Για τους Οικουμενιστές, η ομιλία του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας Παρθενίου στην Canberra, είναι ακόμα σημείο αναφοράς

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ,  Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΣΤΗΝ CANBERRA,  ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Του  Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Η αναφορά του μακαριστού Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθενίου, στη ομιλία που είχε εκφωνήσει κατά την Ζ΄ Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στην Canberra  της Αυστραλίας κατά το έτος 1991, με την ευκαιρία των εξήντα χρόνων από την ίδρυση του Π.Σ.Ε., με θέμα ‘’Το Πνεύμα το Άγιον’’, ακόμα είναι σημείο αναφοράς για τους Οικουμενιστές.

Να υπενθυμίσομε ότι ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, είχε διατελέσει πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.).  Είχε έντονη δραστηριότητα στο ‘’Οικουμενικό’’ (Οικουμενιστικό) κίνημα και έχει αποκληθεί ως «ο Πατριάρχης των Διαλόγων».

Στην ομιλία του αυτή, με θέμα ‘’Το Πνεύμα το Άγιον’’, στην Canberra  της Αυστραλίας (1991), που έγινε σημείο αναφοράς για τους Οικουμενιστές, μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής : «Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), πορεύεται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Αν είναι δυνατόν να εκστομίζονται τέτοια λόγια, ότι δηλαδή το συνονθύλευμα αυτό του Π.Σ.Ε.,  με το πλήθος των αιρετικών προτεσταντικών παραφυάδων, πορεύεται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.  Πότε ξανακούστηκε συμπόρευση με τους αιρετικούς και μάλιστα με τέτοια Αγιοτριαδική αναφορά;  Για παράδειγμα, ποιά συμπόρευση μπορεί να υπάρξει με τους αιρετικούς Πεντηκοστιανούς;  «Τις κοινωνία φωτί προς σκότος;» Απόστολος Παύλος (Β΄Κορ.)

«Το Συμβούλιό μας δημιουργεί εκκλησιαστική ιστορία», ανέφερε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος.  Η Μία Αγία Εκκλησία δημιουργεί Εκκλησιαστική ιστορία και όχι το συνονθύλευμα αυτό του Π.Σ.Ε.,  με το πλήθος των αιρετικών προτεσταντικών παραφυάδων.

«Κάθε Γενική Συνέλευση του», συνέχισε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, «σύναξη χριστιανών ‘’ομοθυμαδόν επί το αυτό’’ ορίζει την τριαδική του πορεία ‘’εν τω κόσμω τούτω’’ για την Εκκλησία του Θεού που είναι και ο λαός του...Αυτή είναι η πορεία των αδελφών Εκκλησιών, του Παγκοσμίου Συμβουλίου μας, υπέρ ολοκλήρου του κόσμου, της κτίσεως και της δημιουργίας παντού και πάντοτε».  Τι εξυπονοεί με τον λόγο τούτο μ. Πατριάρχης;  Αποτελεί ξεκάθαρη Εκκλησιολογική στρέβλωση η αναφορά του αυτή.

Είναι αυτός ο  Πατριάρχης Αλεξανδρείας, που τουλάχιστον τρισσώς χαρακτήρισε τον Μωάμεθ ως «προφήτη» και το κοράνι «άγιο», γεγονός απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο.  Πως είναι δυνατό να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους φωτισμένους από το Άγιο Πνεύμα Προφήτες, ο Μωάμεθ που με την συνέργεια του πονηρού δημιούργησε την Θεομάχο, Χριστομάχο και Πνευματομάχο, μωαμεθανική δαιμονιώδη πλάνη;

«Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία, ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστού προς Βελίαρ, ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;  ημείς γαρ ναός Θεού εσμέν ζώντος» (Β΄Κορ. στ΄ 14-16).

«Η σχετικοποίησις της Αληθείας», αναφέρει ο μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, «οδηγεί όχι μόνο εις τον διαχριστιανικόν συγκρητισμόν, αλλά και εις τον διαθρησκειακόν συγκρητισμόν».