Χρήστος Σαλταούρας, Ο π. Κωνσταντίνος Καντάνης και το κάστανο του αγίου Παϊσίου

Ο  π. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ

Χρήστος Σαλταούρας

Ο Πατήρ Κωνσταντίνος Καντάνης είναι εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αγρινίου. Ο Πατήρ Κωνσταντίνος είναι ένας πραγματικός ποιμένας του Αρχιποιμένα Χριστού. Με έντονη φιλανθρωπική και κατηχητική δράση. Συνδιασμός που κατακαίει τον  Διάβολο. Δεν μπορεί ο Διάβολος να υποφέρει το αντιαιρετικό και φιλανθρωπικό έργο ανθρώπων σαν τον Πατέρα Κωνσταντίνο. Έτσι ο Αντικείμενος μέσω εμπαθών ανθρώπων ξεσήκωσε πόλεμο συκοφαντίας ενάντια στον εργάτη του αμπελώνα του Κυρίου. Κατηγορήθηκε ο Ιερέας ότι δήθεν έβγαλε για προσκύνηση ένα βρασμένο κάστανο που του είχε δώσει πριν από πολλά έτη ο Άγιος Παϊσιος. Ουδέν ψευδέστερον ! Θα πρέπει να πούμε δύο πράγματα πριν προχωρήσουμε :

11)     Το γεγονός ότι ένα βρασμένο κάστανο διατηρείται αναλλοίωτο για τόσα πολλά έτη (27 έτη) είναι από μόνο του ένα θαυμαστό γεγονός. Να κουνάς ένα βρασμένο κάστανο που το έβρασαν (δεν το έψησαν) πριν εικοσιεπτά έτη και να ακούς μέσα τον καρπό του …. Δεν είναι φυσιολογικό.

22)     Αν και η τιμητική προσκύνηση αντικειμένων Αγίων δεν αντιβαίνει στην Ορθόδοξη Διδασκαλία, στην περίπτωση του κάστανου δεν έλαβε χώρα καμία προσκύνηση ή προτροπή προς προσκύνηση ….. Γιατί λοιπόν οι ψευδείς διαδώσεις περί δήθεν ειδωλολατρίας;

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχουμε Εικόνες, Λείψανα, κειμήλια τα οποία όχι απλώς εκτίθενται αλλά και προσκυνούνται τιμητικώς ή μοιράζονται ως ευλογία στον λαό.

Παραδείγματα :

Οι Ιερές Εικόνες, τα διάφορα Λείψανα Αγίων, τεμάχια Τιμίου ξύλου, η Τίμια Ζώνη και η Εσθήτα της Θεοτόκου, η αλυσίδα του Απ. Πέτρου, τα μήλα της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, και ένα πλήθος άλλων κειμηλίων και ευλογιών.

«παραπλησίως του τύπου του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, ανατίθεσθαι τας σεπτάς και αγίας εικόνας εν ταις αγίαις του Θεού εκκλησίαις...και ταύταις ασπασμόν και τιμητικήν προσκύνησιν απονέμειν, ου μην την κατά πίστιν ημών αληθινήν λατρείαν, η πρέπει μόνη τη θεία φύσει, αλλ’ ον τρόπον του τιμίου και ζωοποιού σταυρού και τοις αγίοις ευαγγελίοις...Η γαρ της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει και ο προσκυνών την εικόνα προσκυνεί εν αυτή του εγγραφομένου την υπόστασιν» (Απόσπασμα από τον Δογματικό Όρο της Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου).

        Η Ορθόδοξη πίστη αναφορικά με τις εικόνες είναι επισήμως διατυπωμένη στα πλέον επίσημα δογματικά κείμενα της Εκκλησίας, σύμφωνα με τα οποία οι εικόνες προσκυνούνται τιμητικώς και όχι λατρευτικώς, προσκυνείται το εικονιζόμενο πρόσωπο και όχι η ύλη της εικόνας. Και όμως υπάρχουν αιρετικοί συκοφάντες οι οποίοι λέγουν ότι η Ορθοδοξη Εκκλησία ασκεί την Ειδωλολατρεία !!! Είναι οι Προτεστάντες και οι οπαδοί του ψευδοπροφήτη Μωάμεθ Μουσουλμάνοι.

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

«ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. Ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς» Έξοδος 20:4- 5

Το χωρίο Έξοδος 20:4- 5 παρερμηνεύεται δεινώς υπό των Εικονομάχων αιρετικών. Ορίστε… λέγουν οι αιρετικοί ….η Γραφή απαγορεύει και τα είδωλα και τα ομοιώματα γενικώς, δηλαδή τις εικόνες….απαγορεύει επίσης όχι μόνο την λατρεία των εικόνων αλλά και την απλή προσκύνησή τους !!!

Απαντούμε :

Οι αιρετικοί έχουν πολύ ρηχή γνώση της Αγίας Γραφής. Το χωρίο αυτό, που πρωτοτύπως γράφτηκε στα Εβραϊκά, είναι κλασική περίπτωση Εβραϊκού συνωνυμικού παραλληλισμού . Ο Εβραϊκός συνωνυμικός παραλληλισμός είναι ένας ιδιωματισμός της Εβραϊκής γλώσσας. Ο Εβραϊκός συνωνυμικός παραλληλισμός ονομάζεται έτσι ακριβώς διότι χρησιμοποιεί ως συνώνυμες λέξεις που διαφέρουν λιγότερο ή και περισσότερο. Στα πλαίσια δηλαδή του Εβραϊκού συνωνυμικού παραλληλισμού λέξεις που έχουν ακόμη και εντελώς διαφορετικό νόημα (όχι πάντα), η κάθε μία χωριστά , χρησιμοποιούνται για εμφατικούς και επεξηγηματικούς λόγους ΣΥΝΩΝΥΜΩΣ στην ίδια πρόταση.

Πχ: «ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσης μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ᾿ ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μή σε ἀνῇ, οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ» Δευτερονόμιον 31:6

«Κύριος ὁ Θεός μου μετὰ σοῦ, οὐ ἀνήσει σε καὶ οὐ μή σε ἐγκαταλίπῃ» Α Παραλειπομένων/Α Χρονικών 28:20.

Η φράση «οὐ ἀνήσει σε καὶ οὐ μή σε ἐγκαταλίπῃ» =  Δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει , λέγει το ίδιο πράγμα με δύο τρόπους. Έτσι μιλούσαν οι Εβραίοι.

Το ίδιο ισχύει και για το εδάφιο Έξοδος 20:4-5.  Το εδάφιο δηλαδή «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. Ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς» (Έξοδος 20:4-5). Δεν σημαίνει ότι εκτός από τα ΕΙΔΩΛΑ απαγορεύονται ΚΑΙ τα ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΩΣ. ΑΛΛΑ ότι τα ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΩΛΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ !!! Και η λατρευτική προσκύνηση απαγορεύεται όχι η προσκύνηση γενικώς.

Δηλαδή η ευρύτερης σημασίας λέξεις ΟΜΟΙΩΜΑ / ΠΡΟΣΚΥΝΩ χρησιμοποιούνται ως συνώνυμες των στενότερης σημασίας λέξεων ΕΙΔΩΛΟ/ΛΑΤΡΕΥΩ.

Οι Προτεστάντες όμως έχουν και αυτοί εικόνες ! Έχουν συνήθως την εικόνα του Σταυρού στους ευκτηρίους οίκους τους και ας επικαλούνται το Βιβλικό «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα» !!! Είναι υποκριτές ή δεν είναι ;

Όπως η φράση «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα» δεν απαγορεύει την κατασκευή των εικόνων γενικώς αλλά των εικόνων που είναι είδωλα, (γιαυτό τον λόγο άλλωστε οι Προτεστάντες έχουν εικόνες : εικόνα Σταυρού, εικόνα Βίβλου, φλόγας κτλ), έτσι και η φράση «Ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς» δεν απαγορεύει την προσκύνηση των εικόνων γενικώς αλλά μόνο την λατρευτική προσκύνηση .

Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

«καὶ ποιήσεις δύο Χερουβὶμ χρυσοτορευτὰ καὶ ἐπιθήσεις αὐτὰ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ ἱλαστηρίου» Έξοδος 25:17

«καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ποίησον σεαυτῷ ὄφιν καὶ θὲς αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἔσται ἐὰν δάκῃ ὄφις ἄνθρωπον, πᾶς ὁ δεδηγμένος ἰδὼν αὐτὸν ζήσεται.  καὶ ἐποίησε Μωυσῆς ὄφιν χαλκοῦν καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ σημείου, καὶ ἐγένετο ὅταν ἔδακνεν ὄφις ἄνθρωπον, καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν καὶ ἔζη» Αριθμοί 21:8-9

Ο Θεός ο οποίος είχε διατάξει «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα», διατάζει την κατασκευή αγαλμάτων Χερουβίμ και Φιδιού ! Δεν αντιφάσκει ο Θεός. Άλλο η εικόνα και άλλο το είδωλο. Μάλιστα ο Θεός μέσω της εικόνος του χάλκινου Φιδιού θαυματουργεί !

«καὶ δώδεκα βόες ὑποκάτω τῆς θαλάσσης, οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες βορρᾶν καὶ οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες θάλασσαν καὶ οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες νότον καὶ οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες ἀνατολήν, καὶ πάντα τὰ ὀπίσθια εἰς τὸν οἶκον, καὶ ἡ θάλασσα ἐπ᾿ αὐτῶν ἐπάνωθεν» Γ Βασιλειών / Α Βασιλέων 7:13

Ο Σολομών κατασκευάζει στον Ναό του Θεού 12 αγάλματα Βοών χωρίς μάλιστα να υπάρχει ρητή εντολή του Θεού για κάτι τέτοιο ! Ο χρυσός Μόσχος που έφτιαξαν οι Εβραίοι στην έρημο ήταν είδωλο γιατί το νόμιζαν θεό ! Οι 12 Βόες του Ναού του Σολομώντα ήταν εικόνες αλλά όχι είδωλα γιατί δεν τους λάτρευαν.

Η ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

«ἀναστὰς δὲ ῾Αβραὰμ προσεκύνησε τῷ λαῷ τῆς γῆς, τοῖς υἱοῖς τοῦ Χέτ» Γένεση 23:7

Ο Αβραάμ προσκυνά (τιμητικώς ασφαλώς) ανθρώπους. Δεν ήταν ανθρωπολάτρης ο Αβραάμ. ΠΟΥ είναι οι αρνητές της τιμητικής προσκύνησης ; Να σημειωθεί δε ότι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί «κατ᾿ εἰκόνα» Θεού  ( Γένεση 1:26) !

Η τιμητική προσκύνηση λοιπόν υπάρχει στην Γραφή παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα από τους Διαμαρτυρόμενους !

«καὶ κάμψαντες τὰ γόνατα προσεκύνησαν τῷ Κυρίῳ, καὶ τῷ βασιλεῖ»  Α Παραλειπομένων / Α Χρονικών 29:20

Ο Λαός με ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ προσκυνά τον Θεό και τον Βασιλέα Δαυίδ !!! Προσκύνησαν λατρευτικά τον Θεό και τιμητικά τον Βασιλέα.

Η ΤΙΜΗ ΠΡΟΣ ΥΛΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

«ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι» Ψαλμός 98/99: 5

Η Γραφή μας καλεί να προσκυνήσουμε το υποπόδιο των ποδών του Θεού ! Ασχέτως του τι ακριβώς είναι το υποπόδιον αυτό, ένα πράγμα  είναι σίγουρο : Δεν είναι Θεός ούτε Πρόσωπο ! Η Γραφή δηλαδή μας καλεί να προσκυνήσουμε τιμητικά κάτι που δεν είναι Θεός ούτε Πρόσωπο.

Η φράση «προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ» σημαίνει να προσκυνήσουμε το υποπόδιο και στα Εβραϊκά είναι (τα Εβραϊκά διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά) :

Ομοίως η φράση «προσεκύνησε τῷ λαῷ » Γένεση 23:7 , που σημαίνει ότι ο Αβραάμ προσκύνησε τον Λαό είναι :

Αυτό το λέγουμε διότι μερικοί αιρετικοί προσπαθώντας να συσκοτίσουν το εδάφιο «ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι» Ψαλμός 98/99: 5, ισχυρίζονται ότι δεν μας καλεί ο Ψαλμωδός να προσκυνήσουμε το ίδιο το υποπόδιο αλλά να προσκυνήσουμε τον Θεό στον χώρο που βρίσκεται το υποπόδιον του Θεού !!!

«ὡς δὲ εἶδε Κύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων· Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε· τί ἐστι;  ὁ δὲ εἶπε· μή ἐγγίσῃς ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστί» Έξοδος 3:4-5

Ο Θεός ζητά από τον Μωϋσή να τιμήσει την Γη της θεοφάνειας (την οποία μάλιστα αποκαλεί «Αγία»), διά της αφαιρέσεως των υποδημάτων.

«καὶ προσεκύνησεν ᾿Ισραὴλ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ράβδου αὐτοῦ» Γένεση 47:31 βλέπε και Εβραίους 11:21

Ο πατριάρχης Ιακώβ (Ισραήλ) προσκύνησε μία ράβδο τιμητικά ! Έτσι και εμείς οι Ορθόδοξοι προσκυνούμε τις εικόνες.

Οι αιρετικοί όμως δεν βρίσκουν ησυχία ! Διαστρέφουν το εδάφιο. Λέγουν ότι δήθεν ο Ιακώβ προσκύνησε όχι την ράβδο αλλά τον Θεό ΕΠΙΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΣ στην ράβδο !!!

Ούτε το κείμενο των Εβδομήκοντα (Γένεση 47:31), ούτε το Εβραϊκό κείμενο (Γένεση 47:31), ούτε η Καινή διαθήκη (Εβραίους 11:21) αναφέρουν την λέξη ΕΠΙΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ή κάτι ανάλογο…Μόνο ορισμένες παραφράσεις της Βίβλου αναφέρουν τέτοια πράγματα !

Προκαλούμε τους αιρετικούς να μας δείξουν ποία λέξη του Εβραϊκού κειμένου του εδαφίου Γένεση 47:31 μεταφράζουν ως ΕΠΙΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΣ….Διαφορετικά να δεχτούν την τιμητική προσκύνηση των εικόνων !

Γένεση 47:31 : «καὶ προσεκύνησεν ᾿Ισραὴλ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ράβδου»- «ἐπὶ τὸ ἄκρον» - .

« καὶ ἀνέστη ᾿Ιακὼβ τὸ πρωΐ καὶ ἔλαβε τὸν λίθον, ὃν ὑπέθηκεν ἐκεῖ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἔστησεν αὐτὸν στήλην καὶ ἐπέχεεν ἔλαιον ἐπὶ τὸ ἄκρον αὐτῆς» Γένεση 28:18

«ἐπὶ τὸ ἄκρον αὐτῆς» Γένεση 28:18-

Όπως ο Ιακώβ άλειψε με λάδι την στήλη έτσι προσκύνησε και την ράβδο ! Δεν άλειψε την στήλη επιστηριζόμενος σε αυτήν !

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ