π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Κίβδηλος Χριστιανισμός.

 

Κίβδηλος Χριστιανισμός.

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)

Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί μου αδελφοί χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω. Και ποιος αλήθεια θα αμφισβητούσε την εν Κυρίω χαράν; Αλλά η χαρά του Χριστού είναι καρπός της ορθής Πίστεως και της Χριστιανικής αγάπης. Είναι η αγάπη εν αληθεία, όπως λέγει στη δευτέρα του επιστολή ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Ούτε η αγάπη χωρίς την αλήθεια, που είναι ταυτόσημη με την Ορθοδοξία, ούτε η Ορθοδοξία χωρίς την αγάπη. Είναι τα δύο ξύλα του Σταυρού του Χριστού, που είναι το έργον και η αλήθεια. Γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πάλι στην πρώτη του Επιστολή ἀγαπῶμεν εν έργω και αληθεία.

Ακόμη ο ίδιος Ευαγγελιστής σημειώνει στην τρίτη του επιστολή στον Πρεσβύτερον Γάιον και του λέγει, ἐχάρην γὰρ λίαν ἐρχομένων ἀδελφῶν  καὶ μαρτυρούντων σου τῇ ἀληθείᾳ, καθὼς σὺ ἐν ἀληθείᾳ περιπατεῖς. Έρχονται, λέγει, και μου λένε για σένα ότι ζεις εις την Ορθοδοξία (αυτό θα πει εν αληθεία), εις την ακρίβειαν της Πίστεως χωρίς παρέκκλισιν. Καθὼς σὺ ἐν ἀληθείᾳ περιπατεῖς, καθώς συ πολιτεύεσαι εις τον χώρον της ορθής Πίστεως.

μειζοτέραν τούτων οὐκ ἔχω χαράν, ἵνα ἀκούω τὰ ἐμὰ τέκνα ἐν ἀληθείᾳ περιπατοῦντα. Δεν έχω μεγαλύτερη χαρά από του να ακούω ότι τα παιδιά μου τα πνευματικά είναι μέσα στον χώρον της Ορθοδοξίας, ἐν ἀληθείᾳ περιπατοῦντα.

Και λέγονται αυτά εις τους αγαπητούς ακροατάς, του λόγου του Θεού σε σας, επειδή στην εποχή μας κυκλοφορεί κίβδηλος λόγος με Χριστιανικό περίβλημα.

Έτσι έχουμε το φαινόμενο του οικουμενισμού, ο οποίος ομιλεί περί αγάπης αλλά όχι και περί αληθείας. Προσέξατέ το. Που επιμένει μόνο στην αγάπη και περιθωριοποιεί τα δόγματα, την Ορθοδοξία, την αλήθεια.

Ακόμη κυκλοφορούν οι λεγόμενοι νεορθόδοξοι που ζητούν τάχα μία απελευθέρωση από ευσεβή σχήματα που τα ονομάζουν ευσεβισμό.

Άλλοι επιμένουν στην Παράδοση και Παράδοση εννοούν μία εκκοσμικευμένη πνευματικότητα. Μάλιστα η τελευταία περίπτωσις είναι επικαιροτάτη. Την ζούμε. Μην μου πείτε να σας πω παραδείγματα. Και είναι πολύ επικίνδυνη. Γι’ αυτό εξάλλου χτυπήθηκε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης τελευταία ως δήθεν ευσεβιστής, επειδή, πολλά επειδή, δεν θέλει χορούς και διασκεδάσεις εις τα Μυστήρια του Γάμου και της Βαπτίσεως ως προσβάλλοντα τα Μυστήρια αυτά. Και ότι δηλαδή ο Άγιος Νικόδημος είναι εκείνος που προσβάλλει την Ελληνική παράδοση! Είναι φοβερό. Δεν θέλω να κάνω πιο πολλή ανάλυση, πολλά καταλαβαίνετε.

Άλλοι πάλι θέλουν να μένουν αποκλειστικά και μόνον στην αγάπη του Θεού, αποκόπτοντας την κρίση και την δικαιοσύνη του Θεού. Ακούμε σήμερα όλο «για την αγάπη του Θεού», «για την αγάπη του Θεού» και δεν προβάλλεται η κρίσις του Θεού. Όπως δηλαδή η Αγγλικανική «εκκλησία» δεν θέλει να προβάλλει τον διάβολο γιατί, λέει, τρομάζουν οι πιστοί, έτσι κι εμείς σήμερα δεν θέλομε να προβάλομε την κρίση γιατί τρομάζουν οι πιστοί και όταν ακούνε κρίση Θεού απωθούνται.

Άλλοι αναβιώνουν έναν σύγχρονον Νικολαϊτισμό, και όλα αυτά μέσα στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Στην πραγματικότητα πρόκειται περί ενός εκκοσμικευμένου Χριστιανισμού Σεβασμιώτατε. Περί εκκοσμικευμένου Χριστιανισμού ως δήθεν περισσότερο προσαρμοζόμενον εις τον σύγχρονον άνθρωπον. Και πολλοί είναι εκείνοι που ακολουθούν αυτήν την οδόν όλων αυτών των αποκλίσεων. Γι’ αυτό σημειώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, πάλι εις την πρώτην επιστολή, Αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσὶ, διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσι, καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει. Γι’ αυτό τους ακούει ο κόσμος. Επειδή ο κόσμος ταιριάζει με εκείνα τα οποία λένε.

ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν· -λέγει ο Ιερός Ευαγγελιστής- … ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης. Ότι είναι ένα σημάδι αυτό, και είναι πραγματικά σημάδι να καταλάβομε το πνεύμα της αληθείας και το πνεύμα της πλάνης. Ότι εκείνοι που ακολουθούν όλες αυτές τις αποκλίσεις επειδή τους ταιριάζει, τους -να πω μια σύγχρονη έκφραση- τους εκφράζει, γι’ αυτό ακριβώς οι άνθρωποι αυτοί τελικά μένουν εις το πνεύμα της πλάνης. Είναι σαφές το σημάδι που προβάλλει ο Ιερός Ευαγγελιστής.

Γι’ αυτό είναι ανάγκη να μελετούμε και να ακούμε τον λόγο του Θεού, για να μένομε πάντοτε βέβαια στην Ορθόδοξη ερμηνεία του, χωρίς υποκειμενικές τοποθετήσεις, το τί μας αρέσει, αλλά τι θέλει ο Θεός από μας. Η δημιουργία ενός υποκειμενικού Χριστιανισμού είναι θανάσιμον αμάρτημα γιατί ένας τέτοιος Χριστιανισμός δεν σώζει και εφόσον δεν σώζει είναι θανάσιμον το αμάρτημα.

Δεν θα προσαρμοσθεί αγαπητοί μου ο Χριστιανισμός στα μέτρα μας αλλά εμείς στα μέτρα τα δικά του αν φιλοτίμως και ειλικρινώς θα θέλαμε να σωθούμε.

https://www.youtube.com/watch?v=GBHrqN29YNc patroparadoto sevas

Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ΧΩΡΙΟΝ 18,28 – 19, 1 -6 ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 03-10-93     -Απομαγνητοφώνηση ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ