ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
«Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια».[1] Σφοδρά συγκίνηση ἐδοκίμασαν οἱ μαθητές, ἀδελφοί μου, ὅταν ὁ Κύριος ἔδειξε τά σημάδια τῶν πληγῶν. Ἐχάρισαν χαράν μεγάλην· καί ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς ἐν σχέσει πρός τήν μέλλουσαν ἀποστολήν των, δωρίζει σ’ αὐτούς ὡς καρπόν τοῦ Παρακλήτου, τήν ἄνωθεν εἰρήνη. Θέλει συγχρόνως νά στηρίξει τήν πίστη τους, ὥστε αὐτή νά γίνει ἀμετακίνητος βράχος, ἀδιάσειστη πέτρα, ὁμολογία τῆς Ἀναστάσεως μετά ἀποδείξεως. Φρονοῦμε σεβαστή γερόντισσα, ὅτι συγκλονίστηκαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί πάνω ἀπό ὅλους, μετά ὀχτώ ἡμέρας, ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς. Ὄντως συγκατάβασις Θεοῦ, ὥστε νά μήν ἀφήσει τόν ἑαυτό του, ὁ Θωμᾶς, εἰς ἐνδεχόμενη ἀπιστία· ἀλλά νά ἀναφωνήσει ὁμολογία αἰώνια «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου».
Ὁμολογία πού ἀπεδείχθη σωτήρια, διότι δίδεται ἡ εὐκαιρία στούς πιστεύοντας στήν λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου, σέ ὅλες τίς ἐπερχόμενες γενεές νά γίνουν ἀποδέκτες τοῦ μεγαλύτερου μακαρισμοῦ· δηλαδή νά καταστοῦν μάρτυρες τῆς ἀληθοῦς Ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Ὦ!! Καλή ἀπιστία, ἅγιε Ἀπόστολε Θωμᾶ· ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ, εὐγνωμονεῖ τήν στάση σου καί σέ συγχαίρει. Μαθαίνουμε, Ἀπόστολε εὐλογημένε, ὅτι τό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως ἀφορᾶ στό γήινο σῶμά μας, ὅπως αὐτό τό ἐνδύθηκε ὁ Χριστός, ὡς ἀπαρχή τοῦ γένους μας. Ἡ ἀληθινή αὐτή ὁμολογία, τοῦ θανάτου καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, βεβαιώνει τήν ὀρθότητα τῆς σωτήριας συμμετοχῆς μας, στά ἅγια μυστήρια· ἐξαιρέτως στό μυστήριον τῆς Θ. Εὐχαριστίας, ὅπου μᾶς γεμίζει μέ τή θεία εὐλογία, καθώς καί τήν ὁμολογία ὅταν κοινωνοῦμε, ὅτι καταγγέλουμε τόν θάνατο καί ὁμολογοῦμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ἄς ἀφήσουμε λοιπόν ἀδελφοί μου, ὡς καταστροφική τήν ἀπιστία καί μετά τήν προσκόλλησή μας στόν Χριστό, νά εἴμαστε ἀπολύτως πιό πιστοί καί μέ βέβαιο ὀρθόδοξο φρόνημα. Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Θωμᾶς, ζήτησε μέ σαφήνεια τήν πληροφορία, τῆς ἐν σώματι Ἀναστάσεως καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δέν θέλησε νά ἀφήσει καμμία ὑποψία ὀλιγοπιστίας καί ὅπως τό ζήτησε, ἔτσι καί παρουσιάστηκε. Ἀποκρίθηκε σ’ Αὐτόν ὁ Θωμᾶς καί Τοῦ εἶπε: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Ἄμεσος στήν ὁμολογία· αὐτός πού πρίν ἀπό λίγο ἦταν δύσκολος νά πιστέψει. Ὀχτώ ἡμέρες εἶχαν περάσει μόνο καί ἤρθησαν τά ἐμπόδια τῆς ὀλιγοπιστίας μέ τήν συγκατάβαση τοῦ Χριστοῦ.
Ἐν τούτοις, ἁγία γερόντισσα, ἡ ὀλιγοπιστία, μαστίζει σήμερα περισσότερο ἀπό ποτέ, τόν σύγχρονο κόσμο καί χρειάζεται μεγάλη προσοχή καί ἐγρήγορση ὥστε ἡ πίστις στήν Ἀνάσταση καί ἡ εἰρήνη τοῦ Ἰησοῦ, νά παραμείνει στή γῆ μας καί οἱ ἄνθρωποι πιστεύοντες νά καταστοῦμε μακάριοι. Συνεπῶς φρονοῦμε ἀδελφοί, ὅτι χρειάζεται καθημερινός ἀγῶνας, οὔτως ὥστε καί ἐμεῖς νά ἀναφωνοῦμε παντοῦ καί πάντοτε, «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Προσφωνοῦμε ἔτσι εἰδικότερα, ἕνα Κύριον Ἰησοῦν, τόν ἀληθινόν Θεόν.
Καί σέ ἐπίταση τῆς ἀληθείας αὐτῆς, ὁ Σωτῆρας μας, ἄκουσε τήν ὁμολογία καί τήν πίστη τοῦ μαθητοῦ Του, ὅτι Αὐτός εἶναι ἀληθινά ὁ Κύριος τῆς Δόξης, τό Πᾶν ὄνομα, ἐν τῷ ὁποίῳ οἱ πάντες δύνανται σωθῆναι καί δέν ἀντέδρασε καθόλου.[2] Ἀντίθετα τόν ἐπαίνεσε(τόν Θωμᾶ) πού πίστεψε καί ὀρθά ἔπραξε. Θά τό δοῦμε αὐτό ἀληθινό καί πολύ εὔκολα· στόν μαθητή αὐτόν πού πίστευσε μέ τόν τρόπο αὐτόν, λέγει στή συνέχεια: «πηγαίνετε καί διδάξετε ὅλα τά ἔθνη».
Ἐάν λοιπόν σ’ αὐτόν πού ἔχει αὐτή τήν ἄποψη καί Τόν ὁμολόγησε Κύριο καί Θεό, ἔδωσε τήν ἐντολή νά διδάσκει πάντα τά ἔθνη καί τόν ἀνέδειξε οἰκουμενικό διδάσκαλο, Ἀπόστολο καί μυσταγωγό, σαφῶς δέν θέλει νά ἔχουμε κι ἐμεῖς εἰς τούς αἰῶνας διαφορετική πίστη. Εἶναι πραγματικά Κύριος κατά φύση καί Θεός· καί ὡς ἄνθρωπος κατανόησε ὁ Θωμᾶς, ὅτι μέ τήν ψηλάφηση τῶν χεριῶν, τῶν ποδῶν καί τῆς πλευρᾶς, προσέφερε τήν ὁμολογία χωρίς νά διαιρέσει σέ δυάδα υἱῶν τόν Ἐμμανουήλ, ἀλλά δηλώνοντας, ὅτι εἶναι καί ὁ Αὐτός μέ σάρκα.
Ἕνας εἶναι ὁ Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός σύμφωνα μέ τίς γραφές καί τούς προφῆτες· Θεάνθρωπος. Μακάριοι λοιπόν καί ἐμεῖς, ἀδελφοί· οἰκονομία Θεοῦ ὁ λόγος τοῦ Σωτῆρος καί μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει τήν μεγαλύτερη δυνατή ὡφέλεια, ἀρκεῖ νά Τόν οἰκειοποιηθοῦμε καί θά δοῦμε τότε πολύ μεγάλη πρόνοια, εἰρήνη καί χαρά στίς ψυχές μας.
Ἐπειδή εἶναι Ἀγαθός καί Φιλάνθρωπος καί θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦμε καί νά γνωρίσουμε τήν Ἀλήθεια, ὥστε νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου. Αὐτή εἶναι καί ἡ αἰτία τοῦ θαύματος. Ἔπρεπε νά καλύψει καί τήν πιθανότητα νά παρασυρθοῦν εὔκολα στήν ἀπιστία καί ὅσοι θά ζοῦσαν τά ἑπόμενα χρόνια. Συνοδεύει δηλαδή ὁ μακαρισμός ὅλους· ὅσοι πίστευσαν καί πιστεύουν στό κήρυγμα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων οἱ ὁποῖοι καί αὐτόπτες μάρτυρες ἔγιναν καί ὑπηρέτες τοῦ λόγου, ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς.
Εἴθε καί ἐμεῖς ἀδελφοί, νά ἐπιδιώκουμε ὁλόκαρδα νά εἴμαστε ἐραστές τῆς αἰωνίου ζωῆς καί ὁλόψυχα νά γίνουμε αἰώνιες κατοικίες τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ.
Σ’ Αὐτόν ἡ Βασιλεία, ἡ Δόξα, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1](Γαλ. 5, 22)
[2] (Πράξ. 4, 12) «Ἀπό κανέναν ἄλλο δεν μπορεῖ νά προέλθει ἡ σωτηρία, οὔτε ὑπάρχει ἄλλο πρόσωπο κάτω ἀπό τόν οὐρανό δοσμένο στούς ἀνθρώπους μέ τό ὁποῖο νά μποροῦμε νά σωθοῦμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου