«Ἐντολοδόχος» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὁ πρόθυμος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος διά τήν προώθηση τῶν σχεδιασμῶν τοῦ Φαναρίου;

«Ἐντολοδόχος» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὁ πρόθυμος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος διά τήν προώθηση τῶν σχεδιασμῶν τοῦ Φαναρίου;

τοῦ κ. Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Πλέον, οἱ κινήσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἐντός τοῦ ἀδιεξόδου πλαισίου τό ὁποῖο ὁ ἴδιος ἐδημιούργησε, μέ τό γνωστό σκάνδαλο τοῦ "Οὐκρανικοῦ" στό ὁποῖο ἔχει αὐτο-ἐγκλωβισθεῖ, εἶναι σχεδόν προβλέψιμες. Αὐτό, ὡστόσο, δέν τίς καθιστᾶ λιγότερο προκλητικές καί ἐπικίνδυνες. Κάθε ἄλλο!

Ὁ ἕνας πίσω ἀπό τόν ἄλλον οἱ "Ἡρακλεῖς" τῶν αὐθαιρεσιῶν τοῦ Φαναρίου, καλοῦνται ἐκεῖ, κατά τούς ἐπισήμους ἑορτασμούς εὐσήμων ἡμερῶν, προκειμένου νά "ἐπιβραβευθοῦν" δημοσίως διά τήν στήριξη καί "ὑπακοή" των πρός τήν "Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία" καί τόν "Πρῶτο τῆς Ὀρθοδοξίας", ἀλλά καί διά νά ἀναλάβουν νεώτερες "ἀποστολές", αὐτο-προσφερόμενοι (;) καί συμπαριστάμενοι στό εὐθυνοφόρο ἔργο τῆς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας.

Προηγήθηκε ὁ κατέχων τά δευτερεῖα τῶν Θρόνων τῆς Ἀνατολῆς Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος (ὁ γνωστός βλάσφημος ἐξισωτής Εὐαγγελίου καί Κορανίου), ὁ ὁποῖος συγχοροστάτησε μέ τόν Κωνσταντινουπόλεως κατά τήν λεγομένη Θρονική ἑορτή τοῦ Πατριαρχείου, ἐπί τῆ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου (30.11.2019), καί ἀκολούθησε, ἐσχάτως, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, κατά τόν ἑορτασμό τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας (8.3.2020), στό Φανάρι.

Συμπτωματικῶς, ἀμφότεροι ὑπῆρξαν ἔνθερμοι ὑποστηρικτές τῶν διαθέσεων καί προθέσεων τοῦ κ. Βαρθολομαίου, κατά τή διάρκεια τῶν ἐργασιῶν τῆς διαβοήτου "Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου" τῆς Κρήτης (2016). Καθώς ἐπίσης, ἀμφότεροι "διεκρίθησαν" ἐκεῖ διά τόν "ζῆλον" των καί τήν ὁλόθυμη σύμπλευσή των μετά τοῦ "Πρώτου", προκειμένου νά "ἀνταποκριθεῖ" ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία στίς ἀπαιτήσεις τῆς συγχρόνου (μᾶλλον τῆς "νέας") ἐποχῆς!

Ἐάν ποτέ δημοσιευθοῦν τά Πρακτικά αὐτῆς τῆς "Συνόδου", ὅπερ ἀπίθανον καί μάλιστα νά γίνει τοῦτο ἄνευ παρεμβάσεων καί "περικοπῶν", τότε θά "θαυμάσουν" οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τά ἐκεῖ λεχθέντα, διαπιστώνοντας, συγκριτικῶς, πώς καμμία σχέση δέν ἔχουν οἱ ἀνωτέρω σύγχρονοι Ποιμένες μέ τό φρόνημα καί τήν Πίστη τῶν Ἁγίων Πατέρων, τῶν συγκροτησάντων τίς ἀληθεῖς Ἁγίες Συνόδους τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὅπως ἔχουμε ἐγκαίρως ἐπισημάνει καί εἶναι καταγεγραμμένο σέ σχετικά ἄρθρα μας στόν ἐκκλησιαστικό τύπο, ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό, τό "Οὐκρανικό" ζήτημα (δηλαδή ἡ ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αὐθαίρετη ἀνακήρυξη ὡς "Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας" συνονθυλεύματος σχισματικῶν, ἀποστατῶν καί ἀχειροτονήτων "ἐπισκόπων" μετά τῶν ὁπαδῶν των) ὑπῆρξε ἡ "ἐκδίκηση" τοῦ κ. Βαρθολομαίου πρός τό Πατριαρχεῖο Μόσχας, διά τήν "ὑπονομευτική" ἀποχή τοῦ τελευταίου ἐκ τῆς "Συνόδου" τῆς Κρήτης.

Διά τόν κ. Βαρθολομαῖο καί τό γνωστό ἐπιτελεῖο του στό Φανάρι, ἡ "Σύνοδος" τῆς Κρήτης (ὡς "ναυαρχίδα" ὅσων θά ἐπακολουθήσουν) ἦταν καί εἶναι μείζονος σημασίας, στήν προοπτική τοῦ ἐγκλωβισμοῦ ὅλων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν (Πατριαρχείων καί Αὐτοκεφάλων) καί τήν δεσμευτική συμπόρευσή των, ὑπό τήν χειραγώγηση τῶν ἀνωτέρω, στήν προσχεδιασμένη τελική εὐθεία καί προοπτική τῆς προαποφασισμένης πλήρους ἑνώσεως μέ τόν ἕτερον "Πρῶτον", "ἄνευ ἴσων", τῆς Δύσεως! Αὐτή δέ, θά συντελεστεῖ, ὡς συμπεραίνεται ἐκ τῶν συμφραζομένων ἀπό τίς δηλώσεις, ἐνέργειες καί μεθοδεύσεις Βατικανοῦ καί Φαναρίου, στό πλαίσιο μιᾶς διαφαινομένης προδοτικῆς συναλλαγῆς καί συμφωνίας περί συν-διοικήσεως τῆς, κατ' αὐτούς, "ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας" Δύσεως καί Ἀνατολῆς ὑπό τῶν ἀντιστοίχων "Πρώτων", Πάπα καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου! Σ' αὐτό τό πλαίσιο (καί) τό "Οὐκρανικό" φαίνεται ὅτι ἦλθε ἡ ὥρα νά ἐξυπηρετήσει τόν ἀνωτέρω ἀπότερο σκοπό τοῦ Φαναρίου.

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, μετά τήν ὑπό τοῦ ἰδίου ὑπονομευθεῖσα πρωτοβουλία τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, διά νά ἐξευρεθεῖ λύση στό δημιουργηθέν ἀδιέξοδο τοῦ "Οὐκρανικοῦ", μέσα ἀπό τή συνάντηση τῶν ὀρθοδόξων Προκαθημένων στό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας, ἐπιχειρεῖ, ἐπιστρατεύοντας τόν πρόθυμο (καί προφανῶς ἐπιζητοῦντα κάποια ὀφέλη, ὅπως στήριξη στά ἐσωτερικά προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας του κ. ἄ.) Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο, νά μετατρέψει τήν μερική, τουλάχιστον, ἦττα του στό "Οὐκρανικό" σέ οὐσιαστική νίκη του. Ἐπιδιώκει, μέ ἐνδεχομένη κάποια σχετική ὑποχωρήσή του, ὡς "δόλωμα", τήν ἔστω καί ἐκ τῶν ὑστέρων ἀναγνώριση τῶν Ἀποφάσεων τῆς "Συνόδου" τῆς Κρήτης, ὡς ἀντάλλαγμα, ἐκ μέρους (καί) τῶν τεσσάρων Ἐκκλησιῶν πού ἀπεῖχαν ἀπό ἐκείνη, μέ πρῶτο βεβαίως τό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας!

Εἶναι χαρακτηριστικά ἐν προκειμένῳ καί διαφωτιστικά τά ὅσα εἶπαν οἱ δύο Προκαθήμενοι, Κωνσταντινουπόλεως καί Κύπρου, στό πλαίσιο τῆς ἐπισκέψεως τοῦ δευτέρου στήν Πόλη, διά τόν συνεορτασμό τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἰδικότερον, ὁ Πατριάρχης ἀνέφερε  στήν ὁμιλία του ὅτι: "Χάριτας ὀφείλομεν τῆ Ὑμετέρα Μακαριότητι καί δι᾿ ὅσα προσεφέρετε κατά τήν πραγματοποίησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἐν Κρήτῃ. Συμμετείχετε εἰς τάς ἐργασίας τῆς Συνόδου μέ ἱερόν ἐνθουσιασμόν, μέ συνέπειαν, παρρησίαν καί ἀποτελεσματικότητα....Ἀφήσατε ὄντως τήν σφραγίδα Σας εἰς τήν Σύνοδον τῆς Κρήτης!" [Σημείωσις: Ἀναμφιβόλως, ὁ κ. Χρυσόστομος ἄφησε ἐκεῖ τή σφραγίδα του! Μάλιστα ἡ σφραγίδα αὐτή ὑπῆρξε ἐπιστέγασμα καί ἀποκορύφωμα τῆς αὐθαιρέτου καί ἀντικανονικῆς, πέραν τῶν ἄλλων, λειτουργίας της!  Ἀρκεῖ νά ἐνθυμηθεῖ κανείς ὅτι ὁ ἐν λόγῳ Προκαθήμενος ἔθεσε ἀντικανονικῶς τήν ὑπογραφή του ἐκεῖ ὅπου ἀρνήθηκαν νά τήν θέσουν, ὡς διαφωνοῦντες, οἱ Ἱεράρχες τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ὑπογράψας ἀντ' αὐτῶν!]  Ἐνῶ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου στήν ἀντιφώνησή του, μεταξύ ἄλλων, ἐπεσήμανε καί δημοσιοποίησε ὅτι: "Θέλουμε μία ἀρραγή ἑνότητα στήν Ὀρθοδοξία μας. Ὡς ἐκ τούτου, Παναγιώτατε, ἔχουμε ἤδη συνεννοηθεῖ μέ μερικούς ἐκ τῶν Ἀδελφῶν Προκαθημένων γιά νά ἐργασθοῦμε πρός αὐτή τήν κατεύθυνση, διότι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι Μία, Καθολική καί Ἀποστολική.", προφανῶς ὑπονοώντας ἀνάληψη ὑπό τοῦ ἰδίου νέας πρωτοβουλίας ἐπί διαφορετικῆς βάσεως καί ἄλλου πλαισίου ἀπό ἐκείνην τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία, προφανῶς, θά ἔλθει νά ἐξυπηρετήσει τό Φανάρι καί τίς ἐπιδιώξεις του!

Μετά, λοιπόν, τήν ἀποτυχημένη προσπάθεια τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως καί τῶν σύν αὐτῶ νά "τιμωρηθεῖ", ταπεινωθεῖ καί ἀποδυναμωθεῖ τό ἀνυπάκουον Πατριαρχεῖο Μόσχας, μέσα ἀπό τή δημιουργία μιᾶς νέας Ἐκκλησίας στήν Οὐκρανία, τήν αὐθαίρετη ἀνακήρυξή της ὡς "Αὐτοκεφάλου" καί, τήν, ὅπως προσδοκοῦσε, ἀναγνώριση αὐτῆς ἀπό ὅλες τίς ὑπόλοιπες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ὁ κ. Βαρθολομαῖος "ρίχνει τό γάντι" στούς ἀντιδρῶντες μέ ὅσα ἀνέφερε σχετικῶς στίς συνομιλίες πού εἶχε μέ τόν προσκληθέντα ὑπ' αὐτοῦ στό Φανάρι (γιά συνεργασία καί συμπόρευση) Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο [Σημ. ἡμ.: Ὁ τελευταῖος δέν ἄφησε κανένα περιθώριο ἀμφιβολίας περί τῆς αἰτίας καί τοῦ σκοποῦ τῆς ἐπισκέψεώς του στό Φανάρι, εἰπών: "Ἐκφράζω καί ἐγώ τή χαρά μου γιά τήν εὐκαιρία πού μοῦ δώσατε, Παναγιώτατε, μέ τήν πρόσκλησή σας, νά βρισκόμαστε στά Σκηνώματα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, νά συναντιόμαστε καί νά συσκεπτόμαστε μαζί σας, τόν ἐν ἡμῖν Πρῶτον. Σᾶς εὐχαριστοῦμε καί γιά τήν ἐμπιστοσύνη πού μᾶς δείχνετε, καλώντας μας καί εἰς τήν ἀνταλλαγήν ἀπόψεων περί τῶν Ὀρθοδόξων πραγμάτων."]

Δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός ὅτι ὅλα αὐτά, καθώς καί τά κατωτέρω παρατιθέμενα, δημοσιεύονται στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ἰδού, λοιπόν, τό σκεπτικόν, ἀλλά καί οἱ ὅπισθεν αὐτοῦ διαφαινόμενες προθέσεις τοῦ "Πρώτου": "Τώρα θέλουν Σύνοδο. Ἄς ἀναγνωρίσουν τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης. Ἄς ἐρχόταν ἐκεῖ. Δέν ἦλθαν. Ἄς ἀναγνωρίσουν τάς ἀποφάσεις της. Διότι οἱ ἀποφάσεις τῆς Κρήτης ἐλήφθησαν στήν Γενεύη ὁμοφώνως, τά κείμενα εἶναι τά ἴδια, μέ μικρές λεκτικές διαμορφώσεις καί βελτιώσεις. Αὐτά ὅλα ὅλοι τά ὑπογράψαμε στή Γενεύη, τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016, καί πήγαμε στήν Κρήτη μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες, πού προσυπέγραψαν αὐτά τά κείμενα, θά ἦσαν παρούσες. Καί τελευταία στιγμή “ἤρξαντο ἀπό μιᾶς παραιτεῖσθαι”. Ἡ Μόσχα παρέσυρε καί τήν Ἀντιόχεια καί τήν Βουλγαρία, καί τήν Γεωργία. Καί ἀκόμα περιμένουμε νά ἀναγνωρίσουν τίς ἀποφάσεις. Διότι, λέει, τίς παρέπεμψαν σέ εἰδικές ἐπιτροπές. Ἀπό τό 2016 εἶναι τέσσερα χρόνια, ἀκόμα μελετοῦν τίς ἀποφάσεις τῆς Κρήτης γιά νά ἀποφανθοῦν.

Φαίνεται ὅτι οἱ δύο Προκαθήμενοι ἔχουν τίς ἴδιες ἀντιλήψεις, ὅπως ἀνέφερε ὁ εἷς ἐξ αὐτῶν, ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος πρός τόν ἕτερο, τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο: "Ποτέ δέν ὑπήρξατε ὁπαδός μιᾶς κλειστῆς καί ἐσωστρεφοῦς Ὀρθοδοξίας. Εἰς τό σημεῖον αὐτό, ἔχομεν κοινούς προβληματισμούς καί κοινόν προσανατολισμόν"!

Καί μπορεῖ μέν, ὁ κ. Χρυσόστομος ἀντιφωνῶν νά χρησιμοποίησε βαρύγδουπες εὐσεβοφανεῖς ἐκφράσεις, ἐπιδιώκοντας συνδυαστικῶς νά προσαρμόσει τόν λόγο του στό κλίμα καί τό πνεῦμα τῆς ἡμέρας (Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας γάρ), ὅπως ὅτι:"μέ λανθασμένη Ἐκκλησιολογία, ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία μας μπορεῖ νά καταλήξει σέ πλάνη καί ἐμεῖς δέν τήν θέλουμε. Θέλουμε τήν ἀνόθευτη πίστη τῶν πατέρων μας, ἔτσι ὅπως τήν παραλάβαμε". Τό πλαίσιο, ὅμως, τῆς κατανοήσεως ὅλων αὐτῶν ἐν σχέσει πρός τήν Φαναριώτικη ἐκκλησιαστική πραγματικότητα, εἶχε ἤδη τεθεῖ ὑπό τοῦ προσφωνοῦντος ἀπό τοῦ ὑψηλοῦ Θρόνου του Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Πλαίσιο, τό ὁποῖο δέν ἀφήνει καμμία ἀμφιβολία ἤ ἐπιφύλαξη, οὔτε κἄν δι' ἀφελεῖς, περί τῶν παγίων θέσεων καί φρονημάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

"Ἡ κλειστότης, ἐν ὀνόματι δῆθεν τῆς διασώσεως τῆς καθαρότητος τῆς Παραδόσεως, ὄχι μόνον δέν ἀποτελεῖ θεολογικῶς ὀρθήν ἐφαρμογήν τοῦ «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά συνιστᾶ σαφῶς ἀλυσιτελή κατανόησίν της. Ἡ ἄγονος ἐσωστρέφεια εὐνοεῖ τήν ἀνάπτυξιν φονταμενταλιστικῶν τάσεων εἰς τό σῶμα τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ἔρχονται νά προστεθοῦν εἰς τόν προϊόντα παγκοσμίως θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος διασύρει τήν θρησκευτικήν πίστιν ὡς δύναμιν εἰρήνης καί ἀλληλεγγύης καί δίδει εὐπρόσδεκτα ἐπιχειρήματα εἰς τούς ἀρνητάς τῆς πίστεως καί πολεμίους τῆς θρησκείας.

Ἡμεῖς εἰργάσθημεν καθ᾿ ὅλην τήν μακράν ἐκκλησιαστικήν διακονίαν μας διά τόν διαθρησκειακόν καί τόν διαπολιτισμικόν διάλογον, τόν ὁποῖον θεωροῦμεν ὄχημα διά τήν ἑδραίωσιν τῆς εἰρήνης μεταξύ τῶν θρησκειῶν καί θεμέλιον τῆς παγκοσμίου εἰρήνης. Οὕτω, προωθήσαμεν τόν διάλογον μέ τόν Ἰουδαϊσμόν καί τό Ἰσλάμ, μέ θετικά ἀποτελέσματα διά τήν ἀλληλοκατανόησιν καί τήν καταλλαγήν. Μέσα εἰς τήν ἀσάφειαν καί ἀμφισημίαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, ὁ λόγος τῶν θρησκειῶν πρέπει νά εἶναι λόγος ἀλληλεγγύης καί εἰρήνης, σεβασμοῦ τῆς ἱερότητος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Καλούμεθα, Μακαριώτατε, ἐνώπιον τῆς συγχρόνου «εἰκονομαχίας», ἡ ὁποία στρέφεται κατά τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον, καί ἐν ὄψει τῶν διαφωνιῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τό θέμα τῆς σχέσεως τῆς Ἐκκλησίας μέ τόν σύγχρονον κόσμον καί τόν πολιτισμόν του, νά ἀγωνισθῶμεν διά κοινήν μαρτυρίαν περί τῆς «ἐλθούσης χάριτος» καί τῆς «ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» καί νά προβάλωμεν τήν ἰσχύν καί τήν δημιουργικότητα τῆς ἐν Χριστῶ ἐλευθερίας, ἡ ὁποία ἀπελευθερώνει ἀνεξαντλήτους δυνάμεις κατ᾿ ἀλήθειαν ζωῆς, αὐτοπροσφορᾶς καί διακονίας. Αὐτή εἶναι καί ἡ ἀπόφασις τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία, μέ δεδομένην πλέον «τήν ἀποδυνάμωσιν τῆς θεωρήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου» λόγῳ τῆς συγχρόνου κρίσεως τῆς ἐλευθερίας, ὑπογραμμίζει τό καθῆκον τῆς Ἐκκλησίας, «ὅπως προβάλη σήμερον, διά τοῦ κηρύγματος, τῆς θεολογίας, τῆς λατρείας καί τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου της, τήν ἀλήθειαν τῆς ἐν Χριστῶ ἐλευθερίας» (Ἡ ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Έκκλησίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, Β. § 3)”."

Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, (καί) οἱ παρακάτω, οὕτως ἤ ἄλλως τετριμμένοι καί δουλοπρεπεῖς, λόγοι ἐκ τῆς ἀντιφωνήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Κύπρου, ἐφ' ὅσον ὁ ἀποδέκτης των δέν ὀρθοφρονεῖ, στεροῦνται ὁποιασδήποτε ἀξίας  καί βαρύτητος. "Ἔκκλητο, Σταυροπήγια, Ἅγιο Μύρο εἶναι μόνο μερικές ἀπό τίς ἐξώφθαλμες εὐθύνες τοῦ Κωνσταντινουπόλεως. (...) Οἱ κανονικές εὐθύνες τοῦ Κωνσταντινουπόλεως γεννοῦν ζωή, Παναγιώτατε. Χάριν αὐτῆς τῆς ζωῆς Ἐσεῖς θανατώνεσθε, σταυρώνεσθε, ὑπομένετε τό βάρος τῆς ἡμέρας καί τόν καύσωνα ὁλόκληρης τῆς Ὀρθοδοξίας. Γι΄αὐτό ἦρθα αὐτήν τήν σημαδιακή καί ἱστορική ἡμέρα κοντά Σας. Ἦρθα γιά νά Σᾶς πῶ ὅτι δέν εἶσθε καί οὔτε πρόκειται νά Σᾶς ἀφήσουμε ἐμεῖς μόνο."!  

Ἄς ἔχουν, λοιπόν, ἅπαντα τά ἀνωτέρω ὑπ' ὄψιν των ὅσοι ἐκ τῶν ὀρθοδόξων Ποιμένων καί ποιμαινομένων ἔχουν ἐπίγνωση τῆς ἰδιότητος καί τῆς ἀποστολῆς των, διά νά ἀντιμετωπίσουν, ὅπως ἐπιβάλλεται, σθεναρῶς, τήν ἀμετανόητη καί ἀνυποχώρητη στάση τοῦ σκανδαλοποιοῦ καί σχισματοποιοῦ Πατριάρχου, καθώς καί τῶν προθύμων συνοδοιπόρων του. Διότι, ὁ τελευταῖος, ὅπως καί ὁ ἀνεκδιήγητος ἡγέτης τῆς γείτονος, ἀδιστάκτως ἐργαλειοποιεῖ ὄχι μόνον τά ἱστορικά δίκαια πού διαθέτει (παρερμηνευόμενα), ἀλλά καί τά "προβλήματα" πού διαχειρίζεται, ἀποβλέπων σταθερῶς σέ μείζονα στόχο καί σκοπό, σέ βάρος, βεβαίως, τῶν "ἀντιπάλων" του. Διά τοῦτο,  διά τήν ἀντιμετώπιση καί ἀκύρωση ὅλων αὐτῶν, ἀπαιτεῖται ἡ μεγίστη ἐπαγρύπνηση καί σκληρός ἀγώνας καί ὄχι ἔνοχη ἀδράνεια καί ἐφάμαρτος ἐφησυχασμός.

ΠΗΓΕΣ (τῶν παρατιθεμένων στό ἄρθρο, ἐντός εἰσαγωγικῶν, ἀποσπασμάτων):

α) Ἱστολόγιον "info orthodoxia", ἐκ τῶν σχετικῶν ἀναρτήσεων τῆς 8/3/2020, ὑπό τούς τίτλους: "Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη την Κυριακή της Ορθοδοξίας στο Φανάρι" καί "Η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου την Κυριακή της Ορθοδοξίας στο Φανάρι". (Κείμενα από το γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Τα κείμενα αυτά δημοσιεύονται χωρίς καμία παρέμβαση από την συντακτική ομάδα του orthodoxia.info)

β) Ἐπίσημη Ἱστοσελίδα Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου: www.ec-patr.org, ἐκ τῆς σχετικῆς ἀναρτήσεως, ὑπό τόν τίτλο "Εγκάρδια συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου στο Φανάρι".

Φωτο: Αριστείδης Βικέτος