Η νέα σταυροφορία του Βατικανού
Η Εκκλησία της Ελλάδος αναμένει την απόφαση του Αρείου Πάγου για να πράξει αναλόγως
ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ πολέμου βρίσκεται η Αγία Εδρα, η οποία προετοιμάζει τις πολυπληθείς «στρατιές» της για να αποτρέψει την αποκαθήλωση των χριστιανικών συμβόλων στην Ευρώπη (τους Εσταυρωμένους και τις ιερές εικόνες) από τις τάξεις των σχολείων.
Το Βατικανό θα πολεμήσει με όλες του τις δυνάμεις στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να ανατρέψει την απόφαση του τμήματος με την οποία απαγορεύεται η τοποθέτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες. Ωστόσο το μεγαλύτερο πλήγμα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το δέχεται από την Ισπανία, τη filia christianisima (τη θυγατέρα τη χριστιανικότατη), τη «γενέτειρα» του Filioque, την κοιτίδα του ιδρυτή του Τάγματος των Ιησουιτών, της οικογενείας Βοργία και του Οpus Dei, τη χώρα όπου βασίλευσαν ο Φερδινάνδος της Αραγονίας και η Ισαβέλλα της Καστίλλης. Στην Ελλάδα όλοι αναμένουν τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και οι κληρικοί δηλώνουν ότι πρόκειται για μια παράδοση αιώνων η οποία δεν μπορεί να ανατραπεί στο όνομα των λεγομένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τις βασιλικές αυλές της Ευρώπης και στην Ελλάδα από την εποχή της Επανάστασης και του βασιλιά Οθωνα, τα θρησκευτικά σύμβολα βρίσκονται παντού: στις σημαίες, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα δικαστήρια, ακόμη και στα δημόσια λουτρά.
Το 2011 περισσότερο από 1 εκατομμύριο νέοι και νέες από όλον τον κόσμο θα συρρεύσουν στη Μαδρίτη όπου θα πραγματοποιηθεί η παγκόσμια συνάντηση νεολαίας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Παρών στις εκδηλώσεις θα είναι ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ΄. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ισπανία είναι η δεύτερη χώρα μετά την Ιταλία που θα φιλοξενήσει μια τέτοια συνάντηση για δεύτερη φορά, ενώ και ο ίδιος ο Ποντίφικας θα επισκεφθεί για δεύτερη φορά τη χώρα όπου βασιλεύουν οι Βουρβόνοι, σε μια προσπάθεια, όπως σημειώνεται, να αναδείξει τη σημασία που αποδίδει η Αγία Εδρα στη filia christianisima. Μια «θυγατέρα» που εν έτει 2009 προκαλεί διαρκή πλήγματα στο Βατικανό.
Η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων και τα νομοθετήματα για τις εκτρώσεις ήταν μερικά μόνο από τα «χτυπήματα» του σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο στις αξίες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ενώ η υπουργός Παιδείας της κυβέρνησής του Ανχελ Γκαμπιλόντο σχολιάζοντας την απόφαση κοινοβουλευτικής επιτροπής για την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία δηλώνει ότι «βλέπει με καλό μάτι το αίτημα να γίνει ένας νόμος που σέβεται το άρθρο 16 του Συντάγματος».
Ο καρδινάλιος Βαρέλα
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του στον πρωθυπουργικό θώκο ο κ. Θαπατέρο έχει να αντιμετωπίσει έναν ισχυρό, δυναμικό και σκληρό αντίπαλο. Πρόκειται για τον Αρχιεπίσκοπο της Μαδρίτης καρδινάλιο Αντόνιο Μαρία Ρούκο Βαρέλα . Γέννημα θρέμμα της Ισπανίας και της καθολικής εκπαίδευσης ο 73χρονος καρδινάλιος εισήλθε στις τάξεις των κληρικών το 1959 και πραγματοποίησε εξειδικευμένες σπουδές στο Μόναχο. Το 1964 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του, η οποία είχε θέμα τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους στην Ισπανία τον 16ο αιώνα, την εποχή δηλαδή της
Αντιμεταρρύθμισης, μετά τη μεταρρύθμιση του Μαρτίνου Λούθηρου. Μια διδακτορική διατριβή η οποία τού άνοιξε λαμπρή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, του επέτρεψε να γίνει μέλος της Διεθνούς Εταιρείας του Εκκλησιαστικού Δικαίου, τον αναβίβασε στην αξιοζήλευτη θέση του καρδιναλίου και τον κατέστησε μέλος του Κονκλαβίου του Ποντίφικα.
Ο νομικός Θαπατέρο είδε χιλιάδες Ισπανούς να διαδηλώνουν εναντίον του, με πρώτο τον θεολόγο- κανονολόγο εξοχότατο καρδινάλιο Βαρέλα, και οδηγήθηκε σε τακτική υποχώρηση αποδεχόμενος το υποχρεωτικό της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, το οποίο ήθελε να καταργήσει. Σε κάθε προσπάθειά του ο καρδινάλιος κινητοποιεί μεγάλες ομάδες πιστών, οι οποίες είναι πάντοτε διαθέσιμες, αφού μεταξύ άλλων διαθέτει πολλά πιστά μέλη του Οpus Dei, του Εργου του Θεού, που δημιουργήθηκε το 1928 από τον ισπανό ιερέα Χοσέ Μαρία Εσκριβά και ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τον Ιωάννη Παύλο Β΄.
Ο καρδινάλιος προσπαθεί να αντισταθεί και παρά το γεγονός ότι οι μισοί ισπανοί μαθητές φοιτούν στα καθολικά σχολεία, το 73% των ψηφοφόρων του κ. Θαπατέρο είναι ρωμαιοκαθολικοί και το 33% από αυτούς, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε στο παρελθόν η γαλλική εφημερίδα «Μonde Diplomatique», δηλώνει ότι προσεύχεται, εκκλησιάζεται και νηστεύει. Ωστόσο έχει να αντιμετωπίσει την εκκοσμίκευση, η οποία πηγάζει από την ιστορία του ρωμαιοκαθολικισμού. Σε αυτή τη χώρα διατυπώθηκε το 633 στη Σύνοδο του Τολέδο το Filiοque, που αποτέλεσε το «ιδεολογικό υπόβαθρο» για το Σχίσμα των Εκκλησιών. Αυτή η χώρα έδωσε μεγάλες προσωπικότητες της Εκκλησίας, όπως ο ιδρυτής του Τάγματος των Ιησουιτών Ιγνάτιος Λογιόλα.
Ωστόσο προκάλεσε μεγάλα δεινά μέσω της Ιεράς Εξέτασης, η οποία ιδρύθηκε στην Ισπανία και συγκροτήθηκε από τον βασιλιά Φερδινάνδο Β΄ της Αραγονίας και τη βασίλισσα Ισαβέλλα της Καστίλλης το 1478, με την έγκριση του Πάπα Σίξτου Δ΄, αλλά και τραύματα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο και του ισπανικού εμφυλίου. Και αξίζει να σημειωθεί ότι επί των ημερών του κ. Θαπατέρο, εγγονού αξιωματικού των Δημοκρατικών, η Αγία Εδρα προχώρησε στην αγιοποίηση 498 καθολικών που σκοτώθηκαν από τους Δημοκρατικούς κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.
Το πρώτο σύμβολο
Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και εν μέσω των διωγμών των ρωμαίων αυτοκρατόρων οι νεοφώτιστοι, για να αναγνωριστούν μεταξύ τους, σχημάτιζαν ένα ψάρι, τους γνωστούς ιχθύς, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς της νέας θρησκείας. Το πρώτο χριστιανικό σύμβολο όμως που καταγράφεται στην Ιστορία χρησιμοποιήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ο οποίος το 312 στη μάχη κατά του Μαξεντίου, όπως λέει ο ρήτορας Λακτάντιος, πήρε θεία εντολή να αναγράψει στις ασπίδες των στρατιωτών του το χριστιανικό σύμβολο ΧΡ. Είναι το γνωστό «Εν τούτω νίκα» που σύμφωνα με τον ιστορικό Ευσέβιο είδε την παραμονή της μάχης στη Μουλβία Γέφυρα, όπου και νίκησε.
Από τα μέσα του 5ου αιώνα ο Σταυρός αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του στις δραστηριότητες που αναπτύσσει η αυτοκρατορία. Ο Τιβέριος Κωνσταντίνος το 572 τοποθετεί για πρώτη φορά τον Σταυρό πάνω σε νόμισμα. Ο Σταυρός ισχυροποιείται ως σύμβολο μετά την εκστρατεία που πραγματοποίησε ο Ηράκλειτος και θα συνεχιστεί ως την περίοδο της Εικονομαχίας.
Η δυναστεία των Μακεδόνων, με πρώτο τον Βασίλειο Α΄, ενισχύει το φαινόμενο και τοποθετεί στα νομίσματά της τη Θεοτόκο. Ο Λέων Στ΄ ο Σοφός προσθέτει το επίγραμμα «Θεοτόκε βοηθεί τω (όνομα αυτοκράτορα) βασιλεί Ρωμαίων». Ακολούθησαν ο Νικηφόρος Φωκάς, ο Ιωάννης Τσιμισκής και ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός.
Τα χριστιανικά σύμβολα υπήρχαν σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια του Βυζαντίου και χαρακτηριστικό της σημασίας που τους αποδιδόταν είναι ότι ο αυτοκράτορας και ιδρυτής της δυναστείας των Παλαιολόγων Μιχαήλ Α΄ κατηγόρησε και εξόρισε τον Πατριάρχη Αρσένιο Αιτωριανό το 1267 επικαλούμενος μεταξύ άλλων ότι επέτρεψε στον σουλτάνο του Ικονίου Καϊκαβούζ να λούεται στα πατριαρχικά λουτρά, επί των τοίχων των οποίων υπήρχε ο Εσταυρωμένος, παρά το γεγονός ότι είχε βαφτιστεί χριστιανός.
Η ίδια αντίληψη πραγμάτων κυριαρχούσε και στο δυτικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οταν το 774 ο Πάπας Λέων Γ΄ έχρισε τον Καρλομάγνο αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τα χριστιανικά σύμβολα βρίσκονταν παντού: στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα ανάκτορα, στα νοσοκομεία και σε όλα τα δημόσια κτίρια. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ως και το 1920 ο εκάστοτε αυστροούγγρος αυτοκράτορας είχε δικαίωμα ασκήσεως βέτο στην εκλογή ποντίφικα.
ΕΛΛΑΔΑ
Τα σύμβολα της Επανάστασης
ΣΧΕΔΟΝ όλα τα σύμβολα της Ελληνικής Επανάστασης έφεραν τον Σταυρό, με πρώτη τη σημαία του Ανδρέα Λόντου που σηκώθηκε στο Αίγιο. Στη μέση της περικεφαλαίας του ο Γέρος του Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όπως φαίνεται στο πορτρέτο του που βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο, είχε αναρτήσει τον Σταυρό. Τον Σταυρό είχε επίσης η σημαία του 1843 των επαναστατών κατά του Οθωνα. Ο Βαυαρός Οθωνας ήταν μεγαλωμένος με την καθολική αντίληψη πραγμάτων του Μονάχου.
Ο πατέρας του Λουδοβίκος Α΄ ήθελε ο δευτερότοκος γιος του να εισέλθει στις τάξεις του ανώτερου κλήρου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ανέθεσε την εκπαίδευσή του σε έναν ιερέα που αργότερα εξελέγη επίσκοπος στο Αϊχστατ. Με τον Νόμο ΣΑ΄ στις 9 Ιουλίου του 1852, που φέρει την υπογραφή του ιδίου αλλά και των υπουργών επί των Εκκλησιαστικών Στ. Βλάχου και της Δικαιοσύνης Κ. Προβελέγγιο, προστατεύει τα θρησκευτικά σύμβολα.
Ακόμη τον Οκτώβριο του 1856 η βασίλισσα Αμαλία «εν ονόματι του βασιλέως» υπογράφει καταστατικό για τη λειτουργία των εκκλησιαστικών σχολείων. Και χαρακτηριστικό της αντίληψης που επικρατούσε είναι το έγγραφο του υπουργού επί των Εκκλησιαστικών Χ. Χριστόπουλου τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους, ο οποίος ζητεί από τους νομάρχες να συνεργαστούν με τους «πνευματικούς πατέρεςκαι οι εν ενεργεία ιεροκήρυκες προτρέποντες εν τοις κηρύγμασιν αυτών τους πάντας προς εκτέλεσιν του ιερού παραγγέλματος του διαγορεύοντος άπασι τοις πιστοίς, εκτρέφειν τα τέκνα αυτών εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου»...
ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ - Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009
Πηγή: «Το Βήμα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου