Έμπρακτη συγγνώμη (mea culpa) του Βατικανού: «Να αποδώσει ότι παρά της Εκκλησίας αφήρεσε ως μη ώφειλε»

ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ (ΜΕΑ CULPA) ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ :

«ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΦΗΡΕΣΕ ΩΣ ΜΗ ΩΦΕΙΛΕ»*

(Σχόλιο στη δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου για τις διαιρέσεις των Χριστιανών και την ενότητα της Εκκλησίας)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε άρθρο της Vatican insider ημερομηνίας 27 Αυγούστου 2014, σε ανταπόκριση του Domenico Agasso από τη Ρώμη, έγινε αναφορά στην ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου, μπροστά σε ακροατήριο δώδεκα χιλιάδων Ρωμαιοκαθολικών (παπικών) στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου.   Στην ομιλία του ο Πάπα Φραγκίσκος, αναφέρθηκε στο θέμα της διαίρεσης σε μια Χριστιανική κοινότητα, και τη χαρακτήρισε ως μια από τις σοβαρότερες αμαρτίες, και ότι τούτο δεν είναι έργο του Θεού αλλά του διαβόλου.   Μίλησε για την ανάγκη της ‘’ενότητας’’ μέσα στην Εκκλησία (εννοώντας τον Ρωμαιοκαθολικισμό - Παπισμό) και τις χριστιανικές κοινότητες.

Ο Konrad Raiser (Γενικός Γραμματέας του ΠΣΕ) στο σύγγραμμά του ‘’Το μέλλον του Οικουμενισμού’’  ορθώς αναφέρει «Περισσότερο καθαρά τώρα απ’ ότι τον καιρό αμέσως μετά την Β΄ Βατικανή Σύνοδο, μάλλον η έννοια ‘’της διαδικασίας ενότητας με τη Ρώμη’’ βρίσκεται στο προσκήνιο, παρά η αποκατάσταση της ενότητας».

Μεταξύ άλλων ο Πάπα Φραγκίσκος ανέφερε ότι «ακόμα και τώρα είμαστε διαιρεμένοι.  Στην ιστορία, ως Χριστιανοί έχουμε εξαπολύσει πολέμους μεταξύ μας, εξαιτίας θεολογικών διαφορών».  Αντί άλλης απάντησης ας αφήσομε τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό να επεξηγήση ευθαρσώς «τις ο αίτιος του Σχίσματος», με τη φράση του «την μεν αιτίαν του Σχίσματος εκείνοι δεδώκασι». Για επακόλουθο της αποκοπής των Ρωμαιοκαθολικών (παπικών) από την Εκκλησία, ας υποδείξομε τον ακριβή λόγο του Αγίου Βασιλείου «Οι δε της Εκκλησίας αποστάντες ουκέτι έσχον την χάριν του Αγίου Πνεύματος».

Για όσους αντιλαμβάνονται την εκκλησιαστική ενότητα, ως επανένωση της «διηρημένης» όπως την καλούν εκκλησίας, τα προβλήματα πιστεύω γίνονται ανυπέρβλητα και τα οικουμενιστικά ολισθήματα πολυποίκιλα.  Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αναφέρει σχετικά, «η Εκκλησία ούσα καθολικώς εις και μοναδικός θεανθρώπινος οργανισμός εις όλους κόσμους, δεν είναι δυνατόν να διαιρεθή.  Κάθε διαίρεσις θα σήμαινε και τον θάνατον της».   Η ενότητα της Εκκλησίας  επιτυγχάνεται με την επιστροφή στην Μία Αγία Εκκλησία. «Εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της (Εκκλησίας), δεν δύναται να έχει πολλά σώματα» τονίζει ο  Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να μιλούμε για ενότητα των «διηρημένων εκκλησιών, αλλά για επιστροφή στην Εκκλησία».  Ευθαρσώς λοιπόν και πατροπαραδότως λέγομε ότι «Η Εκκλησία ου διατέτμηκεν».

Στο βιβλίο της Αρχαίας Εκκλησίας, «Διαταγαί των Αποστόλων», όπου υπάρχει αρχαίο κείμενο της Θείας Λειτουργίας, αναγινώσκομε «Υπέρ της Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της από περάτων έως περάτων δεηθώμεν, όπως ο Κύριος άσειστον αυτήν και ακλυδώνιστον διαφυλάξη και διατηρήση  μέχρι της συντελείας των αιώνων».  Το αναφερόμενο λοιπόν στα αρχαία λειτουργικά κείμενα, όπου η Εκκλησία χαρακτηρίζεται «από περάτων έως περάτων της γης» καταδεικνύει το Οικουμενικόν από Ορθόδοξη άποψη και όχι τη βαβέλειο  οικουμενιστική σύγχυση, για την  ένωση των «εκκλησιών» διαφόρων δογμάτων.  Άλλο είναι η ενότητα της Εκκλησίας και άλλο η ενότητα των Χριστιανών κάθε δόγματος.

Εάν ο Πάπας Φραγκίσκος επιθυμεί εμπράκτως την εκκλησιαστική ενότητα θα πρέπει «να αποδώσει στην Εκκλησία ότι παρ’ αυτής αφήρεσε ως μη ώφειλεν» κατά τον Άγιον Νεκτάριο.  Ο Γέροντας Γεώργιος (Καψάνης ) στο μικρό αλλά περιεκτικό βιβλίο του «Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός (παπισμός)» επεξηγεί ότι «εκκλησιαστική ενότητα είναι η επιστροφή στη Εκκλησία»

*Η φράση «Να αποδώσει (ο Πάπας) ότι παρ’ αυτής (της Εκκλησίας) αφήρεσε ως μη ώφειλεν» ανήκει στον Άγιο Νεκτάριο