27 Σεπ 2020

«Είναι απλώς ανίκανοι ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;»

«ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ Ἤ ΜΗΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;»

Γεώργιος Κ. Τζανάκης  Ἀκρωτήρι Χανίων

Αὐτὴ ἡ φράσι, ποὺ εἶπε γεωστρατηγικὸς ἀναλυτὴς γιὰ τοὺς πολιτικούς μας, στριφογυρίζει σὰν ἐνοχλητικὸ κουνούπι γύρω ἀπὸ τὸ κεφάλι μου, ὅταν  ἀκούω τὰ ὅσα ἀπίθανα λένε κάποιοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους μας.

Ἰδοὺ ἡ νέα πνευματικὴ παραγωγὴ ἑνὸς ἐξ αὐτῶν:

«…ἄρχισε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας μία «οἰκουμενική» λεγόμενη κίνηση γιά διάλογο μέ τούς αἱρετικούς ὅλης τῆς οἰκουμένης μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους στήν ἀλήθεια. Ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέγει μήν περιμένουμε νά ἔλθουν αὐτοί σέ ᾽μᾶς, ἀλλά ἐμεῖς νά «προδράμωμεν» καί νά πᾶμε σ᾽ αὐτούς (Ε.Π. 48,794). Καί μάλιστα λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρυσόστομος νά μιλᾶμε στούς αἱρετικούς μέ πραότητα καί εὐχάριστα («μετά προσηνείας»), ἀκόμη καί ἄν αὐτοί «μᾶς ὑβρίζουν καί μᾶς κλωτσοῦν καί μᾶς πτύουν» ἀκόμη (Ε.Π. 48,718)! Προσοχή, λέγει ὁ ἅγιος πατέρας. «Μή τοίνυν πρός ἐκείνους (τούς αἱρετικούς) ἀγριαίνωμεν, μηδέν θυμόν προβαλλώμεθα, ἀλλά μετά ἐπιεικείας αὐτοῖς διαλεγώμεθα· οὐδέν γάρ ἐπιεικείας καί πραότητος ἰσχυρότερον» (Ε.Π. 48,708)! Βλέπετε, χριστιανοί μου, τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες καί πόσο διαφορετικά σᾶς μιλοῦσα ἐγώ παριστάνοντας τόν ζηλωτή μέ ὄχι σωστό τρόπο; Συγχωρέστε με!..» https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/39565-gortunos-mono-oi-orthodojoi-apoteloume-ekklisia-dioti-koinonoume-stin-theia-leitourgia

Ἐπειδὴ συνηθίσαμε πλέον τὴν ποιότητα τοῦ «θεολογικοῦ» -ἐλλείψει τοῦ κοινῶς λογικοῦ- λόγου τοῦ ἐκπορευομένου ἀπὸ τὰ προσωπα αὐτά, νομίζω ὅτι εἶναι μάταιο, ἐνίοτε, νὰ προσπαθοῦμε νὰ προβάλλουμε ἐνστάσεις καὶ διαμαρτυρίες. Ὅταν ὅμως γιὰ νὰ στηρίξουν καὶ νὰ δώσουν κύρος στὶς ἀπόψεις τους διαστρέφουν τοὺς ἁγίους πατέρες τότε τὸ πράγμα χρήζει ἀντιμετωπίσεως, διότι ἐκτὸς τῆς ζημίας ὑβρίζονται καὶ οἱ ἅγιοι πατέρες.

Στὴν συγκεκριμένη περίπτωσι χρησιμοποιεῖται καὶ διαστρέφεται ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ὁ ἅγιος παρουσιάζεται νὰ λέγῃ ὅτι α) δὲν πρέπει νὰ περιμένουμε νὰ ἔρθουν οἱ αἱρετικοὶ σὲ μᾶς, ἀλλὰ ἐμεῖς νὰ τρέχουμε σ’ αὐτοὺς· β) νὰ τοὺς μιλοῦμε μὲ πραότητα καὶ προσήνεια ἀκόμη καὶ ἄν μᾶς βρίζουν μᾶς κλωτσοῦν καὶ μᾶς φτύνουν· γ) νὰ μὴν ἀγριεύωμε ἀπέναντί τους οὔτε νὰ θυμώνουμε, γιατὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα ἰσχυρότερο ἀπὸ τὴν πραότητα. Ὅπως βλέπετε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅπως τὸν παρουσιάζει ὁ σεβασμιώτατος, ἀκολουθεῖ πλήρως τὸ δόγμα τῆς νέας ἐποχῆς be sweet and soft (νὰ εἶσαι μαλακὸς καὶ γλυκός). Τί συμβαίνει λοιπὸν; Ἤ οἱ νεοεποχίτες (οἱ οἰκουμενιστὲς στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο) ἀκολουθοῦν τὸν ἅγιο Ἰωάννη (δηλαδὴ αὐτὰ ποὺ λένε καὶ κάνουν ἀκολουθοῦν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων-ὅπως προσπαθοῦν νὰ πείσουν τοὺς ἀδαεὶς περὶ τῶν μεθοδιῶν τους)  ἤ συνειδητὰ διαστρέφουν τὸν λόγο του γιὰ νὰ στηρίξουν τὶς αὐθαιρεσίες τους.

Τὰ σπαράγματα τῶν λόγων τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὸ παραπάνω κείμενο, προέρχονται ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου κατὰ τῶν αἱρετικῶν Ἀνομοίων.

Στὸν α΄ λόγο ὁμιλεῖ γιὰ αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι καταληπτὴ ἡ οὐσία τοῦ Θεοῦ καὶ πολυπραγμονοῦν και συζητοῦν καὶ φιλονεικοῦν γι᾿ αὐτὴν, θεωρῶντας (ὁ ἅγιος Ἰωάννης) μανία αὐτὴ τὴν κατάστασι.

«πάντα ἀκατάληπτα, καὶ αὐτὸς μόνος (ὁ Θεός) καταληπτός; Καὶ ποίαν οὐκ ἂν ἔχοι τοῦτο μανίας ὑπερβολήν;»  ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48. 706

Ἔβλεπε ὅμως πολλοὺς ποὺ εἶχαν αὐτὴ τὴν ἀρρώστια ὅτι τὸν ἄκουγαν μὲ εὐχαρίστησι -δὲν ὀνομάστηκε τυχαία χρυσόστομος- καὶ ἐπειδὴ δὲν ἤθελε νὰ χάσῃ τὸ θήραμα, μεθόδευε τὰ κηρύγματά του, ὥστε ἀφοὺ τοὺς κρατήσει καλά, τότε νὰ τοὺς ἐπιτεθῇ:

«ὅτι πολλοὺς τῶν ταῦτα νοσούντων ἑώρων μεθ' ἡδονῆς ἡμῶν ἀκροωμένους, καὶ οὐ βουλόμενος ἀποσοβῆσαι τὴν θήραν, τέως ἐπεῖχον (=μεθοδεύω) τὴν γλῶτταν τούτων τῶν παλαισμάτων, ὥστε μετὰ τὸ κατασχεῖν αὐτοὺς ἀκριβῶς, τότε ἐπαποδύσασθαι· (=ἐπιτίθεμαι, ὁρμῶ ἐναντίον)» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48. 706

Βλέπει ὁ καθεὶς μὲ στοιχειώδη ἀντίληψι (πλήν τοῦ σεβασμιωτάτου) ποιὸ εἶναι τὸ κίνητρο τοῦ ἁγίου. Νὰ τοὺς κρατήσῃ κοντά του, ὥστε τὴν κατάλληλη στιγμή νὰ τοὺς ἐπιτεθῇ. Ὄχι γιὰ νὰ τοὺς πλήξῃ -νὰ τοὺς χτυπήσῃ- ἀλλὰ νὰ σηκώσῃ αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται πεσμένοι κάτω. Ἡ δύναμι τοῦτων τῶν ὅπλων γνωρίζει νὰ χτυπᾶ ὅσους φιλονικοῦν, αὐτοὺς δὲ ποὺ ἀκούουν μὲ εὐγνωμοσύνη νὰ τοὺς θεραπεύῃ μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια. Δὲν τραυματίζει, ἀλλὰ θεραπεύει νοσήματα. Νὰ μὴν ἀγριεύομε πρὸς ἐκείνους, οὔτε νὰ βάζωμε μπροστὰ τὸν θυμὸ, ἀλλὰ νὰ διαλεγώμεθα μὲ αὐτοὺς μὲ ἐπιείκια. Τίποτα δὲν εἶναι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὴν πραότητα καὶ τὴν ἐπιείκια.

«Ταῦτα δὲ ἔλαβον τὰ ὅπλα, οὐχ ἵνα βάλω τοὺς ἐναντίους, ἀλλ' ἵνα ἀναστήσω κειμένους· αὕτη γὰρ τῶν ὅπλων τούτων ἡ δύναμις τοὺς μὲν φιλονεικοῦντας πλήττειν οἶδε, τοὺς δὲ εὐγνωμόνως ἀκούοντας μετὰ πολλῆς 708 θεραπεύειν τῆς ἐπιμελείας· οὐχὶ δίδωσι τραύματα, ἀλλὰ θεραπεύει νοσήματα. Μὴ τοίνυν πρὸς ἐκείνους ἀγριαίνωμεν, μηδὲ θυμὸν προβαλλώμεθα, ἀλλὰ μετὰ ἐπιεικείας αὐτοῖς διαλεγώμεθα· οὐδὲν γὰρ ἐπιεικείας καὶ πραότητος ἰσχυρότερον.» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 48. 707-8

Ἀπὸ ἐδὼ ἔχει πάρει τὸ ἀπόσπασμα, ὁ σεβασμιώτατος. Καὶ ἔχει βάλλει ἐντὸς παρενθέσεως (τοὺς αἱρετικοὺς), ποὺ δὲν τὸ ἔχει τὸ κείμενο, μιὰ ποὺ ξεκίνησε τὸν λόγο (ὁ σεβασμιώτατος) γιὰ τὴν «οἰκουμενικὴ κίνησι» καὶ τοὺς διαλόγους μὲ τοὺς «αἱρετικοὺς ὅλης τῆς οἰκουμένης»!!!  Ἀλλα ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἀναφέρεται στοὺς «αἰρετικοὺς ὅλης τῆς οἰκουμένης», ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸ κείμενο ἀλλὰ σὲ ἐκείνους ποὺ ναὶ μὲν ἔχουν πλανηθῇ, ἀλλὰ ἀκοῦν μὲ εὐχαρίστησι (μεθ' ἡδονῆς ἡμῶν ἀκροωμένους) καὶ εὐγνωμοσύνη (τοὺς δὲ εὐγνωμόνως ἀκούοντας) τὰ λόγια του. Καὶ τοὺς πάει μὲ τὸ μαλακὸ, καὶ δὲν τοὺς ἀγριεύει γιὰ νὰ τοὺς δέσῃ καλὰ μὲ τὰ λόγια καὶ μετὰ νὰ τοὺς ἐπιτεθῇ.  Τέτοιοι εἶναι οἱ αἱρετικοὶ μὲ τοὺς ὁποίους συνδιαλέγονται τώρα καὶ ἐκατὸ χρόνια οἱ ἡμέτεροι οἰκουμενιστές; Ἀκούουν μὲ ἠδονὴ καὶ εὐγνωμοσύνη τὸν ὁρθόδοξο λόγο; Καὶ ἀπὸ ποιούς; Τοὺς συγχρόνους «χρυσοστόμους», πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους;

Λέει ὁ ἅγιος ὅτι ὁ λόγος του χτυπᾶ, πλήττει τοὺς φιλονικούντας (τοὺς μὲν φιλονεικοῦντας πλήττειν οἶδε).  Οἱ συνομιλητὲς τῶν δικῶν μας οἰκουμενιστῶν δὲν ἀνήκουν στοὺς φιλονεικοῦντας; Μάλιστα πιὸ πρὶν ἀναπτύσοντας καὶ ἐξηγῶντας τὸ ἀκατάληπτον τοῦ Θεοῦ καὶ παραθέτωντας γραφικὰ ἐπιχειρήματα λέγει: Πιάσε τὸν αἰρετικὸ καὶ μὴν τὸν ἀφήνεις νὰ ξεφύγῃ (ἀκριβῶς ὅτι κάνουν οἱ σύγχρονοι διάδοχοί του στοὺς θρόνους):

«Κάτεχε τὸν αἱρετικόν· μὴ ἀφῇς ἀναχωρῆσαι.» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 48, 706

Παρομοιάζει τὴν προσπάθεια θεραπείας τοῦ αἰρετικοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις ποὺ εἴπαμε παραπάνω -δηλαδὴ νὰ θέλει, νὰ εὐχαριστεῖται ἀπὸ τὸν ὀρθόδοξο λόγο καὶ νὰ εὐγνωμονεῖ τὸν λέγοντα- μὲ τὴν προσπάθεια νὰ προσπαθήσῃς νὰ θεραπεύσῃς ἕνα τρελό (φρενίτιδι περιπεσόντα) καὶ παρακαλεῖ ἡ προσπάθεια τοῦ διαλόγου νὰ γίνεται μὲ προσήνεια καὶ ἐπιείκια γιατὶ ἀπὸ ἀκρισία γεννήθηκε αὐτὸ τὸ δόγμα σ᾿ αὐτοὺς καὶ πῆρε τὸ μυαλό τους ἀέρα.

«Διὰ δὴ ταῦτα παρακαλῶ πάντας ὑμᾶς καθάπερ τοὺς φρενίτιδι περιπεσόντας νόσῳ καὶ παραπαίοντας κατὰ δύναμιν τὴν ὑμετέραν πειρᾶσθαι θεραπεύειν μετὰ προσηνείας καὶ ἐπιεικείας αὐτοῖς διαλεγομένους· καὶ γὰρ ἐξ ἀπονοίας αὐτοῖς τὸ δόγμα τοῦτο ἐτέχθη, καὶ πολὺ τῆς διανοίας αὐτῶν τὸ φύσημα»· ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48, 718

Καὶ φέρνει παράδειγμα ἀπὸ τοὺς γιατρούς ποὺ ἔχουν ἀσθενεῖς μὲ τραύματα ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὰ ἀκουμπησῃ.  Ἐκεὶ ἀναφέρει τὸ καὶ ἀν βρίζουν καὶ ἄν λακτίζουν καὶ ἄν φτύνουν καὶ ὅτι καὶ νὰ κάνουν μὴν ἐγκαταλείπεις τὴν ἱατρείαν

«κἂν ὑβρίζωσι, κἂν λακτίζωσι, κἂν ἐμπτύωσι, κἂν ὁτιοῦν ποιῶσι, μὴ καταλείπῃς τὴν ἰατρείαν, ἀγαπητέ». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48, 718

Ὅπως ἐκεῖνος ποὺ ὑπηρετεῖ παραπληγικοὺς εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ὑποφέρῃ πολλά.

«Τοὺς γὰρ ἄνθρωπον παραπλῆγα θεραπεύοντας ἀνάγκη πολλὰ τοιαῦτα ὑπομένειν»· ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48, 718

Αὐτὴ τὴν κατάστασι, τῆς θεραπέιας τοῦ ἀρρώστου, ὅπως τὴν ἀναφέρει ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ σεβασμιώτατος τὴν ἀντιλαμβάνεται καὶ τὴν παρουσιάζει ὡς ἐξῆς:

Λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρυσόστομος νά μιλᾶμε στούς αἱρετικούς μέ πραότητα καί εὐχάριστα («μετά προσηνείας»), ἀκόμη καί ἄν αὐτοί «μᾶς ὑβρίζουν καί μᾶς κλωτσοῦν καί μᾶς πτύουν» ἀκόμη.

Ὅπως βλέπετε στὰ λόγια τοῦ σεβασμιωτάτου δὲν ὑπάρχει ἀσθένεια καὶ θεραπεία. Δὲν πάνε οἱ οἰκουμενιστὲς νὰ θεραπεύσουν ἀσθενεῖς ἀνθρώπους. Κουβέντα ἔχουν στήσει τώρα καὶ 100 χρόνια. Κουβεντιάζουν. Γι᾿ αὐτὸ ὁ ἐσχάτως , ὅπως ὁ ἴδιος λέει , οἰκουμενιστὴς ἐπίσκοπος χρησιμοποιεῖ τὸ νὰ μιλᾶμε. Βέβαια δὲν παραλείπουν  νὰ λένε ὅτι αὐτὰ γίνονται  μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους στήν ἀλήθεια. Καὶ βλέπουμε στὴν πράξι πόσους ἐπανέφεραν τόσα χρόνια στὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ καὶ στὰ θεωρητικὰ γραφτά τους (μὲ τελευταία τὰ ἐπιτεύγματα τοῦ Κολυμπαρίου) ποιὰ ἀλήθεια ὑπηρετοῦν.

Αὐτὰ βέβαια ὁ ἅγιος Ἰωάννης (προσπάθησε νὰ βοηθήσῃς τὴν θεραπεία μὲ προσήνεια καὶ ἐπιείκια) τὰ λέει σὲ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἰσχυροὶ στὴν πίστι καὶ στὸν λόγο καὶ δὲν πρόκειται νὰ βλαφτοῦν ἀπὸ τὴν συναναστροφὴ μὲ τοὺς αἱρετικούς.

«Ταῦτα πρὸς τοὺς ἰσχυροτέρους λέγω καὶ ἀνεπηρεάστους καὶ δυναμένους ἐκ τῆς ἐκείνων ὁμιλίας μηδεμίαν παραδέξασθαι βλάβην» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48,718

Ἄν κάποιος εἶναι ἀσθενέστερος νὰ ἀποφεύγῃ τὶς συναναστροφὲς μὲ τοὺς αἰρετικοὺς γιὰ νὰ μὴ γίνῃ ἡ ὑπόθεσι τῆς φιλίας ἀφορμή ἀσεβείας (ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἔχει συμβεῖ μὲ τοὺς ἡμετέρους οἰκουμενιστές):

«ὡς εἴ τις ἀσθενέστερος εἴη, φευγέτω τούτων τὰς συνουσίας, ἀποπηδάτω τοὺς συλλόγους, ὥστε μὴ τὴν τῆς φιλίας ὑπόθεσιν ἀφορμὴν ἀσεβείας γενέσθαι».  ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48,718

Τὸ δὲ «προσδράμωμεν» στὴ φράσι:

«Ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέγει μήν περιμένουμε νά ἔλθουν αὐτοί (οἱ αἱρετικοί) σέ ᾽μᾶς, ἀλλά ἐμεῖς νά «προδράμωμεν» καί νά πᾶμε σ᾽ αὐτούς» αὐτὸ καὶ ἄν εἶναι διαστρεβλωμένο. Μιλάει ὁ ἅγιος γιὰ τὶς μεταξὺ ἀδελφῶν σχέσεις (ἔχει ἀφήσει τοὺς αἱρετικούς στὸ κήρυγμά του) καὶ λεει νὰ μὴν περιμένῃς νὰ σοῦ ζητήσῃ ὁ ἀδελφὸς σου (ὁ ἀδελφὸς  σου, ὄχι ὁ αἱρετικός!!!) συγνώμη ἄν σὲ ἀδίκησε καὶ ψυχρανθήκατε, ἀλλά νὰ πᾶς πρῶτος ἐσὺ (νὰ προδράμεις) νὰ ζητήσεις συγνώμη γιὰ νὰ πάρεις τὸ βραβεῖο

«Ἂν δὲ ἐκεῖνον πρότερον ἀναμείνῃς ἐλθεῖν καὶ συγγνώμην αἰτῆσαι, οὐ τοσοῦτον ἕξεις τὸ κέρδος· ἐκεῖνος γὰρ προλαβὼν τὸ βραβεῖον ἥρπασε, καὶ τὴν εὐλογίαν εἰς ἑαυτὸν μετέστησεν ἅπασαν· ἂν δὲ αὐτὸς προδράμῃς, οὐκ ἠλαττώθης, ἀλλ' ἐνίκησας τὸν θυμὸν, περιεγένου τοῦ πάθους, φιλοσοφίαν ἐπιδείξω πολλὴν» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG48 794

Ἔ! ὁ σεβασμιώτατος ἀντὶ γιὰ τὸν ἀδελφὸ βάζει στὴ θέσι του τὸν αἱρετικό -καὶ δὲν βλέπω νὰ κανει καὶ λαθος ἀπὸ τὴν πλευρά του. Οἱ σημερινοὶ ποιμένες μας πιὸ πολὺ εὐφραίνονται καὶ προδράμουν στοὺς αἰρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους παρὰ στοὺς ἀδελφούς ποὺ τοὺς βλέπουν φανατικοὺς καὶ μισαλόδοξους....

Σταματῶ, διότι τὰ γραφτὰ αὐτὰ  εἶναι μεγάλα καὶ κουράζουν, ἀλλὰ τί νὰ κάνῃ κανεὶς ὅταν βλέπει τέτοια διαστρέβλωσι τῶν λόγων τῶν ἁγίων;

Προφανώς δὲν ντρέπονται αὐτοὶ ποὺ τὸ ἐπιχειροῦν, διαφορετικὰ δὲν θὰ τὸ ἔκαναν, ἀλλὰ οὔτε φοβοῦνται , ἔστω καὶ λίγο, γιὰ τὴ ψυχή τους. Οἱ ἅγιοι, ὅμως, λένε ὅτι ὅσοι τολμοῦν νὰ παραποιοῦν καὶ παρερμηνεύουν τὶς γραφὲς διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο, ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἴδια τὴν ψυχή τους:

«Τοῖς γὰρ παραποιεῖν καὶ παρερμηνεύειν τολμῶσι, κίνδυνος ἐπήρτηται μέγιστος εἰς αὐτὴν τὴν ψυχὴν βλέπων». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78, 965

Ἀλλὰ τοὺς ἁγίους θὰ ἀκοῦμε τώρα, τὰ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου, ὅπως λέγει ὁ Πατριάρχης μας; Ἔχουμε μεγάλη ἀτζέντα καὶ στενὸ χρονοδιάγραμμα καὶ πρέπει νὰ βιαστοῦμε. 

Γεώργιος Κ. Τζανάκης  Ἀκρωτήρι Χανίων  27/7/2020

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε τον κ. Τζανάκη για τις φιλόθεες προσπάθειές του, να αναζητά την αλήθεια και να την παρουσιάζει στον λαό του Θεού. Είναι προφανώς κοπιώδης η διακονία αυτή, αλλά μας αφήνει αναπολόγητους, αν δεν την δεχτούμε και την αμελήσουμε. Διότι αυτές οι διακριτικές επισημάνσεις μεταξύ της αλήθειας και της πλάνης αντλούνται από τους αγίους, που είναι οι γνήσιες πηγές και παρατίθενται άδολα, ξεκάθαρα και με ορθόδοξο τρόπο.

Μαρία είπε...

Ὅπως σχολίασα κι ἀλλοῦ, ὑπάρχουν πολλοί Κονάνοι πού ἁπλῶς δέν φαίνονται ἐξώφθαλμα ἐπειδή δέν πέταξαν τό ράσο. Ἀλλά ἄν συνεχίσουν ἔτσι, οὔτε τό ράσο θά φθάνει γιά νά πετάξουν. Ἄλλοι λιγότερο, ἄλλοι περισσότερο.

Πετᾶνε πρός τό παρόν (ἐδῶ καί δεκαετίες δηλαδή) τά δόγματα τῆς Πίστεως φαγοπότι στούς αἰρετικούς, στούς Οἰκουμενιστές (μέ τελευταῖα κραυγαλέα ὀλισθήματα αὐτά τοῦ Κολυμπαρίου καί τοῦ Οὐκρανικοῦ) καί τώρα φανερά πιά καί στούς ἄθεους κι ἀντίχριστους κοσμικούς νεοταξίτες πολιτικούς (βλέπε προσφιλή στάση στό Κράτος καί σύμπνοια τῶν Ἐπίσημων Ἐκκλησιαστικῶν Ποιμένων μας μέ αὐτό, λόγῳ κορωναϊοῦ ἐδῶ καί μῆνες...).

Γίνεται νά μήν φυλάττει ἕνας Ποιμένας αὐτά πού οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐδογμάτισαν καί νά σταθεῖ ἐπάνω του ράσο ἤ ἀκόμη κι ἄν τό φορᾶ νά μήν πέφτει σέ σφάλματα, πλάνες κι ἄλλα χειρότερα;

Οὔτε οἱ πνευματικοί νόμοι ἀπενεργοποιοῦνται, οὔτε ὁ Θεός μυκτηρίζεται!

Αὐτό ἰσχύει γιά ὅλους μας, κλῆρο καί λαό, ἔνθεους καί ἄθεους, ΔΕΝ ἀλλάζει καί πρέπει νά τό λάβουμε σοβαρά ὑπόψιν!

Καλή μετάνοια σέ ὄλους μας, γιατί εἶναι προφανές πώς δέν βαδίζουμε καλά, πέραν ἀπ' αὐτά πού ὀ καθένας προσωπικά βιώνει καί γνωρίζει κατ' ἰδίαν, ἀλλά κι ἀπ' τά τόσα δυσάρεστα πού συμβαίνουν καί βιώνουμε συλλογικά στήν Πατρίδα μας. Πληγές πρός ἀφύπνισην κι ἐπανευαγγελισμό!

Ανώνυμος είπε...

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΦΟΥ Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΔΙΟΙΚΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΜΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!

Αργύρης μυλωνας είπε...

Κάτι αλλο

Ανώνυμος είπε...

"Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου" λέει η Π.Διαθήκη

Ιωάννης Λίτινας είπε...

Μεγάλη ευλογία για την Εκκλησία τα αληθώς ορθόδοξα και απολογητικά κείμενα του κ.Τζανάκη. Μακάρι να διαβάζονται κι από όσους πιστούς παραπλανήθησαν από την αιρετική οικουμενιστική ρητορική συγχρόνων επισκόπων.

Δεν λησμονούμε βεβαίως και τη διδαχή του ιερού Χρυσοστόμου και των άλλων Πατέρων για το θέμα, που σκοπίμως παραθεωρεί ο σεβασμιώτατος (ενδεικτικά μόνο):

α) Δεν μπορείς να είσαι φίλος του βασιλιά Χριστού και ταυτόχρονα να έχεις φιλία με αιρετικό: " Ο τοις εχθροίς του βασιλέως (Χριστού) συμφιλιάζων, ού δύναται του βασιλέως φίλος είναι, αλλὰ ουδὲ ζωής αξιούται, αλλὰ σὺν τοις εχθροίς απολείται" (Ιωάννης Χρυσόστομος PG.59,558)

β) Ο αιρετικός (και μάλιστα ο αμετανόητος) είναι λύκος και Πρόδρομος του Αντιχρίστου. Μπορείς να αγαπάς κάθε άνθρωπο, αλλά ειρήνη με αυτόν δεν μπορείς να έχεις: "αγάπα πάντα άνθρωπον. Καὶ ειρήνευε μετὰ πάντων, χωρὶς αιρετικών. ο γὰρ αιρετικὸς λύκος εστὶ της του Χριστού ποίμνης, καὶ του Αντιχρίστου Πρόδρομος" (Μ.Αθανάσιος PG.28,1641 BC)



Ανώνυμος είπε...

Για μία ακόμη φορά θα πρέπει να ασχοληθούμε με τον κ. Τζανάκη και με τα όσα ελαφρά σχολιάζουν όλοι οι αναγιγνώσκοντες αλλά μή γιγνώσκοντες τα γραφόμενα του Μητροπολίτου Γόρτυνος:

1. Ο κ. Τζανάκης αρχίζει τον λόγο του ομιλώντας για Νεοεποχίτες, κατατάσσοντας προφανώς τον Μητροπολίτη Γόρτυνος σε αυτούς. Η σύνδεση θα έπρεπε να αποδειχθεί και όχι να θεωρείται εξ αρχής ως δεδομένη. Αλλιώς είναι συκοφαντική.

2. Ο κ. Τζανάκης με θεωρητικούς ακροβατισμούς προσπαθεί να πείσει ότι ναι μεν ομιλεί για αιρετικούς ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αλλά ομιλεί για όσους έχουν καλή διάθεση. Δηλαδή, ο Σεβασμιώτατος για ποιούς ομιλούσε εκ των αιρετικών; Γιά αυτούς που έχουν κακή διάθεση; Αν δεν συνομιλήσεις όμως με αυτόν πού έχει καλή διάθεση, πώς θα τον πείσεις για την αλήθεια; Ή πώς θα ξέρεις εκ των προτέρων ποιός έχει καλή διάθεση αν ούτε κάν προσπαθήσεις; Επειδή δε ο άγιος Χρυσόστομος ομιλούσε προς τους αιρετικούς της εποχής του, τους Ανομοίους, αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε αυτό σε άλλους σημερινούς αιρετικούς; Είναι λογική αυτό ή ο τέλειος παραλογισμός; Ίσα-ίσα πού είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα του πώς πρέπει να ενεργούμε.

3. Ο κ. Τζανάκης επίσης συνεχίζει λέγοντας: «Ἀκούουν μὲ ἠδονὴ καὶ εὐγνωμοσύνη τὸν ὁρθόδοξο λόγο; Καὶ ἀπὸ ποιούς; Τοὺς συγχρόνους «χρυσοστόμους», πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους;» Άρα ήδη εδώ ο κ. Τζανάκης αποδέχεται εμμέσως ότι μπορεί να γίνει διάλογος, αλλά από συγχρόνους Χρυσοστόμους. Μάλιστα κ. Τζανάκη. Εδώ συμφωνούμε απολύτως. Ο διάλογος πρέπει να γίνεται από Χρυσοστόμους. Αυτό είναι το σφάλμα στους σημερινούς διαλόγους. Ότι δεν γίνεται από τούς κατάλληλους ανθρώπους με το σωστό ορθόδοξο φρόνημα. Όχι ότι δεν πρέπει να γίνεται καθόλου!

4. Ο κ. Τζανάκης συνεχίζει: «Αὐτὰ βέβαια ὁ ἅγιος Ἰωάννης (προσπάθησε νὰ βοηθήσῃς τὴν θεραπεία μὲ προσήνεια καὶ ἐπιείκια) τὰ λέει σὲ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἰσχυροὶ στὴν πίστι καὶ στὸν λόγο καὶ δὲν πρόκειται νὰ βλαφτοῦν ἀπὸ τὴν συναναστροφὴ μὲ τοὺς αἱρετικούς.» Κύριε Τζανάκη, ποιός ισχυρίστηκε το αντίθετο; Φυσικά αυτοί που είναι ισχυροί στην πίστη πρέπει να συνομιλούν με τους αιρετικούς. Ποιούς θα βάλουμε; Αυτούς που δεν ξέρουν τί πιστεύουν; Πού αυτό που λέτε έρχεται σε αντίθεση με αυτά που λέγει ο Σεβασμιώτατος; Ή θά βάλουμε τον καθένα να συνομιλήσει; Ασφαλώς οι συνομιλούντες θα πρέπει να έχουν και πνευματικότητα και την σχετική θεολογική κατάρτιση.

5. Ο κ. Τζανάκης ομιλεί στην συνέχεια για διαστρέβλωση των λόγων του Χρυσοστόμου στο αιρετικός-αδελφός. Δεν έχω πρόχειρο το κείμενο μπροστά μου, αλλά έχω την εύλογη απορία: Ο αιρετικός δεν είναι πλανεμένος αδελφός, έξω από την μάνδρα του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία;

Και τα παραπάνω χωρία του ιερού Χρυσοστόμου να μήν είχαμε ή άλλα σχετικά πολλών άλλων συγχρόνων πατέρων (αγίου Σιλουανού, αγίου Νεκταρίου κ.λπ.) θα έπρεπε μόνο και μόνο από την παραβολή του καλού Ποιμένος να κατανοήσουμε ποιά είναι η σωστή συμπεριφορά προς τους αιρετικούς: Ο Χριστός άφησε τα ενενήντα εννέα πρόβατα για να βρεί το ένα που ήταν χαμένο. Κάθε σωστός Ποιμένας – και όχι μισθωτός – δεν μπορεί παρά να σκέφτεται ομοίως. Βεβαίως σε αυτό έχετε κάποιο δίκιο: Δεν είστε ποιμήν και δεν έχετε μάθει να σκέφτεστε έτσι. Θα έπρεπε όμως να το κάνετε και ως απλός χριστιανός, ο οποίος διαβάζει τα ιερά κείμενα και αγαπά τον Χριστό και τους συναθρώπους του και δεν θέλει να μείνουν μακρυά από την αιώνια μακαριότητα λόγω της αιρέσεώς τους.

Θεολόγος

Ανώνυμος είπε...

Ως προς το σχόλιο του κ. Λίτινα θα ήθελα να πω τα εξής:

1. Ο Σεβασμιώτατος δεν είπε να γίνουμε «φιλαράκια» με τους αιρετικούς κατά κοσμική έννοια, για να περνάμε την ώρα μας ή για λόγους συμφέροντος. Αυτό ασφαλώς θα ήταν κατακριτέο. Λέει ότι πρέπει να συνομιλούμε μαζί τους για να τους οδηγήσουμε στην οδό της αληθείας.

2. Λύκος και πρόδρομος του αντιχρίστου είναι ο συνειδητός αιρετικός, ο οποίος φυσικά είναι και αμετανόητος. Εδώ ξεχνάτε βεβαίως ότι πολλοί άνθρωποι έχουν γεννηθεί στην αίρεση, χωρίς να έχουν γνωρίσει την ορθόδοξη πίστη, αλλά έχουν καλή διάθεση. Σε αυτούς δεν πρέπει να κηρύξουμε τον λόγο της αληθείας;


Θεολόγος

Π. Σαββόπουλος είπε...

Προς κ. Θεολόγο.
Εύχομαι τόσο ο κ. Τζανάκης όσο και ο κ. Λίτινας να απαντήσουν στην τόσο επιπόλαια όσο και ανεδαφική σας επιχειρηματολογία!
Ωστόσο, θα σας δώσω και εγώ κάποιες πρώτες απαντήσεις.
1. Δεν είναι καθόλου συκοφαντικό το άρθρο του κ. Τζανάκη.
Ο Γόρτυνος πήρε πίσω τον αγώνα που έκανε εναντίον της ψευδοσυνόδου της Κρήτης (ή μήπως δεν αποτελεί ψευδοσύνοδο αλλά αγία και μεγάλη σύνοδο για εσάς κ. Θεολόγε; ) όπως επίσης συντάχθηκε με το ουκρανικό ψευδοαυτοκέφαλο (ή μήπως δεν το θεωρείτε ψευδοαυτοκέφαλο κ. Θεολόγε; ) και ακόμη συμφώνησε με τις αντίχριστες κρατικές αποφάσεις για το κλείσιμο των ναών λόγω καραντίνας και την υποχρεωτική μασκοφορία εντός των ναών (ή μήπως δεν αποτελούν όλες αυτές οι κρατικές αποφάσεις αντίχριστα διατάγματα για εσάς κ. Θεολόγε; και μη μου πείτε τώρα σας παρακαλώ ότι αυτά δεν αφορούσαν μόνο την Ορθόδοξη Εκκλησία).
2. Συνεπώς, ο πάλαι ποτέ παραδοσιακός Γόρτυνος Ιερεμίας έχει πλέον καταστήσει τον εαυτό του αναξιόπιστο ενώπιον της γρηγορούσας και ορθοφρονούσας συνείδησης των πιστών.
3. Και τώρα προστέθηκε και το τελευταίο του μαργαριτάρι, να πάρει δηλαδή πίσω τον όποιο αντιοικουμενιστικό αγώνα έκανε στο παρελθόν. Γιατί προφανώς κ. Θεολόγε, και απορώ γιατί δεν το αντιλαμβάνεστε, περί αυτού πρόκειται!
4. Όταν μιλάει ο Γόρτυνος για αιρετικούς δεν αναφέρετε σε αυτούς που εσείς, με επιπολαιότητα ή σκοπιμότητα άραγε; , υπονοείτε.
Προφανώς, ο Γόρτυνος αναφέρεται στη λεγόμενη "οικουμενική κίνηση" (βλέπε οικουμενιστική κίνηση η οποία έχει καταδικαστεί από σωρεία ανακυρηγμένων και μη αγίων) και όχι στην όπου γης Ορθόδοξη ιεραποστολή όπως αφελώς εσείς κ. Θεολόγε αφήνετε να εννοειθεί.
5. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο πλην της συγγνώμης μου απέναντί σας σε περίπτωση που κάποιος από τους χαρακτηρισμούς μου σχετικά με τον τρόπο σκέψης σας και όχι προς το πρόσωπό σας, σας ενόχλησε.

Αργύρης μυλωνας είπε...

Που θα κηρυξετε κύριε την ορθοδοξία;στο Βατικανό; ζητήστε λοιπόν άδεια από τον αδερφό σας πάπα και πηγαίνετε Ρώμη.
Αμ τους Κινέζους; έτσι θα τους αφήσετε;τα βουδιστακια που έχουν καλή προαίρεση και γεννήθηκαν από βουδιστές και δε φταίνε;

Vlamakis Christos είπε...

Δεν σας φτάνουν 100 χρόνια "προσπαθειών"; Εδώ η γραφή μας λέει, μετά πρώτης και δευτέρας νουθεσίας παραιτού.

Μήπως στα κολυμπαρια πήγαμε για να νουθετήσουμε;

Μαρία είπε...

Νά προσθέσω στό σχόλιο τοῦ κ. Σαββόπουλου πώς ὁ Ἐπίσκοπος κ. Ἱερεμίας εἶχε ἀνακαλέσει πρίν λίγα χρόνια τήν ὑπογραφή του ἀπό τήν Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Γ.Τ. είπε...

Γιὰ ὅποιον ἀμφιβάλλει ὅτι οἱ οἰκουμενιστὲς εἶναι νεοεποχῖτες παραθέτω ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ σπλάχνα τους (ἐκ τῶν ἀπείρων ποὺ ὑπάρχουν – ἵσως χρειάζονται, γιὰ ὅσους δὲν βλέπουν τὴν πραγματικότητα):
«Βλέπουμε πὼς ἡ Ἀνθρωπότης προχωρεῖ μόνη της, μὲ διαφόρους τρόπους, στὸν δρόμο τῆς συνεργασίας, τῆς κοινότητος, τῆς παγκοσμίου ἑνότητός της. Ἐπιτρέπεται ἡ Χριστιανωσύνη νὰ τρέχῃ ἀπὸ πίσω της; Ἀσφαλῶς ὄχι! Πρέπει νὰ προπορευθῆ ὁπωσδήποτε. (σελ.9) Ὁ πάπας Ρώμης Παῦλος ΣΤ΄ καὶ ὁ Οἱκουμενικὸς πατριάρχης Ἀθηναγόρας Α΄δὲν εἶναι μικροὶ ἤ μέτριοι γιὰ νὰ βαδίσουν τὴν πεπατημένη. Περνώντας θεμελιώνουν καινούργια ἐποχή. (σελ. 10)»
Ἀπὸ τὸ προοίμιο τοῦ εὐαγγελίου τῶν Οἰκουμενιστῶν ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ . Ἀριστείδη Πανωτή. Ἀθήνα 1971
Δὲν κατατάσσω ἐγὼ τὸν σεβασμιώτατο στοὺς οἰκουμενιστὲς ἄρα νεοεποχῖτες. Ὁ ἴδιος τὸ κάνει δημοσιως στὸ κείμενό του, ἀπὸ κεῖ τὸ εἶδα.
Τζανάκης Γεώργιος

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Σαββόπουλε,
Τσουβαλιάζετε όλα τα θέματα και γι᾽ αυτό καταλαβαίνετε λάθος αυτά που διαβάζετε. Επειδή λοιπόν έχετε θυμώσει με τον Γόρτυνος για το θέμα της Ουκρανίας και για το θέμα των Ναών (και παλαιότερα για άλλα θέματα), γι᾽ αυτό τώρα καταλάβατε λάθος και το θέμα του τελευταίου κηρύγματος. Και έχω προσέξει ότι αυτό είναι γενική τακτική πολλών από εσάς και με άλλους. Το μόνο που καταφέρνετε τελικώς είναι να μην κατανοείτε τί διαβάζετε κάθε φορά. Είστε λοιπόν, για παράδειγμα, εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη για συμπροσευχές και άλλα τινά, οπότε μετά είστε και εναντίον του σε ο,τιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένου του Ουκρανικού, μή βλέποντας ότι υπάρχουν ορισμένα θέματα στα οποία έχει δίκιο. Αλλά το θέμα τώρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το Ουκρανικό. ΟΥΤΕ το θέμα του κλεισίματος των Ναών.

Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος έκανε ένα κήρυγμα για την Εκκλησία και είπε και γιά την Οικουμενική κίνηση. Όχι για τον «Οικουμενισμό», έτσι όπως τον νοούμε ως συγκρητισμό. Το διευκρίνισε μάλιστα, ότι δεν ομιλεί για την ανάμειξη των θρησκειών. Το κήρυγμά του ήταν Ορθοδοξότατο. Τί είπε; Ότι Εκκλησία είναι μόνο όσοι κοινωνούν και όσοι έχουν ορθή πίστη. Ούτε αυτό σας άρεσε!, μόνο και μόνο επειδή αναφέρθηκε στην Οικουμενική Κίνηση, παραβλέποντες ότι αναφέρθηκε σε μία ορθή, ορθόδοξη έννοια της κινήσεως αυτής και σε άτομα τα οποία με ειλικρίνεια και καλή διάθεση και ορθόδοξη διάθεση ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό. Αυτό τώρα εσείς το καταλάβατε ότι ο Γόρτυνος έγινε «Οικουμενιστής», σταμάτησε να είναι παραδοσιακός και πρόδοσε την πίστη; Ε, συγγνώμη,... έχετε πρόβλημα!

Για τα 100 χρόνια προσπαθειών και το αν θα κηρύξουμε στο Βατικανό, που είπαν άλλοι σχολιαστές έχω να πω τα εξής: Ναι, τα 100 χρόνια είναι πολλά και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Όμως σε κάθε γενεά έχουμε διαφορετικούς ανθρώπους. Δεν ισχύει δηλαδή εδώ το «μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Τί δηλαδή; Επειδή σχιστήκαμε το 1054 σε Ανατολική καί Δυτική χριστιανωσύνη, παρά τις μέχρι τότε επανειλημμένες προσπάθειες να μην συμβεί αυτό, δεν θα έπρεπε να ξαναπροσπαθήσουμε ποτέ άλλοτε μέχρι Δευτέρας Παρουσίας; Έχει λογική αυτό; Βεβαίως οι επικεφαλής είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να μεταπειστούν. Αυτό μπορεί να γίνει σε επίπεδο λαού ευκολώτερα. Και βλέπουμε πράγματι πολλούς ανθρώπους που ανήκουν σε άλλα δόγματα να μεταστρέφονται στις ημέρες μας στην Ορθοδοξία. Όμως αυτό δεν σημαίνει, αν υπάρχει ορθό πνεύμα, ότι είναι αμαρτωλή πράξη η προσπάθεια των δικών μας να επιτύχουν κάτι, έστω και έτσι. Αλλωστε, η Εκκλησία πάντοτε διαλεγόταν με τους αιρετικούς, και σε επίσημο επίπεδο, από τα αρχαία χρόνια. Για ποιό λόγο τώρα δεν πρέπει να το κάνει;

Άλλο τώρα αν ορισμένοι δικοί μας πηγαίνουν εκεί με λάθος πνεύμα. Αυτό βεβαίως το καταδικάζουμε και νομίζω ότι φαίνεται καθαρά από τα λόγια του Σεβασμιωτάτου ότι δεν εννοεί κάτι τέτοιο. Το λάθος γενικά είναι αυτό. Ότι δηλαδή δεν στέλνουμε σωστούς ανθρώπους στις συζητήσεις αυτές και ίσως δεν έχουμε θέσει σωστά όρια. Δεν στείλαμε δηλαδή έναν άγιο άνθρωπο να μιλήσει με τους ανθρώπους αυτούς και όταν είδαμε ότι δεν πηγαίνει σωστά το πράγμα δεν σταματήσαμε, μέχρις ότου δούμε κάποια καλύτερη διάθεση.

Όλα αυτά τα θέματα έχουν πολλές παραμέτρους και ασφαλώς δεν μπορούν να συζητηθούν «στό πόδι», όπως κάνουμε τώρα. Τό σίγουρο όμως είναι ότι δεν είναι σωστό να χαρακτηρίζετε έτσι εύκολα ανθρώπους και να τους βάζετε ετικέττες όπως «προδότης», «οικουμενιστής» και τα συναφή. Το συγκεκριμένο κήρυγμα του Γόρτυνος δεν ήταν σε τίποτε επιλήψιμο.

Θεολόγος

Ανώνυμος είπε...

Τέλος, να ζητήσω και εγώ συγγνώμη, αν ο λόγος μου, από απροσεξία μου, γίνεται κάποιες φορές κάπως έντονος ή προσβλητικός. Παρακολουθώ χρόνια τώρα το ιστολόγιο των Ακτίνων. Χαίρομαι για τον ζήλο Θεού που έχουν και οι διαχειριστές και οι σχολιαστές, μόνο να μην ξεφεύγει αυτός σε «ου κατ᾽ επίγνωσιν» ζήλο, γιατί τότε δεν είναι μακρυά ο κίνδυνος της πλάνης.

Θεολόγος

Π. Σαββόπουλος είπε...

Προς κ. Θεολόγο
Θεωρώ αφελή την υπόθεση που κάνετε (προσπαθώ να θεωρώ ότι την αντιμετωπίζετε ως υπόθεση και όχι ως δεδομένο) ότι ο Γόρτυνος αναφερόμενος στην οικουμενική κίνηση εννοούσε την όπου γης Ορθόδοξη ιεραποστολή.
Αυτό σας το ξαναείπα και στο προηγούμενό μου μήνυμα.
Όταν ο Γόρτυνος λέει "πόσο διαφορετικά σας μιλούσα εγώ παριστάνοντας τόν ζηλωτή μέ όχι σωστό τρόπο" τί εννοεί;
Για ποιό πράγμα μετανοιώνει;
Μίλησε ποτέ στο παρελθόν εναντίον της Ορθόδοξης ιεραποστολής;
Όχι βέβαια.
Μίλησε, όμως, εναντίον των γνωστών οικουμενιστικών πρακτικών στις οποίες συμμετέχουν και Ορθόδοξοι (η λεγόμενη οικουμενική κίνηση την οποία πλέον, έστω και με περιορισμούς, δέχεται ο Γόρτυνος είναι συνυφασμένη με τις πρακτικές αυτές οι οποίες, επαναλαμβάνω, έχουν καταδικαστεί από πλήθος αγίων και οσίων γερόντων).
Έσφαλλε, δηλαδή, τότε που τα έλεγε αυτά;
Αν όχι, γιατί αισθάνεται μετανοημένος;
Εν πάση περιπτώση, ακόμη κι αν δεχτώ ως αληθή τον καλό λογισμό που βάζετε υπέρ του Γόρτυνος (ειλικρινά πρέπει να προσπαθήσω υπερβολικά για να πείσω τον εαυτό μου για κάτι τέτοιο), δεν μπορώ να μη διακρίνω σοβαρότατες αντιφάσεις σε αυτά που είπε.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση ότι η απάντησή μου στον κ. Σαββόπουλο καλύπτει και την απάντηση του κ. Τζανάκη. Κύριε Τζανάκη, ο Σεβασμιώτατος δεν εξέφρασε τέτοιες απόψεις που υπονοήσατε και παραθέτετε. Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να αποδίδουμε σε κάποιον πράγματα που δεν έχει πει και να γράφουμε έπειτα άρθρα εναντίον του με αυτό το σκεπτικό. Πολύ περισσότερο όταν είναι Επίσκοπος.

Θεολόγος

Unknown είπε...

Εσύ κάνε υπακοή όπως πρέπει κι ο μπαμπάς θα σε πάει ατα θα σου πάρε γλυφιτζουρακι και σοκολατιτσα κλπ κλπ

Π. Σαββόπουλος είπε...

Προς κ. Θεολόγο
Το "πολύ περισσότερο όταν είναι Επίσκοπος" τί σημαίνει δηλαδή;
Ότι οι επίσκοποι είναι υπεράνω κριτικής;
Αν μου απαντήσετε, και πάλι αφελώς, περί ιεροκατάκρισης, το μόνο που θα έχω να σας ανταπαντήσω είναι ότι τελικά εσείς έχετε το πρόβλημα.
Και ονομάζεται αυταπάτη...

Ανώνυμος είπε...

Δεν λέω ότι είναι υπεράνω κριτικής. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Όμως, πώς να το κάνουμε... δεν είμαστε το ίδιο! Έχουν χειροτονία και την Χάρη του Θεού εξ αυτής. Γιατί τους φιλάμε το χέρι και ζητάμε την ευχή τους; Γιατί παίρνουν το όνομά τους από την κάθε τοπική Εκκλησία καί λέμε «ο Γόρτυνος», «ο Πειραιώς» κ.λπ.; Τουλάχιστον να έχουμε έναν σεβαστικό τρόπο όταν αναφερόμαστε σε αυτούς, ακόμη και όταν νομίζουμε ότι σφάλλουν, καί σίγουρα να μην τους συκοφαντούμε αποδίδοντας σε αυτούς πράγματα που δεν είπαν ή δεν έκαναν. Πώς θα ποιμάνει αυτός μετά τό ποίμνιό του, αν εσείς τον καταρακώνετε έτσι; Όταν δε βρίζεις τον πατέρα ενός σπιτιού, αισθάνεται άσχημα όλη η οικογένεια.

Νομίζω ότι αυτά θα έπρεπε να είναι αυτονόητα πράγματα. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι Επίσκοποι δεν κάνουν λάθη, ούτε ότι δεν πρέπει να τους τα επισημαίνουμε. Όμως να αποβάλουμε το κοσμικό θράσος, τουλάχιστον εμείς που θέλουμε να ακολουθούμε πιστά τον Χριστό. Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ποτέ τον άγιο Πορφύριο να ομιλεί πρός έναν Δεσπότη, ακόμη και λάθος να έκανε, με τον τρόπο με τον οποίο ομιλουν σήμερα πολλοί χριστιανοί.

Θεολόγος

Ανώνυμος είπε...

Για το προηγούμενο που λέτε κ. Σαββόπουλε, γιά την συγγνώμη δηλαδή που ζητάει ο Γόρτυνος για το ότι παρίστανε τον ζηλωτή με όχι σωστό τρόπο, νομίζω το λαθεύετε χωρίς λόγο. Είναι απλό: Ομιλεί γενικώς για τον επιθετικό τρόπο που χρησιμοποιούσε πρός όσους θεωρούσε είτε ότι ήταν σε αίρεση είτε γενικώς ότι έσφαλλαν σε διάφορα.

Και επειδή ανέφερα προηγουμένως τον άγιο Πορφύριο, σας λέγω ότι από το στόμα του ίδιου του Γόρτυνος έχω ακούσει τί του είχε συστήσει ο ίδιος ο άγιος Πορφύριος: «Να μην φωνάζει»! Βεβαίως, πολλοί από σας έχουν διαφορετική γραμμή σε αυτό. Αλλά να τί του είπε ένας άγιος! Επομένως ποιόν θα ακούσει; Εσάς ή τον άγιο;

Θεολόγος

Π. Σαββόπουλος είπε...

Προς κ. Θεολόγο
Αγαπητέ, κανείς δεν συκοφάντησε κανέναν!
Οι κατηγορίες (ναι, περί κατηγοριών πρόκειται και όχι περί συκοφαντικής δυσφήμισης) που εκτοξεύουν οι, κατ' εμέ τουλάχιστον, ορθοφρονούντες και κατ' επίγνωση ζηλωτές της πίστης εναντίον του Γόρτυνος (και του κάθε Γόρτυνος) είναι πέρα για πέρα βάσιμες.
Συνεπώς, είμαι κάθετα αντίθετος με τις απόψεις σας.
Οι ποιμένες και οι ποιμενάρχες βεβαίως και είναι σεβαστοί τόσο ως πρόσωπα όσο και ως, ανάξιοι ενίοτε, λειτουργοί του Υψίστου.
Ωστόσο, και επειδή και ο άγιος φοβέρα θέλει, έχει πλέον παρέλθει ο καιρός που οι πιστοί έκαναν υπομονή και ανέχονταν άχρι καιρού την κάθε βλασφημία και ασέβεια που εκτόξευε το στόμα των ρασοφόρων κάθε βαθμού.
Από τώρα και στο εξής, μόνο αυστηρότατος έλεγχος και στο παραμικρό που θα πουν!
Η υπομονή μας, δυστυχώς για τους ποιμένες και τους ποιμενάρχες μας, εξαντλήθηκε!
Περιττό θεωρώ, φυσικά, να σας εκφράσω για άλλη μια φορά τη διαφωνία μου στο επόμενο μήνυμά σας στο οποίο λέτε ότι ο Γόρτυνος ομιλεί γενικώς για τον επιθετικό τρόπο που χρησιμοποιούσε προς όσους θεωρούσε ότι ήταν σε αίρεση ή έσφαλλαν σε διάφορα.
Πουθενά δεν είπε ούτε υπονόησε κάτι τέτοιο.
Στην οικουμενική κίνηση αναφέρθηκε και προσπάθησε με αντιφάσεις να τη δικαιολογήσει.
Εν πάση περιπτώση, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο στην κουβέντα μας.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να σχηματίζει όποια γνώμη θέλει.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com