ὀργανωμένες ἐκδηλώσεις γιά…"Λειτουργική ἀναγέννηση"! κ.π.ἄ. ,
ζ) μέ τήν ὑποβάθμιση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαίδευσης και τοῦ γλωσσικοῦ ζητήματος γενικώτερα–ἱερεῖς δυσκολεύονται να ἀναγνώσουν τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς‧
η) μέ τήν ὑποβάθμιση καί περιφρόνηση τοῦ Ἑορτολογίου τῆς Ἐκκλησίας‧
θ) μέ πολλές δημόσιες ἐνέργειες, δημοσίων φορέων, πρακτικοῦ καί θεσμικοῦ χαρακτῆρος, πού μειώνουν τό πνευματικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί,
ι) μέ τή δημιουργία οἰκονομικῶν καί ἠθικῶν σκανδάλων, – τώρα ἔχουμε καί σκάνδαλα πίστεως–, με στόχο τόν χωρισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.
Τούτων καί πολλῶν ἄλλων, "ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός", οὕτως ἐχόντων καθίσταται φανερόν καί ἀναγκαῖον ὅτι ἐπιβάλλεται ἐκ τῶν πραγμάτων σύγκληση, ἐκτάκτως,τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα "Ἀντιμετώπιση τῆς πνευματικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως" μέ τή συμμετοχή καί τῶν Ἡγουμένων τῶν Ἱερῶν Μονῶν, τῶν Καθηγητῶν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν , τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῶν λαϊκῶν θεολόγων τῆς ΠΕΘ. Ὅλοι οἱ φορεῖς νά καταθέσουν τή μαρτυρία τους καί τίς προτάσεις τους γιά ἕναν ἑνιαῖο ποιμαντικό σχεδιασμό ἑνιαίας δράσεως μέ τήν ἄμεση ἀξιοποίηση τῶν ἀδιορίστωνθεολόγων, ὅπως αὐτός ἐκφράστηκε στήν Ἡμερίδα τῆς Πεντέλης τῆς ΠΕΘ, μέ τήν παρουσία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου καί μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τήν 22α Νοεμβρίου 2008.
Ἐξυπακούεται ὅτι ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος πρέπει νά ὑπερβεῖ τά ὅποια ἐμπόδια ἔχει καί νά ἐξεύρει χρόνο, γιά νά δεχθεῖ τό Προεδρεῖον τῆς ΠΕΘ για πνευματική συνεργασία, τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀντιπνευματικῆς καί ἀντιχριστιανινικῆς λαίλαπας, πού μαστίζει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ καί τό Ἔθνος ὁλόκληρο. Τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας δεν ἐξαντλεῖται μέ τήν οἰκονομική της ἐνίσχυση πρός τήν Πολιτεία, την γνωστή ἄλλωστε γιά τήν οἰκονομική της κακοδιαχείριση. Γιά ὅλα αὐτά καί πολλά ἄλλα ἡ ΠΕΘ "ἕστηκεν ἐπί τήν θύραν" τῆς Ποιμαινούσης Ἐκκλησίας καί την κρούει πρό πολλοῦ‧ καί μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή περιμένει νά ἀνοίξει κατά τήν προτροπή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου: "αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε καί ἀνοιγήσεται ὑμῖν" (Ματθ. 7,7).
"Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ", πίστεως καί ἀγάπης.
Μετά τοῦ δέοντος σεβασμοῦ
ἀσπάζομαι τήν δεξιάν Σας
Ἠλίας Δ. Μπάκος
Θεολόγος–Φιλόλογος,
Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Γεν. Γραμματεύς
τοῦ Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
Ἀθηνᾶς 16 Μελίσσια 15127 -Τηλ. 2108045814–6972975046
Τά τελευταῖα χρόνια ἡ ΠΕΘ ἐπί Προεδρίας τοῦ Κωνσταντίνου Μουρατίδη, προμάχου τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν ἑλληνικῶν ἰδεωδῶν, ἔκανε πολλές καί εὔστοχες παρεμβάσεις, τόσο στήν Πολιτεία γιά τά ἐθνικά μας καί θεσμικά θέματα, ὅσο καί στήν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία γιά θέματα Πίστεως και θεσμῶν. Αὐτή τήν παράδοση ἡ ΠΕΘ προσπαθεῖ νά τήν διατηρεῖ καί να τή συνεχίζει καί κατά τήν Προεδρία τοῦ Μάρκου Ὀρφανοῦ, για νά ἀνταποκρίνεται ἐπάξια, μέ τη Χάρη τοῦ Θεοῦ, στίς νέες προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας.
Ἡ λαίλαπα τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς ἀθεΐας, πού πλήττουν σήμερα Ἐκκλησία καί Ἔθνος δέν ἀντιμετωπίζονται μεμονωμένα. Ἀπαιτεῖται συστράτευση ὅλων τῶν δυνάμεων, ἑνότητα "ἐν τῇ πίστει", ἑνιαῖος σχεδιασμός ἐθνικῆς και θρησκευτικῆς ἀγωγῆς καί εἰδικώτερα ἑνιαῖος ποιμαντικός σχεδιασμός τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά ἀποτραπεῖ ἡ ἀποδόμηση τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως καί τῶν ἐθνικῶν ἑλληνικῶν μας ἰδεωδῶν.
Ἡ ΠΕΘ, πιστή "εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν" τοῦ Χριστοῦ δίδει την Ὀρθόδοξη μαρτυρία της, μέ τις ἀσθενεῖς δυνάμεις, πού διαθέτει καί ταυτόχρονα καλεῖ ὅλο τό θεολογικό κόσμο, ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἐκκλησίας, σέ συστράτευση και ὁμολογία Πίστεως. Μέ αὐτό το πνεῦμα, υἱϊκῶς, ἀπευθύνεται στον Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο και στούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιά νά ἐκφράσει ἀφ᾽ ἑνός μέν τή θεολογική της ἀγωνία καί ἀφ᾽ ἑτέρου νά ἑνώσει τή φωνή τῶν θεολόγων–λαϊκῶν καί κληρικῶν, μέ τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας.
Μακαριώτατε, Ἅγιοι Συνοδικοί,
Σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,Παρακαλοῦμε νά ἀκούσετε και τή δική μας φωνή, ὡς κραυγή ἀγωνίας καί πίστεως, βρισκόμαστε ἕνα βῆμα πρό τῆς ἀπογνώσεως γιά τά ὅσα συμβαίνουν καί γίνονται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ, τόν ὁποῖον "θείᾳ χάριτι" ποιμαίνετε καί ἡμεῖς ὡς θεολόγοι ἐκπαιδευτικοί, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας κατηχοῦμε. Ὅλοι μας ζοῦμε καί κινούμαστε ἐντός σχεδόν ἐχθρικοῦ περιβάλλοντος, τό ὁποῖο καλούμαστε νά τό ἀνεχθοῦμε καί νά τό κάνουμε φιλικό μέ τήν καλήν ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου. Τά βασικά γνωρίσματά του εἶναι: Ἀθεΐα καί ὑλοζωΐα, πού ὁδηγοῦν σέ σύγχυση ἰδεῶν. Ἀπόρροια τοῦ πνεύματος αὐτοῦ εἶναι ὁ μηδενισμός τῶν ἀξιῶν, ἡ ἄμβλυνση τοῦ ὀρθοδόξου βιώματος, ἡ ὑποβάθμιση τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ἀποδιοργάνωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἡ ἠθική κρίση τῆς ἐποχῆς μας ἐκδηλώνεται εἰδικώτερα:
α) μέ τήν ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀκόμη ἀπό λαϊκούς θεολόγους καί ἱερωμένους.
β) μέ τήν ἀναβίωση πολλῶν αἱρέσεων: Προτεσταντισμοῦ, Παπισμοῦ, Οἰκουμενιστῶν κ.ἄ.,
γ) μέ τήν ἐμφάνιση καί προβολή τοῦ νεοπαγανισμοῦ καί τῆς νεοειδωλολατρίας: ἀρχαίας ἑλληνικῆς, ἀνατολικῶν θρησκειῶν, ὀρθολογιστῶν, ἀθέων κ.ἄ.,
δ) μέ τήν προβολή ὅλων αὐτῶν μέσῳ τῶν σχολικῶν βιβλίων: ἱστορίας, θρησκευτικῶν, φιλολογικῶν καί γλωσσικῶν μαθημάτων και πολλάκις μέ τήν σύμπραξη ἀκόμη καί θεολόγων– λαϊκῶν καί κληρικῶν
ε)Μέ τήν εἰσβολή στό στενώτερο χῶρο τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας προσώπων, φορέων τῶν προαναφερομένων γνωρισμάτων τῆς ὅλης παθογένειας, καί μέ την ἀλλοτρίωση τῶν μέσων κοινῆς ἐνημέρωσης ἀκόμη καί τῆς Ἐκκλησίας (ἁπλή θεώρηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν περιοδικῶν, πρβλ. "Θεολογία", καί τοῦ Ραδιοφώνου τῆς Ἐκκλησίας), ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἐκκλησία κατά το ἀνθρώπινο στρέφεται πολλάκις κατά τῆς Ἐκκλησίας.
στ) μέ τήν πρωτοβουλία Ἀρχιερέων ὑπέρ θρησκειολογικοῦ μαθήματος στήν Ἐκπαίδευση ἤ με τήν μεταγλώττιση τῶν κειμένων τῆς λατρείας στή Δημοτική ἄνευ Συνοδικῆς ἀποφάσεως,καί τή χρήση τους στή Λατρεία, μέ τή συγγραφή νέας Θείας Λειτουργίας μέ
παγανιστικά στοιχεῖα καί τήν τέλεσή της σέ Ἱερούς Ναούς, μέ θεωρίες καί δοξασίες περί "διηρημένης Ἐκκλησίας", ἤ μεταπατερικῆς θεολογίας, μέ ὀργανωμένες ἐκδηλώσεις γιά…"Λειτουργική ἀναγέννηση"! κ.π.ἄ. ,
ζ) μέ τήν ὑποβάθμιση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαίδευσης και τοῦ γλωσσικοῦ ζητήματος γενικώτερα–ἱερεῖς δυσκολεύονται να ἀναγνώσουν τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς‧
η) μέ τήν ὑποβάθμιση καί περιφρόνηση τοῦ Ἑορτολογίου τῆς Ἐκκλησίας‧
θ) μέ πολλές δημόσιες ἐνέργειες, δημοσίων φορέων, πρακτικοῦ καί θεσμικοῦ χαρακτῆρος, πού μειώνουν τό πνευματικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί,
ι) μέ τή δημιουργία οἰκονομικῶν καί ἠθικῶν σκανδάλων, – τώρα ἔχουμε καί σκάνδαλα πίστεως–, με στόχο τόν χωρισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.
Τούτων καί πολλῶν ἄλλων, "ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός", οὕτως ἐχόντων καθίσταται φανερόν καί ἀναγκαῖον ὅτι ἐπιβάλλεται ἐκ τῶν πραγμάτων σύγκληση, ἐκτάκτως,τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα "Ἀντιμετώπιση τῆς πνευματικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως" μέ τή συμμετοχή καί τῶν Ἡγουμένων τῶν Ἱερῶν Μονῶν, τῶν Καθηγητῶν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν , τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῶν λαϊκῶν θεολόγων τῆς ΠΕΘ. Ὅλοι οἱ φορεῖς νά καταθέσουν τή μαρτυρία τους καί τίς προτάσεις τους γιά ἕναν ἑνιαῖο ποιμαντικό σχεδιασμό ἑνιαίας δράσεως μέ τήν ἄμεση ἀξιοποίηση τῶν ἀδιορίστωνθεολόγων, ὅπως αὐτός ἐκφράστηκε στήν Ἡμερίδα τῆς Πεντέλης τῆς ΠΕΘ, μέ τήν παρουσία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου καί μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τήν 22α Νοεμβρίου 2008.
Ἐξυπακούεται ὅτι ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος πρέπει νά ὑπερβεῖ τά ὅποια ἐμπόδια ἔχει καί νά ἐξεύρει χρόνο, γιά νά δεχθεῖ τό Προεδρεῖον τῆς ΠΕΘ για πνευματική συνεργασία, τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀντιπνευματικῆς καί ἀντιχριστιανινικῆς λαίλαπας, πού μαστίζει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ καί τό Ἔθνος ὁλόκληρο. Τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας δεν ἐξαντλεῖται μέ τήν οἰκονομική της ἐνίσχυση πρός τήν Πολιτεία, την γνωστή ἄλλωστε γιά τήν οἰκονομική της κακοδιαχείριση. Γιά ὅλα αὐτά καί πολλά ἄλλα ἡ ΠΕΘ "ἕστηκεν ἐπί τήν θύραν" τῆς Ποιμαινούσης Ἐκκλησίας καί την κρούει πρό πολλοῦ‧ καί μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή περιμένει νά ἀνοίξει κατά τήν προτροπή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου: "αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε καί ἀνοιγήσεται ὑμῖν" (Ματθ. 7,7).
"Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ", πίστεως καί ἀγάπης.
Μετά τοῦ δέοντος σεβασμοῦ
ἀσπάζομαι τήν δεξιάν Σας
Ἠλίας Δ. Μπάκος
Θεολόγος–Φιλόλογος,
Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Γεν. Γραμματεύς
τοῦ Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
Ἀθηνᾶς 16 Μελίσσια 15127 -Τηλ. 2108045814–6972975046
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου