Τελικά, τι κάνουν οι ΜΚΟ στη Μεσόγειο;

Πολλές είναι οι ερωτήσεις που προκύπτουν από τη δράση των ΜΚΟ στη Μεσόγειο θάλασσα. Τι κάνουν με τα πλοία τους; Διασώζουν παράνομους μετανάστες που πνίγονται επειδή χρησιμοποιούν ακατάλληλα πλοία ή αποτελούν τον μεσάζοντα για να φτάσουν οι παράνομοι μετανάστες στην Ευρώπη;

Στο άρθρο που ακολουθεί, ΔΕΝ κατηγορούνται οι ΜΚΟ.

Στο άρθρο που ακολουθεί, θέτονται ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν αρμοδίως, ώστε να μην υπάρχουν υποψίες για ύποπτη δράση των ΜΚΟ.

Η Ελληνική υπηρεσία της DW δημοσίευσε άρθρο που αναφέρεται στην αυστηροποίηση των κανόνων ναυσιπλοΐας για τα πλοία που χρησιμοποιούν οι ΜΚΟ για να διασώζουν μετανάστες στη Μεσόγειο θάλασσα.

Συγκεκριμένα, στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι το Γερμανικό Υπουργείο Μεταφορών αυστηροποιεί τις προδιαγραφές ασφαλείας, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο δύσκολες οι αποστολές διάσωσης στη Μεσόγειο.

Σήμερα, υπάρχει ένας κανονισμός ασφαλείας για τα πλοία μήκους 24-35 μέτρων, υπό Γερμανική σημαία. Ο κανονισμός διασφαλίζει ότι κάθε πλοίο είναι αξιόπλοο και το πλήρωμα ασφαλές. Ωστόσο, προβλέπονται εξαιρέσεις από τα μέγιστα επίπεδα ασφάλειας για μικρότερα σκάφη, εφόσον προορίζονται αποκλειστικά για αναψυχή ή παρεμφερείς δραστηριότητες. Εκεί οι έλεγχοι είναι πιο χαλαροί.

Σύμφωνα με την εκπομπή Monitor του τηλεοπτικού σταθμού Westdeutscher Rundfunk (WDR) που δεν έχουν διαψευστεί, ο Υπουργός Μεταφορών Φόλκερ Βίσινγκ σχεδιάζει την αναθεώρηση του κανονισμού, η οποία μεταξύ άλλων θα προβλέπει ότι τα πλοιάρια που δραστηριοποιούνται σε «πολιτικές και ανθρωπιστικές δραστηριότητες ή εξυπηρετούν συναφείς σκοπούς» δεν θα εμπίπτουν πλέον στο κεφάλαιο «αναψυχή». Συνεπώς, θα χρειαστούν εκτεταμένες επισκευές ή και ολική ανακατασκευή για να εξακολουθούν να θεωρούνται αξιόπλοα.

Έντονη ήταν η αντίδραση του Άξελ Στάιερ, μέλους της ΜΚΟ Mission Lifeline, που δραστηριοποιείται στη διάσωση μεταναστών στη Μεσόγειο. «Ο νέος κανονισμός σημαίνει ότι το πλοίο μας δεν θα μπορεί πλέον να πλέει. Αυτό σημαίνει ένα πλοίο λιγότερο γι’ αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο. Και αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν πολλά, πάρα πολλά θύματα ακόμη» λέει ο Στάιερ στο δίκτυο WDR.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Στέφεν Ζάιφερτ, μέλος της ανθρωπιστικής οργάνωσης Reqship, που εκτιμά ότι «ο κίνδυνος είναι προφανής: τα νέα μέτρα ασφαλείας μας μπλοκάρουν, θα είναι αδύνατον να ανταποκριθούμε στα έξοδα».

Σύμφωνα με το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa) ο κανονισμός αφορά συνολικά 6 πλοία με Γερμανική σημαία που δραστηριοποιούνται σήμερα στη διάσωση προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο.

Την ανάκληση του νέου νόμου ζητούν με κοινή διακήρυξή τους οι ΜΚΟ Sea-Eye, Sea-Watch, Reqship, Mission Lifeline, MareGo και Sarah.

Η προηγούμενη Γερμανική κυβέρνηση είχε επίσης επιχειρήσει το 2019, με Υπουργό Μεταφορών τον Αντρέας Σόιερ, να προχωρήσει σε αυστηροποίηση των μέτρων ασφαλείας, αλλά το εγχείρημα δεν υλοποιήθηκε, καθώς μία από τις θιγόμενες ΜΚΟ προσέφυγε στη δικαιοσύνη.

Απαντώντας σε ερώτημα του dpa εκπρόσωπος του Υπουργείου Μεταφορών στο Βερολίνο δήλωσε ότι ο νέος κανονισμός «δεν γίνεται για να παρεμποδίσει τις ιδιωτικές αποστολές διάσωσης στη Μεσόγειο, αλλά αντιθέτως για να διασφαλίσει το έργο τους». Επί του παρόντος, αναφέρει ο εκπρόσωπος, δεν προβλέπονται αλλαγές, καθώς η νομοθετική πρωτοβουλία δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά ακόμη και όταν ολοκληρωθεί «θα προβλέπει μία εύλογη μεταβατική περίοδο για τις απαραίτητες επισκευές στα σκάφη».

Όμως, συνάδουν τα νέα σχέδια του Υπουργού Μεταφορών Φόλκερ Βίσινγκ με τα όσα είχαν συμφωνήσει τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι) μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2021;

Στην προγραμματική συμφωνία που είχαν συνυπογράψει αναφέρεται ρητώς ότι «δεν επιτρέπεται να παρεμποδίζονται οι ιδιωτικές αποστολές διάσωσης».

Ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Έρικ Μάρβαρντ, που παρακολουθεί από κοντά το έργο των ΜΚΟ σε Ιταλία και Ελλάδα, μιλώντας στην εκπομπή Monitor, έκανε λόγο για μία «ξεκάθαρη επίθεση στις αποστολές διάσωσης» και προειδοποίησε ότι «ως κόμμα, αλλά και ως κοινοβουλευτική ομάδα, θα ζητήσουμε να τηρηθεί η συμφωνία για την κυβέρνηση συνασπισμού».

Αυτά αναφέρονται στο δημοσίευμα της DW και εύλογα δημιουργούνται κάποια σημαντικά ερωτήματα:
- Οι ΜΚΟ χρησιμοποιούν σαπιοκάραβα που υπό την κάλυψη της δήθεν ιδιωτικής χρήσης, χρησιμοποιούνται για την διάσωση παράνομων μεταναστών;

- Γιατί οι ΜΚΟ και το κόμμα των Πρασίνων, αντιτίθενται στην αλλαγή της νομοθεσίας, που θα προβλέπει την χρήση ασφαλέστερων πλοίων που θα χρησιμοποιούνται για τις επιχειρήσεις διάσωσης;

- Μήπως οι ΜΚΟ βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία με τους λαθροδιακινητές και συνεργάζονται για την διάσωση παράνομων μεταναστών και ουσιαστικά την μεταφορά τους στην Ευρώπη;

- Για ποιο λόγο δεν υποχρεούνται οι ΜΚΟ να δημοσιοποιούν τα ονόματα όσων τις χρηματοδοτούν για να διασώζουν παράνομους μετανάστες;

- Πως διασφαλίζεται ότι οι χρηματοδότες δεν είναι οι επίδοξοι μετανάστες, που μέσω των λαθροδιακινητών πληρώνουν τις ΜΚΟ για να τους διασώσουν σε προκαθορισμένο σημείο;

Θα ήταν προς το συμφέρον των ΜΚΟ να δημοσιοποιήσουν όλα τα οικονομικά τους στοιχεία, κυρίως τους χρηματοδότες τους, όπως και τον τρόπο που τόσο γρήγορα πληροφορούνται για την θέση των παράνομων μεταναστών που κινδυνεύουν και σπεύδουν να τους διασώσουν.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα έχουν αφήσει το παράθυρο ορθάνοιχτο στον καθένα να αμφισβητεί το έργο τους και την φιλανθρωπική τους δράση, καθώς θα μπορεί να τους κατηγορήσει ως συνεργούς των λαθροδιακινητών και συνυπεύθυνους για την παράνομη μεταφορά ανθρώπων στην Ευρώπη.

Πηγή: Cosmostatus