Περί
των λεγομένων του Αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτου δια τον Οικουμενισμόν
Του Β.
Χαραλάμπους, θεολόγου
Σε κείμενο
του Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, το οποίο τιτλοφορείται ‘’Ο
φονταμενταλισμός στη ζωή μας και η υπέρβασή του. Μια γενική θεώρηση’’*,
από το βιβλίο του ‘’Εκκλησιολογική παρέμβαση’’, στο υποκεφάλαιο όπου αναφέρεται
στον κατά την άποψή του ‘’Χριστιανικό φονταμενταλισμό’’ και ειδικότερα για τον
‘’βιωματικό φονταμενταλισμό’’, γίνεται σχολιασμός και γι’ αυτό που είπε ο Άγιος
Εφραίμ Κατουνακιώτης για τον Οικουμενισμό.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’O βιωματικός φονταμενταλισμός απολυτοποιεί τον τρόπο ζωής και την ατομική εμπειρία. Έχει ως πρότυπο τον γέροντα και χαρισματικό άνθρωπο, ο οποίος είναι ο απόλυτος κανόνας για όλα τα θέματα ζωής. Έτσι δεν αποφασίζει και δεν επιτρέπεται να αποφασίσει κανείς διαφορετικά από αυτό που είπε ή νομίζουν ότι είπε ο χαρισματούχος γέροντας. Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή την απόλυτη απαίτηση θα αναφέρω ένα προσωπικό παράδειγμα. Με πλησίασε ένας κληρικός και με ρώτησε αν υπέγραψα τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης (2016) και του απάντησα, ναι τα υπέγραψα’’.
Και συνεχίζει ο Θεοφιλέστατος ως ακολούθως : ‘’Η
απάντηση χαρακτηριστική του φαινομένου ήταν η εξής : «Πως εσύ ένας επίσκοπος
της Ορθοδόξου Εκκλησίας υπέγραψες ένα τέτοιο κείμενο, τη στιγμή που ο γέροντας
Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είδε στο Άγιο Όρος όραμα ότι ο οικουμενισμός είναι η
καταστροφή της Εκκλησίας». Οπότε εγώ θα πρέπει να αποφασίσω με βάση ένα
συγκεκριμένο κείμενο, όχι με βάση το περιεχόμενό του και τη χρησιμότητά του,
αλλά με το τι είπε ή δεν είπε κάποιος γέροντας (σε χρόνο άσχετο με το
κείμενο). Αν δεν συμπίπτει η άποψή μου με τον γέροντα, τότε πως τολμώ
να κάνω κάτι διαφορετικό…Έτσι καταργείται
η ελευθερία και η ευθύνη του ανθρώπου, αφού πρέπει να αποφασίζει με βάση
τις γενικές θεωρήσεις των άλλων, οι οποίες κατ’ ανάγκη δεν είναι λανθασμένες’’.
Διαβάζοντας αυτό που αναφέρει ο Θεοφιλέστατος,
‘’έτσι δεν αποφασίζει και δεν
επιτρέπεται να αποφασίσει κανείς διαφορετικά από αυτό που είπε ή νομίζουν
ότι είπε ο χαρισματούχος γέροντας’’, και μάλιστα αναφερόμενος στις αποφάσεις
της Συνόδου της Κρήτης, αβίαστα γεννήθηκε ο προβληματισμός ο σχετικός με τις
αντιδημοκρατικές ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφές από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο
Κύπρου Χρυσόστομο Β΄.
Το ‘’δεν αποφασίζει και δεν επιτρέπεται να αποφασίσει
κανείς διαφορετικά’’, δεν
εφαρμόστηκε επακριβώς με τις ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφές κατά τη Σύνοδο της
Κρήτης;
Επίσης δεν εφαρμόστηκε επακριβώς με τις ‘’αντ’
αυτού’’ υπογραφές, το ‘’έτσι καταργείται η ελευθερία και η ευθύνη του ανθρώπου,
αφού πρέπει να αποφασίζει με βάση τις γενικές θεωρήσεις των άλλων, οι οποίες
κατ’ ανάγκη δεν είναι λανθασμένες’’;
Ακόμα και αν δεν υπέγραφε ο Θεοφιλέστατος τις
αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, ο αντιδημοκρατικός τρόπος της ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφής θα
εξουδετέρωνε τυχόν απόφασή του για μη υπογραφή των κειμένων της Συνόδου της
Κρήτης.
Με τέτοιες ετσιθελικές και αντιδημοκρατικές
ενέργειες, όπως τις ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφές, από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο
Κύπρου Χρυσόστομο Β΄, ‘’καταργείται η ελευθερία και η ευθύνη του ανθρώπου’’,
για να χρησιμοποιήσουμε τη χαρακτηριστική φράση του Θεοφιλεστάτου.
Δεν είναι πρέπον να αντιμετωπίζεται τοιουτοτρόπως
η προσευχητική εμπειρία του Αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη. Στην ερώτηση του
καθηγητή Δ. Τσελεγγίδη για τον Οικουμενισμό, ο Όσιος Γέροντας απάντησε ότι δεν
γνώριζε τι είναι Οικουμενισμός. Τότε ο Όσιος είπε στον καθηγητή ότι θα
έκανε προσευχή και θα του απαντούσε. Αυτό εξάλλου είχε διδαχθεί από τον
Γέροντά του, Όσιο Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη.
Μετά από προσευχή ο Όσιος πήρε την απάντηση και
του είπε για τη δυσωδία την οποία γεύτηκε. Αυτά δεν επιβάλλονται.
Εκουσίως επιζητείται η γνώμη των Αγίων Γερόντων.
Κανένας φονταμενταλισμός, κανένας ετσιθελισμός
και καμιά πνιγηρή επιταγή να ακολουθήσεις τον αγιασμένο Γέροντα.
Εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες της Κύπρου, όταν ακούμε για ετσιθελισμό και
φονταμενταλισμό αναφορικά με τη Σύνοδο της Κρήτης, τις ‘’αντ’ αυτού’’
υπογραφές είναι που με λύπη θυμώμαστε.
*‘’Εκκλησιολογική
παρέμβαση’’, Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, Έκδοση Ιεράς Αρχιεπισκοπής
Κύπρου, Λευκωσία 2020.
1 σχόλιο:
«Δεν είναι η ύπαρξις του επισκόπου η εγγύησις ότι μία Σύνοδος εμφορείται από το Άγιο Πνεύμα.
Ούτε η Χάρις της Αρχιερωσύνης οδηγεί την Εκκλησία “εις πάσαν την αλήθειαν”….
Εκείνο που προσδιορίζει μια Σύνοδο, Τοπική ή Οικουμενική, ως Ορθόδοξη, είναι κατά πόσον η πλειοψηφία των Επισκόπων που συμμετέχουν σε αυτήν βρίσκονται στην κατάσταση του φωτισμού του νοός.
Η μελέτη των Ορθοδόξων Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων αποδεικνύει ότι οι αποφάσεις τους είναι Ορθόδοξες, γιατί στηρίχθηκαν σε Πατέρες, οι οποίοι όχι μόνον γνώριζαν θεωρητικά την θεολογία της Εκκλησίας, αλλά ήταν και φορείς της αποκαλύψεως. Οπότε οι θεούμενοι Πατέρες έδωσαν κύρος στην Σύνοδο και όχι η Σύνοδος στους Πατέρες..»
«Σήμερα, όμως, που σπανίζει η νοερά προσευχή στους Επισκόπους, αν συνέλθει μία Σύνοδος εξ Επισκόπων και σηκωθούν κατά την έναρξη να πουν όλοι μαζί “Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών… “, θα έλθει οπωσδήποτε το Πνεύμα το Άγιο να τους φωτίσει;
Επειδή, δηλαδή, είναι κανονικοί Επίσκοποι και συνέρχονται σε Σύνοδο και κάνουν προσευχή;
Όμως δεν ενεργεί το Πνεύμα το Άγιο έτσι, μόνο, δηλαδή, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις.
Χρειάζονται και άλλες.
Χρειάζεται ο προσευχόμενος να έχει ήδη ενεργουμένη την νοερά προσευχή μέσα του, όταν προσέρχεται στην Σύνοδο, για να τον φώτιση η Χάρη του Θεού. Στις ψευδοσυνόδους οι προσερχόμενοι δεν είχαν αυτήν την προσευχητική κατάσταση.
Οι παλαιοί Επίσκοποι, όμως, είχαν τέτοια πνευματική εμπειρία και όταν προσήρχοντο ως Σώμα, ήξεραν τι το Πνεύμα το Άγιο τους πληροφορούσε μέσα στην καρδιά για ένα συγκεκριμένο θέμα. Και, όταν έβγαζαν αποφάσεις, ήξεραν ότι οι αποφάσεις τους ήταν σωστές.
Διότι ευρίσκοντο σε κατάσταση φωτισμού, ενώ ορισμένοι από αυτούς είχαν φθάσει και στον δοξασμό, δηλαδή την θέωση».
⍭ π.Ιωάννης Ρωμανίδης
Δημοσίευση σχολίου