Οι πολέμιοι του Χριστού

 

Οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὑπάρχουν ἀνάμεσά μας πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲν πιστεύουν στὸν Θεὸ καὶ ζοῦν δίχως προσδοκία αἰωνίου ζωῆς. Δὲν κατανοῦν τί θὰ πεῖ σωτηρία, πῶς δηλαδὴ θὰ πετύχουν στὴν παροῦσα ζωή καὶ πῶς θὰ ἐξασφαλίσουν τὴ μακαριότητα τῆς αἰωνίας ζωῆς. Καὶ αὐτὸ συμβαίνει εἴκοσι αἰῶνες μετὰ τὴ γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ! Μένουν, δυστυχῶς, ἀσυγκίνητοι ἀπὸ τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως μένουν ἀσυγκίνητοι καὶ ἀπὸ τὴν πλουσιότατη πνευματικὴ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι βαθὺς ὁ ὕπνος τῆς ἀδιαφορίας τους καὶ ἀπογοητεύει ἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ τοὺς ἀφυπνίσουν καὶ νὰ τοὺς μιλήσουν γιὰ τὸν Χριστό.

Ἐντελῶς διαφορετικοὶ εἶναι οἱ συνειδητοὶ χριστιανοί, ποὺ ἔχουν ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σωτηρία τους καὶ διψοῦν νὰ συναντήσουν πνευματικὰ τὸν Χριστό. Προετοιμάζονται ἀναλόγως καὶ ὑποβάλλονται σὲ μικρὲς ἢ μεγάλες θυσίες ἀρκεῖ νὰ μάθουν καὶ νὰ ζήσουν τὸ θέλημα τοῦ Σωτῆρος. Ἀκολουθοῦν, θὰ ἔλεγα, τὸ παράδειγμα τῶν Μάγων ποὺ πῆγαν νὰ προσκυνήσουν τὸν Μεσσία, ἀψηφώντας τὰ ἐμπόδια ποὺ θὰ συναντοῦσαν στὴν πορεία τους. Οἱ σοφοὶ αὐτοὶ ἀστρονόμοι ξεκίνησαν μὲ ὁδηγὸ τὸ ἀστέρι – ποὺ εἶχε δυνατὸ φῶς καὶ φαινόταν καὶ τὴν ἡμέρα -ἀλλὰ καὶ τὰ ὅσα εἶχαν πεῖ οἱ προφῆτες. Οἱ ἴδιοι ἦταν σίγουροι ὅτι εἶχε γεννηθεῖ ὁ νέος Βασιλιάς, ὁ Μεσσίας ποὺ περίμεναν, καὶ ἀποφάσισαν νὰ πᾶνε νὰ τὸν προσκυνήσουν. Ζήτησαν μάλιστα ἀπὸ τὸν κοσμικὸ βασιλιά τῆς περιοχῆς, τὸν θηριώδη Ἡρῴδη, νὰ τοὺς ἐνημερώσει ποῦ ἀκριβῶς εἶχε γεννηθεῖ ὁ νέος Βασιλιάς. Ἐκεῖνος ρώτησε τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς καὶ ἔμαθε τὴν προφητεία ὅτι εἶναι ἡ Βηθλέεμ. Στοὺς Μάγους εἶπε ἐκεῖ νὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν τὸ βασιλιά καὶ γυρίζοντας νὰ τὸν ἐνημερώσουν σχετικὰ, γιὰ νὰ πάει καὶ αὐτὸς νὰ προσκυνήσει! Δὲν τοὺς φανέρωσε τὴν ταραχὴ καὶ τὸ φόβο του μήπως ὁ νέος βασιλιὰς γίνει ἀντίζηλός του. Ἐμφανίστηκε ὑποκριτικὰ ὡς καλοπροαίρετος, ἐνῷ ἤδη εἶχε ἀρχίσει νὰ σχεδιάζει τὴν ἐξόντωσή του. Οἱ Μάγοι ἔφυγαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μὲ ὁδηγὸ τὸ ἀστέρι, ποὺ ξαναφάνηκε στὸν οὐρανό, συνέχισαν τὴν πορεία τους. Ἔφθασαν στὴ Βηθλέεμ, προσκύνησαν τὸν Μεσσία καὶ τοῦ προσέφεραν τὰ δῶρα τους, χρυσό, λιβάνι καὶ σμύρνα. Ἡ ἐπιθυμία τους εἶχε πραγματοποιηθεῖ. Μὲ βαθιὰ ἱκανοποίηση πῆραν τὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, χωρὶς νὰ ξαναπεράσουν ἀπὸ τὸ βασιλιά Ἡρῴδη, σύμφωνα μὲ τὴν ὁδηγία ποὺ τοὺς δόθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ «κατ’ ὄναρ». Δὲν ἔπρεπε νὰ διευκολύνουν τὸν αἰμοδιψῆ βασιλιά, ὁ ὁποῖ­ος στὴν ταραχὴ του διέταξε τὴ σφαγὴ χιλιάδων νηπίων τῆς Βηθλεὲμ (Ματθ. β΄ 1,12).

Οἱ Μάγοι καὶ ὁ Ἡρῴδης ἦταν διαφορετικοὶ χαρακτῆρες. Οἱ πρῶτοι ἦταν ἀξιοθαύμαστοι καὶ ἀξιομίμητοι, ἐνῷ ὁ δεύτερος ἦταν φοβερός, ἀποκρουστικὸς καὶ θηριώδης. Οἱ πρῶτοι προσκύνησαν τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία, ἐνῷ ὁ δεύτερος σχεδίαζε τὴν ἐξόντωσή του!

Οἱ σοφοὶ ἀστρονόμοι τῆς ἀνατολῆς δὲν βρίσκουν πολλοὺς μιμητὲς στὴν ἐποχή μας. Οἱ σημερινοὶ ἐπιστήμονες, σὲ ὅλους τούς τομεῖς, εἶναι συν­ήθως ὑπερήφανοι καὶ δὲν ἀναζητοῦν τὸν Κύριο. Εἶναι δεδηλωμένοι ἄθεοι. Μερικοὶ εἶναι ἄθεοι χωρὶς νὰ τὸ φανερώνουν, ἀλλὰ φαίνονται ἀπὸ τὴν πρώτη ματιὰ καὶ τὴν πρώτη κουβέντα. Τηροῦν ὅμως μερικοὶ προσχήματα, γιὰ νὰ ἀποφεύγουν τὴν ὀργὴ τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ. Ἄλλοι πάλι ἀποφεύγουν τὴ λέξη «ἄθεοι» καὶ χρησιμοποιοῦν τὴ λέξη «ἀγνωστικιστής», ποὺ σημαίνει ἄνθρωπος ποὺ δέχεται ὅτι ἡ γνώση τοῦ ἀπολύτου, τῆς πρώτης ἀρχῆς τῶν ὄντων, τοῦ Θεοῦ δηλαδή, εἶναι ἀδύνατη. Τὴ λέξη αὐτὴ πολλοὶ τὴν ἀκοῦν καὶ ἐλάχιστοι τὴν καταλαβαίνουν. Οἱ ἄθεοι ἐπιστήμονες ἀρνοῦνται τὸ ταπεινὸ φρόνημα καὶ κατακρίνουν τὴν Ἐκκλησία χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν ἀναγκαία γνώση. Κάποτε οἱ γνώσεις τους δὲν ξεπερνοῦν τὶς στοιχειώδεις γνώσεις ποὺ ἔχουν οἱ μαθητὲς τῆς δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης. Αὐτοὶ βαδίζουν χωρὶς ὁδηγὸ τὸ φωτεινὸ ἀστέρι τῆς Βηθλέεμ.Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι οἱ Μάγοι ἀκολούθησαν τὸ θεόσταλτο ἀστέρι καὶ βρέθηκαν στὴν οἰκία τοῦ Μεσσία, ἐνῷ οἱ ἄθεοι ἐπιστήμονες ἀκολουθοῦν τὶς δικές τους θεωρίες καὶ ἀπομακρύνονται συνεχῶς ἀπὸ τὸν Θεό!

Γιὰ τοὺς μιμητὲς τοῦ Ἡρῴδη δὲν ἔχω λόγια νὰ τοὺς περιγράψω. Ἄλλοτε γιὰ δεκαετίες καὶ ἄλλοτε γιὰ αἰῶνες πολέμησαν καὶ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχουν τὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἤθελαν καὶ θέλουν. Ἐκεῖνοι χτυποῦσαν καὶ χτυποῦν καὶ ἡ Ἐκκλησία πάντα εὐλογεῖ, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποδεικνύονται ἀνίκανοι καὶ ἂς φαίνονται πολλὲς φορὲς νικητὲς ποὺ θριαμβεύουν.

Ορθόδοξος Τύπος