Ο Σταυρός του Χριστού
Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο της πίστεως, η σημαία των Χριστιανών. Κι έχουμε καθήκον οι βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος να κρατάμε πάντοτε ψηλά αυτή τη σημαία. Να μη την υποστέλουμε σε καμιά περίπτωση. Ο πνευματικός μας αγώνας είναι συνεχής και σκληρός. Απαιτεί κόπους και θυσίες. Ενίοτε ο Χριστιανός καλείται να πεθάνει, να «σταυρωθεί» χάριν της πίστεώς του και πρέπει να το κάνει ευχαρίστως, ακολουθώντας το παράδειγμα των αποστόλων και όλων των μαρτύρων της Εκκλησίας μας.
Εν τούτοις πολλοί χριστιανοί εγκαταλείπουν τον αγώνα εναντίον του κακού και του αμαρτωλού κόσμου και υποστέλλουν τη σημαία του Αρχηγού της πίστεώς τους και ή μεταπηδούν στο εχθρικό στρατόπεδο ή δρουν ως ψευδοδιδάσκαλοι».
Ό,τι συμβαίνει και σήμερα. Όλοι ζούμε μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Πολλοί βεβαίως μένουν ανεπηρέαστοι από τις κοσμικές επιδράσεις. Κρατούν ψηλά τη σημαία του Χριστού. Άλλοι όμως συμβιβάζονται με τον μακράν του Θεού κόσμο και παύουν να είναι «το φως» του κόσμου. Αποφεύγουν να κάμουν και το σημείο του σταυρού, αρνούμενοι έτσι το πιστεύω τους.
Κι όμως! Ο αληθινός Χριστιανός για ένα πράγμα πρέπει να καυχάται, ότι είναι οπαδός και πιστός μαθητής εκείνου, που για τη σωτηρία του κόσμου απέθανε επί του Σταυρού του Γολγοθά.
Δικό μας λοιπόν καύχημα πρέπει να είναι και σήμερα ο Σταυρός του Χριστού. Είναι ανάγκη να ομολογούμε την Ορθόδοξη Χριστιανική μας πίστη. Να κρατούμε ψηλά τη σημαία! Να κηρύσσομε «Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον». Η ζωή μας τότε μόνο έχει αξία και γίνεται ευτυχισμένη, όταν έχει ως κέντρο της τη σταυρική θυσία του κυρίου μας.
Σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, οφείλουμε να εκδηλώσουμε έμπρακτα την αγάπη μας και τον σεβασμό προς τον Σταυρόν του Χριστού, ψάλλοντας τον ύμνο: «Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν δέσποτα και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν».
«Η ΕΡΕΥΝΑ»- 07 Μαρτίου 2010
Του πρωτ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο της πίστεως, η σημαία των Χριστιανών. Κι έχουμε καθήκον οι βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος να κρατάμε πάντοτε ψηλά αυτή τη σημαία. Να μη την υποστέλουμε σε καμιά περίπτωση. Ο πνευματικός μας αγώνας είναι συνεχής και σκληρός. Απαιτεί κόπους και θυσίες. Ενίοτε ο Χριστιανός καλείται να πεθάνει, να «σταυρωθεί» χάριν της πίστεώς του και πρέπει να το κάνει ευχαρίστως, ακολουθώντας το παράδειγμα των αποστόλων και όλων των μαρτύρων της Εκκλησίας μας.
Εν τούτοις πολλοί χριστιανοί εγκαταλείπουν τον αγώνα εναντίον του κακού και του αμαρτωλού κόσμου και υποστέλλουν τη σημαία του Αρχηγού της πίστεώς τους και ή μεταπηδούν στο εχθρικό στρατόπεδο ή δρουν ως ψευδοδιδάσκαλοι».
Ό,τι συμβαίνει και σήμερα. Όλοι ζούμε μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Πολλοί βεβαίως μένουν ανεπηρέαστοι από τις κοσμικές επιδράσεις. Κρατούν ψηλά τη σημαία του Χριστού. Άλλοι όμως συμβιβάζονται με τον μακράν του Θεού κόσμο και παύουν να είναι «το φως» του κόσμου. Αποφεύγουν να κάμουν και το σημείο του σταυρού, αρνούμενοι έτσι το πιστεύω τους.
Κι όμως! Ο αληθινός Χριστιανός για ένα πράγμα πρέπει να καυχάται, ότι είναι οπαδός και πιστός μαθητής εκείνου, που για τη σωτηρία του κόσμου απέθανε επί του Σταυρού του Γολγοθά.
Δικό μας λοιπόν καύχημα πρέπει να είναι και σήμερα ο Σταυρός του Χριστού. Είναι ανάγκη να ομολογούμε την Ορθόδοξη Χριστιανική μας πίστη. Να κρατούμε ψηλά τη σημαία! Να κηρύσσομε «Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον». Η ζωή μας τότε μόνο έχει αξία και γίνεται ευτυχισμένη, όταν έχει ως κέντρο της τη σταυρική θυσία του κυρίου μας.
Σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, οφείλουμε να εκδηλώσουμε έμπρακτα την αγάπη μας και τον σεβασμό προς τον Σταυρόν του Χριστού, ψάλλοντας τον ύμνο: «Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν δέσποτα και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν».
«Η ΕΡΕΥΝΑ»- 07 Μαρτίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου