Η ρίζα της αληθείας, ότι μόνον άρρενες πρέπει νά λαμβάνουν ίερωσύνη, βρίσκεται, νομίζουμε, στην εντολή τού Θεού στην Παλαιά Διαθήκη «παν άρσεν διανοίγον μήτραν άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» (Λουκ. 2:23).
-Ή ίερωσύνη κατά την Παλαιά Διαθήκη έδίδετο μόνο σε άνδρες.
-Ό Χριστός δεν επέλεξε καμμία γυναίκα ώς Απόστολο Του. Και οι δώδεκα Απόστολοι Του ήσαν άνδρες.
-Ό προδότης Ιούδας δεν άντικαταστήθηκε άπό γυναίκα, άλλά άπο άνδρα, τον Ματθία (Πράξ. 1: 21-26).
- Στον Μυστικό Δείπνο ο Χριστός κάλεσε μόνο τους Δώδεκα και σ' αυτούς παρέδωσε τό Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.
-Την εντολή να βαπτίσουν «πάντα τά έθνη» έδωσε ό Χριστός μόνο στους Αποστόλους καί όχι στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών Του, πού αποτελούσαν καί γυναίκες (Ματθ. 28: 16-20).
- Την εξουσία του «δεσμείν και λύειν αμαρτίας» έδωσε ό Χριστός μόνο στους Αποστόλους Του, όχι σε γυναίκες (Ίωάν. 20:23).
- Ή Παναγία, άν καί προερχομένη, κατά τον Γερμανό Κωνσταντινουπόλεως, «έκ γένους ιερατικού, φυλής Άαρωνείτιδος, ρίζης προφητικής και βασιλικής» (γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Εις τήν εΐοοδον τής Θεοτόκου Β', PG 98, 313Α), δέν έλαβε ίερωσύνη. Ό ίδιος ό Υιός της δέν τήν συμπεριέλαβε μεταξύ τών Αποστόλων.
- Οι Απόστολοι ουδέποτε χειροτόνησαν γυναίκες.
Άλλά καί ή Παύλειος διδασκαλία είναι αληθινός καταπέλτης εναντίον της ίερωσύνης των γυναικών. «Αι γυναίκες υμών εν ταίς έκκλησίαις σιγάτωσαν», παραγγέλλει στους Κορινθίους (Α' Κορ. 14:34), «γυναικι δέ διδάσκειν ούκ επιτρέπω», γράφει πρός τον Τιμόθεο (Α' Τιμ. 2:12). Πώς λοιπόν θά χειροτονήσουμε γυναίκες, έφ' όσον ό Κύριος (Α' Κορ. 14:35) απαγορεύει σ' αυτές το «διδάσκειν», τό όποιο είναι αναπόσπαστο μέρος της θείας Λατρείας καί άπό τό βασικώτερα καθήκοντα του πρεσβυτέρου και του επισκόπου;
- Ό πρεσβύτερος πρέπει να είναι «μιας γυναικός άνήρ» (Τίτ.1:6), συμβουλεύει ό Απόστολος, χωρίς όμως να πρόσθεση και τό αντίστροφο, «ενός ανδρόςγυνή».
- Ό επίσκοπος ίσταται «εις τύπον και τόπον Χρίστου». Ό Χριστός είναι άνδρας. Δύναται γυναίκα να σταθή εις τύπον και τόπον του ανδρός Χρίστου;
-Ό ίερεύς είναι «alter Christus», άλλος Χριστός. Ό Χριστός είναι ό Νυμφίος, ή δέ Εκκλησία ή Νύμφη. Δύναται γυναίκα νά θεωρηθή Νυμφίος; Θά τολμήσωμε νά συμβολίσωμε τήν ύπερφυά σχέση Χρίστου και Εκκλησίας μέ τη διεστραμμένη σχέση ομοφυλοφίλου ζεύγους; Αυτό ακριβώς πράττουν όσοι έτερόδοξοί παρέχουν την ίερωσύνη στις γυναίκες».
Περιοδικό «Ο Σταυρός»
6 σχόλια:
Το λιγώτερο που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτό το άρθρο είναι ότι είναι αθεολόγητον και αφελές άν όχι αιρετικόν. Οι γυναίκες γιατί να αποκλειστούν της λεγόμενης "ειδικής ιερωσύνης" και να επιτρέπονται οι ομοφυλόφιλοι από τους οποίους γέμισε η Εκκλησία. Είναι αναγκαίο να επανέλθουμε στο Ευαγγέλιο που θέλει τον κλήρο κοσμικό και έγγαμο. Όσοι επιθυμούν το σχήμα της ταπείνωσης (το μοναχικό) να μην γίνονται κληρικοί.
Πιφ, πιφ, τι ρατσισμός είναι πάλι τούτος! Για, σας παρακαλώ, φωνάξετε τον εξελικτικό μας θεολόγο Ζηζιούλα της Περγάμου να σας ανοίξει τα μάτια. Δεν βρισκόμαστε στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε της αρχαίας Καινής. Τα πράγματα εξελίχθηκαν και
"... αί τε γάρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως δε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι".
Τώρα, βέβαια, ο Απ. Παύλος μιλεί για "ασχημοσύνη". Το ξέρουμε (οι άλλοι) ότι ήταν μισογύνης και ρατσιστής. Δεν ήταν σαν τον Απ. Πέτρο, δηλαδή τον διάδοχό του, τον πάπα με την άνευ όρων και ορίων αγάπη. Αυτή την αγάπη είχε ο Απ. Πέτρος, αυτή έχει και ο πάπας. Όχι όπως ο άλλος ο μισογύνης.
Λοιπόν, σας παρακαλώ να αναθεωρήσετε γιατί δεν μας βλέπω καλά. Ο της Περγάμου Ζηζιούλας θα εφορμήσει με την συνοδεία της ακαδημίας του Βόλου και τότε πάμε, χαθήκαμε. Θα μας τρέχουν όλους εκεί που πήγαν τον Μιλόσεβιτς και το Κάραζιτς, δικαστήριο Χάγης και ποιος γλυτώνει.
"Αθεολόγητον και αφελές, αν όχι αιρετικό", κρίνει το άρθρο ο κρυπτόμενος υπό την ανωνυμία του σχολιαστής. Αν δεν ήταν αιρετικός ο ίδιος, ποιος ο λόγος να μη δηλώνει το όνομά του, όπως έκαναν όλοι οι αρχαίοι και οι νέοι Χριστιανοί; Τι φοβάται; Ότι θα του κλείσουν το στόμα, όπως έκαναν όλοι οι όμοιοι με αυτόν αιρετικοί και αντίχριστοι, όταν οι απόστολοι τους έβγαζαν διανοητικά ανεπαρείς με αυτά που τους έλεγαν;
Τι μπορούσαν να κάνουν οι βλάσφημοι και οι κάπηλοι του Θεού και του θείου; Δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μαζί τους και αντί να τους κλείνουν το στόμα, προτιμούσαν να τους κλείνουν ... τη ζωή.
Γράφει ο ανώνυμος, υποτίθεται αντιαιρετικός, σχολιαστής : "Όσοι επιθυμούν το σχήμα της ταπείνωσης (το μοναχικό) να μην γίνονται κληρικοί". Σχήμα θεωρεί την ταπείνωση! Αλλά τι είναι η ταπείνωση; Σχήμα ή φρόνημα;
Παραλείπω και δεν σχολιάζω, ότι με δόλιο τρόπο προσπαθεί να μεταθέσει και να απομονώσει την ομοφυλοφιλία στο "σχήμα της ταπείνωσης" (sic).
Και παρακάτω, "γιατί να αποκλειστούν οι γυναίκες από την ειδική ιερωσύνη", διερωτάται. Θέτει την ειδική ιερωσύνη σε εισαγωγικά. Καλά κάνει, γιατί τι πάει να πει "ειδική ιερωσύνη"; Μήπως επειδή η συναφειακότητα θέλει να υπάρχει και γενική ιερωσύνη; Μα, εδώ, η βλακεία είναι απερίγραπτη και συνάπτεται (είναι συναφής) της ηλιθιότητας.
Μια είναι η ιερωσύνη και δεν διακρίνεται σε "ειδική" και γενική. Οι βαθμίδες της ιερωσύνης δεν την εξειδικεύουν σε γενική ή ειδική, σε μερική ή πλήρη, σε ατελή ή τέλεια; Είναι στάδια και βαθμοί ανάβασης προς το θείο, άλλοτε άξια και άλλοτε (συχνότερα) ανάξια. Πού το βρήκε γραμμένο αυτό το "ειδική ιερωσύνη" και μάλιστα, προτρέποντάς μας να επανέλθουμε στο Ευαγγέλιο!
Αν βέβαια η "ειδική ιερωσύνη" συνάγεται από την "γενική ιερωσύνη", την οποία οι μοντέρνοι θεολόγοι της συναφειακότητας εξάγουν (σημ. περί εξαγωγής πρόκειται) από το "βασίλειον ιεράτευμα", είναι κι αυτό, πάλι, δείγμα της βλακότητας από την οποία πάσχουν. Το βασίλειον ιεράτευμα είναι απλά ένα λεκτικό σχήμα, μια διαφορετική ονομασία, του λαού του Θεού και προς τα εκεί οφείλουν να κατατείνουν - αυτός είναι άλλωστε και ο προορισμός τους - οι πιστοί.
Τέλος, αν επιτρέπεται να ιερατεύουν οι ομοφυλόφιλοι "από τους οποίους γέμισε η εκκλησία", προτιμώ αυτή την εκκλησία να τη γράφω με μικρό το έψιλον. Πιστοποιητικά ερωτικών προτιμήσεων δεν ζητούνται από τους δημοσίους υπαλλήλους : Τους παπικούς, τους προτεστάντες και τους αναμίξ ορθόδοξους.
"Την εξουσία του «δεσμείν και λύειν αμαρτίας» έδωσε ό Χριστός μόνο στους Αποστόλους Του, όχι σε γυναίκες (Ίωάν. 20:23)"
- Μήπως το ότι "η εξουσία του δεσμείν και λύειν αμαρτίας" δόθηκε στους Αποστόλους μας δείχνει ότι την εξουσία αυτή έχουν αυτοί που είναι στην Θέωση και όχι ότι αποκλείονται οι γυναίκες από αυτήν; Και αυτό γιατί ναι μεν οι Αρχιερείς έλαβαν αυτό το χάρισμα ως διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων αλλά στη συνέχεια το χάρισμα μεταδόθηκε στους χαρισματούχους μοναχούς μια που οι Επίσκοποι εξέπεσαν από τη θέα του Ακτίστου Φωτός και στα έσχατα χρόνια που ζούμε παρατηρείται το φαινόμενο Επίσκοποι να είναι οι πρωταγωνιστές της ενοποίησης των πλανών και των αιρέσεων.
"Ό επίσκοπος ίσταται «εις τύπον και τόπον Χρίστου»"
- Όχι ο κάθε επίσκοπος!
Ο επίσκοπος που βρίσκεται τουλάχιστον στον Φωτισμό του Αγίου Πνεύματος! Αν ο επίσκοπος δεν έχει καθαρίσει τη καρδιά του από τα πάθη, πώς θα οδηγήσει άλλους στη κάθαρση;
Αν ο Επίσκοπος δεν έχει την Ορθή Πίστη ή τον Ορθό Βίο, είναι βλασφημία να θεωρούμε ότι ίσταται εις τύπο και τόπο Χριστού!
Ή αυτοϋπνωνόμαστε ότι κάνουμε καλή υπακοή στον κακό Ποιμένα που θύει τα πρόβατα αντί να θύει την ψυχή του υπέρ των προβάτων.
Αν μιλήσουμε για τους Τρεις Ιεράρχες, για τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Νικόλαο ή τον Άγιο Νεκτάριο - τότε ναι, αυτοί ίσταται εις τύπο και τόπο Χριστού! Όχι όμως και οι Οικουμενιστές Επίσκοποι ή όσοι παρουσιάζουν διαβεβλημένο βίο!
- Μήπως θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε την Ιεροσύνη ως τεράστια ευθύνη και όχι ως προνόμιο ή εξουσία; Ναι μεν η Παναγία δεν έλαβε την Ιεροσύνη αλλά είναι η έχουσα τα Δευτέρια της Υπεραγίας Τριάδος, η Θεού αχωρήτου χώρα!
- Μήπως ο αποκλεισμός των γυναικών από τη χειροτονία είναι παιδαγωγικός όπως η υποταγή της γυναίκας στον άνδρα (για το καλό και των δύο); Ο Κύριος έλαβε το αρσενικό φύλο και για αυτό οι ιερείς είναι μόνο άνδρες. Έτσι τιμήθηκε το ανδρικό φύλο αλλά τιμήθηκε και το γυναικείο μια που ο Κύριος γεννήθηκε από αυτό.
Νομίζω ότι δεν ταιριάζει η Ιεροσύνη στην γυναίκα μια που σε αυτήν αρχίζει η ζωή ενώ στη λειτουργία γίνεται θυσία.
Και ενδεχομένως για να υπάρχει σαν υπενθύμιση στους άνδρες να θυσιάζονται για τις γυναίκες τους όπως ο Χριστός για την Εκκλησία.
Ίσως πάλι για προστασία από την ειδωλολατρεία μια που σε αυτήν υπάρχουν γυναίκες - ιέρειες παραπέμποντας σε "Μητέρα Θεά"(ή Γαία).
ΑΠΑΞΙΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΛΥΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΠΛΗΡΩΣ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ.
ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ!
ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ!
ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ
Είσαι άσχετος. Άλλη μια φορά ισχύει με σένα το "υπερήφανη αγνωσία".
Δημοσίευση σχολίου