Κατά την 24η του μηνός Αυγούστου εορτάζει και τιμά η εκκλησία έναν μεγάλο Ιεραπόστολο. Πρόκειται για τον νέο Ιερομάρτυρα και Ισαπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Γεννήθηκε το 1714 στο χωριό Ταξιάρχες της επαρχίας Αποκόρου που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μέγα Δένδρο Ναυπακτίας. Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιον Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου και αφού αποφοίτησε πήγε στην μονή Φιλοθέου όπου έγινε μοναχός και κατόπιν ιερομόναχος. Αλλά ο Άγιος δεν ησύχαζε, φλεγόμενος νύχτα - μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους σκλαβωμένους Έλληνες τα άγια Γράμματα. Ταπεινός ,όπως ήταν , θεωρούσε τον εαυτό του αδύνατο να επωμισθεί ένα τέτοιο ιεραποστολικό φορτίο. Με θεία αποκάλυψη όμως, πήγε στην Κων/λη ,και συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, τον δάσκαλο, ο οποίος του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής που θα βοηθούσαν τον Κοσμά στο κήρυγμα. Έπειτα, με την άδεια του Πατριάρχη, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας τους «ραγιάδες» το λόγο του Θεού.
Απ’ όπου περνούσε έκτιζε σχολεία, εκκλησίες και πλήθος λαού συνέρεε και «ρουφούσε» το «νέκταρ» της αγίας διδασκαλίας του. Τελικά ο φθόνος των Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου στα χώματα της Βορείας Ηπείρου, το 1779. Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός άκουσε τα λόγια του Αρχηγού, του Πρωτοτύπου της Ιεραποστολής και έκανε την ηρωική έξοδο της σποράς του Λόγου του Θεού. Βγήκε από το Άγιο Όρος, από την θαβώριο δόξα, για να έλθει να κηρύξει στον κόσμο και να δώσει την μάχη της Ιεραποστολής. Σαν αληθινός Ιεραπόστολος εγκατέλειψε τον ατομισμό του, για να προσφέρει στην κοινωνία. Άφησε την προσωπική του ησυχία και ηρεμία για να ριφθεί στην σκληρή περιπέτεια της αγάπης και να δοθεί στον αγώνα προς εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού.
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, αυτός ο σοφός θεολόγος βγήκε από την δική του σοφία για να κενωθεί προς ωφέλεια των άλλων ,των ελαχίστων αδελφών του. Αν διαβάσει κανείς τις Διδαχές καταλαβαίνει πως η απλοϊκότητα με την οποία μιλούσε, ήταν μία κένωσις του λόγου για ωφέλεια και οικοδομή των λόγων. Όλοι τον κατανοούσαν ακόμη και τα μικρά παιδιά, γιατί το κήρυγμά του δεν ήταν φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά κατανοητή διδασκαλία, που αποβλέπει στη οικοδομή των πιστών. Η σοφία του Θεού κρυμμένη στην απλότητα.
Ο Άγιος Κοσμάς έλαβε την ειδική κλήση του Θεού, όταν διάβασε το χωρίο του Αποστόλου Παύλου «Μηδείς το ευατό ζητείν, αλλά το του ετέρου έκαστος» και από τότε πήγαινε με τα πόδια από χωριό σε χωριό για να μεταδώσει όχι σε λίγους αλλά σε πολλούς, το λυτρωτικό μήνυμα του Ευαγγελίου του Χριστού. Μακεδονία, Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, νησιά του Αιγαίου, Δωδεκάνησα, και όλοι οι υπόδουλοι λαοί των Βαλκανίων ένα μαρτυρούν, την αγάπη του Αγίου Κοσμά για την ιεραποστολή. Ότι ήταν ο ιεραπόστολος χωρίς σύνορα, αφού η αγάπη δεν έχει σύνορα..
Η ιεραποστολή όμως σημαίνει και ταπείνωση. Αυτός ο μεγάλος Άγιος, ο μεγάλος ασκητής που είχε φτάσει σε ύψη αγιότητας καταπληκτικά είχε βαθειά ταπείνωση. Ήταν χαριτωμένος από το Θεό, άγιος, καρποφόρος ιεραπόστολος, γιατί ήταν ταπεινός. Έτσι έλεγε: «Κάμνω τούτο το μικρόν και περιπατώ από τόπο εις τόπον, και διδάσκω τους αδελφούς μου το κατά δύναμιν, όχι ως διδάσκαλος αλλά ως αδελφός· διδάσκαλος μόνος ο Χριστός είνε».
Ιεραποστολή επίσης σημαίνει μαρτύριο, το οποίο είναι η σφραγίδα από την στάση ζωής του αληθινού ιεραπόστολου. Ο Κύριος τον αξίωσε να θυσιάσει την ζωή του. Του έδωσε το ανώτερο σωτηριωδέστερο χάρισμα που και τον ιεραπόστολο σώζει και την ιεραποστολή ευλογεί. Μόνο τότε ο ευαγγελικός σπόρος, που ποτίζεται με το δάκρυ της προσευχής και της μετάνοιας, καρποφορεί και αποδίδει «εκατονταπλασίονα», όταν ποτιστεί και με το δάκρυ του μαρτυρίου.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε και εξακολουθεί να είναι υπόδειγμα αγίου ιεραποστόλου. Αυτός αποδεικνύει τί θα πει ορθόδοξος ιεραποστολική παράδοσις. Αυτήν την ιεραποστολική παράδοση και κληρονομιά έχουμε όλοι εμείς οι χριστιανοί. Ίσως κάποιοι από μας συνεχίσουν αυτή την ιεραποστολική παράδοση, γιατί όχι και όλοι μας.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων , Νεαπόλεως & Θάσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου