Περί της πρόσφατης περγαμηνής στην αγιογράφηση του Αγίου Αντωνίου του Κιέβου

 

Τοιχογραφία στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος. Φωτογραφία:facebook.com/a.dudchenko

Περί της πρόσφατης περγαμηνής στην αγιογράφηση του Αγίου Αντωνίου του Κιέβου

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ‘’Ορθόδοξο Τύπο’’ στις 17 Αυγούστου 2021 και που τιτλοφορείτο ‘’Στη Μονή Εφιγμένου ο Όσιος Αντώνιος των Σπηλαίων απεικονίστηκε με Τόμο της Αυτοκεφαλίας’’, γινόταν αναφορά σε πρόσφατη αγιογράφηση του Αγίου Αντωνίου της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου κρατεί περγαμηνή με απόσπασμα από τον Τόμο της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία.

Η πρόσφατη αυτή αγιογράφηση του Αγίου Αντωνίου της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου στον Εσφιγμενίτικο Ιερό Ναό στην περιοχή των Καρυών του Αγίου Όρους, όπου παριστάνεται ο Άγιος σε τοιχογραφία κρατώντας περγαμηνή με απόσπασμα από τον Τόμο της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, Αυτοκεφαλίας μη αναγνωρισμένης από την πλειοφηφία των  Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, προκάλεσε λυπηρό προβληματισμό.

 Αν απλά καλέσει ως ανιστόρητη την εν λόγω αναγραφή στην περγαμηνή που κρατεί ο Άγιος Αντώνιος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, οπωσδήποτε δεν θα αποτελεί περιγραφή της.  Ένας νέος προσκυνητής που εισέρχεται στον Εσφιγμενίτικο αυτό Ναό και διαβάζει αυτό που έχει αναγραφεί στην περγαμηνή τι αντιλαμβάνεται;  Ο Άγιος Αντώνιος παρέλαβε τον Τόμο Αυτοκεφαλίας, μιας μονομερούς πράξης την οποία η πλειοφηφία των  Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν αναγνώρισε;

 Για ποιο λόγο έχει αντικατασταθεί η πνευματική παρακαταθήκη, η οποία ανεγράφετο  στην περγαμηνή που κρατεί ο Άγιος Αντώνιος ο κτήτορας της Λαύρας των Σπηλαίων, σε φορητές εικόνες και τοιχογραφίες έως σήμερα, με απόσπασμα από τον Τόμο της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία;  Θέτουν τον Άγιο Αντώνιο  της Λαύρας των Σπηλαίων ως συνηγορούντα σε μια πράξη που έγινε αφορμή κλονισμού της εκκλησιαστικής ενότητας; 

 Θα ήταν όμως χρήσιμο να παρασταθεί εικαστικώς, εκτός Ναού φυσικά και εκτός Αγίου Όρους, προς παραδειγματική αποφυγή της  αντιεκκλησιαστικής πράξης του σχίσματος, η ιστορική πορεία του ‘’χειροτονηθέντος’’ από καθηρημένο Ιεράρχη,  Προκαθήμενου της μη αναγνωρισμένης από την πλειοφηφία των  Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών ‘’Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας’’, ο οποίος ‘’λειτουργούσε’’ χωρίς Αρχιερωσύνη, εμπαίζοντας με τους λοιπούς σχισματικούς ‘’συλλειτουργούντας’’ τους πιστούς, οι οποίοι είχαν παρασυρθεί σε τέτοια αντίθεη στάση και που πρωτίστως ενέπαιζε το Πανάγιον Πνεύμα, ασχέτως αν θεώρησαν το έγκλημα του σχίσματος ως ‘’καλόν αγώνα’’. 

 Μια τέτοια εικαστική απεικόνιση,  εκτός Ναού φυσικά, θα ήταν σύμφωνη την ιστορική πραγματικότητα του εγκλήματος του σχίσματος στην Ουκρανία και μια υπενθύμιση για εκζήτηση συγνώμης για το έγκλημα του σχίσματος.  Επίσης θα έθετε φραγμό και στην παρεπόμενη αντιεκκλησιαστική θρασύτητα απέναντι στη μόνη αναγνωρισμένη από την πλειοφηφία των  Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών Αυτόνομη Εκκλησία της Ουκρανίας, που ούτε το όνομα ‘’Ουκρανική’’ δεν ανέχονται.