Κυριακή της Τυροφάγου – Στην αρχή της Σαρακοστής

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ρωμ. ιγ΄ 11 -ιδ΄4

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. στ΄ 14-21

ΣTHN ΑΡΧΗ THΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

1. Καιρός για εντατικό αγώνα

Βρισκόμαστε ήδη στό κατώφλι τής Μεγάλης Τεσσα­ρακοστής. Ή περίοδος τής Σαρακοστής, πού άρχίζει άπό σήμερα τό βράδυ μέ τόν Κατανυκτικό 'Εσπερινό, είναι μιά πνευματική πορεία πού σκοπό έχει νά μάς προετοιμάσει, γιά νά συμμετάσχουμε σωστά στό Πά­θος καί τήν Ανάσταση τοϋ Κυρίου.

Στήν έναρξη λοιπόν αύτής τής περιόδου άκούγεται ιδιαίτερα επίκαιρος ό άφυπνιστικός λόγος τοϋ άποστό- λου Παύλου: «ώρα ήμάς ήδη έξ ϋπνου έγερθήναι·... ή νύξ προέκοψεν, ή δέ ήμέρα ήγγικεν». Εΐναι πλέον ώρα νά σηκωθούμε άπό τόν ϋπνο τής άμέλειας, πού μάς κάνει δυσκολοκίνητους στό καλό... Ή ζωή αύτή, πού μοιάζει μέ νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, ένώ ή ήμέρα τής άλλης ζωής πλησίασε. Κι άν άκόμη δέν έλθει ό Κύ­ριος σύντομα μέ τήν ένδοξη Δευτέρα Του Παρουσία, έρχεται όμως γιά τόν καθένα μας μέ τόν θάνατο. Οφεί­λουμε, λοιπόν, νά είμαστε άγρυπνοι και νά άγωνιζό-μαστε γιά τήν κάθαρση άπό τά άμαρτωλά πάθη καί τήν καλλιέργεια τών άγιων άρετών.

Πρός τήν κατεύθυνση αύτή συμβάλλει ούσιαστικά τό όλο πρόγραμμα τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πού μάς παρακινεί σέ νηστεία καί εγκράτεια, σέ μετάνοια καί προσευχή, σέ συχνότερη συμμετοχή στις ιερές Ακολουθίες τής'Εκκλησίας μας καί στά ιερά Μυστήρια.

«Έφθασε καιρός, ή τών πνευματικών άγώνων άρχή, ή κατά τών δαιμόνων νίκη, ή πάνοπλος έγκράτεια...», ψάλαμε νωρίτερα στόν Όρθρο (Δοξαστικό τών Αίνων). 'Άς άξιοποιήσουμε λοιπόν τήν ευλογημένη αύτή εύκαιρία γιά τήν πνευματική μας ανασυγκρό­τηση. Είναι άνάγκη νά άποτινάξουμε τόν ϋπνο της αδιαφορίας γιά τά πνευματικά καϊ νά άκολουθήσουμε τόν δρόμο πού δηγεΐ στή σωτηρία τής ψυχής μας.

2.  Τα «όπλα του φωτός»

Εΐναι γνωστό ότι ό πνευματικός άγώ- νας παρομοιάζεται μέ πόλεμο. "Ολοι οί χριστιανοί : μαστέ στρατιώτες πού κα­λούμαστε νά άντιμετωπίσουμε τις έπιθέ- σεις ποικίλων και έπικίνδυνων έχθρών, όπως είναι ό άμαρτωλός κόσμος και ό διάβολος.

Και φυσικά, όπως όλοι οί στρατιώτες, είναι άπαραίτητο νά όπλισθοΰμε καταλ­λήλως. Νά ενδυθούμε «τά όπλα τοΰ φω­τός», όπως λέει ό άπόστολος Παύλος.

Ποιά είναι όμως αύτά τά όπλα;... Στό περιεκτικότατο τροπάριο τής ήμέρας «Τό στάδιον τών άρετών ήνέωκται» ό ιερός ύμνογράφος μάς προσκαλεί νά άναλάβουμε «τήν πανοπλίαν τοΰ Σταυ­ρού» καϊ νά πολεμήσουμε τόν έχθρό μέ τά έξής όπλα: «Ώς τείχος άρρηκτον, κα­τέχοντες τήν Πίστιν, και ώς θώρακα τήν προσευχήν, και περικεφαλαίαν τήν έλεημοσύνην- άντί μαχαίρας τήν νηστείαν, ήτις έκτέμνει (=ή όποία άποκόπτει) άπό καρδίας πάσαν κακίαν».

Νηστεία, έλεημοσύνη, προσευχή. Αύ­τά είναι τά πνευματικά μας όπλα, τά ό­ποια, όταν συνδυάζονται μέ θερμή πί­στη και καταφυγή στή δύναμη τοϋ Σταυροϋ, τότε έξολοθρεύουν τόν έχθρό διά­βολο και έξουδετερώνουν τά πάθη, πού μάς καταδυναστεύουν.

3. "Όχι στην κατάκριση

Μιά μεγάλη άμαρτία πού μάς άπο- μακρύνει άπό τόν Θεό και διαταράζει τις σχέσεις μέ τούς άδελφούς μας είναι ή κατάκριση. Ό μεταπτωτικός άνθρωπος, έχοντας θεοποιήσει τό έγώ του, μέ δυσκολία διακρίνει και άναγνωρίζει τά προσωπικά του λάθη, ένώ, άντίθετα, βλέπει εύκολα στούς άλλους παραλεί­ψεις και έκτροπές. Κάτι τέτοιο όμως είναι όχι μόνο άδικο άλλά και ολέθριο γιά τήν ψυχή του.

Γι' αύτό καϊ ό άπόστολος Παύλος μέ αύστηρό τόνο λέει: «σύ τίς εΐ ό κρίνων άλλότριον οίκέτην; τώ ίδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει- σταθήσεται δέ· δυνατός γάρ έστιν ό Θεός στήσαι αύτόν». Ποιός είσαι έσύ πού κατακρίνεις ξένο δούλο; Αύτός δέν έχει έσένα Κύριο, άλλά τόν Θεό. Τό άν στέκεται ή πέφτει πνευμα­τικά εΐναι στήν κρίση τοΰ Κυρίου του. Μάθε λοιπόν ότι, ένώ έσύ τόν κατακρί­νεις, αύτός θά σταθεί στερεός στήν πί­στη. Διότι ό Θεός έχει τή δύναμη νά τόν άνορθώσει καϊ νά τόν στερεώσει.

Πράγματι, έμεΐς δέν έχουμε καμία άρμοδιότητα νά κρίνουμε τούς άλλους. Έ­νας εΐναι ό δίκαιος Κριτής, ό Θεάνθρω­πος Κύριος, και Αύτός μάς έδωσε σαφή έντολή: «μή κρίνετε, ϊνα μή κριθήτε» (Ματθ. ζ' 1). Άς προσέχουμε λοιπόν πολύ τά λόγια μας κι άς παρακαλούμε τόν άγιο Θεό, όπως μάς δίδαξε ό άγιος Έφραίμ ό Σύρος στήν ώραία προσευχή πού χρησιμοποιούμε καθημερινά κατά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή: «Ναί, Κύριε Βασιλεΰ, δώρησαί μοι τοϋ όράν τά έμά πταίσματα καϊ μή κατακρίνειν τόν άδελφόν μου»

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”