«Ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία»;

«Ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία»;

Χρίστος Παναγιώτου

Ὁ Ἐπίσκοπος τῆς ἐν Λαρίσῃ τοπικῆς μας Ἐκκλησίας θεώρησε καλό καί ἐνδιαφέρον γιά τούς ἀναγνῶστες τοῦ «ἐπιστημονικοῦ» περιοδικοῦ τῆς Μητροπόλεως «Ἀχιλλίου Πόλις»[1], νά δημοσιεύει τίς ἐπισκοπικο-χρονικές του κινήσεις, ὑπό τόν τίτλο: «Ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία[2]»! Ποῦ καί πότε λειτούργησε, ποῦ καί πότε τέλεσε τόν ἑσπερινό, Δοξολογίες, μνημόσυνα, ἁγιασμούς, ὁμιλίες, ἑσπερινά κηρύγματα καί διάφορες ἐπισκέψεις καί ἐκδηλώσεις.

 Τό μήνυμα αὐτοῦ τοῦ συνδυασμοῦ: χρονικῶν καί ρήσης τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ, εἶναι οὐσιαστικά ἡ διακήρυξη τῆς ἐνοχῆς τοῦ ἐπισκόπου πρός τό ποίμνιό του καί ταυτόχρονα προσπάθεια «ἐκκλησιοποίησης» ἀντορθοδόξων ἐνεργειῶν καί ἔμμεσης ὑποταγῆς τῶν πιστῶν, οἱ ὁποίοι ἀντιδροῦν στήν ἐμμονή του νά ταράσσει τό πλήρωμα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, μεταστρέφοντας «τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ»[3]. Γι’ αὐτό χρησιμοποιεῖ τή συγκεκριμένη φράση! Σά νά λέγει: «Μήν ἀντιδρᾶτε, ὅπου βρέθηκε ὁ ἐπίσκοπός σας, στά “Χρονικά” τῶν δώδεκα σελίδων[4] καί ἐκτός αὐτῶν,  ἐκεῖ ἦταν καί ἡ Ἐκκλησία».

Τί νά ὑποθέσουμε: ὅτι ὁ ἐπίσκοπός μας ταυτίζεται, χωρίς προϋποθέσεις, μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Ὅτι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος στίς «27 Ἰανουαρίου ἀπόγευμα: Παρευρέθηκε στίς ἐκδηλώσεις μνήμης τοῦ ὁλοκαυτώματος τῶν Ἑβραίων στήν Πλατεία Ἑβραίων Λαρίσης»[5], βρίσκονταν ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία; Ὅτι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος παρευρέθηκε στή συναγωγή[6], ἐκεῖ παρευρίσκονταν καί ἡ Ἐκκλησία; Ὅτι στίς μουσικές ἐκδηλώσεις[7] μέ μουσικά ὄργανα καί φιλαρμονικές, ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν βρίσκονταν ἡ Ἐκκλησία ἀφοῦ ἦταν παρών ὁ ἐπίσκοπος; Ὅτι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος ἀνάβει ἑπτάφωτη λυχνία συμμετέχοντας σέ θρησκευτικές τελετές ἀλλοθρήσκων, βρίσκεται παροῦσα καί ἡ Ἐκκλησία; Ὅτι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος ὑποκλίθηκε ἐγκαρδίως, κατά τή διάρκεια τοῦ πανηγυρικοῦ ἑσπερινοῦ γιά τήν ἑορτή τῆς Παναγίας στόν αἱρετικό παπικό «ἀρχιεπίσκοπο»[8], ὑποκλίθηκε μαζί του καί ἡ Ἐκκλησία;

Τί ἄλλο νά ὑποθέσουμε; Ὅτι ὅλα ὅσα διδάσκει ὁ ἐπίσκοπος, αὐτά ἀποτελοῦν αὐθωρεί καί διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας; Τά κηρύγματα περί μασκῶν καί μολύνσεως στούς ἱερούς ναούς, περί σωτηριωδῶν ἐμβολίων, περί ροταριανῶν καί ΑΗΕΡΑ, περί τῆς κοινωνίας μας μέ τίς ἀπόψεις τῶν Ἐβραίων[9], περί φιλειρηνικοῦ Ἰσλάμ, ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν τήν προοπτική τῆς εἰρήνης» καί ὅτι «οἱ θρησκεῖες μόνες τους εἶναι παράγοντες εἰρήνης»[10], εἶναι καί θέσεις τῆς Ἐκκλησίας; Ὅτι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος δέν ἐπιτρέπει τήν λιτανεία τοῦ ἁγίου σκηνώματος τοῦ προστάτου καί πολιούχου τῆς τῶν Λαρισαίων Πόλεως, Ἁγίου Ἀχιλλίου, λόγῳ «πανδημίας», αὐτή εἶναι καί ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας;

Μία ἀπό τίς προϋποθέσεις τῆς θεολογίας τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ, εἶναι ἡ καί ἐμμονή στήν Παράδοση, ὡς συνέπεια τῆς Παύλειας ἐντολῆς «ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν»[11], ἐνῶ στή θεολογία περί τῆς σημασίας τοῦ ἐπισκόπου καί τῆς σχέσεως, τήν ὁποία οἱ πιστοί πρέπει νά ἔχουν μέ αὐτόν, ὁ ἅγιος ἀκολουθεῖ ἀπόλυτα τόν ἅγιο Ἰγνάτιο, πού ἤδη εἶχε γίνει Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας[12].

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας, ἀντιμετωπίζοντας κάποιες κακοδοξίες σχετικές μέ τό ἐπισκοπικό ἀξίωμα καί τήν Θεία Εὐχαριστία, συνέδεσε «τήν ἐγκυρότητα τῆς Εὐχαριστίας μέ τόν ἐπίσκοπο, πού εἶναι “ἐγκεκραμένος” μέ τό Χριστό, ὅπως πρέπει νά εἶναι μέ τόν ἐπίσκοπο καί οἱ πιστοί.»[13]. «Ὅπου ἄν φανῇ ὁ ἐπίσκοπος, ἐκεῖ τό πλῆθος ἔστω· ὥσπερ ὅπου ἄν ᾖ Χριστός Ἰησοῦς, ἐκεῖ ἡ καθολική ἐκκλησία»[14] διδάσκει, μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ Θεοφόρος ἐπίσκοπος στήν ἐπιστολή του πρός τούς Σμυρναίους.

Πρίν ὅμως, ἀναφερθεῖ στόν ἐπίσκοπο, στήν ἴδια ἐπιστολή ὀριοθέτησε τά ἀναγκαῖα σημεία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Δοξάζει τόν Θεό γιά τή σοφία τῶν Σμυρναίων, διότι κατάλαβε ὅτι εἶναι κατηρτησμένοι «ἐν ἀκινήτῳ πίστει»[15]. Τούς συμβουλεύει νά προσέχουν τούς ἔχοντες πλανεμένες διδασκαλίες: «Προφυλάσσω δέ ὑμᾶς ἀπό τῶν θηρίων τῶν ἀνθρωπομόρφων, οὔς οὐ μόνον δεῖ ὑμᾶς μή παραδέχεσθαι, ἀλλ’ εἰ δυνατόν ἐστι, μηδέ συναντᾷν, μόνον δέ προσεύχεσθαι ὑπέρ αὐτῶν, ἐάν πως μετανοήσωσιν, ὅπερ δύσκολον»[16]. «Ὅν (τόν Χριστό) τινες ἀγνοοῦντες ἀρνοῦνται, μᾶλλον δέ ἠρνήθησαν ὑπ’ αὐτοῦ, ὅντες συνήγοροι τοῦ θανάτου μᾶλλον ἤ τῆς ἀληθείας· οὕς οὐκ ἔπεισαν αἱ προφητεῖαι, οὐδ’ ὁ νόμος Μωϋσέως, ἀλλ’ οὐδέ μέχρι νῦν τό Εὐαγγέλιον, οὐδέ τά ἡμέτερα τῶν κατ’ ἄνδρα παθήματα. Καί γάρ περί ἡμῶν τό αὐτό φρονοῦσιν. Τί γάρ με ὠφελεῖ τις, εἰ ἐμέ ἐπαινεῖ, τόν δέ Κύριόν μου βλασφημεῖ, μή ὁμολογῶν αὐτόν σαρκοφόρον[17]; Ὁ δέ τοῦτο μή λέγων, τελείως αὐτόν ἀπήρνηται, ὤν νεκροφόρος. Τά δέ ὀνόματα αὐτῶν, ὄντα ἄπιστα, οὐκ ἔδοξέ μοι ἐγγράψαι. Ἀλλά μηδέ γένοιτό με αὐτῶν μνημονεύειν, μέχρις οὗ μετανοήσωσιν εἰς τό πάθος, ὅ ἐστιν ἡμῶν ἀνάστασις.»[18]. «Πρέπον οὖν ἐστιν ἀπέχεσθαι τῶν τοιούτων καί μήτε κατ’ ἰδίαν περί αὐτῶν λαλεῖν, μήτε κοινῇ· προσέχειν δέ τοῖς προφήταις, ἐξαιρέτως δέ τῷ Εὐαγγελίῳ, ἐν ᾦ τό πάθος ἡμῖν δεδήλωται, καί ἡ ἀνάστασις τετελείωται.»[19]. Ἀμετακίνητοι στήν Πίστη, ἀποφυγή τῶν «ἀνθρωπομόρφων θηρίων» καί «νεκροφόρων», δηλ. τῶν αἰρετικῶν καί προσευχή γι’ αὐτούς. Ἡ ἀλήθεια μαζί μέ τήν ἀγάπη! Ἔχει τήν αὐτή Πίστη ὁ ἐπίσκοπός μας;

«Ἀχιλλίου Πόλις», πῶς κατάντησες! Πόσο πολύ θά θέλαμε νά ὑπερηφανευόμαστε κατά Χριστόν γιά τόν ἐπίσκοπό μας, ὅπως γιά τόν πολιοῦχο Ἅγιό μας! Νά νοιώθουμε τήν πατρική σιγουριά καί τήν ἁγιοπνευματική ἀσφάλεια πού νοιώθει κανείς πλάι σέ κάποιον ἅγιο! Πόσο θά θέλαμε νά διακήρυττε σέ ὅλους αὐτούς μέ τούς ὁποίους συναναστρέφεται καί τήν ἄλλη ρήση τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ: «salus extra ecclesiam non est»[20] ἔτσι ὥστε νά ἴσχυε τό «Ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία»! Τελευταία ἀπορία: οἱ Ἱερεῖς τῆς μητροπόλεως συμφωνοῦν μέ τίς ἐνέργειες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τους;

---

[1] «Ἀχιλλίου Πόλις», https://imlarisis.gr

[2] Ἁγίου Κυπριανοῦ, Ἐπιστολή 66,8

[3] Γαλ. 1, 7

[4] «Ἀχιλλίου Πόλις» Τεῦχος 7, https://imlarisis.gr

[5] Ὅπως ἀνωτέρω

[6] «ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ»,  https://www.jcl.gr

[7] «Συναυλία Θρησκευτικής Μουσικής στον Άγιο Νικόλαο Λαρίσης», https://imlarisis.gr, «Μουσική Ἐκδήλωση Στόν Τύρναβο», https://www.tirnavitikanea.com/2022/04/17/moysiki-ekdilosi-ston-tyrnavo/

[8] «14 Αυγ 2021 - Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός - «Από την Μεγαλόχαρη της Τήνου», https://www.youtube.com/watch?v=OnRa3YN7SCE, (52:24).

[9] Μετά τήν πανελλήνια κατακραυγή γιά τή δημοσίευση ὑβριστικοῦ κειμένου Ραββίνου στο «Ἀχιλλίου Πόλις» Τεῦχος 6^ο, συνεχίζει ὁ ἐπίσκοπός μας μέ νέα δημοσίευση στό 7^ο Τεῦχος κειμένου τοῦ ἴδιου Ραββίνου, γιά νά μᾶς κατηχήσει περί προσευχῆς καί Θείας Κρίσεως!!! Μένω ἄναυδος!

[10] «Ἀχιλλίου Πόλις» Τεῦχος 4, https://imlarisis.gr

[11] Θεσ. Β΄ 2, 15

[12] Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου, Καθηγητοῦ            Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, «Πατρολογία» Τόμος Α΄

[13] Ὅπως ἀνωτέρω

[14] Πρός Σμυρναίους 8 Migne P.G. 5, 713

[15] Πρός Σμυρναίους 1 Migne P.G. 5, 708

[16] Πρός Σμυρναίους 4 Migne P.G. 5, 709

[17] Αἱρετική διδασκαλία σύμφωνα μέ τήν ὁποία ὁ Χριστός φαινομενικά σαρκώθηκε καί φαινομενικά σταυρώθηκε.

[18] Πρός Σμυρναίους 5 Migne P.G. 5, 712

[19] Πρός Σμυρναίους 7 Migne P.G. 5, 713

[20] «Δέν ὑπάρχει σωτηρία ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία», ἁγ. Κυπριανοῦ, Ἐπιστ. 73, 21.