Αντιμάχονται τον Χριστόν οι προβάλλοντες το Ισλάμ ως άλλην οδόν σωτηρίας

 

Αντιμάχονται τον Χριστόν οι προβάλλοντες το Ισλάμ ως άλλην οδόν σωτηρίας

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Δυστυχώς υπάρχουν Ιεράρχες της Εκκλησίας μας που ανθρωπάρεσκα υποδεικνύουν το Ισλάμ ως άλλη οδό σωτηρίας.  Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να επιδείξουν οι Ιεράρχες αυτοί την αγάπη τους προς τους μωαμεθανούς συνανθρώπους μας, χωρίς υποπίπτουν σε τέτοια βλάσφημα ατοπήματα.  Άλλο είναι η συνύπαρξη ανθρώπων κι άλλο η συνύπαρξη θρησκειών. 

 ‘’Ουκ έστι εν άλλω ουδενί η σωτηρία’’ (Πραξ. 4,12) , αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων. Πως λοιπόν ο ανθρωπάρεσκος συγκρητισμός ανακαλύπτει και στη μωαμεθανική πλάνη σωτηρία.   Εάν αυτό το μήνυμα δίνουν τους συνανθρώπους μας αυτούς, πως θα έλθουν ‘’εις επίγνωσιν αληθείας’’;  Ισχυρίζονται οι Ιεράρχες αυτοί με τον τρόπο τους, ότι υπάρχει και ‘’εν άλλω  η σωτηρία’’;  Πάντως μιλώντας κάποτε με μετανάστες μωαμεθανούς στο θρήσκευμα, διεπίστωσα να λένε διαφοροτρόπως ότι η σωτηρία είναι σε κάθε θρησκεία.

 Δεν γίνεται αντιληπτό ότι το ανθρωπάρεσκο τούτο ατόπημα, έχει και ως συνέπεια την παραμονή των συνανθρώπων μας αυτών σε μια πλάνη που βλάσφημα  προτρέπει ‘’μη λέτε Τριάδα’’;  Είναι αγάπη προς τους συνανθρώπους μας αυτούς οι οποίοι αντιμάχονται τη Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ειρωνεύονται στο κοράνι ότι δήθεν μας φάνηκε η Σταύρωσή Του και παρεπόμενα η Ανάστασή Του;  

 Είναι δυνατό να πιστεύουν οι Ιεράρχες αυτοί, ότι ευαρεστούν κιόλας τον Κύριο με τη στάση τους αυτή;  Άπαγε της βλασφημίας.  Δυστυχώς το απυρόβλητο τέτοιων βλάσφημων αναφορών, κάνει να φαίνονται οι θεολογικές ενστάσεις για τα βλάσφημα τούτα ατοπήματα, ως δήθεν αποτέλεσμα ακρότητας, καθότι και οι κόλακες πληθαίνουν και οι αλλόκοτες σκοπιμότητες.  

 Αν δίνεται στους μωαμεθανούς συνανθρώπους μας η εντύπωση ότι και εκεί στη μωαμεθανική πλάνη  όπου βρίσκονται, με την άρνηση της Αγίας Τριάδας, την άρνηση της Θεότητας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κλπ, υπάρχει σωτηρία, πως θα εγκαταλείψουν τη πλάνη τους;  Δεν γίνεται αντιληπτό ότι είναι αντιεκκλησιαστική μια τέτοια αναγνώριση η οποία θέλει και δια της μωαμεθανικής θρησκείας να παρέχεται η σωτηρία; 

 ‘Όταν επισημαίνεται προς τους μωαμεθανούς συνανθρώπους μας η κακόδοξη αναφορά, ότι δήθεν το Ισλάμ είναι άλλη οδός σωτηρίας, ποια η χρεία να εγκαταλείψουν την πλάνη τους; 

 Ας αφήσουμε τον Απόστολο Παύλο να υπενθυμίσει στους Ιεράρχες μας αυτούς, όσα εκείνοι παραχαράσσουν : ‘’Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία;  τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος’’;  (Β Κορ. 6, 14)

 Δεν αντιλαμβάνονται την κακόδοξη αβρότητά τους;  ‘’Τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ;  ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου;  (Β Κορ. 6, 15) Γιατί λοιπόν αυτό το ‘’άνοιγμα’’ ασεβείας προς τη μωαμεθανική πλάνη;  ‘’Διο εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε, λέγει Κύριος’’ (Β Κορ. 6, 17)   ‘’Ουκ έστι εν άλλω ουδενί η σωτηρία’’ (Πραξ. 4,12).