10 Ιαν 2020

Προσοχή στις κενολογίες από στόματα ποιμένων της Εκκλησίας!

Προσοχή στις κενολογίες από στόματα ποιμένων της Εκκλησίας!
   Σάββας Ηλιάδης,Δάσκαλος
  Δεν λησμονείται εύκολα λόγος αντιευαγγελικός, όταν μάλιστα εκφέρεται από στόμα ιεράρχου της Εκκλησίας. Είναι ανάγκη να κατατροπωθεί, να εξαλειφθεί από την μνήμη του λαού, διότι φθείρει το φρόνημά του και τον αφήνει έκθετο στον κίνδυνο της πλάνης. Μια  απάντηση στον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως,  από την διδασκαλία του αγίου Νικοδήμου, από τον άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη και  τον ευαγγελικό λόγο της Παλαιάς Διαθήκης, γι` αυτά τα γνωστά και ασεβή που ξεστόμισε δημοσίως: «… Ἐγὼ θὰ πῶ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία, δηλ. τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν. Θὰ ἀφουγκραστῶ τοὺς χριστιανοὺς τί λένε, ποιὸ θεωροῦν σωστό. Ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μας θεωροῦν σωστό, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐγὼ θὰ ὑπερασπιστῶ αὐτὸ ποὺ λένε οἱ χριστιανοί μας, γιατί οἱ Χριστιανοὶ μας ἔφτιαξαν τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν ἔφτιαξε τὸ Εὐαγγέλιο τὴν Ἐκκλησία»!!!
    «Λύχνος τοῖς ποσί μου ὁ νόμος σου καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου». (Ψαλμ. 118, 105), λέει ο ψαλμωδός. Σαφώς ομολογεί ο ψαλμωδός, αλλά και ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης συμβουλεύει: «Ο άνθρωπος ακολουθεί τον Θεό, όταν εκτελεί τις εντολές Του, όταν μελετά και εφαρμόζει τον νόμο του Θεού ημέρα και νύκτα. Ο νόμος του Θεού, τον οποίον μελετά ο Χριστιανός, γίνεται σ’ αυτόν φως στον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή». Ερώτηση:  Ποιος είναι ο νόμος του Θεού, ει μη το Ευαγγέλιο;

     Το πνεύμα της μεταπατερικότητας, της εκκοσμίκευσης και του απεχθούς και ανάρμοστου για την εκκλησιαστική ζωή λαϊκισμού όμως, τα οποία έχουν καταλάβει τον νου και την καρδιά πολλών πνευματικών ταγών και πανεπιστημιακών δασκάλων, έχει αλλοιώσει το φρόνημα των σπουδαζόντων κυρίως την ακαδημαϊκή θεολογία και διαμορφώνει πλέον στελέχη έτοιμα, εν πάση περιστάσει και περιπτώσει, να αυτονομηθούν από το Ευαγγέλιο και την διδασκαλία των αγίων και να επιβάλουν την δική τους αντιπαραδοσιακή  «λογική»  και να δείξουν συμπεριφορά, σαν αυτήν του ως άνω ιεράρχη.
 Συνεχίζοντας ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,  στο βιβλίο του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ», (ΜΕΛΕΤΗ ΚΓ΄), τα περί υποδείγματος υπακοής που έδειξε ο Χριστός στους γονείς του, αναφέρεται   και στην υπακοή προς τον πνευματικό πατέρα, κάνοντας διάκριση ανάμεσα στο θέλημα και στο φρόνημα: «Καθώς, πολλοί υποτακτικοί, ναι, κόβουν το θέλημά τους και κάνουν το θέλημα του γέροντά τους, αλλά δεν κόβουν το φρόνημά τους και μάλιστα, αν είναι λογιότατοι. Αλλά έχουν πάντα μια τέτοια ιδέα ριζωμένη βαθιά μέσα στην καρδιά τους, ότι εκείνο που αυτοί σκέφτονται και πιστεύουν για κάθε πράγμα, είναι καλύτερο και πιο φρόνιμο από εκείνο που πιστεύει και σκέφτεται ο γέροντάς τους. Εξαιτίας αυτού του φρονήματος, πολλές φορές φτάνουν στο σημείο να μην κόβουν ούτε το θέλημά τους». Και επειδή ο λόγος του πνευματικού είναι λόγος του Θεού,  φέρνει ως παράδειγμα την  Ιστορία του Σαούλ, ο οποίος έκανε παρακοή στον «Γέροντά του», στον Προφήτη Σαμουήλ, διά του οποίου μιλούσε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι εξέπεσε της εύνοιας του Θεού και του Σαμουήλ.
Θα ανατρέξουμε στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Α΄ Βασιλειών και στο 15ο κεφάλαιο.
     Ο Προφήτης Σαμουήλ, κατόπιν εντολής του Θεού, έχρισε βασιλιά των Ισραηλιτών τον Σαούλ. Επίσης, κατόπιν εντολής του Θεού, τον έστειλε να πάει και να πολεμήσει τους  Αμαληκίτες, τους χειρότερους εχθρούς του Ισραήλ και να τους εξολοθρεύσει παντελώς και να μην αφήσει τίποτε ζωντανό, από ανθρώπου έως κτήνους.
     Πράγματι, πήγε ο Σαούλ, πολέμησε και κατανίκησε τους Αμαληκίτες. Όμως, δεν έκανε υπακοή στην προσταγή που του έδωσε ο Θεός διά στόματος Σαμουήλ. Αυτός και οι πολεμιστές του κράτησαν ζωντανό τον βασιλιά τους Αγάγ και δεν κατέστρεψαν τα εκλεκτά από τα πρόβατά του, από τα βόδια του, από τα φαγητά του, τους αμπελώνες του και γενικώς όλα εκείνα τα εκλεκτά αγαθά που είχε. Δεν θέλησαν να τα καταστρέψουν, όπως ο Θεός τους είχε διατάξει, αλλά κατέστρεψαν κάθε τι μηδαμινό και ευτελές. Τότε ο Θεός έστειλε τον Σαμουήλ, να τον ελέγξει. Πήγε ο Σαμουήλ και είδε τον Σαούλ με τον λαό να κάνουν θυσίες με αυτά τα εκλεκτά λάφυρα που πήραν από τους Αμαληκίτες.
     Όταν έφτασε κοντά ο Σαμουήλ, ο Σαούλ τον χαιρέτησε ειρηνικά και του είπε πως όλα όσα του διέταξε ο Θεός τα τήρησε.
Ακολούθησε δε ο εξής διάλογος:
Σαμουήλ: Tί είναι αυτά τα βελάσματα προβάτων, που φθάνουν στα αυτιά μου και τι σημαίνουν οι μυκηθμοί αυτοί των βοδιών, που ακούω;
Σαούλ: Αυτά προέρχονται από τους Αμαληκίτες. Είναι δε τα καλύτερα από τα πρόβατά τους και από τα βόδια τους, τα οποία ο λαός δεν εξολόθρευσε, για να τα προσφέρει θυσία στον Κύριο και Θεό, όλα δε τα αλλά τα κατέστρεψα.
Σαμουήλ: Άσε αυτές τις δικαιολογίες. Θα σου αναγγείλω όσα μου είπε ο Θεός κατά την νύκτα αυτή.
Σαούλ: Πες μου τα!
Σαμουήλ: Εσύ δεν ήσουνα πολύ μικρός ενώπιον του Θεού, όταν έγινες βασιλιάς και πήρες στα χέρια σου το   σκήπτρο των φυλών του Ισραηλιτικού λαού, τότε που ο Θεός σε έχρισε βασιλιά του λαού του; Ο Θεός σε οδήγησε στον δρόμο εκείνο της καταστροφής των Αμαληκιτών και σου είπε: «Πήγαινε, εξολόθρευσε αυτούς, οι οποίοι αμάρτησαν απέναντί μου, δηλαδή, τους Αμαληκίτες. Θα πολεμήσεις, μέχρις ότου ολοκληρώσεις την καταστροφή τους». Γιατί δεν άκουσες την εντολή του Κυρίου, αλλά όρμησες και άπλωσες τα χέρια σου στα λάφυρα και έτσι διέπραξες την μεγάλη αυτή παράβαση ενώπιον του Κυρίου;
Σαούλ: Υπάκουσα στην φωνή του λαού. Πορεύτηκα στον δρόμο, στον οποίο με είχε στείλει ο Κύριος και έφερα ζωντανό τον βασιλιά των Αμαληκιτών, τον Αγάγ, αλλά τους Αμαληκίτες τους εξολόθρευσα. Ο λαός πήρε από τα καλύτερα από τα αναθεματισμένα λάφυρα, πρόβατα και βόδια, για να τα θυσιάσει αυτά στον Κύριο, στα Γάλγαλα.
Σαμουήλ: Νομίζεις ότι είναι προτιμότερα για τον Κύριο τα ολοκαυτώματα και οι άλλες θυσίες, από το να υπακούει κανείς στις εντολές του; Η υπακοή στην εντολή του είναι ανώτερη από κάθε θυσία και η προσεκτική ακρόαση του θελήματός του είναι προτιμότερη και από το λίπος των κριαριών. Είναι δε αμαρτία, μοιάζει με ειδωλολατρική θυσία και φέρνει οδύνη και πόνο η προσφορά θυσιών χωρίς υπακοή στο θείο θέλημα. Επειδή δε καταφρόνησες την εντολή του Κυρίου, γι` αυτό θα σε αποδοκιμάσει ο Κύριος, ώστε να μη είσαι πλέον βασιλιάς στους Ισραηλίτες.
Σαούλ: Αμάρτησα,  διότι δεν υπάκουσα  στον λόγο του Κυρίου και τον λόγο τον δικό σου, διότι φοβήθηκα τον λαὸ και άκουσα την φωνή του. Τώρα συγχώρεσέ με και σβήσε το αμάρτημά μου και έλα πάλι μαζί μου και θα λατρεύσω τον Κύριο, τον Θεό σου.
Σαμουήλ: Δεν θα είμαι πλέον μαζί σου, διότι καταφρόνησες την εντολή του Κυρίου. Γι` αυτό θα σε εξουθενώσει ο Κύριος, ώστε να μην είσαι πλέον βασιλιάς του Ισραηλιτικού λαού…
     Το ίδιο το Ευαγγέλιο, λοιπόν, διαψεύδει και θέτει προ των ευθυνών του τον κάθε επιπόλαιο και επικίνδυνο εργάτη ή αρχιεργάτη του!
Κιλκίς, 10-1-2020
Δείτε και

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όπως γράφει ο Μεγάλος Θεολόγος, μακαριστός Ν. Σωτηρόπουλος: «Το Ευαγγέλιον ουκ έστι κατά άνθρωπον» Πολλοί νομίζουν, ότι το Ευαγγέλιο είναι επινόησις και κατασκεύασµα ανθρώπων, για να συγκρατήται ο κόσμος. Λάθος ο ισχυρισμός αυτός, το τραγικώτερο λάθος. Όχι απλώς λάθος, αλλ᾽ απιστία στο Χριστιανισµο. Ο Παύλος, αρχικώς σκληρότατος διώκτης του Χριστιανισμού, και έπειτα ο µεγαλύτερος απόστολος του Ιησού Χριστού και ο διαπρυσιώτερος κήρυξ του Ευαγγελίου, γράφει και τονίζει: «Γνωρίζω υμίν, αδελφοί, το Ευαγγέλιον το ευαγγελισθέν υπ᾿ εμού ότι ουκ έστι κατά άνθρωπον᾽ ουδέ γαρ εγώ παρά ανθρώπου παρέλαβον αυτό ούτε εδιδάχθην, αλλά δι αποκαλύψεως Τησού Χριστού» (Γαλ. 1:11:12).
Ο Παύλος ομιλεί για το Ευαγγέλιο, που κήρυττε αυτός, κήρυτταν δε και οι άλλοι Απόστολοι.
Ένα και το αυτό Ευαγγέλιο κήρυτταν όλοι οι Απόστολοι. Και το παρέδωσαν στην Εκκλησία, και το κατέχει η Εκκλησία ως παρακαταθήκη, ως πολύτιμο θησαυρό, σ’όλους τους αιώνες. Τονίζει δε ο Παύλος, ότι το Ευαγγέλιο «ουκ έστι κατά άνθρωπον», δεν είνε ανθρώπινο, δεν είνε ανθρωπίνη επινόησις. Κηρύχθηκε μεν από ανθρώπους και γράφτηχε από ανθρώπους, αλλά με θεία έμπνέπνευσι, με θεοπνευστία. Το Ευαγγέλιο δεν είνε όπως οι διδασκαλίες και τα βιβλία του κοσµου, όπου εμφιλοχωρούν πλάνες και ψεύδη. Το Ευαγγέλιο είνε πέρα ως πέρα αλάθητο, και ασυγκρίτως ανώτερο των διοασκαλιών και των βιβλίων του κοσµου. («ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» Νικόλαος Σωτηρόπουλος, σ. 7-9).
B.D

Ηλιάδης Σάββας είπε...

Ευχαριστούμε για το σχόλιο B.D. Όχι μόνο συμπληρώνει, αλλά υπερκαλύπτει στην εγκυρότητα και στην πληρότητα το μήνυμα του κειμένου της ανάρτησης. Καλή χρονιά και με αδιάπτωτο το ορθόδοξο φρόνημα στην καρδιά!

Ανώνυμος είπε...

Είδατε, αγαπητέ μου κύριε Σάββα, έστω και ένα ψήγμα αντιδράσεως, από την πλευρά της προισταμένης του αρχής, τουτέστιν από τη ΔΙΣ;
Παρωνυχίδα το θεωρούν και αυτό το φρικαλέο συμβάν;
Κανονικά θα έπρεπε να σεισθή ο τόπος, ένεκα του δεινού αιρεσιολογήματος, από μέρους του γνωστού και μη εξαιρετέου αυτού μητροπολίτου, ο οποίος, από ετών, διά της όλης στάσεώς του, προσθέτει συνεχώς πληγές στο σώμα της αγίας μας Εκκλησίας.
Αλλά βασιλεύει, ΑΙΔΗΜΟΝΩΣ, η βοώσα και κράζουσα αφωνία και η ένοχη ανοχή.
Και, φυσικά, θριαμβεύει το επαίσχυντο και προδοτικό της ιεράς αποστολής των επισκόπων "φιλάδελφο"...
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα τη γενειάδα του! Θεωρία επισκόπου και καρδιά μυλωνά, που λέει και ο σοφός λαός μας! Γιατί Ποιμένα της Εκκλησίας δεν τον λές!

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com