Συνήλθε
σήμερα Πέμπτη, 9 Οκτωβρίου 2014,
στη τρίτη Τακτική Συνεδρία της η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της
Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης
Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Συνόδου της Ιεραρχίας.
Μετά
την προσευχή ανεγνώσθη ο Κατάλογος των συμμετεχόντων Ιεραρχών και διεπιστώθη η
απουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ.
Προκοπίου, ο οποίος απουσίασε αιτιολογημένα.
Κατόπιν
επικυρώθηκαν τα Πρακτικά της χθεσινής Συνεδρίας.
Ακολούθως,
έγινε η ψηφοφορία για την εγγραφή των υποψηφίων στον Κατάλογο «Των προς
Αρχιερατείαν Εκλογίμων».
Σύμφωνα
με την Ημερησία Διάταξη, ανέγνωσε την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος,
με θέμα : «Βιοηθικά διλήμματα και
ποιμαντικοί προβληματισμοί» και κατέληξε σε ποιμαντικές κατευθύνσεις.
Στην
ποιμαντική διαχείρηση των ποικίλων θεμάτων και την ηθική θεώρηση των πράξεων,
υπάρχει μία διαβάθμιση, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. Υπάρχει αυτό που η Εκκλησία
ευλογεί, αυτό που οικονομεί, αυτό που ανέχεται και αυτό που απαγορεύει. Στο
θέμα της αναπαραγωγής του ανθρώπου, αυτό που η Εκκλησία ευλογεί είναι η φυσική
ένωση των συζύγων και αυτό που προτρέπει είναι η εμπιστοσύνη στο θέλημα του
Θεού. Πρέπει λοιπόν να υπογραμμίσουμε την σημασία που έχει η προσευχή, η
προσφυγή στην παρέμβαση του Θεού, η δοξολογία και ευχαριστία για τα δώρα Του, η
εμπιστοσύνη στο όποιο άγιο θέλημά Του, η συναίσθηση ότι τα παιδιά δεν είναι
δικά μας ως προς την προέλευσή τους, αλλά είναι πρωτίστως του Θεού, και εμείς
συναινούμε ως συνεργοί Του και αναλαμβάνουμε την ευθύνη της ανατροφής τους.
Η
Εκκλησία θα μπορούσε μεν να κάνει σωστή χρήση της οικονομίας Της εκεί που οι
άνθρωποι δεν είναι ώριμοι να δεχθούν την ακρίβειά Της, όπως στην περίπτωση της
γονιμοποίησης ως θεραπευτικής υποβοήθησης στις περιπτώσεις που υπάρχει
αναπαραγωγική ανεπάρκεια, εντός νομίμου και εκκλησιαστικού Γάμου και με το
δεδομένο ότι δεν καταστρέφονται έμβρυα.
Ο
Σεβασμιώτατος τόνισε χαρακτηριστικά, «δεν πρέπει να υποδείξουμε τίποτε άλλο,
όσο και αν πιεζόμεθα από τους πιστούς. Ας αποφασίσουν και ας επιλέξουν μόνοι
τους οι σύζυγοι. Για εμάς, ως Εκκλησία, η κόκκινη γραμμή είναι η καταστροφή των
εμβρύων, η διακοπή της κυήσεως και η διατάραξη της ισορροπίας της σχέσης των
συζύγων».
Αναφορικά
με τις περιπτώσεις προγεννητικής διάγνωσης με παθολογική προοπτική, σημείωσε
ότι είναι πράγματι δύσκολες στην διαχείρησή τους, όμως με κανέναν τρόπο δεν
πρέπει να υποταχθούμε στην κοσμική λογική που «θεραπεύει» τα έμβρυα στερώντας
τους βίαια και πρόωρα την επιβίωση. Τα παιδάκια που γεννιούνται με τέτοια
προβλήματα, διανοητική υστέρηση κ.λπ., πρέπει να τα αγκαλιάζουμε ως παιδιά του
Θεού. Αυτά Τον επιβεβαιώνουν. Είναι τα «μωρά του κόσμου, α εξελέξατο ο Θεός,
και τα ασθενή και εξουθενημένα» (Α´ Κορ. α 27). Δεν υπάρχουν για να τα
«βοηθούμε», αλλά για να μας φωτίζουν και να μας στηρίζουν.
Στον
διάλογο που ακολούθησε της εισηγήσεως, εξέφρασαν τις απόψεις τους οι
Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου
κ. Ιερόθεος, Ηλείας κ. Γερμανός, Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος,
Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.
Αμβρόσιος, Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος,
Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ, Περιστερίου κ.
Χρυσόστομος, Καρυστίας κ. Σεραφείμ, Ιερισσού, Αίου Όρους και Αρδαμερίου κ.
Θεόκλητος, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός και Σερρών και
Νιγρίτης κ. Θεολόγος.
Εν
κατακλείδι η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας εκφράζει τον απόλυτο σεβασμό Της στην
«εξ άκρας σύλληψη» του ανθρώπου.
Ευλογεί
την τεκνοποιεία μέσα στο πλαίσιο της Οικογένειας, ως ενώσεως ανδρός και
γυναικός.
Καταννοεί
την αγωνία των νέων ζευγαριών που θέλουν να τεκνοποιήσουν.
Αναγνωρίζει
την προσφορά της Επιστήμης στο πλαίσιο ηθικών δεσμεύσεων.
Τονίζει
την ανάγκη να ενισχυθούν οι γεννήσεις στην Χώρα μας και να διευκολυνθεί η
διαδικασία της υιοθεσίας.
Η
Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας θα συνεχίσει τις εργασίες Της αύριο το πρωί.
Η
Επιτροπή Τυπου
της
Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας
3 σχόλια:
Σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, ανέγνωσε ( : η τακτική Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας) την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, με θέμα : «Βιοηθικά διλήμματα και ποιμαντικοί προβληματισμοί» και κατέληξε σε ποιμαντικές κατευθύνσεις.
κχ
Και η γνωστή σιωπή, συμπληρώνουμε, για τα περί αξιοπρεπούς θανάτου βιοηθικά διλήμματα : μεταμοσχεύσεις, δωρεά οργάνων, εγκεφαλικός θάνατος. Η θεολογία λόγον δεν έχει περί αυτών ; Ή, μήπως, περιμένουμε την βιοηθική να αντικαταστήσει την θεολογία ;
Όμως, είναι βέβαιο πλέον, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας θεωρεί το όλο ζήτημα λελυμένο, αφού είχαμε τη ιεροσυνοδική Εγκύκλιο 2819 - 7/7/2005 - και την μετά ταύτα μετάβαση προς μεταμόσχευση στις ΗΠΑ του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου - τελικά δεν έγινε.
Η Εγκύκλιος εκείνη τα λέει όλα, συμπεριλαμβανομένου και αυτού τούτου του αξιοπρεπούς θανάτου, μετά ή άνευ εγκεφαλικής κακώσεως.
Το "άνευ εγκεφαλικής κακώσεως" αφορά στην εκούσια και ενσυνείδητη - κατόπιν σχετικής καταστροφικής ποιμαντικής - αποδοχή της προθανάτιας εκτέλεσης. Ιδού :
"Ας μη λησμονούμε ότι η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας στηρίζεται σε μια μεταμόσχευση Θείου σώματος και σε μια μετάγγιση Θείου Αίματος εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν" (από την ιεροσυνοδική Εγκύκλιο 2819).
Ως προς την Εγκύκλιο, ο αναγνώστης ας κάνει τον κόπο να ανατρέξει στον δεσμό :
http://www.eom.gr/index.php?option=com_k2&view=item&layout=item&id=312&Itemid=167&lang=el
Για τον εγκεφαλικό θάνατο και για τις λεγόμενες πτωματικές μεταμοσχεύσεις, τίποτα;
απών;
Η Εκκλησία ως το Σώμα του Χριστού, έχει αποφανθεί στα θέματα της ζωής και του θανάτου, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις που δίνουν τα αγιογραφικά και αγιοπατερικά κείμενα και έχουν αμετάκλητα αποτυπωθεί στις οικουμενικές συνόδους. Όταν λοιπόν η Εκκλησία θεωρεί τον άνθρωπο ως έχοντα σώμα και ψυχή από της συλλήψεως-παρόλο που απουσιάζουν αρχικά όλα τα όργανα του σώματος, ακόμα και τα βασικά όπως η καρδιά ή ο εγκέφαλος- και θεωρεί την άμβλωση ενός εμβρύου, χωρίς όργανα, ως φόνο, πόσο μάλλον δεν θα θεωρεί ως φόνο την αφαίρεση την ζωής ενός τέλειου οργανισμού, που είχε την ατυχία να υποστεί ο εγκέφαλός του βλάβη, ενώ τα υπόλοιπα όργανα του σώματος του λειτουργούν κανονικά, έστω και υποστηριζόμενα με τεχνητά τρόπο
Ν
Δημοσίευση σχολίου