Θεόθεν Παλιγγενεσία

Θεόθεν Παλιγγενεσία

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

 Η λυσσώδης επίθεση κατά των δομικών στοιχείων της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως και ιδία της Θείας Μεταλήψεως, η οποία συνιστά τον πυρήνα της Πίστεώς μας από τους επίδοξους δοκησίσοφους του συστήματος, οι οποίοι τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία υπό των «κοσμο-εξουσιαστών», αλλά και η εν γένει βαθιά πολιτική ρήξη μονομερώς κατά των «Οσίων και Ιερών,» των πρωτοτοκίων της Εκκλησίας μας, δεν είναι διόλου συγκυριακά και αθώα, όπως αλυσιτελώς  προβάλλονται εκ των Μ.Μ.Ε.

Η υποτίμηση των Χριστιανών Ορθοδόξων, η πρόδηλη καταφρόνησή  μας, διαρκούσης της Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά εισέτι και σήμερον και δη κατ’ εξακολούθηση, εξ αντιδιαστολής  με την  ιδιαίτερη ανοχή και θέρμη, την οποία επέδειξε η κυβέρνηση, ανισότιμα και μεροληπτικά, προς τα άλλα θρησκεύματα, αποτελεί θρυαλλίδα κλυδωνισμού και ευθείας αμφισβητήσεως των θεμελιωδών Αρχών και Αξιών μας, πέραν ασφαλώς από την κατάφωρη και ιταμή καταστρατήγηση της Συνταγματικής εννόμου τάξεως.

Εκκλησία είμεθα ημείς ο απλός λαός, το ποίμνιο, ο κλήρος και ουχί κατ’  ανάγκη η Διοικούσα Εκκλησία η οποία συνετάγη αναφανδόν και αμελλητί με την Πολιτεία, ρητορεύοντας ή δήθεν πειθαναγκάζοντας ημάς, με ανεδαφικά επιστημονικοφανή επιχειρήματα περί της ουσίας του Πάσχα, η οποία κείται εκτός των Εκκλησιών

Η πολιτική ατζέντα περί περιθωριοποιήσεως της Εκκλησίας δια της κατασυκοφαντήσεως και την αμφισβητήσεως των αχράντων μυστηρίων, πέραν βεβαίως από κακόβουλη βλασφημία συνιστά ανυπερθέτως και έκφανση του ύπουλου σχεδιασμού εκρίζωσης των συστατικών στοιχείων της ταυτότητας και του πολιτισμού μας, την συρρίκνωση του έθνους μας, όπως εξάλλου τούτο συνέβη εις την γλώσσα μας, εις την αφελληνισμένη πλέον  παιδεία μας και την πλαστογραφημένη ιστορία μας.

 Η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση ως τηλαυγές φάρος αξιών, δεδομένου ότι η κεφαλίδα του Συντάγματος, αναφέρει ότι το Σύνταγμα έχει ψηφισθεί εις το «Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας», δηλαδή όλες οι διατάξεις  του Συντάγματος, ερείδονται εις  την υπερκείμενη αυτή αρχή, του Τριαδικού Θεού μας, με αποτέλεσμα, να προσδίδεται τοιουτοτρόπως αμιγώς Χριστιανικά Ορθόδοξος Χαρακτήρας εις το Σύνταγμα, εξ αυτού λοιπόν του λόγου επειδή το εν λόγω προοίμιο συνιστά την μορφή του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν υπόκειται σε αναθεώρηση κατά το άρθρο 110 του Συντάγματος, ως εκ τούτου λοιπόν έχει αυξημένη τυπική ισχύ, βάσει του οποίου ευθυγραμμίζονται αρμονικά το άρθρο 3 και το άρθρο 13 του Συντάγματος, περί της επικρατούσας θρησκείας αφενός και περί του απαραβιάστου της Θρησκευτικής ελευθερίας αφετέρου.

Εν Ελλάδι, επιχειρείται η αποχριστιανοποίηση  και η αποεθνικοποίηση του Κράτους, τάσεις οι οποίες επιμελώς και τεχνηέντως μεθοδεύονται, προς την εγκαθίδρυση ενός ουδετερόθρησκου και ουδετεροεθνούς κράτους, παραθεωρώντας όμως ιταμώς το Σύνταγμα της Ελλάδας και αποσιωπώντας εσκεμμένα την θεολογία της εθνικής μας παλιγγενεσίας, όπου οι οπλαρχηγοί επαναστάτησαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδας, όλες οι διακηρύξεις τα κείμενα, οι δηλώσεις αλλά και τα πρώτα προσωρινά Συντάγματα της Επιδαύρου, Άστρους, Τροιζήνας, αναφέρονται περί της θεόθεν εξεγέρσεως, ακόμη και ο Σταυρός εις την Σημαία μας :

«Ας κινηθώμεν ούν μ’ ένθερμον Χριστιανισμού ζήλον και με αγάπην προς την πατρίδα και ας ορμήσωμεν εναντίον των Χριστιανομάχων Θηρίων, εναντίον των διωκτών της δικαιοσύνης. Ας σπεύσωμεν με την πίστιν εις την καρδίαν και με την μάχαιραν εις την χείρα υπέρ πίστεως και πατρίδος, δια να ενωθώμεν μετά των αδελφών μας, οίτινες άλλο δεν περιμένουν, ειμή μόνον την παρουσίαν μας» (Αλέξανδρος Υψηλάντης)