Ἡ μεγάλη τρύπα στὸ καράβι καὶ τὸ ΠΣΕ.

Ἡ μεγάλη τρύπα στὸ καράβι

καὶ τὸ ΠΣΕ.

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου, Δρ. Φυσικοῦ, πτ. ΕΚΠΑ Κ.Θεολογίας  

Κάποτε ξεκίνησε ἕνα καράβι ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μέσα σὲ χρόνια καὶ καιροὺς πέρασε περιπέτειες καὶ τρικυμίες, ἄλλαξε πλήρωμα καὶ ἐπιβάτες, καὶ ἔκανε στάσεις πολλὲς, ἀπὸ τὶς ὁποῖες οἱ πιὸ σημαντικὲς εἶναι: Νίκαια τῆς Βιθυνίας, Κωνσταντινούπολη, Ἔφεσος, Χαλκηδόνα, περνώντας πάλι ἀπὸ τὶς δύο πρώτες, εἰδικὰ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη ξαναπερνώντας ἀρκετὲς φορὲς.  Πέρασε ὅμως καὶ ἀπὸ ἄλλα μέρη σὲ καιροῦς βαρυχειμωνιᾶς, μὲ πυκνὰ σύννεφα τῆς ἀπιστίας καὶ σφοδροὺς ἀνέμους τῆς προδοσίας νὰ κάνουν ἀποπνιχτικὴ τὴν ἀτμόσφαιρα, ὅπου κινδύνεψε νὰ κανταποντιστεῖ, ὅπως τὸ Ἀρίμινο, ἡ Σελευκεία, ἡ Ἔφεσο (τὸ 449 μ.Χ.), ἡ Ἱέρεια, ἡ Φραγκφούρτη, ἡ Λυὼν, ἡ Φερράρα καὶ ἡ Φλωρεντὶα. Εὐτυχῶς ὅμως, ἄν καὶ μὲ ἀπώλειες ἀπὸ τὸ πλήρωμα καὶ τοὺς ἐπιβάτες, τελικὰ ξεπέρασε τὰ ἀγριεμένα κύματα ποὺ ἀλύπητα τὸ μαστίγωναν καὶ τὶς παγίδες τῶν ὑφάλων ποὺ ἀπειλητικὰ καιροφυλακτούσαν, καὶ ἀφήνοντας τα πίσω ὅλα αὐτὰ, συνέχισε σώο καὶ ἀβλαβὴ τὸ μεγάλο καὶ ποθητὸ ταξίδι του.  

Σήμερα αὐτὸ τὸ καράβι ἔχει βάλει πλώρη γιὰ  τὸ Κολυμπάρι της Κρήτης, καὶ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ μήνα, ὅπως ὅλα δείχνουν τὰ πράγματα, θὰ βρεθεῖ ἐκεῖ. Στὴ διαδρομὴ ὅμως πρὸς τὰ ἐκεῖ, ἀπὸ τοὺς 79 ἀνώτερους τοῦ ἑλληνικοῦ πληρώματος, κάποιοι ἔκφρασαν τὴν ἔντονη ἀνησυχία τους γιὰ κάποιες διαρροὲς στὸ κύτος τοῦ καραβιοῦ, μία ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἰδικὰ προέρχεται ἀπὸ ἰδιαίτερα μεγάλη τρύπα μὲ ὁρατὸ  τὸν κίνδυνο ναυαγίου (περὶ τῶν παραγράφων 16, 17, 18 καὶ 19 τοῦ κειμένου «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον», ποῦ ἀναφἐρονται στὸ ‘Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν’ ὁ λόγος).  Ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους ποὺ τὸ ἄκουσαν αὐτὸ, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους ποὺ ἀντιλήφθηκαν τὴν σοβαρότητα τῆς κατάστασης καὶ συμφώνησαν ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι ἀνησυχητική, μαζί μὲ τοὺς πρώτους ὅλοι συνολικά δεκαεφτὰ στὸν ἀριθμὸ, οἱ ἄλλοι εἴτε προσποιήθηκαν ὅτι δὲν ἄκουσαν, γιὰ νὰ μὴν ἔρθουν σὲ ἀντιπαράθεση μὲ κανέναν, εἴτε προσπάθησαν νὰ καθησυχάσουν τοὺς ἄλλους νὰ μὴν κάνουν ἔτσι, ἰσχυριζόμενοι ὅτι δὲν εἶναι σοβαρὸ τὸ πρόβλημα καὶ ἄλλα ἔχουν προτεραιότητα καὶ ὄχι αὐτὸ, εἴτε κάποιοι, καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ ὀδυνηρό, ἦταν τῆς ἄποψης ὅτι καὶ πρόβλημα δὲν ὑπάρχει, ἄλλα καὶ οἱ συνθήκες εἶναι εὐνοϊκές καὶ τὸ ταξίδι συνεχίζει ὅπως τὸ θέλουν καὶ τὸ ἐπιδιώκουν καὶ θὰ κάνουν καὶ στὴν πορεία  ὅτι μποροῦν γιὰ νὰ συνεχίσει ἔτσι ὅπως πάει μέχρι τέλους.

Μήπως πράγματι ὅμως ἔχουν δίκιο; Μήπως δὲν ὑπάρχει κίνδυνος ἀπὸ τὴν συμμετοχὴ μας στὸ ΠΣΕ καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐγκρισὴ της ἀπὸ μιὰ Σύνοδο πανορθόδοξου κύρους, ὅπως προσδοκάται νὰ εἶναι ἡ ἐπικείμενη; Ὁπωσδήποτε ὁ διάλογος μὲ ὅσους εἶναι ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἴναι σαφῶς θεμιτὸς καὶ ἐπιβεβλημένος. Ἀρκεῖ μόνο νὰ διεξάγεται κάτω ἀπὸ τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις καὶ προοπτικὲς, ὥστε νὰ ἀποδώσει καρπούς, δηλαδὴ νὰ ὁδηγήσει τοὺς μὴ Ὀρθοδόξους μὲ τοὺς ὁποίους γίνεται πρὸς τὴν ἀλήθεια, τὴν ὁποῖα οἱ ὁμολογίες καὶ οἱ κοινότητές τους ἔχουν ἀπωλέσει. Ὡστόσο σχεδὸν ἕνας αἰώνας συμμετοχῆς στὸ ΠΣΕ, ἄν καὶ στὶς πρώτες δεκαετίες κάτι θὰ μποροῦσε νὰ ὑποσχεθεῖ γιὰ τοὺς πολὺ αἰσιόδοξους, τελικὰ ἀπόδειξε τρανὰ ἀπὸ τὴν μιὰ, ὅπως ὁμολογοῦν καὶ οἱ ἴδιοι ποὺ ἐκπροσωποῦν τοὺς Ὁρθοδόξους σὲ αὐτό, τὴν παντελὴ ἔλλειψη διάθεσης τῶν μὴ ὀρθόδοξων μελῶν του, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ τὴν πλειοψηφία, νὰ δεχθοῦν τὸ παραμικρὸ ὀρθόδοξο δογματικὸ στοιχεῖο, ἀπορρίπτοντας κάτι ἀπὸ τὰ δικά τους ἀλλοιωμένα δόγματα, στὰ ὁποῖα ἀντίθετα πρόσθεσαν καὶ ἄλλα (μὲ ἀποκορύφωμα τὴν χειροτονία γυναικῶν καὶ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας),  καὶ ἀντίθετα ἀπὸ τὴν ἄλλη, καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ φοβερότερο, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων συγκαταβαίνουν νὰ ὑπογράφουν κείμενα θεολογικῶς ὅλως ἀπαράδεκτα καὶ ξένα στὴν Ὀρθοδοξία (τοῦ Μπάλαμαντ τὸ 1993, τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε τὸ 2006, τοῦ Πουσάν τὸ 2013). Ἔτσι ὄχι μόνο καταλήγει ἡ συμμετοχὴ μελῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σὲ αὐτὴ τὴν κίνηση νὰ εἶναι ἀνώφελη καὶ ἄσκοπη, ἀλλὰ καὶ ἄκρως προδοτικὴ καὶ ἐπικίνδυνη.

Ἐπομένως,  συμπεραίνουμε ὅτι ἡ ἔγκριση τῆς συμμετοχῆς μας στὸ ΠΣΕ ἀπὸ μιὰ τέτοια Σύνοδο σὰν τὴν ἐπικείμενη, ἐάν βέβαια σὲ αὐτὴ ἀποδωθεῖ τελικά πανορθόδοξο κύρος κατὰ τὴν πρόθεση μὲ τὴν ὁποῖα προετοιμάστηκε, καὶ ἡ ὁποῖα ἔγκριση παραμένει πιθανή ἐφόσον ἡ Ἱερὰ Σύνοδο Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδας ἀποφάσισε τελικὰ οἱ σχετικοὶ μὲ τὸ ΠΣΕ παράγραφοι, ποὺ περιλαμβάνονται στὰ κείμενα ποῦ θὰ προταθοῦν γιὰ ἔγκριση (παράγραφοι 16, 17, 18 καὶ 19 τοῦ κειμένου «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον»), νὰ παραμείνουν μέσα στὰ κείμενα ὡς ἔχουν, θὰ σήμαινε ἡ ἔγκριση αὐτὴ,  ἔγκριση τῶν αὐθαιρεσιῶν τῶν ὅσων ὑπογράφουν ‘ἐκ μέρους’ τῶν Ὀρθόδοξων στὸ  ΠΣΕ θεολογικῶς ἀντιορθόδοξα κείμενα, καὶ καθιέρωση αὐτῆς τῆς πρακτικῆς μὲ αὐτὴ τὴν πανορθόδοξου κύρους  θεσμοποίηση τῆς συμμετοχῆς μας στὸ ΠΣΕ.  Κάτι τέτοιο θὰ εἴχε ολέθριο καρπὸ τὴν ἄμεση ἀλλοίωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος, τουλάχιστον ὅπου ποιμαίνουν ἱεράρχες ποὺ δὲν παραμένουν γερὰ ἀγκιστρωμένοι στὸν λιμένα τῆς πατερικῆς παράδοσης, χωρὶς νὰ συμβιβάζονται σὲ θέματα πίστεως. Σὲ μιὰ τέτοια περίπτωση σὰν αὐτὴ, ἀλλοίμονο σὲ ὅσους δὲν ἀνήκουν στὸ ποίμνιο ἱεραρχῶν οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται ἄφοβα καὶ ἀκλόνητα νὰ διαφυλάξουν τὴν πίστη. Ἀντέδρασαν λοιπὸν οἱ ἱεράρχες μας, ποὺ θέλησαν νὰ ἀπορριφθοῦν ἀπὸ τὰ προσυνοδικὰ κείμενα οἱ παράγραφοι ποὺ ἀφοροῦν τὸ ΠΣΕ (καὶ σύμφωνη μὲ αὐτὴ τὴ στάση εἶναι καὶ ἡ πρόσφατη ἐπιστολὴ τῆς Ἱερὰς Κοινότητας τοῦ Ἁγίου Ὀρους), προσπαθώντας νὰ προλάβουν νὰ ἀποφευχθεῖ μιὰ τέτοια θλιβερὴ κατάσταση, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ πραγματικὴ συμφορά.

Πηγὲς μὲ σχετικὰ θέματα.

1. aktines.blogspot.gr

2. www.orthodoxia-ellhnismos.gr

3. www.enromiosini.gr

4. www.orthodoxnet.gr 

5. paremvasis.blogspot.gr

6. thriskeftika.blogspot.gr

7. www.egolpion.gr

8. www.impantokratoros.gr

9. www.pentapostama.gr

10. www.orthodoxovimagr