«Λειτουργοῦμε γιά νά φωτογραφηθοῦμε!»

«Λειτουργοῦμε γιά νά φωτογραφηθοῦμε!»

 Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη,ἱεροκήρυκος

Ὑπάpχoυv λειτουργοί τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου, ἐπίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι, πού εἶναι δυνατὸν νὰ θέτουν σκοπὸ μιᾶς ἱερῆς ἀκολουθίας τὸ σύνθημα τοῦ παραπάνω τίτλου; Δὲν θέλουμε νὰ τὸ δεχθούμε. Πῶς γίνεται ὅμως, ὁ «πνευματικὸς» καρπὸς μιᾶς πανηγυρικῆς ἀρχιερατικῆς συλλειτουργίας, νὰ εἶναι ἡ παραγωγὴ καὶ ἡ προβολὴ (μέσῳ ἱστοσελίδων) ἑκατοντάδων φωτογραφιῶν;

• Σέ προηγούμενο δημοσίευμα σὲ μικρὸ σχόλιο ἀναφέραμε τὸν ἀριθμὸ 134 γιὰ τὶς δημοσιευμένες φωτογραφίες μιᾶς τέτοιας συλλειτουργίας. Τώρα ἔχουμε αὔξησι. Σὲ παρόμοιο ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο μετρήσαμε 168 φωτογραφίες! Κάθε κίνησις καὶ τρεῖς φωτογραφίες. Κάθε εὐλογία πέντε φωτογραφίες. Κάθε ἐκφώνησις δύο φωτογραφίες. Κάθε ἐμ-φάνισις δέκα φωτογραφίες. Κάθε ἄμφιο πού περιβάλλεται ὁ ἀρχιερέας (καὶ δὲν εἶναι ἕνα!) τέσσερις φωτογραφίες!

• Ρωτήσαμε σοβαρὸ κληρικό, πού συνέβη νὰ μετέχη σὲ μιὰ τέτοια λειτουργία, καὶ μᾶς εἶπε: «Δὲν φταῖμε ἐμεῖς. Ὅσοι διαθέτουν σύγχρονο κινητὸ παίρνουν καὶ φωτογραφίες»!

Ναί, εἶναι γεγονός, ὅτι κατέστη εὔκολη πλέον ἡ φωτογράφησις μὲ τὰ κινητὰ καὶ ὅτι ὁ ὁποιοσδήποτε γίνεται... φωτογράφος. Μὲ μιὰ διαφορά.

• Οἱ φωτογράφοι, πού ἀνεβάζουν σὲ συγκεκριμένες ἱστοσελίδες ἐκκλησιαστικῶν εἰδήσεων, δὲν εἶναι αὐτοὶ πού φωτογραφίζουν μὲ κινητὰ τηλέφωνα. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν πρόσβασι στοὺς ὑπευθύνους τῶν ἱστοσελίδων. Οὔτε ξενίζουν μιὰ ἢ δυὸ ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες γιὰ σημαντικὸ γεγονὸς (π.χ. χειροτονία, γάμος, βάπτισις).

• Τὸ ἀέναο βέβαια τράβηγμα φωτογραφιῶν ἀπό κινητὰ εἶναι καὶ αὐτὸ παντελῶς ἀπαράδεκτο. Ἀπό τὸν προεστῶτα τῆς θείας Λειτουργίας καὶ κάθε ἱεροπραξίας ἐξαρτᾶται τό νὰ τηρῆται ἡ ἱερότητα τῶν ἀκολουθιῶν ἢ ἡ μετατροπή τους σὲ διαρκῆ ἐπιδείξιομανια καὶ μεγαλομανία. Καταντήσαμε νὰ βλέπουμε σὲ πανηγύρια, σὲ πολυαρχιερατικὰ συλλείτουργα καὶ σὲ μυστήρια (γάμους, βαφτίσια κ.λπ.) χέρια ὄχι ὑψωμένα, «ὁσίως» (Α´ Τιμ. β' 8), ἢ σταυρωμένα πρὸς προσευχή, ἀλλὰ χέρια ὑπερυψωμένα μὲ σύγχρονα κινητὰ ἢ μὲ φωτογραφικὲς μηχανές!

• Πιστεύουμε, ὅτι μιὰ ὑπόδειξις τοῦ προεστῶτος τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνάξεως εἶναι ἱκανὴ νὰ σταματήση τὴ διὰ-κωμώδησι τῆς θείας λατρείας καὶ νὰ παραμείνη «ὁ οἶκος τοῦ Πατρὸς» μας «οἶκος προσευχῆς» (ἰδέ καὶ Ἰωάν. β' 16).

• Ἀλλὰ τὸ πρόβλημα δὲν τὸ δημιουργοῦν τόσο οἱ ἐρασιτέχ νες τῶν κινητῶν. Τὸ δημιουργοῦν κυρίως οἱ «ἐντεταλμένοι» πρὸς φωτογράφησι. Ἔχουν λάβει ἐντολὴ νὰ μὴν ἀφήσουν καμμιὰ κίνησι (καὶ τῆς πιὸ ἱερῆς στιγμῆς), πού νὰ μὴν ἀπαθανατισθῆ. Αὐτοὶ σπεύδουν μόλις τελειώση τὸ πολυαρχιερατικό συλλείτουργο (κάποτε καὶ πρὶν τελειώση) νὰ στείλουν τὶς φωτογραφίες στὶς δυὸ-τρεῖς γνωστότερες «ἐκκλησιαστικὲς» ἱστοσελιδες, ἢ στὴν ἱστοσελίδα τῆς Μητροπόλεως. Ἔτσι ἡ ὅλη μυσταγωγία, ἀντὶ νὰ εἶναι δοξολογία, γίνεται βιτρίνα καὶ φαρισαϊκή ἐπίδειξις!

• Ὑπάρχουν, δόξα τῷ Θεῷ, καὶ οἱ εὐλογημένες ἑξαιρέσεις. Ὑπάρχουν ἐπίσκοποι, πού τὸ «ἐν κρυπτῷ» τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς (Ματθ. στ' 6) τὸ ἐφαρμόζουν καὶ στὸ Ναό, ἱστάμενοι «ἐν εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι».