31 Μαΐ 2011

Βίντεο από τους εορτασμούς για την άλωση της Κωνσταντινούπολης

Το περίμενα, το έψαχνα και το βρήκα ! Οι κατακτητές-κλέφτες της Κωνσταντινούπολης γιορτάζουν την άλωση της Πόλης μας. Να λοιπόν το σχετικό βίντεο. Τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα είναι διαφήμιση. Το παρακάτω βίντεο είναι από τους επίσημους εορτασμούς στην Κωνσταντινούπολη.

http://webtv.hurriyet.com.tr/2/17323/0/1/istanbul-un-fethi-boyle-canlandirildi.aspx

Αν ακούσετε καλά το εμβατήριο που παίζουν όταν παρελαύνουν οι γενίτσαροι, είναι αυτό που παίζεται και στα εκτουρκισμένα πλέον πανηγύρια που γίνονται στο Αλάντεπέ και στο Χίλια. Μπορείτε να το ακούσετε αν θέλετε και στην διεύθυνση http://www.youtube.com/watch?v=6mnN-gbKmvE . Ξέρετε είναι τα πανηγύρια που τρέχουν οι ελληνόφωνοι πολιτικοί να ζητιανέψουν καμμιά ψήφο…

Και για όποιον αντέχουν τα νεύρα του και τα ..αυτιά του ορίστε και το εμβατήριο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης :

http://www.youtube.com/watch?v=HiZuJUJANMU&feature=related

tourkikanea.gr

Χριστός, Αντίχριστος, 666 και Παπισμός

papa benedetto XVI e la stola al vento

ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, 666 ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ

ΕΙΣ τὸ περιοδικὸν «Ὁ Ζωοποιὸς Σταυρὸς» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου Κύπρου, ἡ ὁποία εἶναι ἀντιοικουμενιστικὴ – ἀντιπαπικὴ καὶ Μοναχοί της ἐπρωτοστάτησαν εἰς τὰς ἐκδηλώσεις ἐναντίον τοῦ θεολογικοῦ Διαλόγου, διὰ τὸ «πρωτεῖον τοῦ Πάπα», ὁ ὁποῖος διεξήχθη εἰς τὴν Κύπρον, ἐδημοσιεύθη ἕν ἐνδιαφέρον θέμα, τὸ ὁποῖον διαπραγματεύεται τὸν Χριστόν, τὸν Ἀντίχριστον, τὸν 666 καὶ τὰς ἑρμηνείας του ὡς καὶ τὸν Παπισμόν. Τὸ δημοσίευμα ἔγινε ἐνῶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Κύπρου ἡτοιμάζετο νὰ ὑποδεχθῆ τὸν Πάπαν εἰς τὴν νῆσον τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Μαρτύρων καὶ ἐξέδιδεν ἐγκύκλιον ἀπαιτοῦσα νὰ διαβασθῆ εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς καὶ εἰς τὰς Ἱερὰς Μονάς. Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Σταυροβουνίου ἐζήτει νὰ μὴ ἀναγνωσθῆ ἡ ἐγκύκλιος. Εἰς τὸ δημοσίευμα, τὸ ὁποῖον ἔγινε τὸν Δεκεμβρίου τοῦ 2010 (τὸ Περιοδικὸν ἐκδίδεται περιοδικῶς) ἐσημειώνοντο τὰ ἀκόλουθα διὰ τὰ προαναφερόμενα θέματα, τὰ ὁποῖα εἶναι πολὺ ἐπίκαιρα καὶ ἀπασχολοῦν ἐντόνως τὸν πιστὸν λαόν:

«Ἡ κακοδοξία τοῦ παπισμοῦ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγ. Πνεύματος

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῶν Α´καὶ Β´ Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Νικαίας καὶ Κωνσταντινουπόλεως) διετύπωσαν θεοπνεύστως τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως καὶ καθώρισαν ὅπως οὐδεμία ἀπολύτως παρέκκλισι ἢ προσθαφαίρεσι δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ γίνη ποτέ, στὴν καθορισθεῖσαν ὑπ᾽ αὐτῶν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων διατύπωσι.

Ἔτσι: Ὁ ζ´ Κανόνας τῆς Τρίτης ἐν Ἐφέσῳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁρίζει ὅτι: “Οὐδεὶς δύναται νὰ προσθέτη ἢ νὰ ἀφαιρῆ ὁ,τιδήποτε ἀπὸ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ ὅποιος τολμήσει νὰ πράξη κάτι τέτοιο, ἂν μὲν εἶναι κληρικὸς νὰ ἀφορίζεται, ἂν δὲ εἶναι λαϊκὸς νὰ ἀναθεματίζεται”.

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, ὁ ἁγιότατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ Πρόεδρος τῆς ἐν λόγῳ Γ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἑρμηνεύοντας τὸ συγκεκριμένο Κανόνα γράφει τὰ ἑξῆς:“Οὔτε στοὺς ἑαυτούς μας, οὔτε σὲ ἄλλους ἐπιτρέπεται νὰ ἀλλάξουν ἔστω καὶ μίαν λέξι ἀπὸ τὶς λέξεις ἐκεῖνες, ποὺ ὑπάρχουν καὶ συγκροτοῦν τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας· καὶ ἀκόμα δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γίνη παράβασι ἔστω καὶ μίας συλλαβῆς» (Ἰω. Καρμίρη, “Τὰ Δογματικὰ καὶ Συμβολικὰ Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας”, τ. 1, σελ. 147).

Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἀποφαίνονται καὶ οἱ Πατέρες τῆς ἀναγνωρισμένης ὑπὸ τῆς συνειδήσεως τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν ὡς Η´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Κωνσταντινούπολις, 879–880 μ.Χ., ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου), οἱ ὁποῖοι κατεδίκασαν ὅσους πρόσθεσαν ἢ ἀφαίρεσαν ἀπὸ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἐννοώντας πασιφανῶς τὴ φραγκοτινικὴ αἵρεσι τοῦ Filioque.

Ὁ ἁγιότατος φωστὴρ τῆς Ἐκκλησίας μας, Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, γράφει περὶ τοῦ Filioque καὶ τῶν συνεπειῶν του: “Τοιαῦτα τὰ “βαθέα τοῦ Σατανᾶ” (Ἀποκ. β´, 24), τὰ τοῦ πονηροῦ μυστήρια”· καὶ εὐθὺς ἀμέσως συμπεραίνει, ὡς θεοφώτιστος ποιμὴν τῆς Ἐκκλησίας: «Ἀλλ᾽ ἡμεῖς διδαχθέντες, ὑπὸ τῆς θεοσοφίας τῶν Πατέρων, αὐτοῦ τὰ νοήματα μὴ ἀγνοεῖν, ἀφανῆ τὴν ἀρχὴν ὡς ἐπίπαν τοῖς πολλοῖς τυγχάνοντα, οὐδέποτ᾽ ἂν ὑμᾶς (τοὺς Φραγκολατίνους) κοινωνοὺς δεξαίμεθα μέχρις ἂν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα λέγητε» (περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Λόγος Ἀποδεικτικὸς Α´, ἐν: Γρηγορίου Παλαμᾶ, Συγγράμματα, ἔκδ. Παν. Χρήστου, Θεσσαλονίκη 1962, σ. 26).

Χριστὸς καὶ Ἀντίχριστος

(Ὁ Ἀντίχριστος αὐτοπροβαλλόμενο ὡς τάχα “ἀντικαταστάτης” τοῦ Χριστοῦ)

Ὁ ὅρος “ἀντίχριστος” ἐπιδέχεται, ὡς γνωστόν, δύο ἐναλλακτικὲς ἑρμηνεῖες, ἐξ ἴσου σωστές: Κατὰ τὴν πρώτη ἔννοια σημαίνεται ὁ ἐμφανῶς πολεμῶν τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, καὶ φανερὰ ἀντιτιθέμενος στὸ ἔργο Του. Κατὰ τὴ δεύτερη ἔννοια σημαίνεται ὁ ὑποκρινόμενος, κακέκτυπος βεβαίως, τὸν Χριστό, ἕνας ἀποτυχημένος μιμητισμὸς (“πιθηκισμὸς”) τοῦ Ἀληθινοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔχει σκοπὸ νὰ ξεγελάση καὶ νὰ παρασύρη τοὺς ἀνθρώπους στὴν πλάνη καὶ τὴν καταστροφή.

Μὲ τὰ βλάσφημα δόγματα “πρωτείου” καὶ “ἀλαθήτου”, ὁ φραγκολατινισμὸς οὐσιαστικά, προσπάθησε νὰ ἐξοβελίση τὸν Θεάνθρωπο καὶ Παμβασιλέα Χριστὸ ἀπὸ τὸ Θρὸνο Του καὶ στὴ θέσι του νὰ τοποθετήση τὴν καρικατούρα τοῦ ἑκάστοτε Πάπα! Ἀφοῦ, λοιπόν, διὰ τῶν αἱρετικῶν παπικῶν δογμάτων “πρωτείου” καὶ “ἀλαθήτου”, “ἐξεθρονίσθη” ὁ Χριστός, “ὑποκατεστάθη ἀπὸ τὸν προκαθήμενο τῆς ἐκπεσούσας Ρώμης (πρβλ. Ἀποκ. ιδ´, 8. ιη´, 2, ὅπου ὑπὸ τὸν ὅρο Βαβυλὼν νοεῖται σαφῶς ἡ [ἑκάστοτε] “Ρώμη”), ὅστις αὐτοπροσδιορίσθηκε ὡς “Vicarius Fili Dei”, δηλαδή: ὁ ἐπὶ τῆς γῆς “τοποτηρητὴς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ” (Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἄς παραθέσουμε παρενθετικῶς καὶ τὴν παρατήρησι ὅτι, ἂν προσθέσουμε ὅσα γράμματα τοῦ τίτλου Vicarius Fili Dei παριστάνουν ἀριθμούς, τότε ἔχομεν τὸν ἀριθμὸν 666 (βλ. Σεργίου Ν. Σάκκου, ὁμοτίμου καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης “Ἡ Ἔρευνα τῆς Γραφῆς”, Θεσ/νίκη 1967, σελ. 154–156). Οἱ ἑρμηνεῖες βεβαίως τοῦ ἀριθμοῦ “χξστ” τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως (Ἀποκ. ιγ´, 18) δὲν ἐπιδέχονται, “ἄχρι καιροῦ”, μονοσήμαντες ἑρμηνεῖες, ἀλλὰ πολλαπλὲς καὶ πιθανῶς συχνὰ συνεπαληθευόμενες, ὑπερτιθέμενες καὶ ἐπικαλυπτόμενες, οἱ ὁποῖοι βεβαίως δὲν ἐξαντλοῦν τὸ ζητούμενο (τὸ ὁποῖον μόνον ἐν Ἐσχάτοις Καιροῖς θὰ ἀποκαλυφθῆ πληρέστατα καὶ ἐμφανέστατα). Ὅμως, χωρὶς νὰ ἀλληλοαποκλείονται ἢ νὰ ἀλληλοαναιροῦνται, ἐν τούτοις δύνανται πλειστάκις νὰ λειτουργοῦν συμπληρωματικῶς μέν, ἀλλ᾽ ὄχι (κατ᾽ἀνάγκην καὶ) ἐξαντλητικῶς.

“χξστ” (666): Χριστιανισμὸς Ξένος Σταυροῦ

Τὸ κατρακύλισμα στὴν ἐκκοσμίκευσι

Μία π.χ. ἀξιολογότατη ἑρμηνεία, ποὺ δὲν “κλειδώνει” μὲν ἀσφαλῶς τὸ θέμα, λειτουργεῖ ὅμως συμπληρωματικῶς καὶ διαφωτιστικῶς, ἑρμηνεύει τὰ γράμματα τοῦ πολυσυζητουμένου ἀριθμοῦ “χξστ” ὡς δυνάμενα νὰ σημαίνουν ΚΑΙ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ “πνεῦμα” τοῦ Ἀντιχρίστου διακηρύσσει καὶ καθυποβάλλει στὸν κόσμο ἕναν νόθο χριστιανισμό, ἐμποτισμένον ἀπὸ τὸ “πνεῦμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως”, τραγικὴ καρικατούρα τῆς αὐθεντικῆς Πίστεως στὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ! Διακηρύττει ἕναν “Χριστιανισμὸ Ξένον Σταυροῦ”. Δηλαδὴ ἕναν πλαδαρό, ἄνευρο, χλιαρό, ἀνέραστο, γλυκανάλατο, νόθο καὶ ἀλλοτριωμένο “χριστιανισμό”, ξένον πρὸς τὸ πνεῦμα τῆς αὐταπαρνήσεως, τῆς θυσίας, τῆς ταπεινώσεως, τῆς ὑπομονῆς στὶς θλίψεις, τῆς ἀρνήσεως τῶν δηλητηρίων τῆς ἀλαζονίας, φιλοδοξίας, φιληδονίας καὶ φιλαργυρίας. Κηρύττει γενικῶς τὸ ἀντίχριστο “πνεῦμα”, ποὺ εἶναι ἡ ἄρνησι τοῦ Σταυρικοῦ νοήματος τῆς Πίστεως!

Μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα κινούμενος δυστυχῶς καὶ ὁ παπισμός, κηρύττει ἕναν νόθο “Χριστιανισμὸν Ξένον Σταυροῦ”: Σμίκρυνε π.χ. τὶς περιόδους τῶν νηστειῶν, περίτμησε δραματικὰ τοὺς χρόνους τῶν Ἀκολουθιῶν, περιθωριοποίησε μεγαλομάρτυρες τοῦ ἁγιολογίου τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι ἴσως τοῦ φάνηκαν πολὺ “ἀκραῖοι” στὰ μαρτύριά τους, ἀποδέχεται πᾶσαν πλάνη καὶ σατανιστικὴ θρησκεία (βουδδιστές, Σίντους, Χίντους, Ζοροάστρες, Ζαϊνιστὲς κ.λπ. κ.λπ. [πρβλ. διαδοχικὲς “διαθρησκειακὲς συναντήσεις”, ποὺ διοργανώνει ὁ παπισμός]), ἀσχέτως ἐὰν αὐτές, πλάνες καὶ θρησκεῖες, καταφάσκουν τὸν Σατανᾶ καὶ ἀρνοῦνται τὸν Χριστό· ἀρκεῖ μόνο ποὺ “ἀναγνωρίζουν” τὸν Πάπα! Διότι γιὰ τὸ καθεστὼς τοῦ παπισμοῦ, ὅλα αὐτὰ εἶναι συγχωρητέα, ἀρκούσης μίας καὶ μόνης ἀπαρεγκλίτου καὶ ἀδιαπραγματεύτου προϋποθέσεως: Νὰ γίνεται ἀποδεκτὸς ὁ Πάπας, ὡς ἡ κεφαλὴ μιᾶς ἀπεργαζομένης καὶ ἐπερχομένης παγκοσμίου θρησκείας καὶ αὐτοκρατορίας!

Ἡ Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τῆς Νικαίας, κατεδίκασε πρώτιστα τὴν ἀντίχριστη αἵρεση τοῦ Ἀρείου. Μήπως ὅμως εἶναι ἄστοχος καὶ γι᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἡ ἐπιλογὴ τῆς σημαντικῆς αὐτῆς ἡμέρας, πρὸς ἀνάγνωσι τῆς Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου γιὰ τὴν ἐπίσκεψι τοῦ Πάπα στὴν Κύπρο; Διότι, ἀκριβῶς, ὁ Ἀρειανισμὸς καὶ ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι καθόλου ἄσχετοι μεταξύ τους! Ἂς ἀκούσουμε τί λέει ἐπ᾽ αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Πατὴρ ἡμῶν Ἰουστῖνος (Πόποβιτς): “Ὁ Ρωμαιοκαθολικισμὸς (παπισμὸς) ἔχει χάσει τὴν καθολικότητά του καὶ τοιουτοτρόπως ἔχει αὐτομολήσει εἰς τὴν ἀρειανικὴν μεθοδολογίαν”. (“Ἄνθρωπος καὶ θεάνθρωπος”, ἔκδοσι “Ἀστέρος” Ἀλ. καὶ Ε. Παπαδημητρίου, Ζ´ ἔκδοσι, σ. 143). Καὶ ἀκόμη· “Ὁ παπισμὸς μὲ τὴν ἠθικὴν του εἶναι κατὰ μεγάλο βαθμὸ ἀρειανός. Αἰσθάνεται ἆραγε (ὁ παπισμὸς) ποία μεταφυσικὴ ἵσταται ὄπισθεν αὐτῆς τῆς φοβερᾶς ἠθικῆς του;” (ἔνθ. ἀνω)

«Ορθόδοξος Τύπος» 27/05/2011

Σαράντος Καργάκος, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: ο τελευταίος των Βυζαντινών και ο πρώτος των Ελλήνων

Ομιλία του ιστορικού και συγγραφέα κ. Σαράντου Καργάκου με θέμα «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: ο τελευταίος των Βυζαντινών και ο πρώτος των Ελλήνων», που έγινε στις 29 Μαΐου 2009 στο Ιερό Κοινόβιο Οσίου Νικοδήμου (Πεντάλοφος Γουμένισσας Κιλκίς, Μετόχιο της Ιερας Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους). (Lomak 29 Μαΐου 2009)

Προσφυγή στο ΣτΕ για την απαγόρευση εισαγωγής φοιτητών στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας

Στο ΣτΕ προσέφυγαν οι γονείς μιας μαθήτριας Λυκείου προκειμένου να διεκδικήσουν το δικαίωμα της κόρης τους να φοιτήσει στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φέτος δεν πρόβλεπεται η εισαγωγή φοιτητών σύμφωνα με απόφαση της υπουργού Παιδείας.

Σύμφωνα με τους γονείς της μαθήτριας η συγκεκριμένη απόφαση, η οποία ανακοινώθηκε στις 10 Μαΐου 2011 με αφορμή παραβάσεις που σχετίζονται με φαινόμενα οικογενειοκρατίας, παραβιάζει την ακαδημαϊκή ελευθερία και το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων...

Με την απαγόρευση εισαγωγής φοιτητών, το συγκεκριμένο Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών «στερείται της δυνατότητας να υπηρετήσει τους συνταγματικά κατοχυρωμένους σκοπούς της ανώτατης εκπαίδευσης και οδηγείται βαθμιαία στην κατάργησή του», επισημαίνουν οι γονείς στην προσφυγή τους

πηγή: Ελευθεροτυπία Online & Θρησκευτικά

30 Μαΐ 2011

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης - Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (Βίντεο)

Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης - π. Θεόδωρος Ζήσης Ομ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Α.Π.Θ.ΚΥΡΙΑΚΗ 29 Μαΐου 2011

-Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου και fotistsakiris

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Οι νεκροί κρίνουν και συμβουλεύουν…

Οι νεκροί κρίνουν και συμβουλεύουν…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Στο επόμενο σπρώξιμο από τους πολιτικούς μας, μας περιμένει ο γκρεμός. Η ευθύνη τους είναι ιστορικά βαρύτατη όχι μόνο σε όλους εμάς και στις επερχόμενες γενιές, αλλά και απέναντι στους νεκρούς που δημιούργησαν τον αξεπέραστο πολιτισμό μας και που μας απελευθέρωσαν από την κάθε είδους τυραννία. Και ο λόγος των νεκρών παραμένει επίκαιρος και κοφτερός για τους πολιτικούς μας. Έγραψε λ.χ. ο Μακρυγιάννης στα 1850 για τους τότε πολιτικούς και είναι σα να τα έγραψε για τους σημερινούς…:

" Σας ερωτώ εσάς τους Εκλαμπρότατους και μεγαλόγνωσους πολιτικούς της Ελλάδος αρχή και τέλος' αν ήρθετε από καλοσύνη σας να μας φωτίσετε, να μας λευτερώσετε, διατί […] να είναι η πατρίδα εις την κατάστασιν οπού είναι ως την σήμερον, και να γένη αυτείνη η δυστυχία γενικώς εις τους τιμίους ανθρώπους; Και να θέλουν οι ΄Αγγλοι, οι Γάλλοι, οι Ρούσοι, οι Αυστριακοί ή άλλο κράτος να μας κυβερνήσουν με το μέσον το δικό σας;

Η αφεντιά σας, οι ξενοφερμένοι πατριώτες, που είστε οι πρώτοι πολιτικοί και οι δεύτεροι και οι τρίτοι […] αν είχετε αρετή κι ομόνοια θα γένονταν αυτά; Θα διατιμιέταν το δυστυχισμένο, το αθώον Έθνος; Θα μπαίναν όλοι οι μπερμπάντες παντού;…." (Στρατηγού Μακρυγιάννη "Απομνημονεύματα", Εκδ. Γαλαξία, Αθήναι, 1964, σελ. 510).

Τους ισχυρούς της ημέρας κερδοσκόπους - κράτη, διεθνείς οργανισμούς, Τράπεζες -, που μας διαφεντεύουν και μας εκμεταλλεύονται λόγω της ανικανότητας ( και μόνο;…) των πολιτικών μας, καταγγέλλει από τον τάφο του ο εθνικός μας ποιητής Ανδρέας Κάλβος:

Όταν υπό τα σκήπτρα σας

Νέους λαούς καλείτε

Νέους ιδρώτας θέλετε

Εσείς δια να πληρώσητε

Πλουσιοπαρόχως.


Τα ξίφη οπού φυλάγουσι

Τα τρέμοντα βασίλεια σας,

Τα ξίφη οπού τρομάζουσι

Την αρετή και σφάζουσι

Τους λειτουργούς της.


Θέλετε θησαυρούς

Πολλούς δια ν' αγοράσητε

Κρότους χειρών και επαίνους

Και τ' άπειστον θυμίαμα

Της κολακείας.


Ημείς δια τον Σταυρόν

Ανδρείως υπερμαχόμεθα

Και σεις εβοηθήσατε

Κρυφά τους πολεμούντας

Σταυρόν και αλήθειαν.


Δια να θεμελιώσητε

Την τυραννίαν τιμάτε

Τον Σταυρόν εις τας πόλεις σας

Και αυτόν επολεμήσατε

Εις την Ελλάδα


Και τώρα εις προστασίαν μας

Τα χέρια σας απλώνετε!

Τραβήξετε τα οπίσω!

Βλέπει ο Θεός και αστράπτει

Δια τους πανούργους…


…Το ξίφος σφίγξατ' Έλληνες

Τα ομμάτια σας σηκώσατε

Ιδού εις τους ουρανούς

Προστάτης ο Θεός

Μόνος σας είναι…


…Δεν με θαμβόνει πάθος

Κανένα' εγώ την λύραν

Κτυπάω και ολόρθος στέκομαι

Σιμά εις του μνήματος μου

Τ' ανοικτόν στόμα.

(Στίχοι από το ποίημα του Κάλβου "Αι ευχαί").

Στη δυσχερέστατη θέση που βρισκόμαστε - και δεν είναι η πρώτη στην 3000ετή ιστορία μας - πρέπει να ξέρουμε τι είναι η Δύση για εμάς και ποιοι είμαστε εμείς. Ο Ζαμπέλιος στα 1857 γράφει πως η Δύση δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι αυτό το μικρό και φτωχό Ελληνικό Έθνος είναι ο φορέας του Δυτικού Πολιτισμού και όχι οι πανίσχυροι σε όπλα και παντοδύναμοι σε χρήμα Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, ή Άγγλοι. Γι' αυτό και από τα ψυχικά τους συμπλέγματα κατωτερότητας και φθόνου " τον κάλαμον εμβάπτοντες εις οιστρομανή χολήν επιτίθενται εις ανάμνησιν δήθεν της Ελληνικής χαυνότητος και δίδουν (εις τους Έλληνας) το όνομα το Γ ρ α ι κ ι κ ό ν. Τίς πάντοτε ο αμαρτωλός; ο Γραικός. Τις δε ο τα μεγάλα και θαυμαστά διαπράττων; ο Ρωμαίος…"

( Σπ. Ζαμπελίου "Βυζαντιναί Μελέται", Τύποις Χ. Νικολαϊδου Φιλαδελφέως, Εν Αθήναις, 1857, σελ. 16).

Την ώρα αυτή των προσβολών, των ταπεινωτικών χαρακτηρισμών και των συκοφαντιών που δεχόμαστε, όχι μόνο από τους ξένους αλλά και από τον πρωθυπουργό της Ελλάδος και τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης του, χρειάζεται η αυτογνωσία μας, όπως τη νιώθει ο εξαίρετος ζωγράφος και σημαντικός λογοτέχνης Νίκος Εγγονόπουλος:

"Η Ελλάς είναι ένα μικρό κράτος, αλλά ένα μεγάλο έθνος. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, και παρά την Άλωση, δεν εσταμάτησε ποτέ να μεγαλουργεί σ' όλους τους πνευματικούς τομείς και ν' αξιοποιεί την παράδοση αυτών τούτων των προγόνων της, Αρχαίων και Βυζαντινών, ισάξια με τους ελεύθερους λαούς της Δύσεως. Δεν έχει παρά να πάει ο νους από τους σπείραντας το σπόρο της Ευρωπαϊκής Αναγεννήσεως εξόριστους στους παραμείναντας ανταποκριτάς των Μαρτίνων Κρουσίων, από τους μεγάλους ιεράρχας ίσαμε τους σοφούς αθωνίτες μοναχούς, από τους Θεοτοκόπουλους και τους "μαντονέρι" της Βενετίας, ίσαμε τους διδασκάλους των μεγάλων ζωγραφικών Σχολών της Τουρκοκρατίας, από τους ποιητάς του "Ερωτόκριτου" και του Κρητικού θεάτρου και τους δημιουργούς της δημοτικής ποιήσεως στους Χριστόπουλους και τους Βηλαράδες, από τους μεγάλους Διδασκάλους του Γένους μέχρι τους Μεγάλους Ευεργέτες, και, και, και…Και στις μέρες μας την Πατρίδα μας την λαμπρύνουν ονόματα, όπως των Σολωμού, Φώσκολου, Κάλβου, Παπαδιαμάντη, Καβάφη, Παναγιώτου Ποταγού, Κυπάρισσου Στεφάνου, Φιλήντα, Καυταντζόγλου, Κλεάνθη, Θεόφιλου, Χαλεπά, Παρθένη και τόσων άλλων…"

( Από το βιβλίο του Εγγονόπουλου "Πεζά Κείμενα", Εκδ. "Ύψιλον", Αθήνα, 1987, σελ. 97)

Κι επειδή η απειλή δεν είναι μόνο το ξεπούλημα νησιών ή της Ακρόπολης, αλλά των ίδιων των ψυχών μας η αλλοτρίωση ο εκλεκτός ποιητής μας Τάκης Κ. Παπατσώνης μας συμβουλεύει γράφοντας σε άρθρο του, με την ευκαιρία αναφοράς του στον Παπαδιαμάντη:

" Ποιο είναι αυτό το διάχυτο και αδιατύπωτο αίτημα, ιστορικό, εθνικό και ηθικό, που μας αποκάλυψε ο Παπαδιαμάντης; Μπορώ να το χαρακτηρίσω, σαν τη μνήμη της νέας ανατολικής Ορθοδοξίας, που στηρίζει φυλετικά την τελευταία φάση της σημερινής εθνικής μας συγκρότησης. Σ' αυτήν αν δεν διατρέχομε διαρκώς κι αν δεν τη διατηρούμε άσβηστη, μετατοπιζόμαστε σε κοσμοπολίτες, ουμανιστές, θύματα του περίφημου Διαφωτισμού, αφελληνιζόμαστε κι αποδιώχνουμε με τρόπο αγνώμονα τις ηρωικές και ζωντανές πηγές της υπόστασης μας". ( Άρθρο του ποιητή στο περιοδικό "Σύνορο" - Νο 39, Σεπτ., Οκτ., Νοε., 1996. Σημειώνουμε ότι ο Παπατσώνης ήταν Ρωμαιοκαθολικός στο θρήσκευμα). -

Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας με αφορμή την αύξηση των κρουσμάτων χριστιανοφοβίας στον κόσμο

ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 мая 2011 года

Το κείμενο ενεκρίθη στη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ρωσική Ορθόδοξης Εκκλησίας στις 30 Μαΐου 2011 (πρακτικό № 51).

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας με έντονη ανησυχία δέχεται μηνύματα από διάφορες χώρες του κόσμου για τα αυξανόμενα κρούσματα της χριστιανοφοβίας. Οι χριστιανοί υφίστανται διωγμούς, πέφτουν θύματα μισαλλοδοξίας και διακρίσεως υπό διάφορες μορφές. Τα πρόσφατα γεγονότα 7-8 Μαΐου στη Γκίζα της Αιγύπτου, όταν στη διάρκεια των μαζικών αναταραχών κάηκαν από εμπρησμό χριστιανικοί ναοί και σκοτώθηκαν πιστοί της Κοπτικής Εκκλησίας, αποτελούν ένα μόνο κρίκο ολόκληρης της αλυσίδας των παρόμοιων γεγονότων. Οι αδελφοί και αδελφές μας δολοφονούνται, διώχνονται από τα σπίτια τους, απομακρύνονται από τους συγγενείς και οικείους, στερούνται του δικαιώματός τους για να πρεσβεύουν το θρησκευτικό τους δόγμα και να ανατρέφουν τα παιδία τους σύμφωνα με την πίστη τους. Δυστυχώς τα κρούσματα της χριστιανοφοβίας δε μπορούν να ερμηνευθούν ως απομονωμένα επεισόδια, διότι αποκτούν χαρακτήρα μόνιμης τάσεως σε ορισμένες περιοχές του κόσμου.

Εκδηλώσεις διακρίσεως σε βάρος των χριστιανών διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Υπάρχουν περιπτώσεις όταν οι χριστιανοί δέχονται επιθέσεις χουλιγκανικού χαρακτήρα, το οποίο αποτελεί συνήθως εκδήλωση εξτρεμισμού με βάση τη θρησκεία. Σε ορισμένες χώρες όπου οι χριστιανοί αποτελούν μειοψηφία η ελευθερία της εκφράσεώς τους περιορίζεται σημαντικά: αυτό αφορά στην τέλεση θρησκευτικών ακολουθιών, την κατοχή της περιουσίας καθώς και τη δημιουργία και τη λειτουργία των θεολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις λήψεως σε βάρος των χριστιανών εξαιρετικά σκληρών δικαστικών αποφάσεων και ακόμα καταδίκες σε θάνατο με βάση τους νόμους περί βλασφημίας (η οποία σε αυτές τις περιπτώσεις επικαλείται εάν ακόμα πρόκειται για διαφωνία με τα πιστεύω των άλλων θρησκειών). Αλλά ακόμα και σε εκείνες τις χώρες όπου η χριστιανοφοβία εκδηλώνεται στην αντιμετώπιση των χριστιανών ως «πολιτών της υποδεέστερης κατηγορίας», η θέση των αδελφών μας δεν είναι εύκολη. Όλα αυτά οδηγούν στη μαζική μετανάστευση χριστιανών από τις χώρες όπου έμειναν επί αιώνες, πράγμα το οποίο παρατηρούμε στο σύγχρονο Ιράκ και σε μερικές άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής.

Ταυτόχρονα τα κρούσματα της χριστιανοφοβίας καταγράφονται και στις χώρες όπου η πλειοψηφία των πολιτών πρεσβεύουν το χριστιανισμό. Η κυριαρχία μιας σκληρής και ενίοτε επιθετικής εκκοσμίκευσης οδηγεί στην εξώθηση των χριστιανών από τον κοινωνικό βίο ενώ οι δημόσιες δηλώσεις και ενέργειες που υπαγορεύονται από τη χριστιανική πίστη και έχουν κυρίως σχέση με την ηθική αξιολόγηση των κοινωνικών εξελίξεων, προκαλούν αρνητική αντίδραση.

Παρατηρώντας την αύξηση των κρουσμάτων της χριστιανοφοβίας, της διακρίσεως και των διωγμών σε βάρος των χριστιανών διαφόρων ομολογιών, δεν επιδιώκουμε την ανάμειξη στα εσωτερικά των κρατών ούτε καλούμε να το κάνει η διεθνής κοινότητα. Ο χριστιανισμός διδάσκει τους οπαδούς τους να είναι νομοταγείς πολίτες και να σέβονται τις νόμιμες αρχές, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: Πάσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω (Ρωμ. 13. 1). Ταυτόχρονα και οι κυβερνήσεις, υπεύθυνες έναντι των πολιτών τους, έχουν υποχρέωση να σέβονται την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των ανθρώπων και, επομένως, να εξασφαλίζουν την θρησκευτική ελευθερία και την ασφάλεια των θρησκευτικών κοινοτήτων.

Επίσης δεν βλέπουμε άλλες θρησκείες ως αφετηρίες της χριστιανοφοβίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας πάντα τασσόταν κατά οποιασδήποτε διακρίσεως των πολιτών και των λαών για θρησκευτικούς λόγους και, ειδικότερα, καταδίκαζε δριμύτατα κάθε κρούσμα αντισημιτισμού και ισλαμοφοβίας. Στη Ρωσία και στις άλλες χώρες της κανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Μόσχας, έχουμε αποκτήσει την πλουσιότερη εμπειρία της ειρηνικής συνυπάρξεως των θρησκειών, του αμοιβαίου σεβασμού και της διαθρησκειακής αλληλεγγύης. Είμαστε πρόθυμοι να μοιράσουμε αυτή την εμπειρία με όλους όσοι επιθυμούν την οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας.

Η χριστιανοφοβία εκδηλώνεται κυρίως κατά την εκμετάλλευση των θρησκευτικών διαφορών στον πολιτικό αγώνα κατ΄εξοχίν από τις εξτρεμιστικές δυνάμεις, οι οποίες επιδιώκουν σκοπούς ασυμβίβαστους με το καλό όλης της κοινωνίας. Αυτά τα κρούσματα είναι αναμφίβολα καταδικαστέα από όλες τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και εκπροσώπων των Πολιτειακών αρχών και θρησκευτικών παραγόντων. Η αντιμετώπιση της διακρίσεως για θρησκευτικούς λόγους είναι εφικτή μόνο με το διευρυμένο διάλογο με τη συμμετοχή των Κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών, των θρησκευτικών κοινοτήτων και των εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών.

Καλούμε τη διεθνή κοινότητα, τους θρησκευτικούς ηγέτες και όλες τις υπεύθυνες κοινωνικές δυνάμεις στην δημιουργία ενός καθολικού και λειτουργικού μηχανισμού προστασίας των χριστιανών και των χριστιανικών κοινοτήτων, οι οποίοι υφίστανται διωγμούς ή περιορίζονται ο θρησκευτικός τους βίος και η δράση τους.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας τάσσεται υπέρ της εντατικοποίησης του διαλόγου των θρησκευτικών ηγετών με τη διεθνή κοινότητα με σκοπό την εκπόνηση αρχών της ειρηνικής συμβίωσης των πιστών των διαφόρων παραδόσεων.

Δηλώνουμε αλληλέγγυοι στους χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας, οι οποίοι υφίστανται διάκριση, διωγμούς ή βία, συμπάσχουμε με τις ταλαιπωρίες και στερήσεις τους όπου της γης και αν ευρίσκονται.

Προσευχόμαστε και καλούμε τα πιστά τέκνα της Εκκλησίας να ενισχύσουν τις προσευχές για ταλαιπωρημένους και διωκόμενους αδελφούς και αδελφές, για την ενίσχυση της πίστεως και της πνευματικής ανδρείας τους.

Заявление Священного Синода Русской Православной Церкви в связи ростом проявлений христианофобии в мире & mospat

π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος, Το Ορθόδοξο Παιδαγωγικό Κολλέγιο της Ιεραποστολής στη Σιέρρα Λεόνε

1. Ο Ιεραποστολικός κανόνας του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Περίπου πριν από τρείς αιώνες ο μέγας ιεροκήρυκας, που έστειλε ο Χριστός στο καταπιεσμένο ελληνικό λαό, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, παρακινούσε τους σκλαβωμένους Έλληνες να κτίζουν σχολεία, να κτίζουν πρωτίστως κέντρα μορφώσεως και κατόπιν Εκκλησίες. Αυτό ακούγεται κάπως ριζοσπαστικό και μάλιστα επαναστατικό, αλλά υπάρχει σαφής λογική στην παρότρυνση αυτή. Αν κτίσεις πρώτα Εκκλησία, ποιος θα έλθει; Πόσοι θα έλθουν; Αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθές στην εποχή του Αγίου Κοσμά, τότε που οι εξισλαμισμοί ήταν συνηθισμένοι στα Βαλκάνια και πολλοί από τους πιστούς τηρούσαν μια παθητική στάση ως συνέπεια των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών της εποχής εκείνης. Ήταν επομένως πιο λογικό να κτισθούν πρώτα σχολεία, για να ενισχυθεί η πνευματικότητα και η επάνοδος των εξισλαμισμένων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία. Στα σχολεία τα παιδιά θα διδάσκονταν για την πίστη, για τις αλήθειες και τα δόγματά της. Είναι βεβαίως γνωστός ο παιδαγωγικός και ψυχολογικός κανόνας στη σύγχρονη Παιδαγωγική Επιστήμη ότι η προσωπικότητα ενός ενηλίκου διαμορφώνεται βασικά από τις παιδικές του εμπειρίες στα πρώτα του χρόνια. Επομένως παρακινώντας ο Άγιος τους σκλαβωμένους Έλληνες να κτίζουν πρώτα σχολεία στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, καταλάβαινε ξεκάθαρα ότι αυτός ο τρόπος θα παράγει τους πιστούς, οι οποίοι θα αποτελούσαν τη βάση των διαφόρων Ορθόδοξων ποιμνίων.

2. Η κατάσταση στις Ιεραποστολές

Ο ίδιος κανόνας που εφάρμοσε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ισχύει και για την Ορθοδοξία στις Ιεραποστολές του εξωτερικού, δηλαδή όταν λειτουργεί σε ένα περιβάλλον μακριά από τις παραδοσιακές εστίες της Ορθοδοξίας όπως είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Σερβία, η Βουλγαρία, η Ρωσία κλπ. Γιατί; Είναι γνωστό ότι η πρώτη γενιά των προσήλυτων που προσέρχονται στην Ορθοδοξία, όταν αυτή φθάνει σε αναπτυγμένες χώρες όπου προηγουμένως δεν υπήρχε κανένας Ορθόδοξος και όπου η εξουθενωτική φτώχεια κάνει ένα ποσοστό του πληθυσμού ζητιάνους κι όπου η νοοτροπία της επαιτείας είναι διαδεδομένη σε όλη την έκταση της κοινωνίας, σ’ αυτές τις χώρες τότε δεν είναι παράξενο αν ένας σημαντικός αριθμός των πρώτων Ορθοδόξων κινούνται σε μεγάλο ποσοστό από υλικά κίνητρα και οφέλη, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν από την Εκκλησία και όχι τόσο από πνευματικούς λόγους. Χρειάζονται δύο ή και περισσότερες γενιές έως ότου ένα γνήσιο Ορθόδοξο ποίμνιο δημιουργηθεί, του οποίου το μόνο κίνητρο να ανήκει στην Εκκλησία, να προέρχεται από πνευματική διάθεση. Αυτή η μετάβαση από την πρώτη στη δεύτερη γενιά των Ορθοδόξων μπορεί να υποβοηθηθεί πάρα πολύ με τη δημιουργία κέντρων μορφώσεως, σχολείων και κολλεγίων.

3. Η Ορθοδοξία και τα Κέντρα Μορφώσεως στο χώρο της Ιεραποστολής

Ο επιτυχημένος ιεραπόστολος πρέπει να έχει ως σκοπό του τη διδασκαλία της Ορθοδοξίας στα παιδιά. Αυτός ο σκοπός μπορεί ίσως να επιτευχθεί με τη μέθοδο των Κατηχητικών σχολείων, αλλά ο πιο αποτελεσματικός και σταθερός τρόπος είναι η ίδρυση μόνιμων Ορθοδόξων ημερησίων σχολείων. Έτσι με τη χρήση κατηχητών, ιερέων, καθημερινών Ιερών Ακολουθιών, κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής, μέσα σε ένα Ορθόδοξο περιβάλλον το παιδί δέχεται την πίστη ως μέρος της αναπτύξεως της δικής του προσωπικότητας και όχι ως μέσον οικονομικής και κοινωνικής ωφέλειάς του. Αλλά όμως ένα νέο ερώτημα προκύπτει: Ποιοι θα είναι οι δάσκαλοι αυτών των παιδιών στην καθημερινή τους σχολική ζωή; Σαφώς θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιούμε εκπαιδευμένους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Αλλιώς οι αξίες που διδάσκει η Εκκλησία δεν θα υποστηρίζονταν και δεν θα ενισχύονταν η αποδοχή τους από το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό των σχολείων. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που ένα Παιδαγωγικό Κολλέγιο γίνεται ένα απαραίτητο όργανο στο ιεραποστολικό έργο. Επομένως αυτές οι αρχές κι αυτές οι ιδέες μας οδήγησαν στις ιεραποστολικές δραστηριότητες στη Σιέρρα Λεόνε.

4. Ορθοδοξία, Σιέρρα Λεόνε και Εκπαίδευση

Με απόφαση και τις ευλογίες της Α.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β΄, η Ορθόδοξη Ιεραποστολή άρχισε στη διψασμένη πνευματικά Σιέρρα Λεόνε το Φεβρουάριο του 2008. Ο πρώτος χώρος λατρείας ήταν η κουζίνα του ισογείου μιας ενοικιασμένης φτωχικής οικείας. Αλλά αμέσως κάναμε σχέδια για την εδώ ανάπτυξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Βασικό σ’ αυτήν τη στρατηγική μας ήταν η απόκτηση ενός λειτουργούντος ήδη μεγάλου σχολικού συγκροτήματος με Δημοτικό σχολείο και Γυμνάσιο στην πρωτεύουσα Φριτάουν με συνολικό αριθμό μαθητών περί τους 1500. Από τότε έχουμε βελτιώσει τις συνθήκες του σχολικού περιβάλλοντος κι επιπλέον έχουμε εισαγάγει μαθήματα κατηχήσεως στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Έχουμε επίσης καθημερινές Ιερές Ακολουθίες στο χώρο των σχολείων. Έχουμε και ένα άλλο σχολείο περίπου 15 χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας. Αλλά ποιοι είναι οι δάσκαλοι αυτών των σχολείων; Μερικοί είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι αλλά οι περισσότεροι δεν είναι. Με την ίδρυση του Ορθοδόξου Παιδαγωγικού Κολλεγίου Δυτικής Αφρικής, χάρη στη μεγάλη γενναιοδωρία του Ιεραποστολικού Συνδέσμου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και των δωρητών του θα προσφέρουμε προγράμματα εκπαιδεύσεως διδασκάλων Δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων και έτσι θα κάνουμε το Κολλέγιο μας και τους πτυχιούχους του την κύρια πηγή, από την οποία θα προσλαμβάνουμε δασκάλους και νηπιαγωγούς για όλα τα σχολεία μας στη Σιέρρα Λεόνε και στις άλλες χώρες της Επισκοπής μας.

5. Το Ορθόδοξο Παιδαγωγικό Κολλέγιο της Δυτικής Αφρικής

Το Παιδαγωγικό Κολλέγιο

Από την αρχή της Ιεραποστολικής παρουσίας μας στη Σιέρρα Λεόνε αποφασίστηκε να ιδρύσουμε ένα Παιδαγωγικό Κολλέγιο μέσα στα πλαίσια της όλης ιεραποστολικής στρατηγικής μας. Η ίδια υποκινήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Δρ. Κωνσταντίνο Χριστομάνο, πρώην καθηγητή της Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και ένα από τους συνιδρυτές του Ορθοδόξου Κολλεγίου στην Κένυα. Αλλά η ιδέα ποτέ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την οικονομική βοήθεια τεσσάρων αδελφών που είναι όλοι τους γιατροί. Τα αδέλφια αυτά συγχρόνως ανεγείρουν, στον προαύλιο χώρο του Κολλεγίου, και Ιερό Ναό προς τιμήν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Με τη χάρη του Θεού αποκτήσαμε ένα θαυμάσιο οικόπεδο στην καρδιά της Φριτάουν. Είναι μέρος ενός λόφου που υψώνεται πάνω από την πόλη με υπέροχη θέα του Ατλαντικού Ωκεανού. Στην πραγματικότητα είναι η ανεμοδαρμένη ακρόπολη της Φριτάουν. Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν περίπου πριν από δύο χρόνια και το Κολλέγιο είναι τώρα σχεδόν έτοιμο.

Το εσωτερικό του Κολλεγίου

Το κτίριο είναι διώροφο με Νεοελληνική αρχιτεκτονική αισθητική. Ελληνικές κολώνες στολίζουν την όψη του και μεγάλα παράθυρα επιτρέπουν το εσωτερικό του κτιρίου να κατακλύζεται από το φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στο ισόγειο υπάρχουν τα γραφεία της Διοικήσεως και των Καθηγητών. Υπάρχουν κουζίνα, ιατρείο και μια αίθουσα ως χώρος αναψυχής των φοιτητών. Στον επάνω όροφο υπάρχουν δύο μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας και μια μεγάλη βιβλιοθήκη. Κάθε αίθουσα διδασκαλίας μπορεί άνετα να δεχθεί 80 με 100 φοιτητές. Η βιβλιοθήκη έχει γραφείο για το βιβλιοθηκάριο και τραπέζια αναγνωστηρίου. Έχουμε αποκτήσει περίπου 80.000 βιβλία, αλλά η υπάρχουσα βιβλιοθήκη μας μπορεί να χωρέσει μόνο 3.000 – 4.000 βιβλία. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα μπορέσουμε να κάνουμε μια πιο μεγάλη βιβλιοθήκη στον τρίτο όροφο, όταν τον κτίσουμε.

Θα εισαγάγουμε καθίσματα και πίνακες για τις αίθουσες διδασκαλίας από το εξωτερικό σε πολύ χαμηλές τιμές, ενώ όλη η επίπλωση των γραφείων και τα ράφια της βιβλιοθήκης κατασκευάστηκαν από τοπικούς ξυλουργούς. Το κτίριο του Κολλεγίου έως τώρα έχει κοστίσει περίπου 160.000 € εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος έχει καλυφθεί από τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και τους δωρητές του που διέθεσαν 135.000 €.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης

Ο Ιερός Ναός του Κολλεγίου μας προς τιμήν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είναι μέρος του χώρου του Κολλεγίου όπου μπορούν να χωρέσουν περίπου 230 άτομα. Προορισμός του είναι να συμβάλλει στην πνευματική καλλιέργεια των φοιτητών μας και να τους εισαγάγει στην Ορθόδοξη Χριστιανική λατρεία. Είμαστε πολύ ευγνώμονες στα τέσσερα αδέλφια που ανέλαβαν την ανέγερσή του. Μέχρι τώρα έχουμε δαπανήσει περίπου 95.000 €. Προς το παρόν είναι μισοτελειωμένος, γιατί μας έχουν τελειώσει τα χρήματα.

Έχουμε επιλέξει τους περισσότερους από τους Καθηγητές του Κολλεγίου μας για το χειμερινό εξάμηνο του 2011 κι έχουμε αρχίσει να δημοσιεύουμε αγγελίες για υποψηφίους φοιτητές να υποβάλουν αιτήσεις για την εγγραφή τους. Προβλέπεται ότι οι πρώτοι φοιτητές μας θα είναι περίπου 100. Βεβαίως, ως φιλανθρωπική Επισκοπή θα έχουμε τα χαμηλότερα κατά το δυνατόν δίδακτρα των φοιτητών ακριβώς και μόνον για να μπορούμε να πληρώνουμε το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Το κολλέγιο αυτό θα στελεχώσει τα μελλοντικά νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία μας με δασκάλους και νηπιαγωγούς όχι μόνο στη Σιέρρα Λεόνε αλλά και στις άλλες χώρες της Επισκοπής μας στη Δυτική Αφρική.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης

6. Ευχαριστίες

Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους ευσεβείς δωρητές του Ιεραποστολικού Συνδέσμου για την γενναιοδωρία τους σε δύσκολους οικονομικά χρόνους. Έχετε δημιουργήσει ένα Παιδαγωγικό Κολλέγιο στη Δυτική Αφρική που θα δώσει σε νέους ανθρώπους ευκαιρία να αποκτήσουν επαγγελματικές ικανότητες στην τέχνη της διδασκαλίας, ενώ συγχρόνως θα βοηθήσετε στη διάδοση του Ορθοδόξου Χριστιανισμού σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου. Σας ευχαριστώ πολύ.

Χριστός Ανέστη!

π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Καμία αναφορά στο ανακοινωθέν της Σερβικής Εκκλησίας στην υπόθεση του Επισκόπου Ράσκας Αρτέμιου και στην πρόσκληση του Πάπα

Η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (SPC) στο ανακοινωθέν μετά το τέλος των εργασιών της τακτικής συνεδρίας για το μήνα Μάιο 2011, δεν έκανε καμία αναφορά στην υπόθεση του Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιου ούτε στην πιθανή συμμετοχή του Πάπα Βενέδικτου στους εορτασμούς του 2013 στη Νις για τα 1700 χρόνια από το Διάταγμα των Μεδιολάνων. (Саопштење за јавност Светог Архијерејског Сабора Српске Православне Цркве) . Σύμφωνα με την ανακοίνωση οι εκδηλώσεις θα έχουν χαρακτήρα Πανορθόδοξο με επικεφαλής τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Δημοσιεύματα όμως αναφέρουν ότι θα προσκληθούν και αντιπροσωπείες απ΄όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες που δεν είναι ενωμένες με την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά έχουν πολλές κοινές αρχές και αξίες μαζί της.( У сенци хапшења Младића, СПЦ одлучио да позове Папу!) Δηλαδή θα προσκληθούν Κόπτες, Αρμένιοι, Ρωμαιοκαθολικοί κ.α. ( δείτε και δηλώσεις του Μητροπολίτη Μπάτσκας Ειρηναίου Μπούλοβιτς για τους εορτασμούς του 2013)

Δείτε και:

-Τον Πάπα είχε προσκαλέσει και ο πρόεδρος της Σερβίας δύο μήνες πρίν τον Πατριάρχη

Κωνσταντίνος Χολέβας, Αλώσεις άλλοτε και τώρα

Αλώσεις άλλοτε και τώρα

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Το 1453 δεν επήλθε η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Αυτή είχε συμβεί το 1204 κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Οι Τούρκοι βρήκαν μία κεφαλή χωρίς σώμα, μία Κωνσταντινούπολη χωρίς ενδοχώρα. Το κτύπημα που κατέφεραν οι Φράγκοι στην Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη και η κατανομή των εδαφών της Αυτοκρατορίας άνοιξαν τον δρόμο για τη δεύτερη Άλωση από τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Εκείνη τη χρονιά, το 1204, ανιχνεύουμε και τη γέννηση του Νέου Ελληνισμού. Το βυζαντινό κράτος παύει πλέον να είναι πολυεθνικό με ελληνικό πολιτισμό και στη θέση του εμφανίζονται μικρά κράτη αμιγώς ελληνικά,. Η Νίκαια πρωτίστως, αλλά και η Ήπειρος και η Τραπεζούντα είναι τα πρώτα εθνικά κράτη στα Βαλκάνια. Εκφράζουν την ελληνορθόδοξη ελπίδα και γεννούν τη Μεγάλη Ιδέα. Το μυστικό της επιβιώσεως του Ελληνισμού μετά το 1453 βρίσκεται στην ιδεολογία και στα κείμενα των ανθρώπων που στελέχωσαν το κράτος της μικρασιατικής Νικαίας από το 1204 μέχρι το 1261, όταν αυτό το κράτος έδιωξε τους Λατίνους από την Κωνσταντινούπολη.

Το μυστικό αυτό λέγεται : Πίστη στην διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Και είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε τώρα που διερχόμαστε μία ηθική, πνευματική και οικονομική κρίση. Τώρα που πολλές μικρές αλώσεις απειλούν το έθνος μας με απώλεια ταυτότητος και προσανατολισμού. Από το 1204 μέχρι και τον Κυπριακό Αγώνα του 1955-59 η πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού μάς κρατούσε όρθιους. Περάσαμε αλώσεις, δουλείες, σταυρώσεις, μαρτύρια, αλλάξαμε κατακτητές, αγωνισθήκαμε σε καιρούς πολεμικούς ή ειρηνικούς, προδοθήκαμε από συμμάχους και υπονομευθήκαμε από μισθοφόρους και από φορείς ξενόφερτων ιδεών, αλλά επιβιώσαμε. Γιατί πιστεύαμε στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας και στο μέλλον μας.

Ήδη από το 1204 αυτή την πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού εκφράζουν οι Αυτοκράτορες της Νικαίας. Ο Θεόδωρος Λάσκαρις Α΄, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης, ο Θεόδωρος Λάσκαρις Β΄. Αποτελεί άφθαστο μάθημα αξιοπρεπείας και ιστορίας η απάντηση του Βατάτζη -Θρακιώτη από το Διδυμότειχο- προς τον Πάπα Νικόλαο το 1237.Ο ηγέτης ενός μικρού κράτους του καθημαγμένου Ελληνισμού απαντά προς τον Πλανητάρχη της εποχής, αφού ο Παπικός θρόνος έστρεψε τους Σταυροφόρους προς την Κωνσταντινούπολη αντί για την Ιερουσαλήμ. Γράφει, λοιπόν, ο ελεήμων και ευλαβής Ορθόδοξος Αυτοκράτωρ ότι ο ίδιος και οι υπήκοοί του κατάγονται από το αρχαίο γένος των Ελλήνων από το οποίο άνθισε η σοφία για όλο τον κόσμο και ότι οι περισσότεροι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες ήσαν και αυτοί Έλληνες. Και προσθέτει ότι στους Έλληνες εδόθη η Κωνσταντινούπολη από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ότι πιστοί στην ιστορία μας και στις παραδόσεις μας θα αγωνισθούμε για να απελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη και να την ξανακάνουμε ορθόδοξη και ελληνική. Αν θέλαμε να κρίνουμε με σημερινά δεδομένα ο Ιωάννης Βατάτζης είναι ο ηγέτης της δυσπραγούσης Ελλάδος και ο Πάπας είναι το Δ.Ν.Τ. Τότε είχαμε ηγέτες που ύψωναν φωνή εθνικής υπερηφανείας προς τους ισχυρούς. Τώρα άραγε έχουμε;

Αυτή η πεποίθηση στη συνέχεια του Ελληνισμού έδωσε δύναμη στους προγόνους μας μετά την Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς. Έστω και αν χρησιμοποιούσαμε εναλλάξ τα εθνικά ονόματα Ρωμηός, Γραικός και Έλληνας ουδέποτε χάσαμε την εθνική μας συνείδηση που ήταν άρρηκτα δεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η πίστη στη διαχρονικότητα του Γένους διατρανώθηκε μέσα από αναγνώσματα όπως η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και η Αχιλλιάς, μέσα από την εμμονή στην Ελληνική γλώσσα, μέσα από την αναπαράσταση Αρχαίων σοφών στον πρόναο πολλών εκκλησιών, μέσα από ποιήματα και δημοτικά τραγούδια, μέσα από κηρύγματα και ομιλίες λογίων. Η συνέχεια του Ελληνισμού ενέπνευσε τον Ρήγα, τους κλεφταρματολούς, τις διακηρύξεις και τα Συντάγματα του 1821, τον Διονύσιο Σολωμό που καλεί τους Τριακόσιους του Λεωνίδα να σηκωθούν και να έλθουν κοντά μας. Σήμερα που περνούμε μία πολλαπλή κρίση αναμένουμε από τους πνευματικούς ταγούς μας να ξαναμιλήσουν γι’ αυτή τη διαχρονικότητα του Έθνους, να μάς δώσουν διδάγματα από την Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, να μας ποτίσουν με το κρασί του ’21 που έλεγε ο Κωστής Παλαμάς. Κι όμως βλέπουμε ορισμένους από αυτούς τους διανοουμένους μας να μάς δηλητηριάζουν με σάπιες πνευματικές τροφές. Αρνούνται τη συνέχεια του Ελληνισμού, χλευάζουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, αφελληνίζουν την παιδεία μας, εισάγουν στρατιές μισθοφόρων από διάφορες χώρες στο όνομα ενός κίβδηλου ανθρωπισμού, αποδομούν την Παιδεία μετατρέποντας τα σχολεία σε κέντρα ταχύρρυθμης εκπαίδευσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και αφήνοντας τα παιδιά χωρίς πρότυπα, χωρίς αξίες.

Μπορούμε και δικαιούμαστε να βγούμε από την κρίση. Αρκεί να μη ξεχάσουμε το μυστικό των προγόνων μας. Να αντισταθούμε στις ηθικές, πνευματικές και οικονομικές αλώσεις προτάσσοντας τη συνέχεια του Ελληνισμού. Να μετατραπούμε σε μία δυναμική ηθική πλειοψηφία, η οποία με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο θα βάλει στο περιθώριο τους διανοουμένους της συμφοράς και θα ξανασυνδέσει τις τύχες της Ελλάδας, της Κύπρου και των Αποδήμων με το γάργαρο νερό της διαχρονικής ελληνικότητας, το μόνο που μάς ξεδιψά και μας ξεπλένει. Να βάλουμε στο περιθώριο τις υλιστικές ιδεολογίες που αποχαυνώνουν τους νέους μας μιλώντας τους είτε για τη νομοτέλεια της δικτατορίας του προλεταριάτου είτε για τη νομοτέλεια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία γκρέμισε τα σύνορα για να φέρει τελικά στην Ευρώπη τα προβλήματα των αμερικανικών τραπεζών.

Το πνεύμα του Ελληνισμού ήταν πάντα αγωνιστικό και αντιστασιακό. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν υπετάγη στους όρους του Μωάμεθ, αλλά έπεσε μαχόμενος. Οι σημερινές μάχες δεν θα δοθούν με σπαθιά, αλλά με ιδέες και ιδανικά. Αρκεί να ξαναπιστέψουμε στη συνέχεια του Ελληνισμού! H αγωνιστικότητα του Παλαιολόγου και των συμμαχητών του στέλνει μηνύματα και για το σήμερα. Η αντίσταση των τελευταίων μαχητών της Κωνσταντινουπόλεως και το "πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών" εμπνέει έκτοτε τα ΟΧΙ του Ελληνισμού. Το 1940 κατά του Μουσσολίνι, το 1941 κατά του Χίτλερ, το 1944-49 κατά της ένοπλης επιβολής του Σταλινισμού, τον συνεχή αγώνα της Κύπρου από το 1955 μέχρι σήμερα κατά της αποικιοκρατίας και του αφελληνισμού.

Το ευχάριστο είναι ότι ο Ελληνισμός και στις ημέρες μας λέει ΟΧΙ σε θέματα υψίστης εθνικής, κοινωνικής και πολιτιστικής σημασίας, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι ψευδοπροοδευτικοί και οι οπαδοί της εθνικής μειονεξίας. Με συλλαλητήρια είπαμε ΟΧΙ στην παραχώρηση του ονόματος και του πολιτισμού της Μακεδονίας. Με λαοσυνάξεις διαμαρτυρηθήκαμε για τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητές μας και αντιδράσαμε στα πολυπολιτισμικά πρότυπα που θέλουν να εξευτελίζουν την πλειοψηφία στο όνομα διαφόρων μειοψηφιών. Αντιδράσαμε παντοιοτρόπως στο απαράδεκτο βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού που αγιοποιούσε τους Οθωμανούς, τους Νεοτούρκους και τους σφαγείς της Μικρασίας και του Πόντου και τελικά το αποσύραμε. Τα αδέλφια μας στην Κύπρο είπαν και θα ξαναπούνε ΟΧΙ στο ρατσιστικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν. Τα αδέλφια μας του Βορρά αγωνίζονται για τη διαφύλαξη της ελληνικής παιδείας και εθνικής ταυτότητας στη Χειμάρρα, στο Αργυρόκαστρο, στην Κορυτσά, στο Μοναστήρι, στο Κρούσοβο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας βροντοφωνάζουν καθημερινά ΟΧΙ στον Νεο-οθωμανισμό του Ερντογάν και του Νταβούτογλου. Συνεχίζουν να υπεραμύνονται του πατρίου εδάφους και να χαρίζουν στο Έθνος νέους ήρωες όπως ο Καραθανάσης, ο Βλαχάκος, ο Γιαλοψός, ο Ηλιάκης κ.α. Και ο κακοπληρωμένος και ελλιπώς εκπαιδευμένος αστυνομικός μας δίνει καθημερινά με κίνδυνο της ζωής του τη μάχη κατά της εισαγόμενης εγκληματικότητας, της οποίας ηθικοί αυτουργοί είναι οι θολοκουλτουριάρηδες οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας».

Σήμερα οφείλουμε να συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές. Άρα ύπουλες και εξίσου επικίνδυνες. Η υπονόμευση της γλώσσας μας, η άγνοια της ιστορίας μας, η ξενομανία, οι συκοφαντίες κατά της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως μας, οι εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων, η διαστρέβλωση και πλαστογράφηση της ιστορίας του 1821, της Κύπρου και της Μακεδονίας, όλα αυτά και πολλά άλλα έσωθεν ή έξωθεν προερχόμενα αποτελούν μικρές αλώσεις που απαιτούν γνώση, αντίσταση και μαχητικότητα. Δεν αρνούμαστε την επικοινωνία και την συνεργασία με άλλους λαούς και πολιτισμούς. Ο Ελληνισμός ποτέ δε κλείστηκε στο καβούκι του. Θα αρνηθούμε όμως την αφομοίωση, την αλλοτρίωση, τις γκρίζες ζώνες. Θα αγωνισθούμε με όπλα πρωτίστως πνευματικά και ηθικά. Και θα διδασκόμαστε από την Παράδοση και το βίωμα της Εκκλησίας μας. Η Άλωση και οι μετέπειτα εξελίξεις μάς διδάσκουν ότι τελικά επιβιώσαμε μέχρι σήμερα χάρις στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Διότι η Ορθόδοξη Παράδοση είναι Σταυροαναστάσιμη. Μας θυμίζει ότι μετά την κάθε Σταύρωση του Γένους ακολουθεί η Ανάσταση! Αυτό εύχομαι για την οικονομικά και γεωπολιτικά χειμαζομένη Ελλάδα μας!

-Από το ειδικό αφιέρωμα της έκτακτης έκδοσης της εφημερίδας «Δημοκρατία»,Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ζωηφόρος

Δείτε και:

-Κωνσταντίνος Χολέβας , Αλώσεις άλλοτε και τώρα

Η διείσδυση Γκιουλέν στη Θράκη και το παράδειγμα του Ουζμπεκιστάν

Επιχειρήσεις, «πολιτιστικές» εκδηλώσεις, εκπαίδευση, χώροι προσευχής, «ιδιωτικές» επισκέψεις της τουρκικής ηγεσίας: Το εξτρεμιστικό ισλαμικό κίνημα των Νουρτζου πατάει πόδι στην παραμεθόριο, αλλά στην Αθήνα πέρα βρέχει...

Αν εξετάσει κανείς στο σύνολο τους, και όχι αποσπασματικά, τις... δραστηριότητες των Τούρκων για την τουρκοποίηση της Θράκης, θα πιστώσει μία κάθετη αναβάθμιση τους, το τελευταίο κυρίως έτος...

Αλλεπάλληλες επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, ο νούμερο δύο στο ΑΚΡ, Μπουλέντ Αρίντς, ο Μπαγίς κ.ά., και συνεχείς υποτιθέμενες «πολιτιστικές» εκδηλώσεις και τελετές, που ξεκινούν από εορτές για το... κεράσι, τελετές με ομαδικές περιτομές (σουνέτι), με ό,τι αυτό συμβολίζει, μέχρι και τον εορτασμό της επετείου καταλήψεως της Θράκης από τους Οθωμανούς, διαγωνισμό τουρκικού τραγουδιού (Yildizim Sensin) και πλείστα άλλα, όλα των οποίων αποτελούν την αιτία έντονης ανησυχίας για κάθε Έλληνα. Πλην, θα προσθέταμε, του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργείου Εξωτερικών, η περίεργη ηγεσία του οποίου φαίνεται σαν να έχει έλθει από άλλο πλανήτη ή να τα αποδέχεται όλα αυτά ωσάν να είναι αποτέλεσμα κάποιας άγνωστης σε μας συμφωνίας...

Στον «ΚτΕ» της 29ης Απριλίου, η στήλη είχε αναφερθεί ιδιαίτερα σε μία από τις πλέον επικίνδυνες μορφές της τουρκικής διεισδύσεως στη Θράκη, και συγκεκριμένως του κινήματος των Νουρτζού του Φετουλάχ Γκιουλέν, του «πλέον επικίνδυνου ισλαμιστή του πλανήτη», όπως είχε χαρακτηρισθεί από ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για την πρόσφατη τουλάχιστον δραστηριότητα του ύπουλου αυτού κινήματος, το οποίο εμφανίζεται ψευδώς ως ένα μετριοπαθές ισλαμικό κίνημα, που προάγει τον διαθρησκευτικό διάλογο και την ανεκτικότητα, αλλά στην πραγματικότητα «δίνει έμφαση στην ισλαμοτουρκική κουλτούρα και στη διαμόρφωση φιλοτουρκικών ελίτ στις χώρες στις οποίες λειτουργούν τα σχολεία του» (σ.σ.: απόσπασμα από τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι της 21ης Μαρτίου 2009, που έδωσε στη δημοσιότητα το WikiLeaks). Ενδεικτικό των κεκαλυμμένων σκοπών και της δράσεως του κινήματος είναι ότι, σύμφωνα με τους «Financial Times», οι οπαδοί του αποκαλούνται «ισλαμικοί ιησουίτες» ή το αντίστοιχο του Opus Dei της Τουρκίας.

Παλαιόθεν...

Στη Θράκη, τα δύο πρώτα σχολεία του Γκιουλέν είναι ήδη γνωστά από το 2006, ενώ από πέρυσι είναι γνωστό ότι υπάρχουν σχέδια για την ανέγερση ενός σύγχρονου πολυτελούς κτιρίου, σε ακίνητο της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας στο κέντρο της Κομοτηνής, με χρηματοδότηση της οργανώσεως Γκιουλέν. Στοιχεία από τη δράση του κινήματος σε άλλες χώρες δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διείσδυση του Γκιουλέν σε όλες σχεδόν τις χώρες συνοδεύτηκε από μία παράλληλη οικονομική διείσδυση επιχειρηματιών-οπαδών του, οι οποίοι είναι οργανωμένοι στην επιχειρηματική ένωση Tuskon, με ιδιαίτερη επιρροή στο κυβερνών κόμμα του Ερντογάν, και θεωρούνται το βασικό εργαλείο της τουρκικής οικονομικής διεισδύσεως στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και προσφάτως και στην Αφρική.

Κατά την άποψη της στήλης, η έντονη δραστηριότητα των Τούρκων στην Ελλάδα γενικώς και στη Θράκη ιδιαίτερα για εξαγορές εγχειρήσεων κ.λπ., οι οποίοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση της χώρας και την απελπισία των Ελλήνων, που, στο πλαίσιο ενός κλίματος το οποίο καλλιεργούν οι ανυποψίαστοι οπαδοί της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, βλέπουν το τουρκικό οικονομικό ενδιαφέρον ως σανίδα σωτηρίας, δεν είναι άσχετη με τις επιδιώξεις του Γκιουλέν και των επιχειρηματιών οπαδών του.

Ας δούμε, όμως, σύντομα τι έγινε σε άλλες χώρες, στις οποίες υπήρξε ανάλογη διείσδυση της οργανώσεως του Γκιουλέν και των Τούρκων επιχειρηματιών που τον υποστηρίζουν. Σύμφωνα με άρθρο της γνωστής για τις αποκαλύψεις της πρώην πράκτορα του FΒΙ Τουρκοαμερικανίδας Σιμπέλ Έντμοντς (6.1.2011) με τίτλο «Στη δεκαετία του 1990 οι μαντράσα (θρησκευτικά σχολεία) του Γκιουλέν στέγαζαν 130 πράκτορες της CIA στο Κιργιστάν και στο Ουζμπεκιστάν», στην Ολλανδία ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο και περιορισμό της χρηματοδοτήσεως των σχολείων του Γκιουλέν, ενώ η λειτουργία τους τελεί υπό συνεχή έρευνα. Στη Ρωσία, απαγορεύτηκε η λειτουργία όλων των σχολείων του Γκιουλέν και οι δραστηριότητες της σέχτας των Νουρτζού, ενώ 20 Τούρκοι οπαδοί του απελάθηκαν από την χώρα. Στο Τουρκμενιστάν, οι Αρχές έθεσαν υπό στενή παρακολούθηση και έλεγχο τα σχολεία του και διέταξαν την απάλειψη από το πρόγραμμά τους συγκεκριμένων θρησκευτικών κηρυγμάτων.

Ουζμπεκιστάν

Στο Ουζμπεκιστάν, η αντίδραση της κυβερνήσεως της χώρας ήταν ακόμη πιο δραστική. Σημειώνεται ότι η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το 1991 την ανεξαρτησία του Ουζμπεκιστάν, ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι τουρκικής καταγωγής, οι τουρκικές επενδύσεις ήσαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συγκεκριμένη κεντροασιατική δημοκρατία λειτουργούν περί τις 700 τουρκικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα του γαλλικού πρακτορείου Agence France-Presse, με τίτλο «Το Ουζμπεκιστάν κατηγορεί τουρκικές εταιρείες ότι είναι κάλυμμα ισλαμιστών» της 10ης Μαρτίου 2011, στις αρχές του 2010 η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έλαβε δραστικά μέτρα εναντίον των τουρκικών επιχειρήσεων, προβαίνοντας σε μία σειρά επιδρομών των δυνάμεων ασφαλείας σε αρκετές από αυτές, οι οποίες κατηγορήθηκαν ότι ενεργούσαν ως προκάλυμμα του κινήματος των Νουρτζού του Γκιουλέν.

Τον Μάρτιο του 2011, προεβλήθη στην κρατική τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την υπόγεια δράση των οπαδών του Γκιουλέν. Σε αυτό ανεφέρετο ότι τα τελευταία δύο χρόνια πάνω από 54 Τούρκοι υπήκοοι οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για παράνομες δραστηριότητες και ότι 50 τουρκικές επιχειρήσεις κλείσθηκαν για παραβίαση των νόμων του κράτους και πρόκληση ζημιών στο ουζμπεκικό κράτος, ενώ με μία μόνο απόφαση δικαστηρίου της Τασκένδης κατασχέθηκαν μετρητά και εμπορεύματα τουρκικών εταιρειών άνω των 500 εκατ. δολαρίων! Σημειώνεται ότι η τηλεόραση της χώρας είχε αναφέρει επανειλημμένως σε εκπομπές της ότι οι τουρκικές εταιρείες είχαν δημιουργήσει μία σκιώδη οικονομία, χρησιμοποιώντας διπλά βιβλία, και ότι είχαν εμπλακεί στη διάδοση θρησκευτικών και εξτρεμιστικών ιδεολογιών.

Οι εκπομπές αυτές βασίσθηκαν προφανώς σε στοιχεία από εφόδους που πραγματοποίησαν ομάδες των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων των Αρχών ασφαλείας στο τέλος του 2010, στο μεγαλύτερο και παλαιότερο -τουρκικών συμφερόντων- σούπερ μάρκετ της Τασκένδης «Turkuaz». Ταυτόχρονα, ένα από τα πλέον σύγχρονα σχολεία της χώρας που λειτουργούσε με τουρκική χρηματοδότηση (Γκιουλέν) έκλεισε με εντολή των Αρχών «για λόγους ασφαλείας».

Στο ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεοράσεως κατηγορήθηκαν Τούρκοι επιχειρηματίες για διανομή προπαγανδιστικού υλικού των Νουρτζού του Γκιουλέν και για την ίδρυση οίκων προσευχής, οι οποίοι είναι παράνομοι στο Ουζμπεκιστάν. Σε μία άλλη εκπομπή, στο δεύτερο κρατικό κανάλι της χώρας, Yoslar (Νεολαία), ανεφέρθη ότι άνω των 12 τουρκικών εκπαιδευτικών εταιρειών εργάζονταν για τη δημιουργία μυστικών πυρήνων των Νουρτζού. Στην ίδια εκπομπή, ανεφέρθη επίσης ότι ο Τούρκος επιχειρηματίας Μεχμέτ Ζεκί (κατά πληροφορίες μέλος της Tuskon) χρηματοδοτούσε τη δράση της εν λόγω θρησκευτικής οργανώσεως στο Ουζμπεκιστάν, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 ετών.

Συλλήψεις

Παράλληλα, ο όμιλος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ezgulik ανέφερε ότι άνω των 50 Ουζμπέκων είχαν συλληφθεί τα τελευταία χρόνια και είχαν μπει στη φυλακή, με την κατηγορία ότι ανήκαν στο κίνημα των Νουρτζού του Γκιουλέν και ότι διένειμαν υλικό το οποίο αποτελούσε απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Μεταξύ αυτών, ήταν τρεις δημοσιογράφοι και πέντε εργαζόμενοι στην εφημερίδα «Iklim» και στο περιοδικό «Irmok», τα οποία είχαν κλείσει το 2009 με απόφαση των Αρχών της χώρας.

Όπως ανέφερε το συγκεκριμένο κανάλι, οι περισσότεροι των καταδικασθέντων είχαν αποφοιτήσει από τουρκικά σχολεία, τα οποία χρήματοδοτούντο από ιδιωτικές οργανώσεις (οπαδών του Γκιουλέν). Πέραν των δραστικών αυτών μέτρων, η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έκλεισε όλα τα τουρκικά σχολεία στην χώρα και, θέλοντας προφανώς να απαλλαγεί από κάθε επιρροή της Τουρκίας στον εκπαιδευτικό τομέα και των ήδη αντιληπτών βλαβερών συνεπειών της για την ασφάλεια της χώρας, διέταξε την επιστροφή όλων των Ουζμπέκων φοιτητών, που σπούδαζαν σε τουρκικά πανεπιστήμια.

Ερώτημα: Έχει καμία ιδέα για όλα αυτά ο ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, ο οποίος, όπως προκύπτει εκ πληροφοριών αλλά και -κυρίως- εξ όσων συμβαίνουν στη Θράκη, φαίνεται να κλείνει επιμελώς τα μάτια, επηρεάζοντας έτσι άμεσα και το έργο των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας;

(ΚτΕ 28/05/2011 - ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ) - (Σ.Λ.)

staratalogia

Δείτε σχετικά και:

-Ενδιαφέρον του Χότζα Φετουλάχ Γκιουλέν για τη Θεσσαλονίκη

-Το «κίνημα» Φετουλάχ Γκιουλέν: Πηγή έμπνευσης ή απάτης;

-Βραβείο ειρήνης στον… Χότζα Φεττουλλάχ Γκιουλέν

-Φετουλάχ Γκιουλέν, Παντουρκισμός και Πομακοχώρια

-Ο πλέον επικίνδυνος ισλαμιστής του πλανήτη πάτησε πόδι και στην Ελλάδα

-Σχέσεις Φεττουλλάχ Γκιουλέν και …..πρακτόρων

-Μεγάλες τιμές για τους φοιτητές του Χότζα Φεττουλλάχ Γκιουλέν

-Πλήρης στροφή στο Ισλάμ, ετοιμάζει … Χότζα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το αληθινό πρόσωπο του Ερντογάν

-Ποιός είναι στην πραγματικότητα ο Φετουλάχ Γκιουλέν; Ερζερούμ, η πόλη του “αγαπημένου ιμάμη της CIA” !

-To κίνημα του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν και η Ελλάδα

-Κίνημα ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν . Διαπολιτισμικός και διαθρησκευτικός διάλογος, πανεπιστήμια, σχολεία, τράπεζα, ΜΜΕ

-Τρέµουν τον τούρκο «Χοµεϊνί» Φετουλάχ Γκιουλέν

-Βατικανό και Φετουλάχ Γκιουλέν

-Φετουλάχ Γκιουλέν. Ο λάιτ Χομεϊνί πίσω από τον Ερντογάν