Εὐλογία πιττῶν ἢ πιστῶν;

Εὐλογία πιττῶν ἢ πιστῶν;

ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Κάποτε χτιζόταν ἕνας μεγάλος Ναός. Οἱ πρῶτοι κτήτορές του ἦσαν εὐσεβεῖς. Καὶ εἶχαν μοναδικὸ σκοπὸ νὰ γίνη ὁ Ναός, γιὰ νὰ καλυφθοῦν οἱ λειτουργικὲς ἀνάγκες τῆς περιοχῆς, πού ὅλο καὶ μεγάλωνε, ὅπως ἄλλωστε ὅλες οἱ συνοικίες γύρω ἀπό τὴν Ἀθήνα καὶ τὸν Πειραιᾶ. Ὁ προεστώς, λειτουργὸς σεμνὸς καὶ ἀφιλοκερδής, πρόσεχε νὰ γίνη μὲν ὁ Ναὸς εὐρύχωρος, ἀνάλογος μὲ τὶς ἀνάγκες τῆς ἐνορίας, ἀλλ' ἀπαλλαγμένος ἀπό περίτεχνα καὶ πολυτελῆ ἀντικείμενα, πού ὄχι μόνο εἶναι περιττά, ἀλλά καὶ σκανδαλίζουν τὸ λαό.

• Πέρασαν τὰ χρόνια. Ἄλλαξαν τὰ πρόσωπα. Ἦλθαν ἄλλοι. Ἀνάμεσά τους τοποθετήθηκαν καὶ ἐφημέριοι, πού εἶχαν τὸ μόνιμο παράπονο: «Δεν βγάζουμε πολλὰ τυχερά. Ἄλλοι βγάζουν πολὺ περισσότερα. Κάτι πρέπει νὰ κάνουμε…»!

Ἕνας ἀπό τούς ἐφημερίους, ὁ νεώτερος, ἔρριξε μιὰ ἰδέα:

-Δέν προσθέτουμε ἕνα παρεκκλήσι ἐφαπτόμενο τοῦ Ναοῦ καὶ συνδεόμενο μαζί του; Ἔτσι θὰ ἔχουμε περισσότερες εὐκαιρίες... Θὰ ἔρχεται ὁ κόσμος. Κάτι θὰ μαζεύουμε κι ἐμεῖς...

—Ωραία ἡ ἰδέα σου – τοῦ εἶπαν οἱ ἄλλοι, ὄχι τόσο… παραδόπιστοι σὰν αὐτόν. Καὶ στὸ ὄνομα ποιοῦ ἁγίου θὰ τιμᾶται τὸ παρεκκλήσι; Ἐγώ προσωπικὰ - εἶπε ὁ μεγαλύτερος καὶ λογιώτερος - προτείνω τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Ἄς τιμηθῆ ὁ μεγάλος ἀπόστολος, ὁ κήρυκας τῆς οἰκουμένης. Ἄλλωστε δὲν ὑπάρχει ἐκκλησία ἢ παρεκκλήσι στὸ ὄνομά του στὴν περιοχή μας. Καὶ ἔπειτα πῶς θὰ φανερώνουμε ὅτι ὄντως εἴμαστε ἡ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία;

Ὁ πρωτοστατήσας στὴν ἰδέα ἀνεγέρσεως παρεκκλησίου φυσικὰ δὲν συνεφώνησε! Μὲ εἰδικὸ νεῦμα θέλησε νὰ ἐπηρεάση τούς ἄλλους δυὸ ἐφημέριους, πού μέχρι ἐκείνη τὴν ὥρα ἄκουγαν ἀμίλητοι:

-Ὄχι, πατέρες, δὲν θὰ γίνη τὸ παρεκκλήσιο στὸ ὄνομα τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ποιὸς ξέρει τὸν Παῦλο; Καὶ ποιὸς θὰ ἔρχεται στὸ παρεκκλήσι του; Τὸ πολὺ-πολὺ νὰ γίνεται μιὰ λειτουργία στὴ μνήμη του, πού λόγω καὶ τῆς ζέστης τῆς ἐποχῆς ἐλάχιστοι θὰ ἔρχωνται! Ἄντε νὰ γίνη καὶ μιὰ ἀρτοκλασία. Τί νὰ βγάλης μὲ μιὰ ἀρτοκλασία;...

Εἶναι ἀλήθεια, πώς ἡ ὠμότητα τοῦ μαμωνολάτρη ἐφημερίου, ξένισε ὄχι μόνο τὸν εὐλαβῆ προϊστάμενο, ἀλλά καὶ τοὺς ἄλλους δυό, πού φαίνονταν μέχρι στιγμῆς ἀδιάφοροι. Δὲν ἦσαν ὅμως. Ἄνοιξαν τὸ στόμα τοὺς προτείνοντας:

-Ἐγὼ λέω νὰ ἀφιερώσουμε τὸ παρεκκλήσι στὸν ἅγιο Νεκτάριο. Εἶναι λαοφιλὴς ἅγιος. Θὰ μαζεύη κόσμο. Θὰ κάνουμε καὶ εἰδικὲς παρακλήσεις καὶ θὰ αὐξηθοῦν καὶ τὰ ἔσοδά μας...

Καὶ ὁ ἄλλος, ὁ τέταρτος, ἐπενέβη:

-Ὄχι στὸν ἅγιο Νεκτάριο! Τρεῖς κοντινὲς ἐκκλησίες ἔχουν παρεκκλήσι καὶ «θαυματουργὲς» εἰκόνες καὶ «λείψανα» τοῦ ἁγίου Νεκταρίου. Κορέστηκε ἡ ὑπόθεσις. Πέρασε ἡ... μόδα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου! Ἡ δεκαετία τοῦ 1960 ἦταν γιὰ τὴ χάρι του. Τώρα ἄλλοι εἶναι οἱ ἅγιοι, πού... τραβᾶνε, ὅπως ὁ ἅγιος Ραφαήλ, ὁ ἅγιος Ἐφραίμ... Βέβαια ἐγώ οὔτε αὐτοὺς προτείνω. Ἡ πρότασίς μου ἀφορᾶ σὲ κάποιον ἅγιο, πού ἔχει σχέσι μέ τα... μάγια! Ὅλος ὁ κόσμος ἔχει πιστέψει, πώς τοὺς ἔχουν κάνει μάγια καὶ τρομοκρατημένος τρέχει σ' αὐτὸ τὸν ἅγιο. Κόσμο νὰ δοῦν τὰ μάτια σας. Καὶ βέβαια ὁ κόσμος αὐτὸς μαζὶ μὲ τὸν πόνο τοῦ ἀποθέτει καὶ τὸν ὄβολό του, πού συνοδεύει τὸ χαρτάκι μὲ τὰ ὀνόματά τους...

—'Ὄχι, ὄχι! διαμαρτυρήθηκε ἐγειρόμενος ἀπὸ τὴ θέσι του ὁ εὐλαβὴς προϊστάμενος. Αὐτὸ εἶναι ἀπαράδεκτο. Ὁ ἅγιος Κυπριανὸς εἶναι μεγάλος πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά δὲν ἔχει καμμία σχέσι μὲ μάγια καὶ μὲ ξόρκια. Εἶναι ντροπή μας νὰ διαδίδουμε πλάνες καὶ τρομοκρατικὲς ἀντιλήψεις «χρημάτων ἕνεκεν». Γιατί τὸ θέλουμε τὸ παρεκκλήσι; Γιὰ νὰ βγάζουμε ἐμεῖς λεφτά, ἢ γιὰ νὰ τιμήσουμε σπουδαῖο ἅγιο καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπό τὴ ζωή του καὶ ἀπό τά κείμενά του καὶ νὰ ἐπικαλούμεθα τή χάρι του;...

Διακόπηκε ἐκεῖ ἡ συζήτησις τῶν τεσσάρων ἐφημερίων. Οἱ τρεῖς ὅμως δὲν τὄβαλαν κάτω. Μετὰ ἀπό καιρὸ πλεύρισαν στὴν ἀρχὴ τὸν ἀρχιερατικό, μετὰ τὸν πρωτοσύγκελλο καὶ τελικὰ τὸν μητροπολίτη, καὶ ἐλήφθη ἡ ἀπόφασις γιὰ τὸ σχεδιαζόμενο παρεκκλήσι.

Ἅγιος Φανούριος! Ἔτσι θὰ ὀνομασθῆ τό παρεκκλήσι. Ἄλλωστε ἤδη ὁ ἀντιδρών προϊστάμενος μετετέθη. Δὲν ἔχετε πλέον ἐμπόδιο! Καὶ τὸ νοῦ σας! «Ὁ νοῶν νοεῖτω!»·ἦταν ἡ ἄγραφη ἔγκρισις «ἄνωθεν»...

Γρήγορα προσαρτήθηκε τὸ νέο παρεκκλήσι στὸν κεντρικὸ ναό. Δειλὰ-δειλὰ ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζωνται οἱ πρῶτες φανουρόπιττες! Μέχρι πού ἔφτασε ὁ καιρός τῆς... οὐρᾶς! Στὴν οὐρὰ τώρα περιμένουν οἱ γυναῖκες, γιὰ νὰ διαβαστοῦν οἱ φανουρόπιττές τους, δίνοντας στὸ χέρι τοῦ παπᾶ τὸ χαρτὶ μὲ τὰ ὀνόματα καὶ τὰ νομίσματα. Γιὰ νὰ μὴ ξεχνιώμαστε: Δὲν πιάνει διάβασμα χαρτιοῦ χωρίς…λεφτά!!! Εἶναι καθωρισμένο ἀπό τά ἀφιλότιμα «φιλότιμα», τὰ παντὸς εἴδους τυχερὰ γιὰ τὰ ὁποιουδήποτε εἴδους διαβάσματα!

Μὴ ρωτᾶτε τί καὶ πῶς «προφητεύουν» (!) διάφορα πράγματα μὲ τὶς φανουρόπιττες! Ὁ ἴδιος πάντως ὁ ἅγιος Φανούριος, ἂν ἤθελαν οἱ φανουροπιττόπληκτοι, θὰ τοὺς παρέπεμπε στὸ λόγο τῆς Γραφῆς καὶ ἐκεῖ θὰ ἔβλεπαν πώς «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ» (Α' Τιμ. γ' 16), πώς ὁ Χριστὸς «ἐφανέρωσε τό ὄνομα τοῦ Πατρὸς τοῖς ἀνθρώποις» (Ἰωαν. ιζ' 6), πώς «ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις», πώς «δεῖ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι» ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (Β' Κορ. ε΄ 10).

Μὴ ρωτᾶτε πῶς μπῆκε στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας τὸ γλυκὸ κέικ, πού τὸ ὠνόμασαν φανουρόπιττα! Τὸ θέμα εἶναι, ὅτι τὸ ὑποκατάστατο τῆς ἁγίας Γραφῆς λέγεται φανουρόπιττα! Τὸ ὑποκατάστατο τῆς μετανοίας λέγεται φανουρόπιττα! Τὸ ὑποκατάστατο τοῦ Ἄρτου τῆς Ζωῆς λέγεται φανουρόπιττα!

Καὶ γιὰ νὰ μὴ θεωρηθοῦμε ὑπερβολικοί, ἀντιγράφουμε ἀπό πρόγραμμα τοῦ ἑορτασμοῦ παρεκκλησίου τοῦ ἁγίου Φανουρίου:

Παραμονή: 5-7 μ.μ. Θὰ εὐλογοῦνται διαρκῶς πίττες τοῦ Ἁγίου.

7μ.μ. Ἑσπερινὸς καὶ εὐλόγηση πιττῶν. Μέρα ἑορτῆς: 7π.μ. Ὄρθρος, Θ. Λειτουργία καὶ εὐλόγηση πιττῶν τοῦ Ἁγίου.

5-7 μ.μ. Θὰ εὐλογοῦνται διαρκῶς πίττες τοῦ Ἁγίου.

7μ.μ. Ἑσπερινός, Παράκληση καὶ εὐλόγηση πιττῶν τοῦ Ἁγίου.

Εἶναι καιρὸς μετ' ὀργῆς καὶ ἀγανακτήσεως (Μάρκ. γ' 5) νὰ δῆ ἡ Ἱερὰ Σύνοδὸς τὴν κατάστασι: Τελικὰ τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία: Εὐλογία πιττῶν ἢ εὐλογία πιστῶν; Τελικὰ θὰ ἐπικρατήσουν στὴ λατρεία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας τὰ ὑποκατάστατα; Τελικά τό «Λάβετε φάγετε» τοῦ Εὐχαριστιακοῦ Δείπνου, θὰ γίνη: «Ἐλᾶτε νὰ φᾶτε φανουρόπιττες»;