Ήρθε ο Πολυπόθητος! ΄Ηρθε ο Λυτρωτής!

Ήρθε ο Πολυπόθητος!

΄Ηρθε ο Λυτρωτής!

Παύλος Σαββίδης, Θεολόγος

Ο θεόπλαστος και θεοειδής άνθρωπος εκείνο το θλιβερό δειλινό ζήτησε οριστικά και αμετάκλητα το διαζύγιο από την Τριαδική αγάπη γιατί νόμισε πως αυτός μόνος θα μπορούσε να καθορίσει την προσωπική του ευτυχία σαν ανεξάρτητος και αυτόκλητος Θεός.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν  δεν εδικαίωσαν την «ελεύθερη» επιλογή του. Δεν εκτίμησε το άπειρο μέγεθος της δωρεάς του Θεού. Επιπόλαια, απερίσκεπτα και εγωϊστικά φερόμενος  επαναστάτησε κατά της πατρικής αγάπης του Δημιουργού του. Η αναπόφευκτη πτώση του υπήρξε καταστροφική παίρνοντας μαζί του προίκα όλες τις αδηφάγες ψυχοσωματικές αρρώστιες, του φόβου, άγχους, μοναξιάς και του θανάτου. Εκείνο όμως που άδηλα και δειλά αχνόφεγγε στα βαθύτερα βάθη της υπάρξεως, πράγμα που έκανε οδυνηρότερο το μαρτύριό του, ήταν η νοσταλγία ενός χαμένου Παραδείσου!

Και όμως! Ακόμα τίποτε δεν χάθηκε γιατί στον εωσφορικό παραλογισμό της απομάκρυνσής του ανταπαντά δραστικά και σωτήρια η αβυθομέτρητη αγάπη του Θεού. Στο κυνήγι της σωτηρίας του πλάσματός Του επιστρατεύει στον Παλαιοδιαθηκικό κόσμο Γενάρχες, Δικαίους, Προφήτες ακόμα εικόνες και σύμβολα που προειδοποιούν και προεικονίζουν την έλευση του πολυπόθητου Λυτρωτή. Ακόμα και για λόγους δικαιοσύνης, μέσα από το «σπερματικό λόγο» ο εθνικός κόσμος με τα φωτεινά του πνεύματα περιμένουν εναγώνια Λυτρωτή. Η ανθρωπότητα έφτασε λίγο πρίν από το μηδέν, την απόλυτη καταστροφή.            Κορύφωση και καταξίωση της αγάπης του Θεού η εκλογή  της Παρθένου Μαριάμσ’ αυτό το υπέρλαμπρο και πάναγνο Πρόσωπο,που ελεύθερα δέχεται να γίνει Μητέρα του Θεού.

Λοιπόν; Ήρθε ο Λυτρωτής! Ήρθε ο Πολυπόθητος! «Χριστός γεννάται δοξάσατε» ψέλνει η γλυκύφθογγη λύρα του ιερού Δαμασκηνού «Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει…» ευαγγελίζονται οι καλαντιστές! Ο Θεός στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ, όχι απλά συναντά το πλάσμα Του αλλά και του δίνει τον ασπασμό της θείας Υιοθεσίας. Ο Θεός Λόγος, το δεύτερο Πρόσωπο της αγίας Τριάδος, ήρθε κοντά μας, ήρθε στη γή, έγινε μέσα στο χρόνο άνθρωπος. «Θεός επί γής άνθρωπος εν ουρανώ». Ένθεος ο Μέγας Αθανάσιος διδάσκει: «Η δική μας αιτία-πτώση έγινε αφορμή καθόδου Εκείνου στη γήκαι η δική μας η παράβαση προσκάλεσε την φιλανθρωπία του Θεού Λόγου».

Ήρθε ο Πολυπόθητος! Ήρθε ο Λυτρωτής! Την ιστορική και πιο αγιασμένη «φωτεινή» νύχτα, ο ουράνιος αγγελικός κόσμος δοξολογεί και περίτρανα διαλαλεί πως σήμερα γεννάται η απόλυτη και μοναδική ειρήνη και χαρά μας. Γίνεται τούτη τη νύχτα αιώνια μια για πάντα η συμφιλίωση ουρανού και γής. Ήρθε για να λυτρώσει από τα δεινά, το φόβο, την αρρώστια, για να νικήσει τη φθορά και το θάνατο. Γεννήθηκε για να μπορεί ο άνθρωπος να βρεί το δρόμο της χαράς και της ευτυχίας και το ακόμα σπουδαιότερο να μπορεί  να θεώνεται. Η απλότητα των ποιμένων προσκυνά ευλαβικά το υπέρλογο μυστήριο ενώ η ανθρώπινη σοφία στα πρόσωπα των «Μάγων της Ανατολής» γονατιστή καταθέτει τα συμβολικά της δώρα στη θεία Πανσοφία.

Και τώρα η ώρα η δική μας.

Θα έρθει σήμερα και στη δική μας τη ζωή ο πολυπόθητος Σωτήρας; Δυστυχώς πολλά σημάδια μας κάνουν να ανησυχούμε. Ο σημερινός άνθρωπος της οικονομικής ευπραγίας και της τεχνολογικής εποχής πλούσιος σε υλικά αγαθά περνά τον πλέον στερημένο ψυχικό βίο. Δεν μπορεί να γιορτάσει, τούτο είναι μια βαρειά καταδίκη, είναι πνευματική φυλακή. Η εξωστρέφεια και η προσκόλληση στα της γής έντονη και προκλητική. Κοντά σ’ αυτά η αντίθεη δύναμη αγωνίζεται με όλα τα μέσα να δημιουργήσει μία άθρησκη κοινωνία και έναν άθεο κόσμο, ενώ τα όργανα του αντιχρίστου καλλιεργούν στον άνθρωπο έντονο αίσθημα αυταρέσκειας, εωσφορισμού, και μια αχόρταγη βουλιμία καλοπέρασης!

Και σήμερα η ενορχηστρωμένη σε πολλές περιπτώσεις τρομοκρατία της πανδημίας μας αποπροσανατολίζει από το σπήλαιο της Βηθλεέμ. Ένας αδιόρατος φόβος για μια «προγραμματισμένη» ίσως απαγόρευση του εκκλησιασμού των Χριστουγέννων και όχι μόνο μας θλίβουν βαθύτατα γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι συνυπεύθυνοι δεν κατάλαβαν ότι ο ιός του covid19, δεν μπορεί να έχει καμμιά δύναμη στην Παντοδύναμη αγάπη του Υιού του Θεού, που Γεννάται στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ. Τέλος λόγου, ό,τι και να συμβεί, ό, τι και να γίνει, όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί άς κάνουμε φάτνη καθαρή την καρδιά μας με την μετάνοια,  την εξομολόγηση, τη σχετική νηστεία και τα έργα της αγάπης προς τον πλησίον. Από μας εξαρτάται να μείνει για πάντα ο νεογέννητος Χριστός στη ζωή μας!

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα