8 Αυγ 2018

Κυριακή ΙΑ΄Ματθαίου –«ΘΥΜΟΣ», «ΟΡΓΗ» ΚΑΙ «ΤΙΜΩΡΙΑ» ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)


IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
1. Παρακαλῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά προσέξετε τά ὅσα θά σᾶς πῶ σήμερα, σάν ἕνα ταπεινό κήρυγμα στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς μίλησε παραβολικά καί μᾶς εἶπε ὅτι πρέπει νά συγχωροῦμε τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων, γιά νά συγχωρέσει ὁ Θεός καί τά δικά μας ἁμαρτήματα. Καί τά πταίσματα τῶν ἄλλων ἀπέναντί μας, ἀγαπητοί, εἶναι λίγα, ἐνῶ τά ἁμαρτήματα τά δικά μας ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ εἶναι πολλά καί μεγάλα. Eἶπε λοιπόν ὁ Κύριός μας στό σημερινό Εὐαγγέλιο γιά ἕναν βασιλιά, ὁ ὁποῖος θέλησε νά λογαριαστεῖ μέ τούς δούλους του στά χρέη τους. Ἔτσι τοῦ ἔφεραν ἕναν χρεώστη, ὁ ὁποῖος ὄφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Πολύ μεγάλο ποσό, γιά τήν ἐποχή μάλιστα ἐκείνη! Δέν εἶχε ὅμως τήν δύναμη ὁ χρεώστης νά τό πληρώσει, γι᾽ αὐτό καί ὁ βασιλιάς διέταξε νά πωληθεῖ αὐτός καί ἡ γυναίκα του καί τά παιδιά του καί ὅλα ὅσα εἶχε, γιά νά πληρωθεῖ τό χρέος. 

Ἔπεσε ὅμως στά γόνατα ὁ χρεώστης δοῦλος καί προσ­κυνοῦσε τόν βασιλιά καί τόν παρακαλοῦσε νά τοῦ δώσει παράταση καί αὐτός μέ τόν καιρό θά ἐξοφλήσει τό χρέος του. Ὁ βασιλιάς τότε φάνηκε πολύ σπλαγχνικός καί ἔδειξε συμπάθεια στόν χρεώστη δοῦλο καί τοῦ χάρισε ἐντελῶς τό μεγάλο χρέος. Ἀκοῦστε ὅμως τήν συνέχεια, ἀδελφοί μου. Ὁ δοῦλος αὐτός συνάντησε ἕναν ἄλλο δοῦλο, πού τοῦ ὄφειλε ἑκατό δηνάρια, δηλαδή, ἕνα πολύ - πολύ μικρό ποσό σχετικά μέ τό δικό του πρῶτο χρέος στόν βασιλιᾶ. Τόν σταμάτησε λοιπόν καί τοῦ ζητοῦσε μέ σκληρότητα νά τοῦ δώσει ὅ,τι τοῦ ὀφείλει. Ὁ δεύτερος χρεώστης δοῦλος ἔπεσε στά γόνατα τοῦ συνδούλου του καί τόν παρακαλοῦσε νά δείξει ὑπομονή καί θά τόν ξεχρεώσει. Ἀλλά ὁ πρῶτος δοῦλος, ἄν καί προηγουμένως εἶχε λάβει τήν μεγάλη χάρη ἀπό τόν βασιλιά, ὅμως αὐτός δέν φάνηκε καθόλου σπλαγχνικός στόν δικό του χρεώστη. Τόν πῆγε στόν δικαστή, τόν ἔριξε στήν φυλακή, μέχρις ὅτου ἐξαντλήσει τό χρέος του. Τήν σκληρή ὅμως αὐτή συμπεριφορά τοῦ ἀγνώμονα δούλου τήν ἀνέφεραν οἱ σύνδουλοι στόν βασιλιά. Καί ὁ βασιλιάς «θύμωσε» (στίχ. 34), τόν κάλεσε καί τοῦ μίλησε ἐλεγκτικά καί αὐστηρά καί τόν τιμώρησε γιά τήν ἀσπλαγχνία του. Τόν ἔριξε στήν φυλακή μέ τήν ἐντολή μάλιστα νά τόν βασανίζουν σάν φυλακισμένο, μέχρις ὅτου ἐξοφλήσει τό χρέος του.
Καταλαβαίνετε, ἀδελφοί χριστιανοί, ποιός εἶναι ὁ βασιλιάς τῆς παραβολῆς. Εἶναι ὁ Θεός μας, ὁ Ὁποῖος, γιά τήν πολλή Του ἀγάπη σέ μᾶς συγχωρεῖ τά ἁμαρτήματά μας, ὅποια καί ὅσα κι᾽ ἄν εἶναι αὐτά, ἄν βέβαια μετανοοῦμε. Αὐτό ὅμως δημιουργεῖ καί σέ μᾶς τήν ὑποχρέωση νά συγχωροῦμε τά ἁμαρτήματα τῶν ἀδελφῶν μας. Αὐτό εἶναι τό κύριο μήνυμα καί δίδαγμα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ἐξ ἄλλου αὐτό, τό νά συγχωροῦμε δηλαδή τά ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων, τό λέμε στήν Κυριακή προσευχή μας, σάν προϋπόθεση γιά νά συγχωρηθοῦν καί τά δικά μας ἁμαρτήματα ἀπό τόν Θεό Πατέρα. «Καί ἄφες ἡμῖν – λἐγουμε – τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν».
2. Ἀλλά κάτι ἄλλο, ἀδελφοί, θέλω νά πῶ ἀπό τήν παραβολή τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Θέλω νά τονίσω κάποια μυστική ἀλήθεια ἀπό τό ἱερό κείμενο. Τήν πρώτη φορά, πού ὁ χρεώστης δοῦλος τῶν μυρίων ταλάντων ζήτησε ἀπό τόν βασιλιά μέ πολλή ταπείνωση νά τόν εὐσπλαγχνιστεῖ, ὁ βασιλιάς – δηλαδή ὁ Θεός μας – φάνηκε πολύ-πολύ εὐσπλαγχνικός καί τοῦ συγχώρησε τό χρέος. Τήν δεύτερη ὅμως φορά πού ὁ ἴδιος δοῦλος ἔδειξε ἀσπλαγχνία στόν σύνδουλό του, ἔκανε τόν βασιλιά – δηλαδή τόν Θεό μας – νά «θυμώσει», λέγει τό κείμενο, καί νά τοῦ φανεῖ πολύ αὐστηρός καί νά τόν τιμωρήσει σκληρά. Καί νά τί θέλω τώρα νά πῶ: Ὁ Θεός τήν πρώτη φορά μᾶς παρουσιάζεται μέ πολλή ἀγάπη καί εὐσπλαγχνία, ἀλλά τήν δεύτερη φορά μᾶς παρουσιάζεται μέ θυμό καί μέ ὀργή πρός τόν ἄσπλαγχνο δοῦλο του καί τόν τιμωρεῖ σκληρά μέ φυλακή – δηλαδή μέ κόλαση.
Τί λοιπόν; Τρέπεται καί μεταστρέφεται ὁ Θεός καί ἀπό ἀγάπη τήν μιά φορά, θυμώνει τήν ἄλλη φορά καί ὀργίζεται καί τιμωρεῖ; Ὄχι, ἀγαπητοί μου! Ὁ Θεός εἶναι ἄτρεπτος, ὁ Θεός εἶναι πάντοτε ἀγάπη. Ἀλλά ἡ ἀγαπητική Του Χάρη, πού εἶναι θεϊκή καί ἄκτιστη, γίνεται δεκτή ἀπό μᾶς ἀνάλογα μέ τήν δική μας ψυχική καθαρότητα. Ὅταν ἡ καρδιά μας ἔχει μίσος καί σκληρότητα πρός τόν ἄλλον, τότε δέν μπορεῖ νά ἔρθει καί νά κατοικήσει σ᾽ αὐτήν τήν φθονερή καρδιά ἡ θεϊκή ἀγάπη. Αὐτό ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τό λέμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀποστρέφεται, ὅτι θυμώνει καί ὀργίζεται ἐναντίον μας. Ἔ, λοιπόν, ἡ Ἁγία Γραφή, γιά νά ἐκφράσει θεολογικές ἀλήθειες, μεταχειρίζεται τήν γλώσσα τῶν ἀνθρώπων. «Ἀνθρωπομορφισμός» λέγεται αὐτό. Ἔτσι στήν Ἁγία Γραφή, ἀλλά καί στά ἱερά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας συναντᾶμε ἐκφράσεις πού μιλᾶνε γιά θυμό καί γιά ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ὁ ψαλμωδός λέγει: «Κύριε, μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδέ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με». Στήν Παράκληση τῆς Παναγίας Προυσιωτίσσης ὁ ὑμνωδός λέει στήν Παναγία: «Τήν ὀργήν τοῦ Υἱοῦ Σου καί τήν ἀγανάκτησιν, Παρθένε, πρόφθασον». Ἤ ἀκοῦμε στήν Θεία Λειτουργία τόν ἱερέα νά λέγει νά μᾶς σώσει ὁ Θεός «ἀπό πᾶσαν θλίψιν καί ὀργήν». Ὅταν λοιπόν, χριστιανοί, στά ἱερά μας κείμενα διαβάζετε ἤ ἀκοῦτε γιά θυμό καί ὀργή τοῦ Θεοῦ, θά τό ἐννοεῖτε αὐτό ὅτι ὁ Θεός μᾶς παίρνει τήν Χάρη Του. Καί δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο καί χειρότερο κακό ἀπό αὐτό, τό νά μᾶς πάρει ὁ Θεός τήν Χάρη Του. Ἀλλά θέλω κάποια ἐξήγηση νά δώσω σ᾽ αὐτό πού εἶπα: Δέν μᾶς παίρνει ὁ Θεός τήν Χάρη Του, γιατί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι σάν τόν ἥλιο, πού ἀνατέλλει γιά ὅλους. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, μέ τά πονηρά μας ἔργα πού κάνουμε, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι καταστήσαμε τόν ἑαυτό μας ἀνάξιο γιά τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Γιατί, κατά τήν πατερική διδασκαλία, δέν μπορεῖ τό θεϊκό νά συγκατοικήσει μέ τό ἁμαρτωλό! Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι κάναμε τόν ἑαυτό μας ἀνάξιο νά δεχτεῖ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, σάν κάποιον πού κλείνει τά παράθυρα τοῦ σπιτιοῦ του καί δέν μπαίνει σ᾽ αὐτό τό φῶς τοῦ ἡλίου.
3. Στήν Ἁγία Γραφή, ἀδελφοί χριστιανοί, ἀλλά καί στήν ἀνθρώπινη ζωή μας, ἐφαρμόζεται αὐτό τό δόγμα, αὐτή ἡ ἀλήθεια: ΑΜΑΡΤΙΑ – ΤΙΜΩΡΙΑ. ΜΕΤΑΝΟΙΑ – ΣΩΤΗΡΙΑ. Μάθετε ἀπ᾽ ἔξω τήν ἔκφραση αὐτή τῶν τεσσάρων λέξεων, γιατί εἶναι ἡ βάση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης. Πάνω σ᾽ αὐτό τό σχῆμα πλέκονται τά βιβλικά γεγονότα. Ἡ ἁμαρτία φέρει τήν τιμωρία. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός τιμωρεῖ, ἀλλά ἀφοῦ ἐμεῖς μέ τά πονηρά μας ἔργα κάναμε πέρα τόν Θεό, τό ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἀποστασίας μας εἶναι τό νά μᾶς ἔρθει μόνη της ἡ τιμωρία. Δέν μᾶς τιμωρεῖ ὁ Θεός, ἀλλά τά ἔργα πού κάνουμε, αὐτά τά ἁμαρτωλά μας ἔργα μᾶς τιμωροῦν. Καλά τό εἶπε ἀπό παλαιά ὁ προφήτης Ἰερεμίας: «Θά σέ παιδεύσει ἡ ἀποστασία σου καί θά σέ ἐλέγξει ἡ ἁμαρτία σου» (Ἰερ. 2,19). Δηλαδή, ὅπως τό ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ὁ καταγόμενος ἀπό ἐδῶ κοντά μας, ἀπό τήν Καλαμάτα, μέ τό ἑξῆς ἐντυπωσιακό παράδειγμα: Τά μικρά παιδά – ἔλεγε –ἔβρισκαν παλαιότερα στά χωράφια χειροβομβίδες καί τίς ἔπαιρναν στά χέρια τους καί τίς ἔπαιζαν, μή γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἐπικίνδυνες. Καί οἱ χειροβομβίδες ἐκρηγνύονταν καί σκότωναν τά παιδιά. Ἔτσι καί ἐμεῖς! Παίζουμε μέ τήν ἁμαρτία, χαιρόμαστε μ᾽ αὐτήν καί αὐτή ἡ ἁμαρτία τελικά εἶναι πού μᾶς καταστρέφει.
Ἀδελφοί μου, ἁμαρτήσαμε. Καί ἡ ἁμαρτία, εἴπαμε, φέρνει τήν τιμωρία. Ἀλλά ἡ μετάνοια φέρνει τήν σωτηρία. Μᾶς ἀπομένει λοιπόν ἡ μετάνοια, γιά νά σωθοῦμε ἀπό τά μεγάλα κακά, πού ἔρχονται ὡς ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν μας. Μετάνοια, ἀδελφοί μου, μετάνοια! Νά τί σημαίνει μετάνοια: Νά πᾶμε νά ἐξομολογηθοῦμε τά ἁμαρτήματά μας· κάθε Κυριακή νά πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία, γιά νά λειτουργούμαστε καί νά παίρνουμε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ· νά προσευχόμαστε καί ἰδιαίτερα νά προσευχόμαστε στήν Παναγία, γιατί ἔχει ἔχει ἕνα μυστικό γλυκασμό καί μιά ἰσχυρή δύναμη ἡ προσευχή στήν Παναγία· ὅλα τά σπίτια νά ἔχουν τό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί νά διαβάζουμε ἀπ᾽ αὐτό ἕνα κομμάτι καθημερινά· καί ἀκόμη νά διαβάζουμε τούς βίους τῶν ἁγίων μας, γιά νά βλέπουμε πῶς ἔζησαν αὐτοί καί νά τούς μιμούμαστε ὅσο μᾶς εἶναι δυνατόν. Μετάνοια, χριστιανοί μου, μετάνοια! Αὐτό εἶναι πού θά σώσει τίς οἰκογένειές μας καί τήν μεγάλη μας οἰκογένεια, τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα, ἀπό τίς καταστροφές πού μᾶς φέρει ἡ ἁμαρτία ὅλων μας, ἀρχόντων καί ἀρχομένων. Ναί, ἡ ἁμαρτία καί ἡ γενική ἀποστασία μας ἀπό τόν Θεό, αὐτή εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν κακῶν. Αὐτό εἶναι τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων. Καί δέν φορέσαμε ἐμεῖς τά μαῦρα καί δέν γενήκαμε ἱερεῖς γιά νά κηρύξουμε ἄλλο Εὐαγγέλιο καί ἄλλη θεολογία ἀπό αὐτή πού διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή. Καλύτερα νά πᾶμε νά πνιγοῦμε παρά νά ἀλλάξουμε, ἔστω καί στό παραμικρό, τήν θεολογία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων μας. – Μακάρι, χριστιανοί μου, μέ τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, μακάρινά στραφεῖ ἡ καρδιά μας μέ θερμό πόθο καί μέ δυνατή ἀγάπη στόν Θεό μας καί νά νοιαζόμαστε καί νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί γιά τήν ἀπόλαυση τῆς Βασιλεία τῶν οὐρανῶν,  τοῦ γλυκυτάτου Παραδείσου, ΑΜΗΝ.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε κάποιες περιπτώσεις ο Θεός δρα άμεσα και προσωπικά ο ίδιος. Ακολουθούν μερικά σχετικά ιστορικά παραδείγματα:
1) Ο κατακλυσμός του Νώε.
2) Η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων.
3) Οι πληγές που επέφερε ο Θεός στον Φαραώ, για να τον πείσει να ελευθερώσει τον Ισραηλιτικό λαό από την σκλαβιά του.
4) Ο πνιγμός-καταστροφή που επέφερε ο Θεός στον Αιγυπτιακό στρατό που καταδίωκε τον Ισραηλιτικό λαό, μέσα στην θάλασσα (από όπου προηγουμένως πέρασαν οι Ισραηλίτες με τον Μωυσή).

Αντώνης Ευκαρπίου είπε...

Επίσης ποιός θανάτωσε τον Ανανία και την Σαπφείρα ??
Ποιός τύφλωσε τον ελύμα ον μάγο ??

Δημήτριος είπε...

Οι 3 Άγιοι Άγγελοι, απεσταλμένοι απο τον Κύριό μας, είπαν στον δίκαιο Λώτ,απέστειλε ημάς ο Κύριος εκτρίψαι τις πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων.Εκτρίψαι, δηλαδή,συντρίψει, καταστρέψει.
Ο Κύριος αυτόν που αγαπά θα τον παιδαγωγήσει,με απότερο σκοπό τη σωτηρία της ψυχής.
Ο Θεός μισεί την αμαρτία, όπως όμως παρουσιάζουν τον Θεό μόνο αγάπη, αγαπά και την αμαρτία;
Όχι βέβαια,για αυτό όταν το παιδί του, είναι προσκολλημένο μέχρι το μεδούλι στην αμαρτία,ο νούς,η επιθυμία,και η θέληση συγγενεύουν με το νου του Εωσφόρου και επομένως ο καλός Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο για να τον θεραπεύσει,μισεί ο Θεός την αμαρτία,αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.

vas019 είπε...

Ποιος Άγιος (Αληθινός) είπαμε μίλησε για τον ¨ανθρωπομορφισμό" της Αγίας Γραφής που επεκτείνετε σε θέματα συμπεριφοράς και όχι σωματικού σχήματος ;
Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, με μια περιληπτική ΕΛΕΙΠΕΣΤΑΤΗ εξήγηση περί του Θυμικού της ανθρώπινης ψυχής και τον ανθρωποκεντρισμό στην περιγραφή του Θεού, πχ. η χείρα του Θεού.
Και πιανόμενοι από τον σωματικό ανθρωπομορφισμό της Γραφής, κυρίως στην Παλαιά Διαθήκη, πριν την ενανθρώπιση του Υιου, οι σύγχρονοι πνευματικοί διαφθορείς του Θείου ΒΑΣΙΚΟΎ μηνύματος της Μετανοίας (αλλιώς ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ) βρίσκουν πάτημα για να μιλήσουν για την ανυπαρξία της ιερά οργή Του, την ατιμωρησία Του κτλ. Λέτε να ξέρουν αυτοί οι σύγχρονοι "φωστήρες" και όχι οι Άγιοι τόσους αιώνες, με απερίσπαστο νου σε σχέση με τους σημερινούς, να τα εξηγήσουν

Τι νεοσύστατες πλανερές θεωρίες και ετυμολογίες είναι αυτές για να δικαιολογηθούν οι διαστροφές των Γραφών;
Στο όνομα της πολιτικής ορθότητας προσαρμόζουμε τα πάντα..Βρήκαμε την ιδιότητα του "απαθές" και αφαιρούν αυτόματα από τον Θεό να χρησιμοποιεί μια βασική δύναμη της ψυχής, όπως δόθηκε και σε μας, την εικόνα και ομοίωση. Και ποια είναι αυτή; To Θυμικό, που μας δόθηκε για χρήση όχι εναντίον του συνανθρώπου αλλά εναντίον των δαιμόνων, της αμαρτίας και του κακού εαυτού μας. Αν δεχόμαστε ότι ένας Άγιος έχει φτάσει στο κατ εικόνα και ομοίωση αλλά έχει Ιερά οργή για θέματα αμαρτίας και πίστης χωρίς να χάνει την απάθεια του, θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο Θεός οργίζετε ΑΠΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΩΣ και όχι βέβαια να καταργήσουμε το "καθ' ομοίωση" .

Αφήστε την πλανεμένη σε πολλά ακαδημαϊκή νεο-θεολογία, που έχει εμφυσήσει ανακρίβειες, επιτηδευμένες συγκαλύψεις, παραλείψεις, σκοπιμότητες και πλάνες ακόμα και σε αξιόλογους Ιεράρχες. Αυτή σαφώς και δημιουργεί νέα ερωτηματικά, διαταράσσει την απολογητική πνευματική ισορροπία της ορθοδοξίας και της παράδοσης και αφήνει αναπάντητα πολλά. Ανάμεσα τους και πολλά από την παλαιά διαθήκη καθώς και οράματα φρικτής κόλασης και κρίσης από την παράδοση. Αναζητήστε Απλά, Αληθινά και όμορφα διδάγματα ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ η σε όσους σύγχρονους κάνουν εκτενή σωστή χρήση των λεγομένων Τους.

Ανώνυμος είπε...

Άγιος Μάξιμος Ομολογητής: «...Ὀργή Θεοῦ ἐστι κατά μίαν ἐπιβολήν ἡ τῶν παιδαγωγουμένων ἐπίπονος αἴσθησις. Ἐπίπονος δέ καθέστηκεν αἴσθησις, ἡ τῶν ἀκουσίων πόνων ἐπαγωγή, δι᾽ ἧς τόν ἐπ᾽ ἀρετῇ καί γνώσει φυσιούμενον νοῦν ὁ Θεός πολλάκις ἄγει πρός συστολήν καί ταπείνωσιν... Ἤ πάλιν ὀργή Κυρίου ἐστίν ἡ ἀνακωχή τῆς τῶν θείων χαρισμάτων χορηγίας, ἥτις συμφερόντως ἐπί πάντα γίνεται νοῦν ὑψηλόν καί μετέωρον καί τοῖς δοθεῖσιν αὐτῷ θεόθεν καλοῖς ὡς ἐπ᾽ ἰδικοῖς κατορθώμασι μεγαλαυχώμενον... Γίνεται τοίνυν δικαίως ἐπί τόν ὑψηλόφρονα νοῦν ὀργή, τουτέστιν ἐγκατάλειψις, ἤγουν ἡ τοῦ διοχληθῆναι αὐτόν κατά τε τήν πρᾶξιν, ὡς Ἰουδαίαν, κατά τε την θεωρίαν, ὡς Ἰερουσαλήμ, ὑπό δαιμόνων συγχώρησις, ἵνα λάβῃ τῆς μέν ἑαυτοῦ φυσικῆς ἀσθενείας συναίσθησιν. Τῆς δέ σκεπούσης αὐτόν καί τό πᾶν κατορθούσης τῶν ἀγαθῶν θείας δυνάμεώς τε καί χάριτος, τήν ἐπίγνωσιν, καί ταπεινωθῇ πόρρω παντελῶς ἑαυτοῦ το ἀλλότριον καί παρά φύσιν ὕψος ποιούμενος, ὥστε μή ἐπελθεῖν ἐπ᾽ αὐτόν τήν ἄλλην ὀργήν τῆς τῶν δοθέντων χαρισμάτων ἀφαιρέσεως...»
(ΜPG 90,489ἑξ.).

Ανώνυμος είπε...

Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός: ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΠΙ ΘΕΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ. Ἐπεί δέ πλεῖστα περί Θεοῦ σωματικώτερον ἐν τῇ Θείᾳ Γραφῇ συμβολικῶς εἰρημένα εὑρίσκομεν, εἰδέναι χρή, ὡς ἀνθρώπους ὄντας ἡμᾶς, καί τό παχύ τοῦτο σαρκίον περικειμένους, τάς θείας καί ὑψηλάς καί ἀΰλους τῆς Θεότητος ἐνεργείας νοεῖν ἤ λέγειν ἀδύνατον, εἰ μή εἰκόσι καί τύποις καί συμβόλοις τοῖς καθ᾽ ἡμᾶς χρησαίμεθα. Ὅσα τοίνυν περί Θεοῦ σωματικώτερον εἴρηται, συμβολικῶς ἐστι λελεγμένα, ἔχει δέ ὑψηλοτέραν διάνοιαν. Ἁπλοῦν γάρ τό Θεῖον καί ἀσχημάτιστον. Ὀφθαλμούς μέν οὖν Θεοῦ καί βλέφαρα καί ὅρασιν καί τήν ἁπάντων ἐποπτικήν αὐτοῦ δύναμιν καί τό ἀλάθητον τῆς αὐτοῦ γνώσεως ἐννοήσωμεν, ἀπό τοῦ παρ᾽ ἡμῖν διά ταύτης τῆς αἰσθήσεως ἐντελεστέραν γνῶσίν τε καί πληροφορίαν ἐγγίνεσθαι. Ὦτα δέ καί ἀκοήν τό ἐξιλεωτικόν αὐτοῦ καί τῆς ἡμετέρας δεκτικόν δεήσεως....... Ὀργήν δέ καί θυμόν τήν πρός τήν κακίαν ἀποστροφήν. Καί γάρ ἡμεῖς τά ἐναντία τῆς γνώμης μισοῦντες ὀργιζόμεθα...»
(Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, MPG 94,841 ἑξ.).

vas019 είπε...

Το να βρίσκουμε αποκομμένα αγιοπατερικά κείμενα για να υποστηρίξουμε μία άποψη, αποκρύβοντας διάφορους άλλους πατέρες και ορθόδοξοξες πηγές της παράδοσης, μοιάζει με ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και όχι ερμηνεία προς την Αλήθεια. Η Αληθινή ερμηνευτική προσπάθεια πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και την διαφορετική ή και αντίθετη άποψη και να την δικαιολογεί, ερμηνεύει ή αποδομεί.
Στο προκείμενο περί Οργής και Τιμωρίας του Υψίστου..

Ο Μέγας Αθανάσιος δίνει την κλασική ερμηνεία..
ΨΑΛΜΟΣ τῷ Δαυῒδ εἰς ἀνάμνησιν περὶ τοῦ Σαββάτου. ΛΖʹ. Ὑπόθεσις. 27.184
"Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με. [Οἱ ταῖς κολάσεσι διακο νούμενοι δαίμονες, καὶ αἱ τιμωρητικαὶ δυνάμεις, τοῦ Θεοῦ ὀργὴ καὶ θυμὸς λέγονται. Ἱκετεύει οὖν μὴ διὰ πονηρῶν δυνάμεων ἐλεγχθῆναι, μηδὲ δι' ἀποστολῆς ἀγγέλων σκυθρωπῶν παιδευθῆναι, ἀλλὰ διὰ λόγων σωτηρίων.] Παιδεύει ἡμᾶς ὁ Κύριος, εἰς ἀνάμνησιν ἄγων τῆς ἀρετῆς. Ὁ δὲ ἅγιος οὐ τὸν ἔλεγχον ἢ τὴν παιδείαν παραιτεῖται, ἀλλὰ τὴν μετ' ὀργῆς καὶ θυμοῦ. Ὅτι τὰ βέλη σου ἐνεπάγησάν μοι. Βέλη τὰς τιμωρητικὰς δυνάμεις φησί. Καὶ ἐπεστήριξας ἐπ' ἐμὲ τὴν χεῖρά σου. Καθήψατό μου, φησὶν, ἡ χείρ σου, ὑπὲρ τῆς ἁμαρτίας παιδεύουσα."


Το κείμενο του Αγίου Μάξιμου Ομολογητού δεν επεξηγεί πλήρως τι είναι η οργή του Θεού σε όλες τις περιπτώσεις, ειδικά των αμαρτωλών, αλλά δίνει παραδείγματα της Θείας Οργής που αφορούν τους ασκούμενους. Εκπαιδευτικές επίπονες τιμωρίες, όπως λέει και ο Θείος Χρυσόστομος και μείωση χαρισμάτων ή και άδεια στους δαίμονες για επίθεση ή και πρόκληση κακού προς ταπείνωση.
Η δαιμόνων συγχώρησις μπορεί να προκαλέσει πολλά κακά, φυσικά και μή. Τα πάντα είναι κάτω από τον έλεγχο του Κυρίου. Φτερό πτηνού δεν πέφτει στην γη αν δεν το επιτρέψει..
Δεν επεξηγεί τα πάντα το χωρίο αυτό, αναφέρετε περισσότερο στα συνειδητά μέλη της στρατευομένης εκκλησίας και φυσικά η οργή του Θεού είναι περισσότερο εκπαιδευτική. Δεν σημαίνει ότι οι κάθε λογείς αντίχριστοι έχουν παρόμοια αίσθηση και συνέπειες της οργής..
Μη προσπαθούμε να ανταλλάξουμε τελείως την ανθρώπινη αίσθηση της οργής και της δικαιοσύνης με του Θεού. Φυσικά του Θεού είναι ανώτερη , πληρέστερη, λεπτομερέστερη και σε πολλά ακατανόητη. Παρόλα αυτά , εκείνος φροντίζει να ικανοποιεί και την κοινή ανθρώπινη δικαιοσύνη των Δικαίων. Ο Μέγας Αθανάσιος αναφέρει:

"Ἔπεσε τὸ πῦρ ἐπ' αὐτοὺς, καὶ οὐκ εἶδον τὸν ἥλιον. Ἐμβληθέντες, φησὶν, εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, τῆς δικαιοσύνης τὸν ἥλιον οὐκ ἐθεάσαντο. Ὅμοιον δὲ τό· Ἀρθήτω ὁ ἀσεβὴς, ἵνα μὴ ἴδῃ τὴν δόξαν Κυρίου. .....Εὐφρανθήσεται δίκαιος, ὅταν ἴδῃ ἐκδίκησιν. Οἱ δίκαιοι, φησὶν, ἐκ μέσου γιγνομένους τοὺς ἀλιτηρίους θεώμενοι δαίμονας κατὰ τὸν τῆς δικαιοκρισίας καιρὸν, ἐπὶ τῷ δικαίῳ κρίματι τοῦ Θεοῦ εὐφρανθήσονται· ἅτε δὴ ἀθῶοι αὐτοὶ εὑρεθέντες τῆς ἐπὶ τῷ θανάτῳ κολάσεως. Τὸ γὰρ, νίψεται, ἐπὶ τοῦ ἀθώου ληπτέον κατὰ τό· Νίψομαι ἐν ἀθώοις τὰς χεῖράς μου. Ἄρα ἐστὶν ὁ Θεὸς κρίνων αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ. Τὸ, ἄρα, ἀντὶ τοῦ, ὄντως, τέθειται. Ἄρα ἐστὶν ὁ Θεὸς κρίνων αὐτούς. Ὁμολογοῦσι, φησὶν, ὄντως δικαίαν ὑπάρχειν τὴν ἐπ' αὐτῶν ἐξενεχθεῖσαν κρίσιν τοῦ Θεοῦ. "
ΨΑΛΜΟΣ τῷ Δαυῒδ εἰς ἀνάμνησιν περὶ τοῦ Σαββάτου. ΛΖʹ. Ὑπόθεσις, MPG 27.264

Συνεχίζοντας ο Ιερος Πατήρ την ανάλυση στους Ψαλμούς στο MPG 27.189
"Μὴ παραδῷς με, φησὶν, εἰς ὀνειδισμὸν, διὰ τὸ εἰς ἐμὲ εἶναί σε τὸν λοιδορούμενον. Ἐκωφώθην, καὶ οὐκ ἤνοιξα τὸ στόμα μου, ὅτι σὺ ἐποίησας. Λοιδορούμενος, φησὶν, ἐσίγων, εἰδὼς ἀκριβῶς περὶ αὐτῆς, ὅτι σὺ εἶ ὁ τιμωρίας ἤτοι παιδείας χάριν τάξας με εἰς αὐτὸ τοῦτο ὀνειδίζεσθαι. Ἀπόστησον ἀπ' ἐμοῦ τὰς μάστιγάς σου. Τὰς γινομένας αὐτῷ παρὰ τῶν δαιμόνων τιμωρίας λέ γει, οὐ συγχωροῦντος αὐτοῖς τοῦ Θεοῦ. (Reg. 1 sic.) Τὰς γινομένας αὐτῷ παρὰ τῶν δαιμόνων τιμωρίας παρὰ τοῦ Θεοῦ λέγει, ὡς συγχωροῦντος αὐτὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν παθεῖν. Ἀπὸ γὰρ τῆς ἰσχύος τῆς χει ρός σου ἐγὼ ἐξέλιπον. Πολλάκις ἤδη τὴν κολάζουσαν δύναμιν χεῖρα τοῦ Θεοῦ λέγεσθαι ἐμνημονεύσαμεν. Ὅταν αὐτοὺς ἰσχυρῶς μαστίζῃ, ἐκλείπει ὁ κολαζόμενος, καθὸ τοιοῦτός ἐστιν, ἀσθενὴς δηλονότι καὶ μὴ δυνάμενος ἐφ' ἱκανὸν ἀντέχειν πρὸς μάστιγας."

vas019 είπε...

Ο Σεβασμιότατος ισχυρίζεται ότι διδάσκει τις Γραφές...Λάθος Σεβασμιότατε..Τα Σόδομα και η νεκρά θάλασσα μέχρι και σήμερα δεν κάηκαν από την αμαρτία αυτόματα (Αλλιώς δεν θα έμενε ίχνος από μας τους ανθρώπους) αλλά ΛΟΓΩ της ΑΜΑΡΤΙΑΣ. Και επιμένει ότι η αμαρτία μας τιμωρεί και όχι ο Θεός. Η έκφραση παίζει με την κοινή νοημοσύνη..Θα μπορούσατε να πείτε Άγιε αρχιερέα ότι Λόγω της αμαρτίας μας, της επιλογή μας να παρακούμε πνευματικούς νόμους ή και φυσικούς ακόμα, τιμωρούμαστε, από επιλογή μας.
Αλλα ας δούμε και γιατί κατά τον άγιο Μάξιμο επιτρέπει ο Θεός στον διάβολο να μας τιμωρεί στην γη..

"Ἀγαθός ὑπάρχων ὁ Θεός, καί θέλων ἡμῶν ἐκτῖλαι παντελῶς τό τῆς κακίας
σπέρμα τήν ἡδονήν, τήν τόν νοῦν τῆς θείας ἀποσυλήσασαν ἀγάπης, συγχωρεῖ τῷ
διαβόλῳ πόνους ἡμῖν καί τιμωρίας ἐπαγαγεῖν· κατά ταὐτόν καί τῆς προλαβούσης
ἡδονῆς τόν ἰόν, διά τῶν πόνων τῆς ψυχῆς ἀποξέων, καί πρός τά παρόντα καί μόνην
τήν αἴσθησιν σαίνοντα, μῖσος ἡμῖν καί τελείαν ἀποδιάθεσιν, ὡς μηδέν τιμωρίας
πλέον εἰς κέρδος κεκτημένα κατά τήν χρῆσιν, ἐμποιῆσαι βουλόμενος, καί τήν
ἐκείνου τιμωρόν δύναμιν καί μισάνθρωπον, τῆς πρός ἀρετήν ἐπαναγωγῆς
περιστατικήν αἰτίαν ποιήσασθαι τῶν αὐτῆς ἑκουσίως ἀπολισθησάντων."
(ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΛΗΣΙΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ, ΕΡΩΤΗΣΙΣ πστ΄)

Ας δούμε και μια μετριοπαθή άποψη του Α.ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΙΓΡΑΘΑΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕʹ

"οὕτως καὶ ἐπὶ τοῦ θεοῦ ἡ ὀργή, κἂν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τοῦτο καὶ φαίνηται καὶ παρ' αὐτῶν ὀνομάζηται, οὐδὲν μᾶλλόν ἐστιν ὀργή, ἀλλ' ὡς ὀργὴ τοῖς οὕτω τὴν κατὰ τὸ δίκαιον τοῦ θεοῦ ἀντιδιδομένην ἀμοιβὴν ὀνομάζουσι"

Στο παραπάνω φαίνεται καθαρά ότι ο Θεός επεμβαίνει και ενίοτε ανταμείβει με πικρό νόμισμα, όντας ο Ίδιος στην τελειότητα της απάθειας και απείρου μακαριότητας..

Σεβασμιώτατε, δεν υπάρχει πλήρη διπλωματική γλώσσα σε αυτά τα πράγματα..Έχετε άραγε διαβάσει τα οράματα της Κρίσης, του Αγίου Νήφωνα και του Όσιου Εφραίμ του Σύρου; Έχετε δει τα λόγια του Κυρίου εν Ιερά Οργή πλήρως Ανθρωπομορφισμένη; Ότι θέλουμε λέμε για να αρέσουμε στον αναρχικό πνευματικά κόσμο;

Ξέρετε άραγε πως ποίμεναν οι αγιότατοι κληρικοί του παρελθόντος; Όχι μόνο δεν δίδασκαν αυτά που λέτε εσείς, αλλά έχοντας πλήρη επίγνωση της τιμωρητικής Του ποιμαντικής, ζητούσαν οι ίδιοι τιμωρίες στις προσευχές τους για εκδικητική οργή Θεού στα άπιστα και ενοχλητικά έθνη αλλά και επιστροφή ψυχών..

ΜΕΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. MPG 28.748
"οὕτως καὶ οἱ πνευματικοὶ διδάσκαλοι ῥομφαίας διστόμους ἔχουσι, τὰ διδάγματα τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Διαθήκης, δι' ὧν ποιοῦσιν ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ εἰς τιμωρίαν ἐμβάλλουσιν αὐτοὺς, ἀποστέλλοντες αὐτοῖς ὀργὴν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς ἱκετηρίας τῆς πρὸς τὸν Θεόν. Ὡσαύτως καὶ τὸν κοινὸν λαὸν τῶν πιστῶν ἐλέγχουσι καὶ διδάσκουσιν εἰς τὸ ἀγαθόν. Ὅταν δὲ μὴ ἀκούσωσιν αὐτῶν, ἀλλ' ἐναντιοῦνται τὸ ἀγαθὸν, καὶ καταφρονοῦσιν αὐτῶν, τότε καὶ αὐτοῖς ἀποστέλλουσι διὰ προσευχῆς τιμωρίαν πρὸς σωφρονισμὸν, ὅπως παιδευθέντες σωφρονισθῶσιν, μὴ παρακούειν Θεοῦ, μήτε τῶν θεραπόντων αὐτοῦ· "

ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ ΕΚΕΙΝΗ. ΜΟΙΑΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ " προσωπειο ευσεβειας, τη δυναμη αυτης αρνημένη"

Ποιος Άγιος Τόλμησε να πει ότι ο Θεός Δεν τιμωρεί, (δηλαδή δεν κρίνει, αφού επακόλουθα είναι αυτά, επιβράβευση και τιμωρία πάνε μαζί); Λυπούμε αλλά αυτά τα λόγια ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΛΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ.
Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΒΡΙ!

vas019 είπε...

Να διαβάζατε άραγε υποχρεωτικά οι λίγοι καλοπροαίρετοι αρχιερείς τον Ιερό Χρυσόστομο, έστω και στο τέλος..Μήπως και καταφέρετε και διορθώσετε και άλλους πλήρως πλανημένους, αφού για καθαίρεση τους ούτε κουβέντα.

Ιερος Χρυσόστομος: MPG 48.1069
Οὐ γὰρ ὀξεῖαι αἱ παρὰ Χριστοῦ τιμωρίαι, καθάπερ ἐν τῷ νόμῳ· ἀλλὰ πολλὴ μὲν ἀναβολὴ τῶν κατὰ τὸ δίκαιον ἀνταποδόσεων, φοβερὰ δὲ ὕστερον ἡ δίκη...Διὰ τοῦτο ὑπερτίθεται τὴν
τιμωρίαν, ἵνα ἔχωμεν καιρὸν μετανοίας, ἵνα ὁ χθὲς ὀργισθεὶς τῷ ἀδελφῷ, σήμερον
μετανοήσῃ..

MPG 48.1071
Ὅσον γὰρ μακροθυμεῖ, ζητῶν τὴν διόρθωσιν, τοσοῦτον ἀγανακτήσει μὴ διορθουμένων ἡμῶν, καὶ ὡς ἐξυβρίσασι τὴν χάριν ἐπελεύσεται ὀξέως.

MPG 50.782
ὁ καὶ τὰς τιμωρίας διὰ πολλὴν φιλανθρωπίαν ἀπειλήσας ἡμῖν, καὶ μεγάλας ἑτοιμάσας τιμὰς, ἵνα καὶ φόβος καὶ τιμῆς ἐλπὶς, ἡ μὲν ἐπεγείρῃ πρὸς ἀρετὴν, ὁ δὲ κωλύσῃ πονηρευμάτων!

Η ΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΚΗ, ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ..
MPG 62.475
Εἴπερ δίκαιον παρὰ Θεῷ ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίβουσιν ὑμᾶς θλῖψιν, καὶ ὑμῖν τοῖς θλιβομένοις ἄνεσιν μεθ' ἡμῶν, ἐν τῇ ἀποκαλύψει τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀπ' οὐρανοῦ μετ' ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ, ἐν πυρὶ φλογὸς, διδόντος ἐκδίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν, καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσι τῷ Εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἰ οἱ τῷ Εὐαγγελίῳ μὴ ὑπακούοντες διδόασι τιμωρίαν, οἱ καὶ μετὰ τοῦ μὴ ὑπακοῦσαι θλίβοντες ὑμᾶς, τί οὐ πείσονται;

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ στην ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΩΣΗ - ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, δεν τόλμησε να παραλλάξει σε "μεταφορικό" και "ανθρωπομορφικό" την περιγραφή του Προφήτη που περιγράφει την σκηνή κατά την Β'Παρουσία..
" εἶτα πρὸς αὐτοὺς ὁ ἐνισχύων αὐτοὺς καὶ συνέχων Κύριος Ὑψωθήσεται, φησὶν, ἡ χείρ σου ἐπὶ τοὺς θλίβοντάς σε, καὶ πάντες οἱ ἐχθροί σου ἐξολοθρευθήσονται. νενικήκασι γὰρ, ὡς ἔφην, ἐν Χριστῷ, καὶ ἀμείνους ἦσαν ἁπάσης ἐπιβουλῆς, καὶ διέλαμψαν ἐν κόσμῳ, καὶ κατεκράτησαν ἐχθρῶν, Θεῷ κατακτώμενοι τοὺς ἀπολωλότας. Καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει Κύριος, ἐξολοθρεύσω τοὺς ἵππους σου ἐκ μέσου σου καὶ ἀπολῶ τὰ ἅρματά σου, καὶ ἐξολοθρεύσω τὰς πόλεις τῆς γῆς σου καὶ ἐξαρῶ πάντα τὰ ὀχυρώματά σου· καὶ ἐξαρῶ τὰ φάρμακά σου ἐκ τῶν χειρῶν σου, καὶ ἀποφθεγγόμενοι οὐκ ἔσονται ἐν σοί· καὶ ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτά σου καὶ τὰς στηλάς σου ἐκ μέσου σου, καὶ οὐκ ἔτι οὐ μὴ προσκυνήσεις τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου· καὶ ἐκκόψω τὰ ἄλση ἐκ μέσου σου, καὶ ἀφανιῶ τὰς πόλεις σου, καὶ ποιήσω ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἀνθ' ὧν οὐκ εἰσήκουσαν"

Να βλέπαμε και εν συντομία το τρομακτικόν της περιγραφής της φοβεράς εκείνης ημέρας Του που πλησιάζει; Α και δεν έχει μόνο καυστική ιδιότητα του πυρ το μενού της τιμωρίας των αμετανόητων, σε αντίθεση με την θεωρία του μόνο "πύρινου ποταμού" σε κοινό τόπο, όπως μας πληροφορεί ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΟΧΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ. MPG 28.597

"ποταμὸς γὰρ πυρὸς εἷλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ· ἡνίκα τάρταρος καὶ βόθρος ἀχανὴς καὶ ἀνείκαστος, καὶ σκότος ἐξώτερον, καὶ σκώληξ ἀκοίμητος, ἀναδειχθῶσι παρόντα. Καὶ ὁ ἐπ' αὐτὰς φόβος εἱστήκει μετέωρος, ἐκδεχομένων τὴν ἔκβασιν· καὶ ὀργῆς ἄγγελοι κολαστικοὶ, πῦρ ἀποστίλβοντες, πῦρ τε βλέποντες, καὶ πῦρ ἀναπνέοντες, ἕτοιμοι εἰς πᾶσαν ἐκδίκησιν πάσης παρανομίας ἑστήκασι. Πᾶσά τε πρὸς τούτοις κτίσις ἐπίγειός τε καὶ ἐπουράνιος, ὅση τε ἐν ἀγγέλοις καὶ ταῖς ὑπὲρ ἀγγέλοις δυνάμεσι, καὶ ὅση ἐν οὐρανοῖς παρίστανται μετὰ τρόμου τὴν φοβερὰν τῆς θείας βουλῆς ἐκδεχόμενοι φανέρωσιν."

Υπάρχει μέγα πλήθος σχετικών αγίων λόγων και χωρίων και υμνογραφίας στην ορθόδοξη ιστορία μας. ,Μην διαστρέφετε και αποκρύβετε τα διδάγματα των αγίων μας. Τα αποτελέσματα της σύγχρονης διαστρεβλομένης ποιμαντικής, χωρίς φόβο Θεού, φαίνονται άλλωστε στην τρομερή αποστασία της εποχής μας..

Ανώνυμος είπε...

Ο χρήστης vas019 άφησε ένα κάρο σχόλια αφού έφυγε το άρθρο απο την κεντρική σελίδα. Να υποθέσω ότι δεν ήθελε απάντηση; Αλλά τί απάντηση να δώσει κανείς σε ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τί διαβάζουν ούτε όταν διαβάζουν Πατέρες, ούτε όταν διαβάζουν κείμενα σημερινών Αρχιερέων! Λυπάμαι.

Από τα χωρία που σας παρέθεσα σας έδειξα απλώς ότι τα λόγια του αγίου Γόρτυνος δεν είναι αντιπατερικά. Είπε αυτό ακριβώς που έλεγε ο άγιος Μάξιμος εδώ. Προφανώς δεν σας άρεσε! Το ότι υπάρχουν διάφορες αιτίες εκδηλώσεως της οργής του Θεού, αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν λάθος αυτό που είπε ο Σεβασμιώτατος.

Ούτε πάλι όλοι οι Πατέρες ομιλούν με την ίδια γλώσσα. Άλλοι ομιλούν περισσότερο ποιμαντικά (δηλαδή πιό απλά στην γλώσσα), και άλλοι περισσότερο θεολογικά (σαν τον άγιο Μάξιμο). Το να πάρουμε τώρα αυτά να τα βάλουμε πλάι-πλάι όταν κάνουμε δογματική κουβέντα, σημαίνει ότι δεν πολυκαταλαβαίνουμε τί διαβάζουμε.

Τί λέει, για παράδειγμα, το κείμενο του αγίου Αθανασίου που παραθέσατε; Απλώς ομιλεί για τιμωρία του Θεού. Πού αντιτίθεται αυτό στα λεγόμενα του αγίου Γόρτυνος; Ο Σεβασμιώτατος ομιλεί για την βαθύτερη φύση της τιμωρίας, της οργής του Θεού.

Ούτε πάλι μίλησε ο Σεβασμιώτατος για την τελική κρίση των ανθρώπων, στην οποία αναφέρονται πολλά από τα χωρία που παραθέτετε. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση να ξέρετε ότι πάλι ισχύουν τα ίδια.
Ιδού τί λέγει ο Δαμασκηνός Ιωάννης: « Καί τοῦτο δέ εἰδέναι δεῖ ὅτι ὁ Θεός οὐ κολάζει τινά ἐν τῷ μέλλοντι, ἀλλ᾽ ἕκαστος ἑαυτόν δεκτικόν ποιεῖ τῆς μετοχῆς τοῦ Θεοῦ. Ἔστι δέ ἡ μέν μετοχή Θεοῦ τρυφή, ἡ δέ ἀνεξικακία αὐτοῦ, κόλασις. Ἐνταῦθα δέ οὐ κολάζων ἐπιφέρει τούς πειρασμούς ὁ Θεός, ἀλλά παιδεύων καί ἰώμενος τήν κακίαν, ἵνα ἐπιγνῶμεν αὐτόν, καί ἐπιστρέφωμεν καί τύχωμεν τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ» (MPG 94,1545D.1548A).

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com