Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας
της Βουλγαρίας - 21.04.2016.
Προτάσεις της Εκκλησίας της Βουλγαρίας για κείμενο της Αγίας
Συνόδου
Σήμερα,
η Ιερά Σύνοδος, εν ολομέλεια, υπό την προεδρία της Αυτού
Αγιότητος του Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεοφύτου, πραγματοποίησε την τακτική
συνεδρίασή της, κατά την οποία συζητήθηκαν θέματα και έγγραφα που σχετίζονται
με την επικείμενη Πανορθόδοξη Σύνοδο που προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στην
Κρήτη από τις 16 έως τις 27 Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Στη
συνεδρίαση παρέστησαν οι συνοδικοί Μητροπολίτες: Βράτσης κ. Καλλίνικος, Σλίβεν
κ. Ιωαννίκιος, Μεγάλου Τυρνόβου κ. Γρηγόριος, Λόβετς κ. Γαβριήλ, Φιλιππουπόλεως
κ. Νικόλαος, Δοροστόλου κ. Αμβρόσιος, Βάρνας καί Μεγάλης Πρεσλάβας κ. Ιωάννης,
Νευροκοπίου κ. Σεραφείμ και Ρούσσε κ. Ναούμ.
Απουσίαζαν
οι συνοδικοί Μητροπολίτες: Βιδινίου κ. Δομητιανός, Αμερικής, Καναδά καί
Αυστραλίας κ. Ιωσήφ, Πλέβεν κ. Ιγνάτιος, Στάρα Ζαγκόρας κ. Γαλακτίων, Κεντρώας
και Δυτικής Ευρώπης, κ. Αντώνιος.
Η
Ιερά Σύνοδος εξέτασε την επιστολή του Μητροπολίτη Λόβετς κ. Γαβριήλ,
συνοδευομένη από εγγραφών των ιερέων της επαρχίας Λόβετς, σε σχέση με το κείμενο που ονομάζεται «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας
προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον», το οποίο είναι από τα κείμενα που θα
υποβληθούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας που θα
πραγματοποιηθεί στην Κρήτη από τις 16 έως τις 27 Ιουνίου του τρέχοντος έτους,
προς υιοθέτηση.
Επίσης
η Ιερά Σύνοδος εξέτασε και την επιστολή
του Μητροπολίτου Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαος, συνοδευομένη από εγγραφών 240
ιερέων της επαρχίας Φιλιππουπόλεως προς στήριξη της διατυπωμένης γνώμης της
επαρχίας Λόβετς για το εν λόγω κείμενο.
Μετά από ψηφοφορία η Ιερά Σύνοδος
αποφάσισε ομόφωνα:
Εν
σχέση με το άρθρο 4 του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον
λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον»
Στην
Ορθόδοξη Εκκλησία υπό της «των πάντων ενώσεως» πάντοτε εννοείτο ότι εκείνοι που
έχουν πέσει σε αίρεση ή σχίσμα, πρέπει πρώτα να επιστραφούν στην Ορθόδοξη πίστη
και να αποδείξουν υπακοή προς την Αγία Εκκλησία και στη συνέχεια, μέσω της
μετάνοιας, μπορούν να ενταχθούν στην Εκκλησία.
Εν
σχέση με το άρθρο 5: «Η σύγχρονοι διμερείς θεολογικοί διάλογοι.. επί τω τέλει
της αναζητήσεως …της απολεσθείσης ενότητος των Χριστιανών».
Θα
πρέπει να σημειωθεί ότι η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, η οποία είναι η μόνη και η
ενωμένη, ποτέ δεν απώλεσε την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία εν Άγιω
Πνεύματι μεταξύ των Χριστιανών και επειδή αυτή θα θριαμβεύει ως το τέλος του
κόσμου, όπως είπε ο Κύριος «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ.
16,18), αυτή η κοινωνία επίσης πάντα θα θριαμβεύει.
Εν
σχέση με το άρθρο 6, 16 και άλλα:
Εκτός
από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν άλλες Εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις
και τα σχίσματα, και να ονομάζονται οι τελευταίες «Εκκλησίες» είναι από
θεολογική, δογματική και κανονική άποψη εντελώς λανθασμένο.
Εν
σχέση με το άρθρο 12:
Στο
άρθρο 12 αναφέρεται ότι «κατά την διεξαγωγήν των θεολογικών διαλόγων κοινός
στόχος πάντων είναι η τελική αποκατάστασις της εν τη ορθή πίστει και τη αγάπη
ενότητας» και αυτό είναι εντελώς λανθασμένο και απαράδεκτο, διότι πρέπει να
διευκρινιστεί και να τονιστεί ότι η επιστροφή στην ορθή πίστη είναι για τους
αιρετικούς και τους σχισματικούς και σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με την
Ορθόδοξη Εκκλησία.
Δόξα
τω Θεώ ότι η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία το 1998 εξήρθε από το Παγκόσμιο
Συμβούλιο Εκκλησιών, με το οποίο εξέφρασε τη δική της αποδοκιμασία για την
λειτουργία του, δεδομένου ότι δεν μπορεί να είναι μέλος μιας οργάνωσης στην
οποία αυτή θεωρείται ως «μια εκ των πολλών ή ως κλάδος της μιας Εκκλησίας που
ψάχνει και αγωνίζεται για την πραγμάτωση της στο Παγκόσμιο Συμβούλιο
Εκκλησιών».
Ένας
είναι ο Κύριος, μία είναι η Εκκλησία, όπως λέγεται στο Σύμβολο της Πίστεως.
Η
παραπάνω απόφαση της Ιεράς Συνόδου να υποβληθεί, συζητηθεί και να υπερασπίζεται
ως τελική, επίσημη και αμετάβλητη θέση της ΒΟΕ-ΒΠ σχετικά με το κείμενο
«Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» της Αγίας
και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξου Εκκλησίας στην Κρήτη το 2016.
РЕШЕНИЕ НА СВ. СИНОД от 21.04.2016 г. с предложение за промени в
предсъборния документ за отношението към останалите християни
Днес,
21.04.2016 г., Св. Синод с прот. №
9-пълен състав, под председателството на Негово Светейшество Българския
патриарх Неофит проведе своето редовно заседание, на което бяха обсъдени
въпроси и документи, свързани с предстоящия Всеправославен събор, заплануван да
се проведе на о-в Крит между 16–27 юни т.г. На заседанието присъстваха
синодалните архиереи: Врачански Калиник, Сливенски Йоаникий, Великотърновски
Григорий, Ловчански Гавриил, Пловдивски Николай, Доростолски Амвросий,
Варненски и Великопреславски Йоан, Неврокопски Серафим и Русенски Наум.
Отсъстваха синодалните архиереи: Видински Дометиан, На САЩ, Канада и Австралия
Йосиф, Плевенски Игнатий, Старозагорски Галактион, Западно- и Средноевропейски
Антоний.
Св.
Синод разгледа писмо на Ловчанския митрополит Гавриил, с приложена подписка на
свещениците от Ловчанска епархия във връзка с текста, наречен „Отношението на
Православанта църква с останалия християнски свят” - част от документите,
предвидени за разглеждане на Великия и Свят Събор на Православната църква,
който ще се проведе на остров Крит между 16–27 юни т.г. Така също Св. Синод
разгледа и писмо на Пловдивския митрополит Николай, с приложена подписка на 240
свещеници от Пловдивска епархия в подкрепа на изразеното становище на Ловчанска
епархия по горепосочения документ.
След
проведено гласуване Св. Синод Р Е Ш И единодушно:
~~~~~~~~~~~~~
Относно
точка 4-та на документа „Отношението на Православната църква с останалия
християнски свят”
В
Православната църква под „единението на всички” винаги се е разбирало, че тези,
които са изпаднали в ерес или разкол, трябва първо да се върнат в православната
вяра и окажат послушание към светата Църква и тогава, чрез покаяние, те могат
да бъдат приети в Църквата.
Относно
точка 5-та: „Съвременните двустранни богословски диалози … имат за цел да
потърсят „изгубеното християнско единство...”.
Тук
трябва да се уточни, че в Светата Православна църква, която е единствена и
единна, никога не е губено единството във вярата и общението в Светия Дух между
християните и тъй като тя ще пребъде до края на света, както Господ е казал, че
„портите адови няма да й надделеят” (Мат.16:18), то това общение също ще
пребъде вечно.
Относно
точка 6-та, точка 16-та и други:
Освен
Светата Православна църква не съществуват други църкви, а единствено ереси и
разколи, и да се наричат последните „църкви” е богословски, догматически и
канонически напълно погрешно.
Относно
точка 12-та:
В
точка 12-та, казаното, че „при провеждането на богословските диалози общата цел
за всички е окончателното възстановяване на единството в правата вяра и
любовта” е напълно неправилно и неприемливо, защото трябва да се уточни и
подчертае, че връщането към правата вяра е за еретици и разколници и по никой
начин не касае Православната църква.
Слава
Богу, че Българската православна църква през 1998 г. излезе от Световния съвет
на църквите, с което изрази своето неодобрение на неговата дейност, тъй като не
може да членува в една организация, в която тя е смятана за „една от многото
или като клон на Едната църква, която търси начин и се бори за нейното
възстановяване чрез този Световен съвет на църквите”.
Един
е Господ, една е Църквата, както се говори в Символа на вярата.
~~~~~~~~~~~~~~
Горното
решение на Св. Синод да бъде представено, заявено и отстоявано като
окончателна, официална и неизменна позиция на БПЦ–БП относно текста
”Отношението на Православната църква с останалия християнски свят” на Великия и
Свят Събор на Православната църква в Крит през 2016 година.
1 σχόλιο:
Ορθότατες οι προτάσεις και η απόφαση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, εάν όμως δεν γίνουν από όλους δεκτές, ώστε να μεταβάλουν το αρχικό κείμενο και γραφούν απλά σαν υποσημειώσεις του κειμένου , που εκφράζουν την Εκκλησία Της Βουλγαρίας, το ερώτημα είναι ο Πατριάρχης της Βουγαρίας θα υπογράψει το κείμενο ή όχι; Επίσης τίθεται θέμα δογματικής φύσεως από όσα λέει η απόφαση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, τί θα κάνει η Εκκλησία της Βουλγαρίας εάν αυτά που σημειώνει ως ουσιαστικά μη Ορθόδοξα παραμείνουν στο αρχικό κείμενο θα διαχωρίσει Εκκλησιαστικά την θέση της από τους υπολοίπους που τα δέχονται; Το ζήτημα έτσι πως τίθεται είναι από την φύση του Δογματικό και στα δογματικά θέματα στους Ορθοδόξους δεν χωρεί συγκατάβαση
Δημοσίευση σχολίου