Μέσα στον καταιγισμό της βιβλιοπαραγωγής πού στοχεύει στην εμπορικότητα, κυρίαρχη θέση κατέχουν τα μοντέρνα αθεϊστικά βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.
Σχετικό δημοσίευμα στον ημερήσιο τύπο παρουσιάζει συνέντευξη ενός νέου διάσημου Αμερικανού άθεου, ο όποιος προσπαθεί νά ερμηνεύσει τό φαινόμενο των άθεων συγγραφέων στην Αμερική: «Νομίζω ότι ή αυξανόμενη αλαζονεία της θρησκευτικής δεξιάς στις ΗΠΑ, n όποία φαινόταν νά βαδίζει προς τη θεοκρατία, ξεσήκωσε αρκετούς από εμάς, όπότε βάλαμε στην άκρη τήν - κατά κανόνα -ευγενική σιωπή μας και αποφασίσαμε νά τραβήξουμε τήν προσοχή του κόσμου πάνω στο πόσο πολλοί μή πιστοί υπάρχουν. Και όλο αυτό φαίνεται νά λειτουργεί πολύ καλά. Εμείς πού δεν έχουμε κάποια θρησκεία είμαστε n ταχύτερα αναπτυσσόμενη κατηγορία, ταχύτερα και από τούς Μορμόνους και τούς Μουσουλμάνους, οι όποιοι είναι τα μόνα γκρουπ πού αυξάνονται στις μέρες μας -κυρίως λόγω αυξημένου ρυθμού γεννήσεων - και όχι προσηλυτισμού».
'Η άποψη αυτή εκφράζει, νομίζουμε, τό νεότερο χαρακτηριστικό πού προσέλαβε n μοντέρνα αθεΐα, δηλαδή την έντονη προβολή των ιδεών της και της ποσοτικής της αύξησης. Ή σύγχρονη αθεϊστική διανόηση, αξιοποιώντας τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης και εισχωρώντας εν πολλοίς σε καίριες θέσεις τού χώρου, εκμεταλλεύεται τη μέθοδο μαζοποίησης με τήν επιβολή της ποσοστιαίας υπεροχής και τήν πρόκληση τής διαφήμισης.
Έτσι από την άλλη μεριά του Ατλαντικού ή άποχριοτιανισμένη Ευρώπη διαφημίζει την αθεΐα ως ψυχοθεραπευτική μέθοδο γιά τήν υπέρβαση τού άγχους της μεταθανάτιας ζωής! Κι ενώ τρέχει n αθεϊστική διαφήμιση στους δρόμους της Αγγλίας, στη Γερμανία ή Παπική Ακαδημία του Freiburg διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Ασθένεια και Πνευματικότητα», Όπου υποστηρίχτηκε από εκπροσώπους τής ιατρικής και τής θεολογίας ότι n πίστη και η θρησκευτικότητα ενεργούν θετικά στη σωματική υγεία του άνθρωπου n γιά την αντιμετώπιση της ασθένειας.
Εκ του πιεστηρίου εισβάλλουν στην αγορά του βιβλίου ιδέες, απόψεις και επιχειρήματα αθεϊστικά, πού μορφοποιήθη καν ως ιδεολογικά ρεύματα και συστήματα από την εποχή του Διαφωτισμού, όπως ο θετικισμός, ο διαλεκτικός n ιστορικός υλισμός, ο πανσεξουαλισμός κ. α. Στα συγγραφικά τους έργα οι σύγχρονοι άθεοι δεν παύουν νά αντιπαλεύουν με τόν Θεό και κυρίως με χριστιανική πίστη. 'Έτσι φαίνεται νά επιβεβαιώνεται και νά ισχύει γι' αυτούς n γνώμη τού Κ. Joel: «Δεν υπήρξαν γνήσιοι φιλόσοφοι της αθεΐας, όπως δεν υπήρξαν γνήσιοι υλιστές και αρνητές της ψυχής. Όσοι κατά καιρούς θεωρήθηκαν ως άθεοι δεν υπήρξαν στην πραγματικότητα τέτοιοι. Αυτοί δεν ύπnρξαν αρνητές του θείου, άλλά αρνητές ενός ισχύοντος Θεού nενός ορισμένου τρόπου γνώσεως του Θεού. Oι λίγοι όμως φιλόσοφοι, οι όποιοι πράγμα τι κατά τούς νεότερους χρόνους χαρακτηρίστηκαν ως άθεοι, υπήρξαν ουσιαστικά άντιθεϊστές».
Τόν αντιθεϊσμό έχει αποδεχθεί ως ένδυμα του από καιρό και ο προοδευτισμός. Στον τόπο μας μάλιστα η λεγόμενη προοδευτική διανόηση προπαγανδίζει τήν αθεΐα ως έξοδο από τη συντήρηση και το θρησκευτικό σκοταδισμό του μεσαίωνα!... Ό μακαριστός Φώτης Κόντογλου, κάμποσες δεκαετίες πίσω, ψυχογραφώντας την υποκρισία της αθεΐας γράφει:
«'Αθεΐα! Τίτλος μεγάλος και καύχημα για τόν σημερινό άνθρωπο. Οποίος τόν αποχτήσει (και γιά νά τόν αποχτήσει, φτάνει νά χειροτονηθεί μοναχός του άπιστος), γίνεται παρευθύς στα μάτια των άλλων σοφός, κι ας είναι αμόρφωτος, σοβαρός, κι ας είναι γελοίος, επίσημος κι ας είναι αλογάριαστος, υπεράξιος κι ας είναι ανάξιος, επιστήμονας κι ας είναι κουφιοκέφαλος...
Και συνεχίζει ο ευσεβής μύστης της ελληνορθόδοξης Παράδοσης και τα λόγια του ακούγονται σαν τωρινά:
«Ή απιστία υπήρχε πάντα μα σήμερα, με τήν αποτρόπαια ματαιοδοξία πού μάς τρώγει, τήν επιδεί χνουμε σαν νά μάς δίνει τη μεγαλύτερη άξία.Όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια πού φανέρωσε, είναι καταφρονεμένος, σον στενόμυαλος κι ανόητος, και τραβά πάνω του όλα τα περιγελάσματα».
Αυτός ο αντίθεος προοδευτισμός στις ήμέρες μας και στον τόπο μας πήρε σκληρό αντιεκκλησιαστικό και αντιμοναχικό χαρακτήρα, γεγονός πού έχει διχάσει τόν ήδη αποπροσανατολισμένο λαό.
Σ' αύτή τήν κρίσιμη στιγμή θα μπορούσαμε ν' ακούσουμε τό δυνατό και διαχρονικό μήνυμα πού στέλνει σε μας τούς Νεοέλληνες ο μεγάλος Παπαδιαμάντης:«Άγγλος n Γερμανός n Γάλλος δύναται νά είναι κοσμοπολίτης ή αναρχικός n άθεος n ό,τιδήποτε. Έκαμε τό πατριωτικόν χρέος του, έκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα είναι ελεύθερος νά επαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τήν άπιστίαν και τήν άπαισιοδοξίαν. ' Αλλά Γραικύλος τής σήμερον, όστις θέλει νά κάμει δημοσία τόν άθεον n τόν κοσμοπολίτην, ομοιάζει με νάνον όνορθούμενον έπ' άκρων ονύχων και τανυόμενον νά φθάσει εις ύψος και φανεί και αυτός γίγας. Τό έλληνικόν έθνος, τό δούλον, άλλ' ουδέν ήττον και τό ελεύθερον, έχει και θα έχει δια παντός ανάγκην τής θρησκείας του».
Φιλοθέη Χ.Τ. Περιοδικό «Η ΔΡΑΣΙΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου