Ο τουρισμός στον Ελλαδικό χώρο

 

Ο τουρισμός στον Ελλαδικό χώρο

Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών-Δρος Θεολογίας

  Ήδη βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού. Μία περίοδο, κατά την οποία ο άνθρωπος επιζητεί ψυχοσωματική ξεκούραση. Σε αυτήν την αναζήτηση επιδιώκει να αλλάξη περιβάλλον, να γνωρίση άλλους τόπους είτε εντός είτε εκτός της χώρας του.

   Η Ελλάδα μας είναι τόσο όμορφη χώρα, ώστε ελκύει πάμπολλους επισκέπτες, όχι μόνον Ευρωπαίους, αλλά από όλη την Γη. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσεται μεγάλο τουριστικό ρεύμα, το οποίο πολλοί θεωρούν ως σημαντικό παράγοντα οικονομικής αναπτύξεως. Ωστόσο, μία μερίδα ανθρώπων βλέπουν τον τουρισμό ως αρνητικό στοιχείο για την Ορθόδοξη Ελλάδα μας, αναλογιζόμενοι τα έκτροπα, τα οποία συμβαίνουν από κάποιους τουρίστες.

  Εμείς πιστεύουμε ότι ο τουρισμός είναι ένα κρυφό όσο και σοβαρό πρόβλημα για την πατρίδα μας. Ένα πρόβλημα, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηρισθή ως πνευματικό, εθνικό, ψυχολογικό και παιδαγωγικό. Ένα πρόβλημα πολύπτυχο και πολύεδρο. Για τον λόγο αυτό οφείλουμε να το εξετάσουμε βαθύτερα.

    Όλοι συμφωνούμε ότι κάθε άνθρωπος είναι αδελφός μας, αφού έχουμε κοινό Πατέρα τον Θεό. Είμαστε της ίδιας φύσεως, κάτω από κοινούς νόμους και πολλά κοινά προβλήματα. Όμως, ο κάθε  άνθρωπος δεν έχει την ίδια κληρονομικότητα, την ίδια αγωγή και την ίδια τοποθέτηση απέναντι στην ζωή και τον θάνατο. Από εδώ ακριβώς αρχίζει το πρόβλημα του τουρισμού.

    Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε κανένα. Αντιθέτως, εκτιμούμε και αγαπούμε όλους τους λαούς. Όλοι έχουν τα προσόντα τους και μερικές φορές αξιόλογα. Έχουν, όμως, και τα μειονεκτήματά τους, όπως, βεβαίως κι εμείς. Μπορούμε να γίνουμε κοινωνοί των προσόντων τους. Αυτό δεν είναι μεμπτό. Για παράδειγμα να πάρουμε μαθήματα ψυχραιμίας, πειθαρχίας, οργανοτικότητος και εργατικότητος από Ανατολικούς και Δυτικούς λαούς. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να προφυλάξουμε τον εαυτό μας, ώστε να μην προσλάβη την ψυχρότητα, την χρηματολατρεία, τον ορθολογισμό, το κατακτητικό πνεύμα και τόσα άλλα απαράδεκτα, τα οποία θα είναι η καταστροφή μας.

    Βεβαίως, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίση κανείς τι πρέπει να αφομοιώση και τι να απορρίψη. Και μη νομίσουμε ότι η προφύλαξη μπορεί να γίνη με απαγορευτικές διατάξεις η με προτρεπτικές εγκυκλίους. Είναι θέμα βαθιάς αγωγής και παιδείας. Και τούτο γιατί ένας απαίδευτος λαός είναι ευάλωτος σε κάθε αδυναμία.

    Εμείς, όμως, ως λαός έχουμε τις ρίζες μας στην Ιερά Παράδοση και στις Ελληνικές παραδόσεις. Γνωρίζουμε ότι, επειδή έχουμε σώμα και ψυχή, για τον λόγο αυτό ψυχαγωγούμε και τα δύο. Ενώ οι περισσότεροι από τους ξένους πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι σώμα - ύλη και τίποτε άλλο. Εμείς, αντιθέτως, νοιώθουμε ότι τα πρωταρχικά στοιχεία της ζωής, ο πόνος, η δύναμη, η χαρά, η γνώση, ο θάνατος, η ελευθερία μέσα στην Ελληνική Ιστορία έχουν πάρει μία καινούργια μεταμορφωτική δυναμική πορεία, την Θεανθρώπινη πορεία. Αυτή οδηγεί στην αληθινή αναδημιουργία και κοσμογονία. Έτσι, ερχόμενοι σε επαφή με τους τουρίστες, πρέπει να τους μεταγγίσουμε αυτήν την αλήθεια.

    Η Θεανθρώπινη ζωή και πορεία, ο Ελληνορθόδοξος πολιτισμός πρέπει να είναι πάντοτε το επίκαιρο άγγελμα της Ελλάδος προς όλο τον άξιο κόσμο. Μακρυά από εμάς ο πιθηκισμός. Μακρυά από εμάς ο μιμητισμός. Έχουμε το δικό μας ανάστημα. Όχι για λίγα αργύρια να ξεπουλάμε τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Μη καταλαμβανόμαστε από το σύμπλεγμα κατωτερότητος. Εκείνοι προσπαθούν να μας δώσουν τα αισθητά. Εμείς τους αντιπροσφέρουμε τα υπεραισθητά. Εκείνοι προσπαθούν να μας θαμπώσουν με τα πολλά και πολύχρωμα φώτα τους. Εμείς ας τους φωτίζουμε με το αληθινό Φως, το Ελληνοχριστιανικό.

   Το ζήτημα του τουρισμού στην Ελληνορθόδοξη χώρα μας είναι καυτό και χρήζει μεγάλης προσοχής. Οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε με τα βαθύτερα κριτήρια του γνησίου Ελληνορθοδόξου πολιτισμού, για να μην υπάρξη αλλοίωση πολιτιστική και πνευματική.